Alþýðublaðið - 02.11.1988, Blaðsíða 2

2
Miðvikudagur 2. nóvember 1988
MÞYBVBIMB
Útgefandi: Blað hf.
Framkvæmdastjóri: Hákon Hákonarson
Ritstjóri: Ingólfur Margeirsson
Fréttastjóri: Kristján Þorvaldsson
BÍaðamerin: Friðrik Þór Guðmundsson, Haukur Hólm
og Sólveig Ólafsdóttir.
Dreifingarstjóri: Þórdis Þórisdóttir
Setning og umbrot: Filmur og prent, Ármúla 38.
Prentun: Blaðaprent hf., Siðumúla 12.
Áskriftarsíminn er 681866.
Áskriftargjald 800 kr. á mánuði innanlands. í lausasölu 50 kr. eintakið.
NÝTT ÁLVER
I öluverðar umræður hafa spunnist um byggingu nýs
álvers á íslandi, einkum kringum stjórnarmyndunarvið-
ræðurnar. Hjörleifur Guttormsson alþingismaður og
nokkrir flokksbræður hans voru fastlega þeirrar skoðunar,
að drepa bæri allar hugmyndir um byggingu nýs álvers í
fæðingunni og höfðu uppi hótanir um að eyðileggja fyrir
myndun ríkisstjórnar Alþýðuflokks, Framsóknarflokks og
Alþýðubandalags eða styðja ekki einstök mál stjórnarliða
á þingi, ef ekki kæmu skýlaus ákvæði fram í stjórnarsátt-
mála sem afstýrðu fyrirætlunum um byggingu nýs álvers.
Það var fyrst og fremst fyrir atbeina þingmanna Alþýðu-
flokksins að slíku slysi var forðað og forneskju Hjörleifs
Guttormssonar og skoðanabræöra hans vikið til hiiöar.
Einn skeleggasti talsmaður þess að minnihlutasjónarmið
Alþýðubandalagsins í álversmálinu yrðu virt að vettugi,
var Kjartan Jóhannsson alþingismaður. í ítarlegu viðtali
við sérútgáfu Alþýðublaðsins um Reykjanes sem fylgir
blaðinu í dag, áréttar hann þessi viðhorf Alþýðuflokksins.
Orðrétt segir Kjartan í viðtalinu: „Það er okkur íslending-
um nauðsyn að efla og auka fjölbreytni í atvinnulífinu.
Einn af fáum möguleikum sem okkur gefast á því er upp-
bygging stóriðju og þar með nýting þeirrar raforku sem
vinna má úr fallvötnum landsins. Við höfum stigið skref í
þessa átt og við verðum að vera reiðubúin aó grípa tæki-
færi til að stíga frekari skref þegar þau gefast. Tækifæri
gefast nefnilegaekki nemaástundum. í iðnaðarráðherra-
tíð Hjörleifs Guttormssonar var þessum möguleikum
sþillt en nú virðist slíkt tækifæri hins vegarvera framund-
an og ég samþykki alls ekki að minnihlutahópar í Alþýðu-
bandalaginu fái að spilla því. Ég barðist hart fyrir því og
náði því fram, að í stjórnarsáttmála ríkisstjórnar Stein-
gríms Hermannssonar yrði ekkert sem gæfi minnihluta-
hópum Alþýðubandalagsins það vald að þeir gætu á einn
eóa annan hátt spillt fyrir uppbyggingu á stóriðju hér á
landi, eins og t.d. byggingu nýs álvers í Straumsvík, sem
er nú nærtækur möguleiki á.
Við höfum á undanförnum árum staðið í viðræðum við
erlenda aðila um aukna þátttöku þeirra í stóriðju hér á
landi. Ég legg áherslu á að við höldum slíkum viðræðum
áfram. Þaðmáekki gerast aðeinstakirmenneðasmáhóp-
ar geti lamað viðleitni okkar í því máli. Við Islendingar
verðum að halda okkar striki og vera þar með trúverðugir
gagnvart þeim aðilum sem við ræðum við. Annars verður
litiðáokkursem bananalýðveldi þarsem hentistefna ræð-
ur rlkjum.
Álitsgerðar og afstöðu þeirra aðila sem nú eru að
athugaálversbyggingu í Straumsvík er að vænta þegar líð-
ur á veturinn eða með vorinu. Ef þessir aðilar reynast
áhugasamir um framkvæmdinaog hún er hagkvæm, legg
ég mikla áherslu á að málið fái góðan og greiðan fram-
gang.“
Alþýðublaðið tekur undir þessi sjónarmið Kjartans
Jóhannssonar alþingismanns. íslendingar hafa ekki efni
á að kasta frá sér þeim möguleikum sem bjóðast til
atvinnuuppbyggingar. En að sjálfsögðu þarf margs að
gæta við framkvæmd stóriðju á íslandi svo sem mengun-
arvarna, raforkuverðs og áhrifa verksmiðjureksturs á
byggðarlög og atvinnulíf.
ÖNNUR SJÓNARMIÐ
UBi
ifenda Þjóðvilji
i1. nóv.-7. nóv.
\af Áxlar-Bimi
■lendaÞJÓÖ- I Oókartcynningu sealr é pá loíð
fiýjasöguleaa aó hér grelm Irá aibúrSum á 16.
frÞormóðS' og17.öld.Aóalpersónureruhinn
"" ‘ sógulrægí manndrápari Axlar-
Bjöm og sonur hans Sveinn
skottí, alræmdur llakkari - en
kona Bjarnar gekk með Svein
þegar bóndi heonar var tekinn al
IHi með hertilegum hætti.
Þifár sólir svartar er óvenjuleg
Kóðlifslýsing þar sem méttar-
stoðir þióðlólagsins eru séðar
með augum utangarðslólks. sem
hrjáð er al harðdraegrl valdstjóm,
óbliðum IHskjðrum og mögnuð-
um Wndurvitnum. Hlð dulmagn-
aða Örlagatákn i sögunni eröxin.
kveikiiiltraBqu melðyrðamáli
Nýjar bœk
á betri kjörul
Vlkulega íram tiljóla mun bóka\
klúbburínngera áskrifendum Þjód\
ans eftirfarandi tilboð: Ein eóa fleiri 1
vandaðarbækurihverri vikul Með L
öðrum orðum: hver vika býður uppáM
sórstakt tilboð, sem gildirút vikuna <|
þá tekurnæsta tilboo við.
Áskrifandigóður, þúþarftaðein .
.hringja tilokkará Þjóðviljann. tilkynn«,
áhuga þinn og þú færð bókina/-
bækumarsendarheimgegnstað-
greiðslu (kreditkortaþjónustaþarm
talin). Áskrifendurulan Stór-
Reykjavtkursvæðisins fá bókina
sendaípóstkrðfu.
Alliráskrifendur Þjóðviljans eru i
sjálfkrafa meðlimir i bókaklúbbnuj£
hvortheidurþeirkjósa að nýta st
þessi hagstæðu tilboð, kaupa a
bók, margareða enga.
Hvemig væri að dreifalu
bókanna á næstu vij^
Það beinlínis boroá
BLOÐUG styrjöld geisar
nú á Þjóóviljanum — eina
ferðina enn. Ekki er langt um
liðið síðan sverð voru þar
slíðruð eftir að flokksskelfir-
inn Össur Skarphéðinsson
gekk út en í hans tíð upp-
hófst meiri gagnrýni á flokks-
forystuna og verkalýðsarm
Alþýðubandalagsins en áður
höfðu verið dæmi um í sögu
blaðsins. Að tjaldabaki tók-
ust á tvær fylkingar, Svavars-
menn og Ólafs Ragnarsmenn
og var almennt talið að blað-
ið hafi verið Ólafs megin í
þeirri rimmu, þótt Svavars-
fylkingunni hafi tekist að
læða inn mönnum eins og
Þráni Bertelssyni og Óttari
Proppé í ritstjórastól. Flokks-
átökin hafa því haldið áfram
og erjurnar útrýmt fylgis-
mönnum Alþýðubandalags-
ins og lesendum Þjóðviljans
og eiginlega enginn söfnuður
eftir — nema munnsöfnuöur-
inn.
Þegar Þráinn og Össur
hættu störfum, fékkst nýtt
jafnvægi með því að ráða
Óttar Proppé sem Svavars-
mann og Mörð sem Ólafs-
mann. Arni Bergmann hefur
hins vegar leikið hlutverk
hins víðsýna menntamanns
og ekki látið binda sig á
neinn bás.
En síðustu fregnir herma,
að nú sé friður úti. Ráðning-
arsamningur Óttars hefur
ekki verið endurnýjaður, og
hefur Óttar látið sér það vel
líka. Ráðningarsamningur
Marðar hefur heldur ekki ver-
ið endurnýjaður og lætur
Mörður það sér illa líka og
skrifar nú hvert bréfið á fæt-
ur öðru til útgáfustjórnar þar
sem hann biðst miska og
endurnýjunar á samningi.
Hefur fVlörður sýnt mikinn
sveigjanleika í skrifum sínum
til útgáfustjórnar og fús til
að fresta aftöku sinni eða
endurráðningu um þann tíma
sem það tekur útgáfustjórn
að komast til botns í málinu.
Útgáfustjórn hefur lítið
getað sinnt aflátsbréfum
Marðar, því þar takast á stálin
stinn. Helsti herforingi Svav-
arsmanna, er Úlfar Þormóðs-
son formaður útgáfustjórnar
og vill hann Mörð feigan í rit-
stjórastóli — og segja sumir
að það sé hefndarvíg fyrir
stuðning ritstjórans við Ólaf
Ragnar.
Sama dag og fregnir af
vígaferlum Ulfars Þormóðs-
sonar berast alþjóð, birtist
stór mynd af kappanum í
Þjóðviljanum. Þar er formað-
ur útgáfustjórnar yggldur
ásýndar, þungbrýnn og fúj-
skeggjaðurog forn í fari. í
Ijós kom að myndin þjónaði
ekki þeim tilgangi að hræða
starfsmenn og lesendur
Þjóðviljans, heldur er hér um
bókaauglýsingu að ræða. Úlf-
ar er nefnilega rithöfundur
auk þess að vera vígamaður,
kúnstsali og blaðamaður.
Bókin sem Úlfar bauð til sölu
er hins vegar i takt við tim-
ann og á vel við vargöld Al-
þýðubandalagsins og Þjóð-
viljans; saga af Axlar-Birni.
Textinn sem fylgir auglýsing-
unni er lýsandi og segja
frómir menn að hann sé vís-
bending stjórnarformannsins
hvað gerist ef hans vilja sé
ekki hlýtt í einu og öllu.
Við grípum hér niður í aug-
lýsinguna til að gefa lesend-
um innsýn í málið:
„Aðalpersónur eru hinn
sögufrægi manndrápari Axl-
ar-Björn og sonur hans
Sveinn skotti, alræmdur
flakkari — en kona Bjarnar
gekk með Svein þegar bóndi
hennar var tekinn af lifi með
herfilegum hætti.
Þrjár sólir svartar er
óvenjuleg þjóðlifslýsing þar
sem máttarstoðir þjóðfélags-
ins eru séðar með augum
utangarðsfólks, sem hrjáð er
af harðdrægri valdstjórn,
óblíðum lifskjörum og mögn-
uðum hindurvitnum. Hið dul-
magnaða örlagatákn i sög-
unni er öxin, morðvopnið
margblóðugt, sem í sögulok
birtist í samtíð okkar og á að
minna á að enn er illra veðra
von.“
Öll frekari orð eru óþörf.
BÆJARBÓT heitir óháð
fréttablað sem gefið er út í
Grindavík og sinnir fyrst og
fremst atburðum í Reykjanes-
kjördæmi. í síðasta tölublaði
Bæjarbótar er viðamikið viö-
tal við Kjartan Jóhannsson
alþingismann sem setur m.a.
fram athyglisverð sjónarmið
varöandi núverandi stjórnar-
samstarf.
Við birtum brot úrviðtal-
inu:
„Ertu sáttur við þá þróun
Úlfar útgáfuformaöur: Hiö
dulmagnaða örlagatákn eröxin,
morövopniö alblóöugt.
mála að Alþýðubandalagið
hefur að nýju verið leitt til
áhrifa i landsmálapólitíkinni í
Ijósi reynslunnar af stjórnar-
þátttöku þess flokks eftir
1971?
„Lengi skal manninn
reyna. En það var nú ekki um
auðugan garð að gresja i
sambandi við þá stjórnar-
myndun sem nú átti sér stað.
Það er nú svo í pólitikinni,
aiveg sérstaklega hér á landi,
að menn verða að vera reiðu-
búnir að vinna með aðilum
sem þeir eru á öndverðum
meiði við í ýmsum greinum.
Á hinn bóginn tel ég alls ekki
koma til greina að minni-
hlutahópur geti kúgað meiri-
hlutann í veigamiklum mál-
um. Alþýðubandalagið hefur
til dæmis látið sér lynda að
utanríkisstefna íslands væri
óbreytt við stjórnarþátttöku
þeirra, þrátt fyrir að þeir hafi
aöra skoðun á málunum. Ég
tel mikilvægt að svo verði
einnig í öðrum málum og á
ég þar m.a. við stóriðjuna,
sem hefur all nokkuð verið á
dagskrá i sambandi við
þessa stjórnarmyndun. Ég
legg ríka áherslu á að við ís-
lendingar nýtum okkur þau
tækifæri sem gefast — þeg-
ar þau gefast. Ekki má undir
nokkrum kringumstæðum
leyfa minnihlutahópum að
klúðra málum sem þessum.
Að öðru leyti verður að koma
i Ijós hvort Alþýðubandalagið
er hæft til þess að vera í
stjórn eða ekki.““
Kjartan: Veröur að koma í Ijós
hvort Alþýðubandalagið er hæft
að vera i stjórn eða ekki.
Einn
með
Siggi var nýbúinn að ráða sig í lagerdeild glasaverksmiðj-
unnar. Eftir nokkra daga kom verkstjórinn til hans og
sagði:
— Þú mannst auðvitað eftir að líma miðana á kassana
„Brotthætt — Þessi hlið upp“?
— Ekkert mál, svaraði Siggi. Og til öryggis lími ég líka
mióa á botninn á þeim!
r