Tíminn - 20.02.1968, Blaðsíða 5

ÞRIÐJUDAGUR 30. febrúar 1968
TÍMINN
Komast sjaldan til
réttra viðtakanda
Asndmairi sikini!far: „iSiællOja er
að geáa en iþiypglj|a“, sagdir igaim-
ailit miállibælki. Ég sé það í foliöð-
uniuim, ia@ een á að Æana að
sialfinia gijlölflumi, sem aenidia á táil
bininia avioinieifn'diu „VaniþiióiuSu
fþ(j|óða,'‘. Þalð eir nlábbúirlleiga
giöfiuig togsjión,, sem ibér er að
vierlki, enida «r jþað orfðið gníð-
anleiga mftlkið flé, siem við höf-
nim þanniiig Mitið alf hendft á
uindianflöirnum ánuim. En er eklki
leiyfiilegt að spyrjia: Eomiast
íþiessar gjlalflir niotkburn tímia í
benidlur þieirra, sem eiga að fá
þlæn, og þieinra þunfia várfolega
mieð? Ég heM, að það sé í
mieiira lagi vaíaaaimit. Fyriiir t‘ii-
viiljiun eiims biarsit miér nýl'ega
í hemdiuir erllient frðttiaiMað, og
viar þar ýimsan fróðlieik að
flinna, siem elkiki sézt í oikfcar
'bfllöðuim. Þar viar t.d. sagt flrá
iþví, að handaríislkar fjöflislkyllidur
sienidii hemmiönnuiniuim sínium í
Viiebmam óigrynni af gijlöfuim,
sivio sem miaitviælium, sæfligæfá og
falbnaði. Bn það fylligdi með sög
unnii, að þeisisiar ©jlalfir fcæmust
' sijiaftldan tifl. rétibra viðtaikenida,
heMur væri þeiiim Miátit á'fram
sitoillið á leiðinni, IM'egia af
þj'ónum 'auðviaiildlsiinis auistur þar.
Sienniilega fier þabba efloki táJl
sjláifiarr yfiirsltétitairiinniar, því að
hún flcvað vera svo l'öt otg væru-
fcær, að húin muinidi aklki menna
að smúiasít í þvií að sitala gijlölf-
um frá þanidianístoum heinmiönn-
um. Þetita flaviað vieira þannig um
ölll Auisiturlllönd.
Ekki betra í Afríku
Og efldkii er sagt að það sé
beitna í AMiku, ©n þamgað hiötf-
um við semit stiórgj'afiir. Mjiág
háiværar radidlir iaru á ilioílti um
það, að minmsitur hliuiti þess-
ara gijiafa hafi foomizrt tíii réttra
'að'iilla. En víðar er poitbur brot-
inin í þessu eiflni. Evinóipumiað-
ur viar á ferð í M,ið-Am©rilku
oig hjló á hábelft. Sltutit fná hábel-
iniu var póistihiúis bæjiarins.
Hiamrn fór þangað dag mofldkurn
mieð pafldkia, siem hann ætfliaði
að sienida heikn tii sín. Hanm
gtneiMtíd burðargjiaflidið og fór
síðan 'heiim á henberigi siitit. En
þá muindli hiann eifitir því, að
hann þumflti að fooima bréfi i
pótstámn, swo að hanin gelklk aiflt-
uir til pólstJhúsisimis mieð bréifiö.
En þá wanð hann efloki Mitið
umidnanid'i, en bann sá, að pósí-
mieftistarimn oig flaoma hans voru
búiin að opma paildkamn hans,
og voru í óða önm að rusfla
tiffl í immiihiaflldimu og sflooða vand
leiga. Hlviort þau hatfa ætlað að
steila paldkanum eða ganiga frá
honum afhur oig seindia hann
áleiðiis tíill eigandans, veftlt viit-
anflieiga engiima.“
Gamall sjómaður hef-
ur orðið
Gamaffl sjiónnaður, sem mieín
ir siig „Ein af fymvenaimdli heitj-
uim haffisdn®!“ en efldki séniega
linitflinn af viðbröigSum blað-
amima í samfoan'dii við sijáslysftm
að undlanlflönnu,, Oig siemidiir því
efltimfla/ramidi bnétf: „Heftiffl og
sæffl Bamidlflami gáðun. Vegna veð
unhaimflara þeiirna, sem gemgið
Jiiafa ytflir tffl sjláivan og siveita
uirudamflaráð, og svo veigma foliaða
manma, sénstafldLegia þó erfliemdna
þóitit hfiinár Miemzikiu fcofflegatr
þieiiima hafi sýmlfc vúlsisa tflfounði
lllífca, geit ég efldkii orða bund-
izt oig sendli þér þessar Mn-
rar, ef þú feiliur þær þeisis virði
að þær Iwntftisit í dlálikium þín-
ram. Sljlálllfluir van ég sjiómiaðlur
tfná því ég viam fjlónbán ána —
flrá 19116 tffl 1952 — og heif
venið úiti í flleisitum veðnum,
sem Ikomið hafa á því itimiafoifl!:,
en ég var þó eHdkii á sjánum
í (Kalaiveðriiniu svonefndia.
Oft hefun veður verið vállynt
oig sjólag efltir því, og hveniær
miaður er mæst „dauðams diyr-
um“ veiilt maður efldki, llldlieiga
sem befur. Og þá vonu sitynj-
alMairár'iin síðiani efldki skemmiti-
lieig, en þau siigl'di ég ölll á
bætibusvæðum.
Reiður blöðunum
En þeflrta ■ er miiitt einfcamiáil
— oig ég fylibisit gnemju og
reáði, þeigar blaðamíenn fónu að
þynpasit að soiómiöninium, seim
nýikomnin vcxru úr sjávanháska
tffl þess að reyna að refoja úr
þeftm gaminnar. Og meðiail ann
ans van spunt, hvað þeiiir hefðu
huigsað síðustu tímania fynir
bjönguin eða síðuisitu mínútunn
ar. Þetta er einfeamiál hvens og
eims Oig flieisrtir sjómieain fllíka
því eklki, sem enfiðast er í ævi
þeima. Afflir sjóm'enm eru und-
ir ströngum aga sfcipsfljioira
Isiinna eða annanra yfirmiamma
alflian tímanin, þar tffl yflir líkur,
oig lítiffl tíimi er tffl að hugsa
uim annað en það, sem gera
Fyrir aöeins kr. 68.500.oo getið þér fengið staðlaða
eidhúsinnréttingu í 2 — 4 herbergja ibúðir, meö öilu tll-
heyrandi — passa i flestar blokkaríbpðir,
Innifalið i verðinu er:
@ eldhúsinnréttíng, kiædd vönduðu plasti, efri
og neðri skápar, ásamt kústaskáp (vinnupláss tæpir 4 m).
@ ísskápur, hæfilega stór fyrir 5 manna fjölskyldu f
kaupstaö.
@uppþvottavél» (Sink-a-matic) ásamt eldhúsvaski.
Uppþvottavélin þvær upp fyrir 5 manns og að auki má nota
hana til minniháttar tauþvotta. (Nýtt einkaleyfi).
@ eldarvélasamstæða með 3 hellum, tveim
ofnum, grillöfni og steikar- og bökunarofni. Timer og önnuf
nýtízku hjálpartæki.
@ lofthreinsari. sem með nýrri aðferð heldur eld-
húsinu lausu við reyk óg lykt. Enginn kanall — Vinnuljós.
Allt þetta fyrir kr. 68.500.oo. (söluskattur
innifalinn) Éf stööiuð innrétting hentar yðuf ékki gerum viö
yður fast verðtilboð á hlutfallsiegu verði. Gerum ókeypis
verðtilbóö í éldhúsinnréttingar f ný otj gömui bós.
Höfum einnig fataskápa. staðiaða.
- HAGKVÆMIR GREIDSLUSKILMÁLAR -
K
V
wÆ
K I RKJUHVOLI
REYKJAVÍK
Sf M t 2 17 16
E inangranargíer
Húseigendur — Byggingameistarar!
Útvegum tvöfalt einangrunargler með mjög stutt-
um fyrirvara. Sjáum um ísetningu og alls konar
breytingu á gluggum. Útvegum tvöfalt gler 1 laus
fög'Og sjáum um máltöku.
Sendum gegn póstkröfu um allt land.
Gerið svo vel og leitið tilboða. Sími 51139 og 52620
DÖMUR ATHUGIÐ
SAUMA, SNÍÐ, ÞRÆÐ! OG MÁTA KJÓLA.
Upplýsingar í síma 81967.
5
þaitf. Og fllesitir sjlómiemin fleiLa
sig á valid þeiss, siem öllLu ræð-
ur, oig reymia aö seflljia lílf siibt.
eims dýru vierðft og 'hiægt efl;
Þeitba er aðeiLms storiiflað til
að miimmia Miaðameinm og rilt-
slbjlótna á, að fama ektoi í niein
göinufoiliaup, þegar srtómsJyis ber
að h'ömiduim, spymja um eimtoa-
miál manina og miæfljsiuim þvimiga
þá tiiil að ræðia uim aaigmaMlik,
sieim þeiiir síðar heifði efofoi sagt
fná, þegar þeir vioru fairmir aö
jalfma ság efltirá.“
Ætti að kalla hana
vansköpunarstj órn
Afoureyirimiguir slforiiflar: „Lainid
flari igóður. Það er nú orðið
æði lamigit síðam ég beif semit
yfofour Minu, og viil ég foyrja á
'þvií að óislka yklfcur, þótt sieimit
sé, glleðilLeigis árs, sem sitarflið
við Tímiainm. GneLniar, sem fooim'a
í Landffiara, emu oiftfoasit ágæbar
og þar miargit sagt hreiait pg
foeiinit úr poflcahofrmimu.
Hér rílkiir fouiLdii — oig emg-
imm toæmleifosíhuigur er í mönn-
uim tffl rifoissitjáreariminiar. Ég
beld það ætti að sfoiip'ta um
miafln á henmii, „vfilðneiisaiair-
sitjlórm" er lítið réttnieffinii oig
æitti að Mæyita þvi í viamisköp-
uiniarsitjiórm. Hér á hafmiarfoafldk-
anum liiggjia eyitsamiar vörur,
sjlállílsagit í bommia'taM, o«g edítit-
hwað er auðviiltað í vöruisfcemm-
um, og það vecrður risit orðið
sæmitogit veírð á þeiim, þegar
tollliafLæikikiumiairllioflorðitn toma tffl
söguinmiar, sem efllaust vexður
etoíS og anmað flrá hemidi níik-
ilssrtijiórmarinmar.
Og það verður ffoóðflieigt að
sj|á, hiviað verður ofian á með
eálLi- og örorfouifo'æitur. Þessi
bLessaöur AlþýðuíILolkk'ur, sem
sumir fcálLLa „afltam í oss“, ætti
mú eimu siinmi að rísa uipp á
aflturifiætiumiar og peyniasit trúr
þedm áhugamálium, sem hamn
þyikiiisit eárnrn alflra flliofctoa berj-
asrt fyrLr, tryiggimigairmiálumum.
Mikið áfall fyrir Akur-
eyri og alla þjóðina
Og Alfoureyrimiguriimm heflidiur
'álfmam: „Hér fymir norðam geinig
ur affllt simm vamagaag. Það var
miifcið áflaiil fýr,Lr ofokur hér —
eirns Oig alflia þjáðima — þeigar
Þórariinm Bjlörnisision, sfoóflia-
meiiisrtari, lézt, Mmm óviðjiaffin-
ainfiiegi ágæibLsmaður. Það er
er emgu hægt að bæt-a rið þau
orð, siem slforifuð hafia verið um
bamn í bumdnu og ófoumidmu
miáffl.“
Að lokum útvarpið
Að l'oikuim seigir Akureyriinig-
urinm: „Það langar mdig að síð-
uisitu að vLkja að útvarpinu.
Okfcur flanmisit það taóróna val
LeLkritainmia á LauigiardagsflcvöLd-
um, þeg-ar þaLr flóru að emdur-
tafoa jlóLaiLeiiltoritið, með um 20
manms í, og pant úr vditieys-
uinini, sem fliuittur var á g'amfllárs
Ikiviölid. Þeir ættu að sjá sóma
sLnm í því, sem vetfjia Leilkrit-
im, að hafa þau skemmit'iiLeg,
em ekfci endaLauisar Laniglliolfour.
Þá eru fC'amibaLössiöiguim'ar,
sem Lesrnar eru, yflirLeiitit Ledð-
imiLegar, jafinival eklki uinidam-
slfoilLia „Maður og koraa" þott
þessi fmægi leilfoari lesd hama.
Við vtljuim hres'sandi sögiur.
Við gfleymum ekki „Kapiibóiu"
— og uippiie.siarinm var þá ó-
gLeymamileigur. Og ég miuin heilid
ur eitóki gflieymia erindii, sem
flrú Anma Sniorradlóttir flluttii
í úitvarpið nýliega, um bönnim
og pemimigam'a. Hiún flór snfflM-
arfliega með efmdð, em í fluilLri
' íjiéimi'ngu. Góð hmgvefcja fyrir
ynigri og el'dri miæður. Erimdið
þyrflbi helzit að Mntast á pnemiti.
Ekfei meima að simmd, og þafctoa
piáss'ið."

Á VÍÐAVANGI
Viðsjár á stjórnar-
heimilinu
Nokkrar viðsjár eiga sér nú
augsýnilega stað á stjórnarheim
ilírnu, líklega þó fremur milli
hjúanna í tvíbýlinu, fremur en
í stjómarráðinu. Ymur af
þessu vopmaskaki berst við og
við til eyma almenningi í
landinu.
Til dæmis hefur staðið nokk
ur styr um tryggingamál að
uindanförnu og orðaskipti orðið
milli málgagna stjórnarflokk-
anna. Nú fyrir skömmu héldu
umigir Sjálfstæðismenn fund
um stjórnarsamstarfið, aðallega
að því er virðist í því skyni að
kryfja til mergjar, hvort Sjálf
stæðisflokknum stafi veruieg
hætta af tvíbýlinu við kratana,
sem þeir kalla „góðmálaflokk“
og fá þar með lánaða nafngift
Tímans, sem þeim hefur aög-
sýnilega þótt hitta í mark.
Morgunblaðið segir svo frá
ræðu annars framsögumanns
m. a.
„Gúðmundur H. Garðarssen
lagði á það ríka áherzlu, a'ð
jafnvel þótt stórkostleg kreppa
eða erfiðleikar steðjuðu að í
atvinnulífi þjóðar, þá riði á að
stjórnarflokkur liefði þá stað
festu til að bera, að ekki yrði
gengið í berhögg við skoðanir
þess fólks, sem flokkinn mynd
aði. Þá bæri þess að gæta í
svipuðum tilvikum, sem ekki
væru fyrirsjáanleg við upphaf
stjómarsamstarfs, hvort mál-
efnasámningur stjórnmála-
flokka þyrfti ekki endurskoðun
ar við, sérstaklega með það í
huga að tryggja örugga afkomu
atrvinnuvega þjóðarinnar.“
Þótt lieldur óljóst sé „refer
erað“ skilst það gerla, að til
eru þeir menn í Sjálfstæðis-
flokknum, sem skilja og viður
kenna, að stefna ríkisstjórnar
innar í atvinnumálum er og hef
ur verið alröng, og brýna nauð
syn ber til að endurskoða hana
„með það í huga að tryggja
örugga afkomu atvinnuvega
þjóðarinnar.“
Ríkisbáknsflokkurinn
Þá hefur „góðmálafiokkur-
inn“ fengið eftirfarandi sneið
hjá Guðmundi H. Garðarssyni
að sögn Mbl.:
„Varðandi samstarf Alþýðu-
flokksins og Sjálfstæðisflokks-
ins lagði Guðmundur á það ríka
áherzlu, að stjórnarstarfið hefði
verið jákvætt allt til ársins
1967. Benti liann jafníramt á
þá staðreynd, að Alþýðuflokkur
inn væri nú að verða embættis
og ríkisstarfsmannaflokkur,
sem ætti hverfandi lítil ítök
meðal launþega og atvinnurek-
enda, og væri því lífsspursmál
fyrir flokkinn að þenja út ríkis
báknið með það ryrii’ augum að
koma fleirum sinna manna á
ríkisjötuna. Flokkur, sem ekki
ætti fylgi nema innan ríkis-
báknsins, væri ekki líklegur
til stórræða i atvinnuvandamál
um þjóðarinnar.“
Þótt lieldur sé röksemdafærsl
an lausleg og setningar stangist
jafnvel; fer ekki á milli mála,
hvernig andar til Alþýðuflokks
ins á þessu mótbýli hans. Er
nú eftir að vita, hvort Alþýðu
blaðið ætlar að játa fyrir þjóð
inni þennan vitnisburð með
þögninni. Hér tala þó þeir,
sem til eiga að þekkja.
FrajmhaiLd á bLs. 15.