Tíminn - 29.02.1968, Qupperneq 5

FIMMTUDAGUR 29. febrúar 1968.
TÍMINN
Athugasemd
frá veðurstjóra
Hlynur Sigtryggisson, veður-
stafuistjióri hefur sent efitir-
farandi athugasemd vegna
greinair „vestfirzks sj'ómanns“,
sem birtist s.l. lauigardag:
„í tilefni af ummælum, sem
váðhöfð eru í dáJkuim Landfara
í blaði yðar 24. þ.m. u-ndir
fyrirsögninni „Er haagt að
bæt-a veðunþjónustuna fyrir
Vtesitfirði“ vill Veðurstofan
taka flraim, að hún hefir enga
ástæðu til að ætla annað, að
athuguðu máli, en að veður-
fregindr þær, sem hún fær fná
Vesttfj'örðum og Vestfjarðamið
um, séu gerðar af fyllstu sam-
vdzkiuisemi og aákvæmnd.
Aðalefnd bréfsins áMt ég
bezt svarað með þvd, að birta
kafla úr bréfi, er ég skrifaði
öðrum sa’iómanni flyrir nokfcru
um sama efni. Fer hann hér
Mér ' eru Íjóá vandkvæði á
að gera sæmilega nálkvæma
veðursipá fyrir Vestfjarðarmið.
Ástæður þeinra eru. auigijióisar,
breytiliegur hitamuinur á Græn
landsfundi og oft mjög mikil,
breytileg ísalög, er aftur hafa
áhrif á hitasfcilyrðin. Þetta
veldur snöggum veðrabrigðum
á sundinu sjálfu, sem aðeins
er hægt að geta sér til um frá
fláum veðurathugunarstöðvum,
sitt hvoru megin við það, að-
aiiega Kap Tobin og Angmags-
salik á Grænlandi ög Gadtar-
vita og Hornb.j'arggvdta á Vest-
fjörðum. Þekfcinig veðurflræð-
inga á aðstæðuim á Gnæmlands-
sundi sjálfu er því frekar atf
skornum skammti, en aukndhg
hennar er flrumskilyrði þess að
veðurspárnar verði öruggari.
Útilokað að fjölga
veðurathugunar-
stöðvum
veðurathuigunaristöðvum sitt
hvoru megin su'ndsins, og er
þá það eitt til úrbóta að fá
veðurathugain'ir af Vestfjiarðar-
miðum og sundinu sjálfu. Ný-
lega hefir útvarpið sagt frá
veðu'ra'bbugunarbaujum og lof-
að þær mikið um of að mínu
áliti, þvi enn er lítil reynd
komin á þær og fjarskiptakerfi
við þær befir enn ekki verið
komið á -fót — ekki einu sáomi
fengnar útvarpisbylgj'U'tiðnir í
þessu skyni. Ég held, að adl-
mörg ár líði áður en slíku
tæki verður komið fyrir á
Grænliandssundii' og jafnvel þá
verði rekstur þessi ótryggur
vegna ísreks.
Þess vegna er vart í önnur
hús að venda í bili en að
biðja sfcip, sem á þessum slóð-
urii eru, að senda veðurfregin-
ir þaðan. Togarar gena það við
og við, en til mdikilla bóta væri
að bátar gerðu það lífca. Fengj
ust þá væntaniega tíðari veður-
fregnir af sundiinu og Vest-
fijiarðarmiðum ©n nú er.
Spyrja má að vísu hvaða
gagn sé að slíkum fregnum
fyrir bátatfiiotanin, sem sé á
miðunum hivort sem er. Því er
í fyrsta lagi tdi að svara, að
þessar fregnir geti verið gagn
legar fyrir þá, sem enn kunna
að vera í landi, en huigsa tdl
sjóferðar. í öðru lagi gefa þær
veðurfræðinigum málkviæmar til
kynna en ná, hvemdg veður-
s'kilyrði eru sitt hjvorum meg-
in Grænlundssunds þegar
hvassvdðri er þar. Við þetta
aatti með tímanum að fást
reynsla tffl að segja fyrir um
veður á þessu svæði, lílkt þeg-
ar engar veðurfregnir berast
þaðan,
Hlynur Sigtrýggsson."
Snjógirni og
þrasgirni
Gunnlaugur Pétunsson sfcrif-
ar:
„í spurningaþætti Sjónvarps
ins í kvöid fuilyrti Tómas
Karlsson, stjórnandi þáttarins,
að Halldór Kiij an Laxness,
væri höfuinid'ur kvæðisins „Snjó
girni“ á blis. 33 í „Kvæðakveri“
hans, sem út kom árið H960.
—Stórt orð Hlákot, Tómas, en
þér kann að vera vorfcunn.
Ég hetf ávallt haldið, að Kfflj-
an hafi verið að leilka sér en
eikki að ynkja þegar hann sfcrif
aði þetta erindi á blað. Hann
hatfði svo týnt blaðinu um sinn
en það orðið fyrir honum á
ný. eftir tivö, þrjú, fjögur ár,
og þá bafði hann verið búinn
að gieyma hvernig þetta var
tiifcomið.
Árið 1925 kom 'út Ijóðabófc
in „Uppsprettur" eftir Halldór
Heigason á Ásbj'arnafstöðum.
Á bls. 89 í þeirri bófc er þessi
vísa og heitir „Snjór":
Hverfa fjöU i megin-mjöll:
mofca tröll úr skýjiahöl
niiður á völl. ÞaU ósköp öffl
eru faölluð vetrarspjöll.
í sömu oprnu bókarinnar, bls.
88, er þessi vísa og heitir
„Þrasgirni“:
Út í botnlaust orða-dý
oft var margur sækinn,
og að bæta bunu í
bákkafula lækinn.
Erindið á bls 33 í „Kvæða-
kveri“ heitir „Snjógirni“ (sbr.
á efitir öriítið breyttur að orða'
tegi- Ég áliLt útilokað að fjöllga
Borgfirðingar- Mýramenn
Aðalfundur
Klúbbsins
ÖRUGGUR AKSTUR
í BORGARNESI
verSur haldinn í Rotarysal Hótel Borgarness n.k.
sunnudagskvöld kl. 20,80.
D A G S K R Á :
1. Ávarp formanns.
2. Úthlutun viðurkenningar og verðlauna Sam-
vinnutrygginga fyrir öruggan akstur til ársins
1968: Baldvin Þ. Kristjánsson og Jón Einarsson.
Þeir bifreiðaeigendur, sem hér eiga hlut að
máli — eða telja sig eiga — eru hér með
sérstaklega boðaðir á fundinn!
3. Erindi Péturs Sveinbjarn-
arsonar, forstöðumanns
Fræðslu- og upplýsinga-
þjónustu Umferðanefnd-
ar Reykjavíkur:
„Örugg umferðabreyting".
4. Kaffi í boði klúbbsins.
5. Fréttir af fyrsta fulltrúafundi klúbbanna
ÖRUGGUR AKSTUR. Karl Hjálmarsson, for-
maður klúbbsins.
6. Aðalfundarstörf samkvæmt samþykktum
klúbbsins.
Gamlir sem nýir viðurkenningar- og verð-
launahafar Samvi^inutrygginga fyrir örugg-
an akstur, eru hvattir til aó fjölmenna á
fundinn.
Stjórn Klúbbsins ÖRUGGUR AKSTUR, Borgarnesi
Snj ór og Þnasigimi hér á uind-
an) og er svouia:
Botniiaust mdka mjöll í dý
megintröH úr skýjahöU
niðrá vöU þau ósköp öU
eru köUuð sækin.
Dæta fjöllin bunu í
bulilarasmeUinn lækinn.
Ég hef hér feitletrað þau
orð, siem koma þarna eins fiyr-
ir og í vísunni „Snjór“, en
einnig mætti feitletra orð-
in „moka“ og „megin“ ef þau
skiptu um sæti. Orðið „fjö(U“
er í fynstu línu sömu vísu, en
ekki með greini. „Botnil.aust“
oig „í dý“ kemur fyirir í fyrstu
línu vísunimar „Þrasgirni“,
„sækinin“ í aniwarri línu þeirr-
ar visu (annað kyn og önnur
tala að vísu). „Bæta bunu í“
er að finna í þriðju línu sömu
vísu og ,,lækinn“ í þeirri
fjórðu.
Eftir stendur þá orðið „bull-
airasmellLinm'“ sem óumdeillan-
legit framliag Haldóris Kiijian
Laxness, og virðist fiara vel á
því.
Rjeykja/vífc 26. feþrúar 1968.“
Mannúðlegast væri
að lóga veslings
dýrunum
Auettfirðinigur skriÆar: „Milkil
ar áhyggjur eru nú fram sett-
ar í blöðum og útvappi vegna
hreindýranna á Austurlandi.
Þau hafa litlu úr að moða á
venjulegum hreindýflaslóðum
hér fyrir austan og láta fflla
— af óvana — við heygjöf
bændanna, sem eru að reyna
að Hkna þeim.
Þetta er mikið vandamál, en
sem betur fer er auðvelt að
leysa það í eitt skrpti fyrir
öll, það er með því að lóga
þessum veslings dýrum. Það er
það eina, sem hægt er að gera
ef mannúð á að ráða.
Ég hef sem sagt enga trú á
því, að það myjidi neinu
bjiarga þó Lappar yrðu fluttir
tffl landsinis til. að gæta dýr-
anna. Það bættist aðeins við
eitt vandamál, sem sé að gæta
Lappanna, sem varla gætu
dregið fram Mfið hér.“
Sjónvarpstækin skila
afburða hljóm og mynd
FESTIVAL SEKSJOIM
Þetta nýja Radionette-sjón-
varpstæki fæst einnig meS
FM-útvarpsbylgju. — Ákaf-
lega næmt. — Með öryggis-
læsingu.
ÁRS ÁBYRGÐ
Radionettp-verzlunin
Aðalstræti 18, sími 16995.
eykur gagn og gleði
5
91
Á VÍÐAVANGI
Á réttum stað
Morgunblaðið telur ekki eftir
sér sporin. Það hefur talið
brýnt að síma nú alla leið til
Suður-Afríku og tala við for-
stjóra nokkurn, sem yfirvöld
segja hlaupinn úr landi undan
gjaldþroti þrátt fyrir bann. For
stjóri þessi segist vera ,,alveg
hissa“ á öllum þessum skrifum
og írafári út af smámunum.
Hann biður Morgunblaðið fyrir
eftirfarandi þakkir, sem virð
ast vera helzta eftirtekja þessa
langsótta símtais:
„Þá vildi ég taka það fram,
að Hilmar Kristjánsson ræðis
maður hér hefur verið mér og
öðrum íslendingum, sem hér
eru á ferð, ákaflega hjálpsam
ur og finnst mér hann vel að
ræðismannstitlinum kominn.“
Vetta er nú einmitt það, sem
enginn hefur dregið í efa í
skrifum um þetta mál, og sýn
ir að það var sannmælL sem
sagt var í þessum dálkum ný-
lega, að það hafi komið sér vel
að ríkisstjórnin skyldi koma
þessu þarfa verki í kring í
önnunum rétt fyrir jólin, og
því varla um að sakast, þótt
eitthvað annað sætj á haka,
eða smáskekkjur yrðu í útreikn
ingi um gengisfall og afkomu
atvinnuveganna.
Óskað fararheilla
Auðséð er í gær, að Alþýðu
blaðið er orðið dálítið smeykt.
Fram að þessu hefur ekki ann
að verið vitað en það styddi af
alhug þá ráðstöfun og stefnu
Iríkisstjórnarinnar að taka kaup
gjaldsvísitöluna úr sambandi
og hefur ekki sézt nein gagn-
rýni I Alþýðublaðinu um það.
Nú þegar víðtæk verkföll eru
að skella yfir til þess að
knýja fram efndir á samning
um um verðtryggingu launa,
koma allt í einu vomur á
Alþýðublaðið. Þannig sést, að
slundum má brýna deigan.
Blaðið skýrir frá því, að „verka
lýðsmálanefnd Alþýðuflokks-
ins“ hafi „heitið á ráðherra
Alþýðuflokksins að vinna ötul
lega að lausn málsins án þess
að 'til vinnustöðvunar komi.
Verkalýðsmálanefnd Alþýðu-
^ flokksins einbeitir sér þannig
I að því tvennu, sem allt vinn-
andi fólk hefur mestar áhyggj
ur af, fullri atvinnu og áfram
haldandi verðtryggingu launa“
segir blaðið.
Þetta verður varla öðru vísi
skilið en sem full yfirlýsing
Alþýðuflokksins , — annarra
en ráðherranna — um sam-
stöðu með málstað verkalýðs
félaganna í þessari réttindabar
áttu um verðtryggingu laun-
anna. Og það er meira að
segja sagt, að „verkalýðsmála
nefnd Alþýðuflokksins EIN-
BEITI sér þannig“ að því að
koma ’fram því, sem verkalýðs
félögin vUjá og beinlínis
„HEITIГ á ráðherra Alþýðu
flokksins að vinna nú vel að
hinum sama málstað. Það er
fullkomin ástæða til þess að
óska Alþýðuflokknum mikilla
fararheilla, og þó einkum ráð-
lierrum hans, á þeirri góðu
göngu, sem þarna er að hefj-
ast, og þeim göngugörpum
mundi verða vel fagnað, ef
þeir kæmu með verðtrygging-
una í fangi til verkalýðsfélag
anna, áður en verkföll skella
á.
I ,,Lausn án verkfalls“, eins
M og leiðari Alþýðublaðsins heil
Framhald á bls. 12.
»"~i 'úi.'líiittlfiVTJ