Tíminn - 09.06.1968, Blaðsíða 7

» r *p • t -r
Ný Champion-kerti
geta minnkað
eyðsiuna um 10%
CHAMPION
Mlt á semfl stnð !
CHAMPiOh'
Champion-kraftkveikjukertin eru með
„Nickel Alloy“ neistaoddum, sem þola
mun meiri bruna og endast því miklu
lengur.
Með ísetningu nýrra Champion-kerta eykst
afliö, ræsing verður auðveldari og benzín-
eyðslan eðlileg.
Þetta eru staðreyndir, sem bílstjórar
þekkja og því kaupa þeir Champion-kraft-
kveikjukertin.
'//////////.
Notið aðeins
það bezta,
Champion-kraft-
kveikjukertin.
H.f. Egill Vilhfálmsson
Laugaveg £18 - Sími 2-22-40

rétt ~~ Veljíð AMA20NE
/ótRpsjfo
Skölávörðústíg 25, Ármúli 11 sími 81500
SMYRILL, Laugav. 170.
Sími 12260.
— JAFNGÓÐIR ÞEIM BEZTU —
Viðurkenndir af Volkswagenverk A.G. í nýja
VW bíla, sem fluttir eru til Íslands.
Yfir 30 mismunandi tegundir 6 og 12 v. jafnan
fyrirliggjandi — 12 mán. ábyrgð.
Viðgerða- og ábyrgðarþjónusta SÖNNAK-raf-
geyma er í Dugguvogi 21. Sími 33155.
Nú er rétti tíminn til að athuga rafgeyminn
fyrir sumarferðalögin
SÖNNAK RAFGEYMAR
TÍMINN
•aW.
Trúin flytur fjöll. — Við flytjum allt annað
SENPIBlLASTÖOIN HF.
BÍLSTJÓRARNiR AÐSTOÐA
SUNNUDAGUR 9. júní 1968.
k tti i r> i/ in i/ ' ‘ '
ÞATTUR KIRK JUNNAR ' ,T
GRÁR HVERSDAGSLEIKI
GETUR BREYTT UM SVIP
„Og sv'o hefst hátíðalausa
misserið á kirkjuárinu" segir
presturinn við börnin þegar
hann hefur miinnzt á hvíta-
sunnu og þreniningarhátíð
sem síðustu hátíðisdaga árs-
ins — eða vorsins".
Grár hiversdagsleikinn. Það
hljómar dapurlega líkt og tal-
að væri um rigningarmorgun
og erfiðisdaga sem koma til-
breytingarlausir í óendanlegri
röð utarn úr tómimi likt og
verkamenn niður við höfn súr
ir á svip í snjáðum og skitug-
uin görmum.
Enginn gluggi opinn á þaki
tilverunnar þar sem unmt væri
að opna fyrir sumri og sól.
Þannig hugsar fóik sem er
leitt á hversdagsleika og störf-
um. Það heimtar fimm daga
vinnuviku helzt með svo háu
kaupi að ekki þurfi að vinna
nema átta tíma á sólariiring
og eiga sivo tvo hvíldardaga í
hverri vifeu.
En svo enu fanmar að heyr-
ast raddir um a’ð tómslumdir
einfeanlega ungis fólks séu að
verða eitt mesta vandamál
samÆélagshátta á 20. öld.
Það þarf sterfe bein til að
þola góða daga. Það þarf
tndkinn þroska og mótaðan
persónuleifea til að verja tóm-
stomdunum réfct og það þarf
gott skipulag og styrka stjórn
oj* víðsýna forystu til þess að
afgangstími frá s'feyld'Usörfum
eyðileggí ekfei meira en hann
veitir sé honum ekki einnig
í 'hóf stffit.
Of miki'H og óskipulagður
tfmá án takmarks og viðfangs
efna í kraftíbeitingu getur orð
ið höl líkt og atviininuleyisi.
Því að vinnan sjiálf jafnvel
án launa ef svo ber til er
ein hin mesta bles'sun mann-
legrar tilveru.
Og iðjuleysi getur orðið líkt
og öfund og áginnd rót alls
ills.. Þær rætur eru þrjór að
jiöfnu lagðar og má vart á milli
sjá hver mestu illu veldur.
Eitt af því sem undarlegt
má teljast er að fólkjð sem
mest kvartar um það tjón sem
helgidagar kirkjunnar geri í
búskap og afkomu þjóðarinn-
ar er oftast sama fólki’ð sem
hæst hefur um stuttan vinnu-
dag. En þá gleymist stundum
hamingjugildi starfsins sú
heill sem það ber í sjálfu sér,
starfsgleði sigurfögnuður.
Sé það athugað þá breytir
hversdagsstritið sannarle.ga
um svip.
Og ekki þarf að liggja lengi
sjúkur til þess að finna heill
og fögnuð þess eins að fá að
ganga til starfa í stað þess
að gista rekkjiu sína dögum
s'aman þótt mjúk sé og vel
búin.
Saninarlega er sá sæll, sem
með hverjum nýjum morgni
gengur röskur og fagnandi
„sinna verka á vit“.
Og sé litið til hversdagsleik-
ans á heimilum ðg hvað er
hversdagslegra og leiðigjarn-
ara en húsfreyjustörf við upþ-
þvott og húsþrif, þessi Sysi-
fos-efja upp aftur og aftur.
dag efir dag. Þá kemur samt
í ljós, að þetta getur orðið
ótrúlega indælt um ieið og þa/i
er sjálfsagt, ef það er bland-
að ástúð, fórnarlund og þakk-
læti bæði þeirra, sem þiggja
og veita. Það eru sem sagt
ekki störfin ein o.g stritið, sem
gera lífið gleði eða dapurð,
heldur hitt, með hvaða hugar-
fari þau eru unni.n. Hið innra
sólskin huga og hjarta skapar
sólskin hversdagsleikans.
Hér áður í íslenzkri sveit
var mi'kið notað orð, sem nú
er horfið að meslu. Þá var
talað um ,,hvunndag“ og helzt
í samibándi við eitthvað ann-
að: irvurndags-kjóll, hvur,n-
dags-svunta, hvurhdagsvenk o.
s.frv.
Sumir, einkum konur, höfðu
lag á iþví að láta hvurndags-
klæði sín alltaf líta þokkalega
út, vera nœstum hrein og
smekkleg að hverju sem geng-
ið vair, þótt aðrir við sama
verk væru næstum eins og
dregnir upp úr fjósflór.
Sumir gótu unnið hvurndags
störfin með broshýrum flögn-
uði, svo a'ð þau iíktust nón-
ast guð.slþjónustu í framkvæmd
við auðmýikt og liotningu vinnu
andans, aðrir gótu litið á sömu
stfirf eins og ógeðslegan þræl-
dóm, sem væri til skammar að
snetra á.
Þannig varð „hvurndagur“
og hvurndagsstörf í gamla
daga. Og enn býst ég við, að
vimnandin.n hafi nokkuð að
segjia, þrótt fyriir vélar og
tækni.
Þar mætti gjar.nan segja
með fullum sanni: Gerir þú
ekki véiina iifandi, þá gerir
vélin þig að vél.
Þannig yi-ði máttur og gald-
ur þess hversdagsleika, sem
ekki er gæddur tiifinningu og
lífi starfsmam.nsins.
Það er hótíðin í hversdags-
leikanum, sem við verðum að
varðveita til þess að verða ekki
þý eða þrælar véla og veifea.
Þannig verður „hvurndags-
svunta" húsfreyjunnar að
sunnudags'flífe o.g „hvurndags-
störf húábóndans að kærleiks-
þjónustu.
Rristur sagði:
„Faðir mi,nn starfar allt til
þe.ssa. Ég starfa einniig, verið
í mér og ég í yður“.
Einasta fólkið, sem lifir
þessa speki í hversdagsstörf-
u.m, er fólkið, sem finnur Guð
í Wu og vilja hans, skynjar
fegurð og elsku í öllum hlut-
um, atvikum og verum.
Eifct bros af góðvild og glöð-
um hug getur fylgt manni, all-
an daginn og breitt birtu helgi-
dómsins yfir hversdagsleika
starfs og anna.
Eitt bros getur dimmu i
dagsljós breytt", sagði skáld-
ið forðum.
Þau orð eiga sannarlega vel
við starfsgleði hversdagsleik-
ans, ekki síður en á stórum
örlagastundum.
Líf i starfsgleði og sigur-
von er hin sanna hamingja
hei.lbrigðs manns þótt sjál f-
sagt hafi hátíðastundir sitt
gildi lil að gefa öllu'm takmörk
svip og tilbreytni.
Hvurndagsflíkin getui eian
ast og átt sinn ,sjarma“. sé
hún notuð á réttan hátt af
smekkvísum etganda
Ilátíðalausa mi«-sc ið ;• þv
ckki síður tími guðsþjónuStu
— guðsþjónustu slaHsins í só
skini sumars og anna.
Árelíus Niels«on.