Alþýðublaðið - 08.01.1991, Síða 5

Alþýðublaðið - 08.01.1991, Síða 5
Þriðjudagur 8. janúar 1991 UMRÆÐA} Uppstokkun i atvinnulifi Fyrsta grein Átak gegn afíurför Það eru þunnar traktéringar, segir einhvers stað- ar i Sölku Völku, að láta menn þræla nótt og dag alla sina »vi, hafa hvorki i sig né á og fara s vo til helvitis á eftir. Áratugurinn, sem þjóðin skaut á gamlárskvöld upp i nœturhiminn var henni að mörgu leyti þungur i skauti. Og þrátt fyrir þann efnahagslega bjarg- hring, sem hún fleygði til sjálfrar sin i formi þjóðar- sáttar og hefur að minnsta kosti reynst fyrirtækjun- um vel, þá eru spár sérf rœðinga heldur á þá lund, að traktéringarnar framundan séu fremur þunnar. Bölsýnar spá Efnahagsbrekkur Þjóðhags- stofnunar og OECD eru til dæmis samdóma í því áliti, að á næsta ári verði í versta falli samdráttur áfram og í besta falli lítils háttar bati. Til langs tíma eru hinir bestu menn hins vegar enn svartsýnni. Þráinn Eggertsson, prófessor í hagfræði, lét þannig í ljósi eftirfar- andi framtíðarsýn í viðtali við tímaritið Þjóðlíf á dögunum: „Það eru töluveröar líkur á því, að um næstu aldamót verði Is- land eitt fátækasta ríkið í Evr- ópu, og þótt víðar væri leitað.“ Við þessar aðstæður sker það úr um erindi stjórnmálaflokka við samtíðina, hvort þeir eiga í búri sínu vopn sem duga þjóðinni til að brjótast úr þvílíkri herkví. Eftir því — og því einkum — verður spurt, þegar dregur að kosningum í vor. Þunginn í áherslum Alþýðu- flokksins á vori komanda hlýtur því ekki síst að liggja á uppstokk- un og nýjungum í atvinnumálum. Aðeins þannig getum við umskap- að athafnalíf okkar með þeim hætti, að hin bölsýna framtíðar- sýn sérfræðinganna fái ekki stað- ist. Heldur takist okkur þvert á móti að auka verðmætasköpun í þvílíkum mæli, að saman fari hag- sæld fyrirtækja, full atvinna og þéttriðið öryggisnet velferðar- kerfis fyrir þegnana. Uppslokkun — nýjungur Forsendurnar fyrir þessu eru ekki síst ný og fersk tök á sjávarút- vegi og landbúnaði, sem verða að leiða til gagngerra breytinga á þessum hefðbundnu greinum. í orkumálum verður að leita nýrra leiða til að breyta óbeislaðri orku fallvatnanna í beinharðan gjald- eyri sem fyrst, og jafnframt halda óhikað áfram undirbúningi að frekari stóriðju, — svo fremi mengunarvarnir séu í fullkomnu lagi. Við þurfum líka sérstakar að- gerðir til að létta smáum iðnfyrir- tækjum lífið og gætum í þeim efn- um gert margt verra en ganga í smiðju íhaldsmanna í Bretlandi og Kanada. En ef til vill skiptir mestu máli að skapa fyrirtækjunum rétt umhverfi, þar sem þau ná að dafna og vaxa, öllum til farsældar. Stundum eru jafnaðarmenn svo uppteknir af jöfnuðinum, að þeir gleyma því að hann kostar pen- inga. Herkostnaðinum við vel- ferðina er hins vegar einungis hægt að mæta með blómlegu at- hafnalífi. í þessum pistli og örfáum í viðbót hér í Alþýðublaðinu vil ég sem áhugamaður um nýjungar í atvinnulífi skýra mínar hugmynd- ir um hvaða áherslur sé heillavæn- legast fyrir jafnaðarmenn að leggja i þeim efnum í komandi vorkosningum. Kýrin helgq_________________ Einhver mesta sóun sem í dag á sér stað hjá okkur er hið stein- runna kerfi landbúnaðarins og hvergi er jafnmikil þörf fyrir gagn- gera uppstokkun og einmitt þar. Offramleiðsla er landlæg, vöru- verð er úr öllu hófi, samkeppni við erlendar matvörur er ekki til stað- ar, milliliðakostnaður er fáheyrð- ur, stór gróðursvæði eru meira og minna ónýt vegna ofbeitar, og lög- fest skipulagsleysi og óhagræði ríkir á flestum sviðum. Kerfið er svo ga-ga að það er næstum lífs- spursmál fyrir vissa milliliði að selja ekki landbúnaðarvörur fyrr en eftir að hafa legið með þær í frystihúsum í tiltekinn tíma til að fá geymslugjald! Geysilegum upphæðum er só- lundað í meira og minna tilgangs- lausar útflutningsbætur, sem ásamt niðurgreiðslum nema allt að 6—7 milljörðiun króna. Þegar upp er staðið er það vita- skuld alltaf neytandinn sem borg- ar brúsann, annaðhvort gegnum skatta eða alltof hátt vöruverð. Guðmundur Ólafsson, hagfræð- ingur, hefur haldið þvi fram, að hægt sé að spara neytendum allt að 15 milljörðum króna með því að heimila innflutning á landbún- aðarvörum, eða um 3 milljónir króna á hvert lögbýli í landinu. Blýantsbændurnir við Hágatorg ráku upp ramakvein þegar þessar tölur birtust, en þeim tókst ekki að hrekja þær með sannfærandi hætti. Gæslumenn óbreytts ástands í landbúnaðarmálum hafa stundum beitt þeirri nauðvörn, að landbún- aður á íslandi sé þrátt fyrir allt gjaldeyrissparandi. í ítarlegri um- fjöllun um efnahagsmál í tímarit- inu Þjóðlífi dregur Guðmundur þetta mjög í efa. Hann upplýsir, að kostnaður innlends landbúnaðar vegna erlendra aðfanga sé stund- um álíka og greiða þyrfti fyrir vör- una, — væri hún keypt fullbúin erlendis frá. Sparnaður í gjaldeyri er samkvæmt þessu enginn, mið- að við að innflutningur á vörunni væri heimilaður. Það þarf því ekki neina sérstaka hagfræðivikinga til að skilja, að ein helsta forsendan fyrir auknu hagræði í þjóðarbúinu er gagnger uppstokkun á landbúnaðinum eins og hann leggur sig. Gyfli Þ. Gíslason var í þessum efnum hrópandinn í eyðimörk- inni. Málflutningur hans náði um síðir hljómgrunni langt út fyrir raðir jafnaðarmanna, og var raun- ar það atriði sem fyrst vakti at- hygli fjölmargra okkar, sem löngu síðar gengum til liðs við Alþýðu- flokkinn. í seinni tíð hefur hins vegar tónninn sem Gylfi sló svo kröftuglega hljómað alltof dauf- lega úr búðum flokksins. Það er engu líkara en landbúnaðurinn sé aftur orðin kýrin helga, sem eng- inn þorir að stugga við. í dag er það hins vegar enn brýnna en áður að jafnaðarmenn hafi forgöngu um þessar breyting- ar. Þess vegna hlýtur uppskurður á landbúnaðarkerfinu að vera ein helsta forsendan fyrir þátttöku Al- þýðuflokksins í nýjum ríkisstjórn- um. Innflutningsfrelsi_____________ Meginatriðin ættu að mínum dómi að vera þessi: (1) Afnám allra útflutnings- bóta. Með því spöruðust miklar upphæðir sem mætti meðal ann- ars nota tímabundið til að styrkja stöðu bænda í samkeppni við væntanlegan innflutning á mat- vöru af landbúnaðartoga, eins og reifað er hér að neðan. (2) Frjáls innflutningur á landbúnaðarvörum. Fyrsta stig- ið tæki einungis til unninna land- búnaðarvara, en í kjölfarið sigldi samsvarandi frelsi í innflutningi á svokallaðri iðnframleiddri land- búnaðarvöru, — eggjum, kjúkling- um, svínakjöti og smjörlíki. í upp- hafi er nauðsynlegt að hafa háa verndartolla á innflutningnum til að minnka umskiptin fyrir bænd- ur en tollarnir myndu hins vegar hverfa yfir langan tíma. I þessu nýja frelsi fælist stórkostleg kjara- bót fyrir neytendur, ekki síst ungt fólk með stórar fjölskyldur. Sjálfur er ég þeirrar skoðunar að þetta mál sé svo tímabært — og svo langþráð af þorra kjósenda, að Al- þýðuflokkurinn á að segja það á oddinn í komandi kosningum. Samhliða innflutningi jaarf svo að stefna að því að afnema niður- greiðslur í áföngum, þannig að um síðir ríki fullt markaðsfrelsi í við- skiptum með landbúnaðarvörur. (3) Átak til stuðnings bænd- um. Ég tel hins vegar óverjandi að leggja í uppstokkun á landbúnaði án þess að jafnhliða sé lagt í kröftugt átak til að styðja bændur meðan aðlögun að hinu nýja kerfi gengur yfir. Þessi þáttur hefur hins vegar yfirleitt orðið út undan í um- ræðunni um hagræðingu í land- búnaði, — menn hafa einfaldlega gleymt bændunum í alltof ríkum mæli. Hluti af átakinu fælist í að efla samkeppnisstöðu íslenskra bænda gagnvart innfluttum land- búnaðarvörum með því að fella niður alla tolla af aðföngum. Sam- hliða yrðu settir tímabundnir verndartollar á innfluttar matvör- ur eins og aður er sagt, sem enn frekar ykju hæfni innlendu fram- leiðslunnar í samkeppni við inn- flutninginn. Pjörf nýbreytni______________ Einn mikilvægasti þáttur átaks- ins yrði þó að mínum dómi að örva bændur til að bregða búi fyrr en áður, með því að búa svo um hnúta að næstu 25 árin komist þeir á full eftirlaun 55 ára. Til að það sé kleift þarf að efla Lífeyrissjóð bænda, og sjálfsagt að verja til þess hluta sparnaðar- ins sem myndast við afnám út- flutningsbóta, auk tekna af tolli á væntanleguin innflutningi á mat- vörum. Hér er um djarfa nýbreytni að ræða, sem örvar bændur til að hætta búskap fyrr en ella. Sömuleiðis er brýnt að stofna sérstakan jarðakaupasjóð sem keypti á markaðsverði jarðir af bændum, er kjósa að hætta bú- skap, og draga þannig úr offram- leiðslu. Vitaskuld yrði slíkur sjóð- ur dýr. Fjármagn til hans mætti hins vegar sækja á sömu mið og í lífeyrissjóðinn. Það er því alveg ljóst, að það er hægt að koma í kring mikilvægri uppstokkun í landbúnaði, og halda um leið dyggilega utan um velferð bænda. Hitt er jafnljóst, að endurskipulagning greinarinnar mun mæta harðri mótspyrnu margra, ekki síst annarra stjórn- málaflokka sem hafa læst saman klóm til að varðveita óbreytt ástand. En stjórnmál snúast líka um að þora, og í þessum efnum er það hlutverk Alþýðuflokksins að ganga fram fyrir skjöldu, — og þora. „Þunginn i aherslum Alþýðu- flokksins á vori komanda hlýtur því að liggja á uppstokkun og nýjungum í atvinnumálum. Aðeins þannig getum við umskapað athafnalíf okkar með þeim hætti, að hin bölsýna framtiðarsýn sérfræðinganna fái ekki staðist," segir dr. Ossur Skarphéðinsson m.a. i grein sinni. Dr. Össur Skarphéðinsson skrífar Vinningstölur laugardaginn 5. jan. 1991 VINNINGAR FJÖLDI VINNINGSHAFA UPPHÆÐ Á HVERN VINNINGSHAFA 1. 5af 5 0 2.927.356 2.4 TÆ 3 168.530 3. 4af5 111 7.857 4. 3af 5 3.760 541 Heildarvinningsupphæð þessa viku: 6.339.233 kr. UPPLÝSINGAR: SÍMSVARI 681511 - LUKKULÍNA 991002

x

Alþýðublaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.