Alþýðublaðið - 21.08.1992, Page 2

2
Föstudagur 21. júlí 1992
junuum
HVERFISGÖTU 8-10 - REYKJAVÍK - SÍMI 625566
Útgefandi: Alprent hf.
Framkvæmdastjóri: Ámundi Ámundason
Ritstjóri: Siguröur Tómas Björgvinsson
Auglýsingastjóri: Ámundi Ámundason
Setning og umbrot: Leturval sf.
Prentun: Oddi hf.
Ritstjórn, auglýsingar og dreifing: 625566
Fax: 629244
Áskriftarverö kr. 1.200 á mánuöi. Verö í lausasölu kr. 90
Markús Örn á réttri leið
JVXiklar og gagngerar breytingar standa nú yfir á miðborg Reykja-
víkur. Það eru einkum miklar framkvæmdir kringum svonefnt Ing-
ólfsplan en þar hefur verið skipulagt nýtt og samfelldara svæði en
áður var. Jafnframt standa yfír umfangsmiklar gatnaframkvæmdir
og viðgerðarvinna í miðbænum sem miðar að því að skila fallegri
og greiðari miðbæ Reykjavíkur. Það er full ástæða til að hrósa
Markúsi Emi Antonssyni borgarstjóra fyrir nýtt og betra viðhorf til
miðborgar Reykjavíkur en borgarbúar áttu að venjast í tíð forvera
hans. Miðborgin hefur á undanfömum ámm drabbast niður og orð-
ið að einkar mglingslegu og óvistlegu svæði þar sem búðir, skrif-
stofur og knæpur standa hlið við hlið en alls kyns skúrar og önnur
hreysi fengið að spretta upp sem söluskálar og skyndibitastaðir.
]\4eð tilkomu Kringlunnar var mjög þrengt að kaupmönnum mið-
bæjarins og um leið og miðborgarmenningunni. í stað þess að jafna
hið snögga ójafnvægi sem opnun Kringlunnar olli, var miðborgin
látin sigla sinn sjó. Eðlilegast hefði verið að borgaryfirvöld legðu
sitt að mörkum til að auðvelda verslunarmönnum vaxandi sam-
keppni frá nýjum verslunarsvæðum eins og Kringlunni. Þvert á
móti var meirihluti borgarstjómar ekki viljugur að lækka fasteigna-
skatta og aðrar álögur á verslunarmenn miðborgarinnar en fast-
eignaskattar em mun hærri í miðborginni en annars staðar í borg-
inni. Bflastæði eru fá og óhentug við búðir í miðborginni og stærri
bílastæði hafa ekki notið þeirra vinsælda sem til var ætlast. Ekkert
hefði verið auðveldara en að fjarlægja stöðumæla í miðborginni og
leyfa bílastæðin ókeypis eða koma upp hagkvæmu kerfi fyrir ak-
andi og verslandi. Þess í stað var ráðið harðsnúið lið stöðumæla-
varða í borgarstjóratíð Davíðs Oddssonar sem hrellti bfleigendur
og sektuðu ef þeir fóm nokkrar mínútur yfír tilskilinn tíma. Áf smá-
um og stórum verkum borgarstjómarmeirihlutans mátti marka þá
stefnu fyrmm borgarstjóra að halda öllum tekjuliðum borgarinnar
sem opnustum en sinna lítið um velferð eða líðan borgarbúa. Tekj-
ur borgarinnar mnnu hins vegar að miklu leyti til umdeildra stór-
bygginga. Á sama tíma og ráðhúsið reis í allri sinni stærð og marg-
földum kostnaði yfír Tjöminni, hrömaði miðbærinn jafnt og þétt.
Fasteignir féllu í verði, fólk og fyrirtæki flúðu til annarra staða
borgarinnar og hálfgerð vargöld ríkti í borginni á kvöldin og um
nætur og jafnvel á daginn einnig.
Nýr borgarstjóri hefur hins vegar greinilega tekið til hendinni.
Markús Öm Antonsson hefur nú haft forystu um að gera miðbæinn
aftur að vistvænum borgarhluta fyrir fólk og fyrirtæki. Hinar um-
fangsmiklu breytingar tala sínu máli. Borgarstjóri þarf að láta kné
fylgja kviði og lækka fasteignagjöld miðborgarinnar til jafns við
aðra bæjarhluta og auðvelda verslunareigendum harða og óréttláta
samkeppni við Kringluna með tilhliðmnum og mannlegri sjónar-
miðum varðandi bílaumferð eins og ókeypis bflastæði í styttri tíma
fyrir fólk sem þarf að skreppa í búðir en er ekki reiðubúið að legg-
ja bílnum í því skyni á stómm bflastæðum langt frá verslunum. Það
er jafnframt gleðilegt, að viðbrögð Markúsar Amar borgarstjóra
við vanda dagheimila em öll önnur en forvera hans. Biðtíminn á
dagheimili er nú tvö ár samkvæmt síðustu fréttum og hefur borgar-
stjóri lýst áhyggjum sínum vegna þessa og jafnframt boðað að dag-
vistarmálin verði tekin til endurskoðunar. Þetta em gleðifréttir og
sannarlega tímabærar. Það er greinilegt að Markús Öm er á réttri og
farsælli leið sem borgarstjóri.
IM
FÖSTUDAGSGREIN GUDMUNDAR EINARSSONAR
OLAFUR RACNAR
OC
ÓSÝNILEÚA BLEKIÐ
r að er varla að til það bam á ís-
Iandi, sem ekki kann að skrifa ósýni-
lega skrift. Þetta er elsta trikkið í
leyndóbransanum og því voru gerð
góð skil í ævintýra- og fimmbókun-
um eftir Enid Blyton. Kreista sítrónu
og skrifa með safanum. Ekkert sést.
Strauja svo með heitu straujámi og
skriftin kemur í ljós.
Ekkert skil ég í svona greindum
manni eins og Ólafi Ragnari að láta
plata sig með brellunni um ósýnilega
blekið. Auðvitað notuðu kommamir
í forystu Alþýðubandalagsins sí-
trónusafa til að skrifa sumt af fund-
argerðarbókunum.
Þegar Jón Ólafsson og Amór
Hannibalsson bregða straujámi á
blöðin kemur svo allt í Ijós.
A^lveg sér maður fundina í
flokknum fyrir sér eins og þeir voru í
gamla daga.
„Fundur er settur í framkvæmda-
stjóm Kommúnistaflokks, nei Sam-
einingarflokks, nei Alþýðubanda-
lags, nei, man einhver í hvaða flokki
við emm núna?“
„Fundargerðin á að vera svona:
Fyrsta mál. Sumarferð. Farin verður
sumarferð.
Annað mál. Veðrið. Veðrið er
gott.
Þriðja mál. Happdrætti. Haldið
verður happdrætti.“
„Ekki fleira rætt.
Fundi slitið."
„Hver átti að koma með sítrónu á
þennan fund? Nú skrifum við með
safanum."
„Fyrsta mál. Greiðslur hafa borist
frá Kreml í eftirlaunasjóð íslenskra
kommúnista. Rætt um gjaldeyrismál
og gengi.
Annað mál. Framlög Sovétríkj-
anna til útgáfumála á Islandi. 20.000
dollarar í notuðum 10 dollaraseðlum
til að efla MÁLakunnáttu og
MENNINGarstörf. Rætt um hver
eigi nógu stóra ferðatösku.
Þriðja mál. Heilaþvottur og inn-
ræting. Athugað hverja senda skuli
til Sovétríkjanna í „kynnisferðir".
Rætt hverjir séu æskilegir til baka.
Farið yftr trúnaðarskýrslur frá nem-
endum á Leninskólanum um skóla-
félaga sína.“
„Fundi slitið.
Næst kemur Svavar með sítrónu.“
En til hvers var Ólafur að opna
bækumar nú. Það er ekki hægt að
ímynda sér að nokkur hafi óskað
þess að fá að lesa þessar bækur til að
kynna sér sögu flokksins.
AAhugasömustu hausaveiðurun-
um á hælum Alþýðubandalagsins
hefði aldrei dottið í hug að leita
fanga í fundargerðarbókum þess.
V^lafur Ragnar hefði betur sest
niður eina kvöldstund, hugsað um
leyndardóma ósýnilega bleksins og
reynt að gera sér í hugarlund hvemig
framkvæmdastjórafundimir vom í
gamla daga. Þá hefði hann ekki látið
samþykkja þessa fundarbrellu.
En Ólafi er vorkunn. I gamla
daga var hann annað að gera.
Hann var að vísu líka að berjast
við flokksforystuna, en það var í
öðrum flokki.
s
Stœfsmenntun lítt metin á Islandi meðan Evrópuþjóðir hafa áhyggjur
Þriðjungur fyrirtækja
kostar ekki krónu til
- en dæmi þó til um tugmilljóna greiðslur
Svo virðist sem íslenskir fyrir-
tækjastjórnendur líti fremur á það
sem munað en arðbæra fjárfestingu
að kosta fé til starfsþjálfunar starfs-
manna sinna. Þetta kemur fram í
könnun dr. Stefáns Baldurssonar,
framkvæmdastjóra rannsóknasviðs
Háskóla íslands og dr. Barkar Han-
sen, lektors í stjórnunarfræði við
Kennaraháskóla Islands.
Fram kom í könnuninni að íslensk
fyrirtæki og stofnanir verja að jafnaði
0,27% af veltu til starfsmenntunar.
Meira en 80% fyrirtækjanna sem leitað
var til töldu að starfsfólk þeirra hefði
yfir að ráða þeirri starfsleikni og þekk-
ingu sem þau þörfnuðust. „Þetta er hátt
hlutfall í samanburði við niðurstöður
rannsókna í öðrum löndum í Evrópu",
segja þcir Börkur og Stefán, en bæta
við að svo virðist sem íslensk fyrirtæki
ætli að leggja meiri áherslu á starfs-
menntun á næstunni.
í könnun þeirra kemur í Ijós að um
þriðjungur fyrirtækja sem svöruðu
spumingum þeirra, höfðu ekki varið
einni krónu til starfsmenntunar.
Hjá 40% þeirra var útlagður kostn-
aður á bilinu 100 til 200 þúsund krónur
viðmiðunarárið, 1990. Hjá fjórðungn-
um var kostnaðurinn meiri, - jafnvel
hljóp kostnaðurinn á milljónum og
reyndar tugmilljónum hjá þeim sem
mest lögðu í kostnað vegna þessa
málaflokks.
Á sama tíma og nokkurt áhugaleysi
virðist ríkja um starfsmenntun hér á
landi láta sérfræðingar í ljósi áhyggjur
um samkeppnishæfni iðnríkjanna í
Evrópu.
Talið er að skortur sé á hæfu og rétt
menntuðu fólki til starfa. Slíkt eigi eft-
ir að valda versnandi samkeppnisstöðu
og verri lífskjörum í framtíðinni.
Starfsmenntunar ætti að vera þörf á flestum sviðum hér á landi sem og annars staðar.