Alþýðublaðið - 05.01.1995, Blaðsíða 3

FIMMTUDAGUR 5. JANÚAR 1995
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
Sumir tala — aðrir gera
í daglegu lífi á vinnustöðum, í fé-
lagasamtökum, í skólanum, hvar
sem fólk kemur saman til starfa og
leikja skiptast menn gjarnan í tvo
hópa. Fólkið sem talar og fólkið
sem gerir. Stundum fer þetta þó
saman. En því miður alltof sjaldan.
En talandi hópurinn, kjaftaskarn-
ir, eru þekktir út úr af löngu færi.
Það eru þeir sem hafa skoðanir á
öllu, eru gjarnan neikvæðir og hall-
mæla náunganum og finnst aldrei
nóg að gert, eða nægilega vel að
verki staðið. Yfirleitt
láta þeir sér ekki
nægja að vera á einum
vettvangi - heldur
fara á milli með sína
stóru dóma. Og blaðra
og blaðra. Og blaðra.
Svo eru það hinir
sem gera. Þeir láta
verkin tala. Oft tekst
þeim vel upp, stund-
urn miður. En þeir láta eitthvað eftir
sig. Þeir setja mark á umhverfi sitt.
Láta efndir fylgja orðum.
Skyldu ekki flestir þekkja þessa
tvískiptingu í næsta nágrenni við
sig?
Niðurrif og neikvæðni
Þetta er ekkert öðruvísi í stjórn-
málunum. Og ef til vill er þetta enn
nteira áberandi þar en annars staðar
í samfélaginu. Þar nefnilega tala
menn í nafni lýðræðisins, eðlilegra
skoðanaskipta og allt það. Og vissu-
lega er nauðsynlegt í opnu lýðræðis-
þjóðfélagi að hugmyndir séu reifað-
ar, stefnumið skýrð, skoðunum
komið á framfæri. En það er ein-
faldlega alltof lítið af því. En nóg af
því að rífa niður, atyrða, skammast,
hafa allt á hornum sér. Eg varast að
nota orðið gagnrýni í þessu sam-
bandi, því heiðarleg gagnrýni á að
koma að gagni eins og samsetning
orðsins ber með sér. Það er of lítið
af því.
Þetta nefni ég hér vegna þess, að í
okkar litla þjóðfélagi, þar sem fólk
hefur sem betur fer vakandi auga
með gangi þjóðfélagsmála, þá ber
alltof mikið á þessum örfáu en há-
væru og um leið sjálfskipuðu þjóð-
félagsrýnendum, sem hafa skoðanir
á öllu og öllum. Og eru yfirleitt nei-
kvæðnin uppmáluð. Mála skrattann
á vegginn og sjá vandamál í hverju
horni.
Stjórnarandstaða er mikilvægur
þáttur í stjórnskipan okkar. Hefur
það hlutverk
að veita stjórn
hverju sinni
aðhald og
reyna að
beina henni
inn á nýjar
brautir telji
hún nauðsyn
á því. Það
verður hver
Pallborðið
Guðmundur Arni
Wfm +r Stefánsson
má skrifar
að hafa sína skoðun á því, hvemig
núverandi stjórnarandstöðu hefur
tekist upp íþessu hlutverki. Ekki get
ég þó neitað því, að oftar en ekki
virðist hún vera í hlutverki blaðrar-
ans. Tali og tali, en segi oftast ekki
neitt sem máli skiptir.
Linnulaust blaður
Hver tekur mark á stjórnmála-
manni, sem annan daginn er upp-
fullur af heilagri vandlætingu yftr
aðgerðum stjórnvalda sem rniða að
því að draga úr kostnaði, en snýr
síðan plötunni snarlega við daginn
eftir vegna þess að ekki er nóg spar-
að og tjárlagahallinn sé alveg hreint
ógurlegur? Eða þegar stjórnmála-
menn fara hantförum í baráttu gegn
spillingu, en vilja ekkert tala um
eigin störf og verklag í því sam-
hengi? Eða þegar stjórnmálamenn
segjast vilja sameina tiltekin sjónar-
mið og krafta, en sundra þeim í
verki á sama augnabliki? Eða þegar
stjómmálamenn segja hreinlega
Hver tekur mark á stjórnmálamanni sem fer hamförum í baráttu
gegn spillingu, en vill ekkert tala um eigin störf og verklag í því
samhengi? Eða þegar stjórnmálamenn segjast vilja sameina til-
tekin sjónarmið og krafta, en sundra þeim í verki á sama augna-
bliki?
ekki neitt; tala í hringi; gæta þess að
styggja engan þjóðfélagshóp, en
blaðra linnulaust?
Þið þekkið þessa menn. Þeir eru á
sjónarvarpsskjánum á hverju
kvöldi, í útvarpinu og dagblöðunum
á hverjum degi?
Þetta eru þeir sem blaðra.
Og aðrir minni spámenn fylgja
síðan kjölfarið með sama vaðalinn.
Halda að svona eigi þetta að vera.
Gerum
greinarmun
Það em þrír mánuðir til kosninga.
A þeim tíma verður mikið talað. Er
það ekki býsna heppilegur tími fyrir
fólk til að greina á milli þeirra se.m
em í raun að segja eitthvað og hinna
sem eru bara að tala?
Við eigum nóg af stjómmála-
mönnunt. Of mikið af blöðrurum.
Of lítið af gerendum. Þess vegna er
brýnt að greina þar á milli, þannig
að kjósendur kaupi nú ekki köttinn í
sekknum í kosningunum í apríl
næstkomandi.
Höfundur
er alþingismaður.
Dapurleiki
dagsins
Það dró ljótan skugga yfir jólahald
íbúa New York-borgar þegar fregnir
bámst á jóladag af sjálfsmorði lög-
reglumanns sem aðeins örfáum
klukkustundum fyrr hafði fengið nið-
urdreginn mann til að fremja ekki
sjálfsmorð. Klukkan var fjögur að
^morgni
YogTim-
othy J.
Torres,
)26 ára,
h a f ð i
nýlokið
við að
snæða
morg-
unverð á veitingahúsi við Times-torg
þegar jnann dró upp lögreglus-
kambyssu sína og skaut 'sig' í höfuðið.
Torres lést samstundis. Hann vartólfti
lögreglumaðurinn í New York á síð-
asta ári til að fremja sjálfsmorð. „Það
er hræðilega erfitt til að sætta sig við
slíkan atburð á þessari fallegu hátíð
sem jólin em,“ sagði Rudolph Giuli-
ani borgarstjóri, dapur í bragði. „En
því miður er það nú svo yfir hátíðam-
ar að hinn félagslegi þi-ýstingur verður
■Ml
Lögreglu-
þjónninn Torres.
Hinumegin
Mikil harka er hlaupin í
prófkjör Framsóknar í
Norðurlandi vestra. Páll
Pétursson vaknaði við
þann vonda draum að efsta
sætið hans var að ganga
honum úr greipum, til
Stefáns Guðmundssonar.
Víðtækt samkomulag var
meðal sterkra frambjóð-
enda að fella Pál, en hann
þykir hafa styrkt stöðu sína
uppá síðkastið; fer nú mik-
inn um kjördæmið enda á
hann víða inni greiða hjá
hæstvirtum kjósendum.
Páll hugsar Stefáni þegj-
andi þörftna og kunnugum
þykir óhugsandi að þeir
geti setið santan á toppi
listans við kosningamar. I
viðtali við Tímann í gær fer
Páll að vísu fögmm orðum
um Stefán, og kallar hann
„vin, félaga og samheija til
margra ára“ en ekki dylst
að heiltin kraumar í Höllu-
staðabóndanum. Andstæð-
ingar Framsóknar í kjör-
dæminu bíða ekki síður
spenntir eftir úrslitum, enda
yrðu það mikil tíðindi ef
Páll félli með braki og
brestum...
Meira um vini vora,
framsóknarmenn.
Kjömefnd flokksins í
Reykjavík hefur nú lagt
fram tillögu um skipan sex
efstu
I^.^Hsæta
^fyrir
i Jf kosn-
J ing-
Ivor.
Finn-
ur Ingólfsson trónir vitan-
lega á toppnum, og Græn-
landsfarinn Olafur Örn
Haraldsson er í öðru sæti
eftir frækinn prófkjörssigur.
Asta Kagnheiður Jóhann-
esdóttir féll með látum
niður í þriðja sætið, sem
kunnugt er, en hún er
hvergi sjáanleg á listanum.
í þriðja sæti er gert tillögu
um Arnþrúði Karlsdótt-
ur, og st'ðan koma þrjár
konur til viðbótar: Vigdís
Hauksdóttir, Þuríður
Jónsdóttir og Ingibjörg
Davíðsdóttir...
Mikill titringur varð
meðal alþýðubanda-
lagsmanna, einkum á Aust-
fjörðum, eftir aðAlþýðu-
blaðið skýrði frá því, að
margir viídu losna við
Hjörleif Guttormsson úr
efsta sætinu. Hjörleifur er
ekki eini þingmaðurinn
____ sem á
undir
högg
að
sækja.
Krist-
|inn H.
Gunn-
arsson stendur höllum fæti
á Vestfjörðum, og á Norð-
urlandi vestra er nú enn á
ný komin upp umræða um
að finna þuifi ferskari
frambjóðanda en Ragnar
Arnalds. Hann var fyrst
kjörinn á þing fyrir ... ............... ........... ............
mannsaldri árið "^a' Pau eru orra eftirlifandi, gott folk! Pessi sjaldgæfu og ynd-
1963 bá iiiv'ur oe 's'e9u sköpunarverk eiga enga náttúrlega óvini, en blöðrudýr-
' ' in eiga stutta og erfiða ævi í þessu hrjóstruga landi."
Fimm á förnum vegi Fannst þér skaupið of persónulegt í garð Ólafs G. Einarssonar ogÁrna Sigfússonar?
Katrín Oddsdóttir,
nei, nei, nei. Alls ekki.
nemi: Nei, Ása Guðlaug Lúðvíksdóttir,
nemi: Það var kannski aðeins of
mikið í garð Olafs, en Arni átti þetta
skilið.
Sigrún Magnúsdóttir, borgari;
Mér fannst það alltof persónulegt í
garð beggja.
Arnbjörg Valsdóttir, nemi: Nei,
ég held að þeir hljóti að geta tekið
svona gtíni.
Hugrún Sigurjónsdóttir, upp-
eldisfulltrúi: Nei, mér fannst þetta
allt í lagi.
Viti menn

Mér Ilnnst apaköttur hið
vingjarnlegasta og minnst
meiöandi orð sem hægt var að
nota. I upphatlega handritinu,
sem dagskrárstjóri innlendrar
dagskrárdeildar las yfir og
gerði enga athugasemd við,
var verra orð.
Edda Björgvinsdóttir, einn af höfundum
áramótaskaupsins, um haröa gagnrýni
á skaupið. DV í gær.
Það er ekki fyndið þegar
menn eru kallaðir apakettir.
Ellert B. Schram í leiðara DV í gær.
Ég er í sjálfu sér ekkert
trúaður á gildi prófkjöra til að
búa til góðan Iista. En ef það
verður prófkjör gef ég að
sjálfsögðu kost á mér í
öll sæti iistans.
Össur Skarphéðinsson
umhverfisráðherra. DV í gær.
Leiðin til sátta liggur í því að
menn fallist á að deila völdum
milli ólíkra hópa. Það á
jafn vel við í fyrrverandi
Júgóslavíu, Rúanda, Sómalíu
og Tsjetsjníju.
Forystugrein Morgunblaðsins í gær.
Newt Gingrich kallar
Hillary Clinton tík.
Fyrirsögn í DV í gær.
Þessi samþykkt
sambandsstjórnar VSÍ þýðir 2
til 3 prósenta launahækkun og
það sjá allir að hún
er varla svaraverð.
Björn Grétar Sveinsson formaður
Verkamannasambandsins. DV í gær.
En hér er einfaldlega ekkert
slíkt á ferðinni. Heldur
einungis persónulegar
svívirðingar, um hroka,
vanþekkingu, og ýmislegt
þaðan af verra. Og
tímasetningin var ekkert slor,
hálfum mánuði fyrir jól, þegar
aðal bóksalan var að fara í
gang. Þá kemur sérstök
viðvörun frá Súsönnu um
manninn sem í raun og veru
er með svikna vöru,
er bara „markaðssettur“.
Úr ádeilu Einars Kárasonar um
Súsönnu Svavarsdóttur.
Mogginn i gær.
Tsjetsjenía verður að
helvíti Rússa.
Fyrirsögn í DV í gær.
Réttarhöldin voru opin og
réttlát. Það er ljóst af
úrskurðinum að dómstóllinn
tók tillit til allra staðreynda er
fyrir hann voru lagðar.
Lesendabréf í Morgunblaðinu í gær frá
Ömur Orhun, sendiherra Tyrklands á
Islandi (með aðsetur í Osló).
Sendiherrann mótmæiir leiðara
Morgunblaðsíns þarsem þungir
fangelsisdómar yfir nokkrum þing-
mönnum voru harðlega fordæmdir.
Ég er bóndi á Höllustöðum og
hef svosem ekkert losað mig
þaðan. Ég er giftur ágætri
konu í Reykjavík og tel mér
það mjög til tekna á allan hátt,
og líka pólitískt.
Páll Pétursson þingmaður Framsóknar
um prófkjörsbaráttuna á
Norðurlandi vestra.