Alþýðublaðið - 17.01.1996, Page 3

MIÐVjKUDAGUR 17. JANÚAR 1996
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
s k o ð a n i r
ff
Margir hafa komið að máli við mig..
✓/
Greinilegt er að margir hafa komið að máii við marga því fjölmiðlar
hafa vart undan að gera skil öllum þeim sem komið hefur verið að máli
við. Leikurinn sem nú er leikinn í fjölmiðlum við miklar vinsældir snýst
um það að komast frá byrjunarreit og til Bessastaða.
Nýjasti samkvæmisleikur brodd-
borgara landsins byggir á því að mæla
fram eina setningu - auðlærða. Hún
hljóðar svo: „Margir hafa komið að
máli við mig“.
Pallborðið |
Greinilegt er að margir hafa komið
að máli við marga því fjölmiðlar hafa
vart undan að gera skil öllum þeim
sem komið hefur verið að máli við.
Leikurinn sem nú er leikinn í fjölmiðl-
um við miklar vinsældir snýst um það
að komast frá byrjunarreit og til
Bessastaða. Eina skilyrðið fyrir þátt-
töku er að vera broddborgari og geta
fundið lykilorðið, þá setningu sem
öllu skiptir og tryggir umfjöllun og
áframhaldandi þátttöku.
Nú má vitaskuld deila um hver
gengur harðast fram í leiknum, fjöl-
miðlar sem sífellt sigta út viljuga þátt-
takendur eða þeir þátttakendur sem
gengið hafa fagnandi til leiks og átt-
uðu sig snemma á mikilvægi setning-
arinnar: „Margir hafa komið að máli
við mig.“
Leitin að næsta forseta Islands
stendur yfir og fjöldi einstaklinga vill
láta þjóðina finna sig. Þeir hafa hvað
eftir annað opinberað dómgreindar-
skort sinn, hégóma og sjálfsupphafn-
ingu með markvissri endurtekningu á
hinum hjákátlegu orðum: „Margir
hafa komið að máh við mig.“
Það er líkt og hópurinn trúi því að
ef hann mæli setninguna nógu oft þá
muni hún öðlast alveg sérstaka merk-
ingu, sem sagt þessa: „Þjóðin elskar
mig. Þjóðinni finnst ég vera einhvers
virði. Eg skipti máli. Ég hef sannað
tilverurétt minn. Ég er á góðri leið
með að verða sameiningartákn.“
Á vissan hátt er þessu fólki vor-
kunn. Það er svo ofurauðvelt fyrir það
að ætla að hinn litli heimur sem það
hrærist í dags daglega endurspegli
raunveruleikann. Miðaldra, einhleypi,
einmana maðurinn sem vill eiga sinn
þátt í að setja mark sitt á þjóðfélags-
umræðuna hringir einn daginn og er
svo einlægur og sannfærandi þegar
hann ber fram þá frómu ósk að „þessi
glæsilegi fulltrúi þjóðarinnar" bjóði
sig fram til forseta. Svo þekkir hann
svo ósköp marga sem hafa verið að
ræða það sama. Og svo hringja fleiri,
sumir nokkuð hífaðir þó það heyrist
ekki á þeim, og bera fram sömu ósk.
Fari allt vel felst sigur þessara einstak-
linga í því að geta sagt með nokkru
stolti: „Ég hringdi og hvatti til fram-
boðs“. Um leið yrðu þeir sáttari við
tilbreytingarlaust líf sitt; á lífsleiðinni
tókst að koma sínum manni á Bessa-
staði. Og þessi símtöl verða til þess,
að manneskja sem ftnnur sjálfsmynd
sína hvergi nema með því að spegla
sig í áliti annarra, dregur einfalda
ályktun sem er þessi: „Alþýðan vill
mig.“ - Og þegar fjölskyldan, ættingj-
ar, vinir, kunningjar og vinnufélagar
virðast sammmála fólkinu á götunni
þá er óhætt að segja með nokkru
stolti: ,Margir hafa komið að máli við
mig.“ - Og þá er ekki eins og ein-
hverju sé logið.
Hinar fjölmörgu dúkkulísur lands-
ins dafna og þrífast vegna þess að dag
hvern skynja þær mikilvægi sitt í
skilaboðum frá manninum á götunni.
Og þær hvorki geta né vilja hætta
leiknum. Meðan á honum stendur geta
þær sannað mikilvægi sitt, ef ekki fyr-
ir öðrum þá fyrir sjálfum sér.
Hinn almenni kvabbari er einnig
hinn ánægðasti í leiknum. Hann hefur
loksins fengið jákvæð viðbrögð við
hlutverki sem hann hefur leikið ára-
tugum saman við litlar undirtektir.
Hann hefur reynt að leggja sitt af
mörkum til þjóðmálaumræðunnar, en
hefur einungis fengið hljómgrunn í
dægurmálaþætti Rásar 2 þar sem hann
hefur orðið hluti af hinni alræmdu
þjóðarsál. Ríkisstjórn, þingmenn,
verkalýðsforysta, skattayfirvöld og
fleiri opinberir aðilar hafa ekki nennt
að leggja eyru við erindi hans. En nú
bregður skyndilega svo við að kvab-
barinn þarf einungis að lyfta tóli og á
hann er hlustað.
Vissulega þarf stuðning þjóðarinn-
ar til að komast í sæluvist á Bessa-
staði. En það þarf sitthvað meira til
þess en nokkrar símhringingar al-
mennra borgara sem hafa ekkert sælla
við líf sitt að gera en hringja í hégóm-
legar toppfígúrur og spana þær í fram-
boð. Og það þarf meira en skjall
kunnugra og ókunnugra til að um-
breytast skyndilega í sameiningartákn
þjóðarinnar. En veruleikaftrring þeirra
sem í hlut eiga veitir þeirri hugsun
ekki rými; það hafa nefnilega svo
margir komið að máli við þá.
JÓN ÓSKAR
v i t i m e n n
Það fer hrollur um mig og ég óttast
framtíðina. Við vitum hvernig
hann hagaði sér í Tsjetsjníju.
Níkolaj Bodnaruk, aöstoöarritstjóri Ízvestíja, um
Níkolaj Jegorov nýskipaöan starfsmannastjóra
Jeltsíns.Morgunblaöið í gær.
Við gerðum okkur í fyrstu ekki
grein fyrir hvað var að gerast en
áttum allra síst von á að fá strætis-
vagn inn í stofuna til okkar.
Kristjana Magnúsdóttir sem varð
fyrir því að fá óboðinn strætisvagn í heimsókn.
Mogginn í gær.
Það er svo sannarlega tími
til kominn fyrir verkalýðs-
hreyfinguna að snúa af
alltof langri göngu á braut
ölmusumannsins
Árni H. Kristjánsson kosningastjóri
A-listans í Dagsbrúnarkosningunum.
Mogginn í gær.
Hinu verður svo ekki neitað
að vaxandi fjöldi manna hefur
verið að koma að máli við mig
og hvetur mig til að líta á
forsetaframboð.
Steingrímur Hermannsson
forsetaefni í Tímanum í gær.
Það er rétt að nokkur hópur
manna hefur haft samband
við mig að undanförnu og leitað
til mín að gefa kost á mér.
Pétur Kr. Hafstein forsetaefni
í Tímanum í gær.
Við megum ekki blása
of skart í lúðurinn til að byrja með,
en vinnum af stígandi krafti.
Guörún Pétursdóttir forsetaefni
í Tímanum í gær.
fréttaskot úr fortíð
Fangelsis-
lyklinum stolið
Það er uppi fótur og fit í
stærsta fangelsi Lundúnaborgar
um þessar mundir. Fangelsis-
lyklinum hefir nefnilega verið stolið.
Tvöfaldur vörður er hafður um fang-
elsið, svo að fangamir stijúki ekki.
Lykilsins hefir verið leitað á föngun-
um, en hann hefir hvergi fundist.
Alþýðublaðið
sunnudaginn
6. október 1935
h i n u m e g i n
"FarSide" eftir Gary Larson
Spaugstofumenn sneru
tvíefldir aftur á sjón-
varpsskjáinn síðasta laug-
ardag, og sýndu að þeir
hafa engu gleymt. Þáttur
þeirra lukkaðist prýðilega
og mæltist vel fyrir. Við
heyrum hinsvegar að ekki
hafi öllum verið jafn-
skemmt, sér í lagi ekki
starfsmönnum Búnaðar-
bankans. Bankaránið var
vel og rækilega tekið fyrir,
og höfðu þeir félagar á
Enn einni stöðinni farið
þess á leit við Búnaðar-
bankann í Vesturbæ að fá
að taka upp atriði inni í
bankanum. Þessi beiðni
vakti hneykslun í bankan-
um, og var stöðvarmönn-
um sagt að verið væri að
veita starfsmönnum
áfallahjálp, og fráleitt að
ýfa sár þeirra með gaman-
málum...
Þjóðvaki gefur út mál-
gagn á um það bil
tveggja vikna fresti, þar-
sem lesa má um afrek Jó-
hönnu Sigurðardóttur
og félaga í þingsölum. í
nýju tölublaði er líka ým-
islegt slúður úr pólitík, og
meðal annars getum að
því leitt að Ingibjörg
Pálmadóttir riði til falls
úrsínum heilbrigðisráð-
herrastól. Fullyrt er að
Davíð Oddsson og sjálf-
stæðismenn séu þeirrar
skoðunar að Ingibjörg
valdi ekki verkefninu og
vilji að framsóknarmenn
hrókeri, til dæmis
með þeim hætti
að Guðmundur
Bjarnason
taki við heil-
brigðismálun-
um (en hann
hefur áður
gegnt því
embætti), Páll
Pétursson verði
landbúnaðarráð-
herra en Ingibjörg um-
hverfisráðherra. Þótt
vissulega sé gaman að
samsæriskenningum er
lítil ástæða til að ætla að
reynt verði að hrófla við
Ingibjörgu á næstunni...
Nú eru aðeins tveir dag-
ar þangað til félagar í
Dagsbrún velja milli nýja
stjórn og trúnaðarráð í al-
mennum kosningum. Al-
mennt er Ijtið svo á, að
Halldór Björnsson og
liðsmenn hans á A-lista
stjórnar séu sigurstrang-
legri en kraftur „andófs-
mannanna" á B-lista hefur
komið nokkuð á óvart. í
öllu falli er búist
við betri kjör-
sókn en
menn hafa
átt að
venjast í
verka-
lýðs-
hreyfing-
unni um
langa
hríð...
Síðasta tilraun Maríu Antonette til að bjarga lífi sínu.
f i m m
förnum vegi
Hvernig líst þér á Guðrúnu Pétursdóttur sem forseta Islands?
Guðjón Bragason vegfar-
andi: Ég þekki engin deili á
henni þannig að ég get ekkert
um það sagt.
Þórunn Gunnarsdóttir
bóksali: Mér líst ákaflega vel
á hana.
Svava Kristjánsdóttir Sesselja Benediktsdóttir Ásgeir Þórðarson þjónn:
nemi: Mér líst bara ekkert á húsmóðir: Ég þekki hana Mjög vel, enda er hún frænka
þessa frambjóðendur yfirleitt. ekki neitt. mín.