Alþýðublaðið - 12.07.1996, Síða 3

FÖSTUDAGUR 12. JÚLÍ1996
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
s k o ð a n i r
Lífið er töff
í slagviðri hins pólitíska og opinbera lífs
hafa sjóaðir strákar fyrir löngu sagt skilið
við sveindóminn. Er ekki orðið tímabært að
stelpurnar losi sig við meyjarhaftið og
taki slaginn?
Nokkurorð um væl
Rannveigu Guðmundsdóttur, þing-
flokksformanni Alþýðuflokksins, er
miður glatt í geði megi marka grein
sem hún ritaði í Alþýðublaðið hér á
dögunum. Þar segir hún blaðið hafa
síðustu misserin verið með „aðfmnsl-
ur, ómálefnalega gagnrýni og allt að
því niðrandi skrif um Vigdísi Finn-
bogadóttur forseta". Eftir lestur grein-
arinnar verður ekki annað séð en
Rannveig líti svo á að Alþýðublaðið
hafi margsinnis lagt af stað í rógsher-
ferð gegn vænni og blíðlyndri konu
sem unnið hafi hug og hjörtu um-
heimsins þótt henni hafi ekki tekist að
bræða hin kaldlyndu hjörtu ritstjómar
Alþýðublaðsins. Hin ofsótta vera (for-
seti Islands) er fómarlamb ritstjómar-
stefnu hins illa þenkjandi karlveldis.
Og hvarvetna er karlveldið að
leggja deyðandi hönd á hin skapandi
störf vel meinandi kvenna. Þegar Jó-
hanna fór úr Alþýðuflokknum var hún
vakin og sofin að segja þjóðinni að
hún hefði verið undir hælnum á karl-
rembunni Jóni Baldvini sem hefði gert
sér tilvemna óbærilega. Þegar Össur
Skarphéðinsson gagnrýndi Ingibjörgu
Pálmadóttir fyrir stefnu hennar í heil-
brigðismálum tilkynnti hún þjóðinni
að það væri ekki nema von að hann
væri ekki ánægður með störf hennar;
hann væri nefnilega karlremba. Þegar
Margrét Frímannsdóttir varð fyrir
gagnrýni sem formaður Alþýðubanda-
lagsins svaraði hún því til að hún væri
gagnrýnd af því hún væri kona.
Þessar konur komu allar auga á
sömu flóttaleiðina; þær leituðu skjóls í
kvenleika sínum. Skilaboð þeirra vom
þau að gagnrýni á embættisfærslu
konu jafngildi kvenfjandsamlegri af-
stöðu. Skilaboð Rannveigar Guð-
mundsdóttur til Alþýðublaðsins em á
þessa sömu leið, píslarvættisleg, vælu-
kennd og lítt drengileg.
Lítum á hlut Vigdísar Finnboga-
dóttur. Hún er opinber persóna, var
ekki neydd í það hlutverk heldur bauð
sig fram til þeirrar þjónustu. Og hún
sótti ítrekað eftir því að gegna hlut-
verkinu.
Á erlendum vettvangi kom Vigdís
fram sem fulltrúi þjóðar sinnar. Einn
dag kom að því að einhveijir fslend-
ingar vildu ekki ljá fagurgala hjali
hennar við Li Peng um afstæði mann-
réttinda og því síður fögnuðu þeir orð-
um hennar þegar hún sagði þann kín-
verska fjöldamorðingja vera „gáfaðan
og greindan mann“. Reyndar em þetta
orð sem sumir íslenskir eðalkratar
hefðu vísast látið eftir sér að mæla í
Kína, en engu að síður féllu þau okkur
óbreyttu krötunum lítt í geð. Við gerð-
um athugasemdir og það er hluti af
„aðftnnslum, ómálefnalegri gagnrýni
og allt að því niðrandi skrifum", sem
Rannveig sakar okkur um. Mér sýnist
hún óska þess að við hefðum hjalað
með. Ja, einræðisherrar, með líf millj-
óna á samviskunni, hafa löngum átt
vini á ólíklegustu slóðum og svo er
sagt að kvenhjörtu slái blíðar en önnur
hjörtu, skilji betur og umberi meira.
Grein Rannveigar kom í kjölfar
fréttar Alþýðublaðsins þess efnis að
Vigdísar Finnbogadóttur biðu milljón
króna á ári í aukagreiðslur þegar hún
léti af embætti, auk annars konar fríð-
inda sem munu vera án fordæmis.
Viðbrögð við þessari frétt hafa verið á
einn veg eins og lesendabréf dagblað-
anna og orð þjóðarsálarinnar sýna.
Þjóðinni ofbýður og sér ekki tilgang-
inn með þessu austri öllu. En að mati
Rannveigar er þama annað dæmi um
„aðfinnslur, ómálefnalega gagnrýni og
allt að því niðrandi skrif‘.
Hver er glæpurinn? Samkvæmt
túlkun Rannveigar felst hann í því að
skýra frá því sem sagt var og gjört.
Hver er hin ómálefnalega gagnrýni?
Samkvæmt túlkun Rannveigar felst
hún í því að blaðið neitar að hneigja
höfuð sitt í samþykki. Fréttin var
ósanngjöm og ámælisverð vegna þess
að kona varð miðdepill hennar. Frétta-
flutningurinn er þarmeð orðinn að of-
sókn.
Nú er það einu sinni svo að þeir
einstaklingar sem veljast í áhrifastöður
hljóta að gera sér grein fyrir því að
störfum þeirra fylgir ábyrgð. Hluti af
þeirri ábyrgð felst í því að taka
ákvarðanir sem geta mælst misjafn-
lega fyrir. Og stundum verða þessir
einstaklingar að þola gagnrýni vegna
orða sinna og gjörða. Lífið er nefni-
lega töff. Ekki bara hjá þeim sem heita
Davíð Oddsson, Halldór Ásgrímsson
og Jón Baldvin. Heldur líka hjá þeim
sem heita Vigdís Finnbogadóttir,
Margrét Frímannsdóttir, Ingibjörg
Pálmadóttir, Jóhanna Sigurðardóttir
og Rannveig Guðmundsdóttir.
I slagviðri hins pólitíska og opin-
bera lífs hafa sjóaðir strákar fyrir
löngu sagt skilið við sveindóminn. Er
ekki orðið tímabært að stelpumar losi
sig við meyjarhaftið og taki slaginn?
J Ó N Ó S K.A R
m e n n
Það hefur vakið athygli Vík-
verja hve notkun GSM-síma
virðist hafa aukist mikið síðustu
mánuði.
Víkverji hefur vökult auga meö mannlífinu
hverju sinni. Mogginn í gær.
Því miður hef ég ekki
töfralausnina; ég hef hugsað
mér að láta gáfukonum eftir
að finna lausn á því.
Guörún Kristjánsdóttir blaðakona vill rétta
hlut kvenna og er á því aö ríki einhver leiö-
indalognmolla í kvennabaráttunni: Það virö-
ist ekki lengur vera „in" aö ræöa jafnrétti út
frá kvenlegum sjónarmiðum. HP í gær.
Bla, bla, hla, allan liðlangan
daginn. Ekki furða þótt karlarn-
ir þeirra verði þreyttir á þeim.
Skáldkonan Barbara Cartland nálgast
hundraö ára aldurinn og gefur ekki mikiö
fyrir vitsmuni kynsystra sinna. DV vitnar í
Daily Telegraph í gær.
Ég tel að markmið mín
og leikmanna liðsins hafi
ekki farið saman.
Ingi Björn Albertsson hætti í gær sem þjálf-
ari FH-inga. Nú er spurningin hvort það var
Ingi Björn eöa leikmenn liðsins sem stefna í
3. deildina. DV í gær.
A
Ahugamenn um forseta
íslands ættu að taka
næsta fimmtudagskvöld frá
því þá verður á dagskrá Rík-
issjónvarpsins athyglisverð-
ur japanskur sjónvarpsþáttur
um Vigdísi Finnbogadótt-
ur. Samkæmt heimildum Al-
þýdubladins er mikið um
handabönd og kveðjur í
þættinum...
Indverska prinsessan Le-
oncie, sem til skamms
tíma gekk undir nafninu ís-
prinsessan, fer á kostum í
viðtali nýju Séd og heyrt.
Hún vandar íslendingum
ekki kveðjurnar, segir þá
hafa haldið sér niðri og hún
væri kominn á toppinn ef
ekki væri fyrir búsetu hér-
lendis. Leoncie er einkar
uppsigað við íslenskar kon-
ur: „Þetta eru kynferðislega
klikkaðar kerfiskonur [...] Ef
ég væri feit og Ijót létu þær
mig kannski i friði. íslenskar
konur eru þröngsýnar og
hatursfullar með minnimátt-
arkennd og ég á bara að..."
Og lengra gengur hið prúða
Alþýdublad ekki í tilvitnun-
um í indversku prinsessuna.
Hún er nú flutttil Bandaríkj-
anna og mun ferð hennar ut-
an ekki hafa gengið hávaða-
laust fyrir sig en Séð og
heyrt mun fjalla nánar um
það í næsta tölublaði...
Séð og heyrt hefur gengið
einkar vel undir ritstjórn
þeirra Kristjáns Þorvalds-
sonar og Bjarna Brynjólfs-
sonar. Hugmynd Magnús-
ar Hreggviðssonar, stjórn-
arformanns Fróða, var sú að
gefa tímaritið út til reynslu I
ár áður en tekin yrði frekari
ákvörðun um framtíð þess.
Flest bendirtil þess að útgáf-
an muni halda sínu striki. í
herbúðum Fróða hafa menn
verið að ræða möguleikana
á því að gefa blaðið út viku-
lega en vegna þess hve
prentun blaðsins tekur lang-
an tíma mun það ekki vera á
döfinni. Ljóst er að blaðið
hefur einhvers staðar
höggvið skarð í kaupenda-
hóp annarra blaða og tíma-
rita. Líklegt má telja að eink-
um hafi Helgarpósturinn og
helgarblað DVorðið fyrir bú-
sifjum vegna tilkomu blaðs-
ins...
Starfsemi Þróttar I Reykja-
vík hefur aukist til muna
á undanförnum árum og að-
staða þeirra við Sæviðar-
sundið er orðin of þröng.
Það er mat Borgaryfirvalda
sem hafa ákveðið að eftirláta
félaginu Laugardalinn við
litla kátínu Frammara sem
hafa litið á dalinn sem sinn.
Á árum áður sótti Fram ung-
an efnivið sinn inní Teiga og
Laugarneshverfi en uppá
síðkastið hafa æ fleiri ungir
og efnilegir íþróttamenn
gengið í raðir þeirra rauð-
röndóttu. Heyrst hafa raddir
um að formaður Fram vilji
flytja með félag sitt í Grafar-
voginn en hvorki mun hafa
verið sérstök hrifning meðal
Grafarvogsbúa né gróinna
Frammara með þá hug-
mynd...
h i n u m e g i n
"FarSide" eftir Gary Larson
MORÐOÐA
RÚÐUÞURRKAN
SNÝR
AFTUR
B
Hver er eftirlætis sjónvarpsmaðurinn þinn?
Sirrý Sigþórsdóttir vegfar-
andi: Sigmundur Ernir Rún-
arsson af því að hann hefur svo
góða framkomu og er svo
myndarlegur.
Hulda Björk Sveinsdóttir,
vinnur á veitingastað: Jón
Ársæll. Hann er öðruvísi en
allir aðrir.
Jóhann Árnason faðir: Það
er Jón Ársæll, Island í dag.
Frank Sands viðskipta-
fræðingur: Logi Bergmann
Eiðsson er í miklu uppáhaldi
hjá mér.
Sigurlaug Hólm nemi: Það
er hún Elín Hirst.
Guðmundur Bjarnason, land-
búnaðar- og umhverflsráðherra,
er ætíð tilbúinn að styðja ýtr-
ustu sérhagsmuni í landbúnaði
gegn almannahagsmunum, svo
sem ótal dæmi sanna.
Jónas Kristjánsson sleppir ekki fastatakinu
sem hann hefur á Guðmundi. Nú er þaö
spurningin hvort rétt sé aö takmarka fjölda
héraöa í miðhálendisnefnd. DV í gær.
Sveitafélögin, sem liggja að há-
lendinu, eiga ekki að hafa neinn
rétt á hálendinu umfram þau
sveitarfélög, sem fjær liggja.
Enda er áratugareynsla fyrir
því, að ábyrgðarmenn ofbeitar-
innar eru sízt allra færir um að
gæta almanna- og umhverfls-
hagsmuna í máli þessu.
Sami.
Ég tel eðlilegt að virða eignar-
réttinn og langmest af hálendinu
er í eign sveitarfélaga og tilheyr-
ir einstökum jörðum. Þjóðnýt-
ing var töluvert tíðkuð í Sovét-
ríkjunum og gafst frekar illa.
Páll Pétursson bóndi og félagsmála-
ráðherra í DV í gær.
Á erlendu stöðvunum
er fréttaefni og meðhöndlun
þess með mjög stöðluðum hætti
og þar er ekki að flnna neinn
Ómar Ragnarsson.
Helgarpósturinn fer ekki í felur
meö skýlausa aödáun sina á Ómari
Ragnarssyni í gær.
fréttaskot úr fortíð
Ný sfld
Til sölu er ný síld síðan í sumar á
Bergstaðastíg 45 (norðurenda á kjall-
aranum).
Alþýðublaðið,
28. febrúar 1923.