Alþýðublaðið - 24.04.1997, Blaðsíða 8

Mmiiiiímiin
Fimmtudagur 24. apríl 1997_ 52. tðlublað - 78. árgangur_ Verö í lausasölu kr. 100 m/vsk
■ Kúla, pýramídi og skel í Ásmundarsafni
Kaldir karlar hamra járn
Hallsteinn Sigurðsson: „Ryðgaðar járnmyndir eru vonandi ekki jafn vondar og þær líta út fyrir að vera. Mark Twain sagði: Tónlist
Wagners er betri en hún hljómar."
“Jámið á afskaplega vel við mig,“
segir Hallsteinn Sigurðsson mynd-
listarmaður en hann sýnir um þessar
mundir í rfki föðurbróður síns, Ás-
mundarsafni við Sigtún, þetta er í
þriðja sinn sem myndlistarmanni er
boðið að sýna verk sín innan um verk
Ásmundar Sveinssonar.
“Það er kannski munurinn á
massífu verki og grind sem er heill-
andi við jámið,“ heldur Hallsteinn
áfram. „Eg hef svo gaman af rýminu
innan verksins."
Hann gengur að einu verkanna og
segir: „Ef þetta verk væri stærra væri
hægt að ganga undir það og öðlast al-
veg nýja sýn á verkið. Ég sé verkin
mín yfirleitt fyrir mér mun stærri
þegar ég fæ hugmyndimar. Jámið
hefur mikla möguleika, en fólk veltir
gjaman fyrir sér hvort það sé ekki
hart og kalt efni. Einu sinni var ég
spurður hvort það væm ekki kaldir
karlar sem smíðuðu úr jámi. En ég
næ að móta jámið á minn hátt, það
lætur að vilja mínum, hvort sem um
er að ræða skeljar eða pýramída. Ég
er þó ekki ókunnur timbri, pabbi
minn var góður trésmiður, það em
margir bátasmiðir í fjölskyldunni og
ég bý í timburhúsi. En jámið er mitt
efni. Ég hef unnið úr jámi í þijátíu ár,
og finnst ég vera óttalegur klaufi við
smíðar þótt mér hafi farið fram. En
fyrir tíu ámm síðan tókst mér að
bækla á mér aðra hendina og þoli illa
leirmótun og gipsvinnu síðan þá.
Jámsmíðin og verkfærin sem fylgja
henni fara vel með mig.“
Eins og áður sagði er Hallsteinn
ekki ókunnur safninu né Ásmundi
Sveinssyni, því Ásmundur var föður-
bróðir hans:
“Ég man eftir að hafa komið hing-
að í jólaboð sem bam. Það var Ás-
mundi sérstakt metnaðarmál að jóla-
tréð næði upp í kúluna á þakinu og
síðan var dansað í kring um það. Ég
man að ég varð logandi hræddur við
bergmálið og forðaði mér niður í
næstneðstu tröppuna þar sem ég sat
gagntekinn og undrandi."
Lifandi persóna
“Asmundur var afskaplega lifandi
persóna," segir Hallsteinn. „Hann
var mikill sögumaður og honum iá
hátt rómur. Hann var alltaf að segja
sögur í verkum sínum og um mynd-
ina Eva yfirgefur Paradís sagði hann:
„Ég trúi því ekki að Eva hafi yfirgef-
ið Paradís þegjandi og hljóðalaust.“
Hann var þrekskrokkur og hafði mik-
ið úthald og ótrúlegt vinnuþrek.
Hann vann þindarlaust og eins og
hjá öðram í föðurijölskyldu minni
vom ekki virtir neinir helgar eða frí-
dagar. Allir dagar vora vinnudagar. Á
áttræðisaldri var hann enn að og
gerði verkið Tónar hafsins, heljar-
mikið verk.
Það var mikill vinátta milli bræðr-
anna, föður míns og Ásmundar. Ég
gekk í Lauganesskólann sem strákur
og stundum kom fyrir að ég missti af
bflnum og þurfti að ganga heim til
mín á Bústaðarveginn og þá lá leiðin
framhjá heimili Ásmundar í Sigtúni.
Aldrei leit ég þó inn til fjölskyldunn-
ar á þessu ferðalagi. Ég veit ekki af-
hverju.
Ég varð því ekki fyrir miklum
áhrifum af verkum Ásmundar sem
barn þótt foreldrar mínir ættu ein
þrjú heima við. Áhrifin voru óbein.
Ég teiknaði lítið sem strákur en þeg-
ar ég var kominn upp í Gagnfræða-
skóla fór ég að klippa út í pappír og
árið 1962 er ég farinn að móta í leir.
Þá kem ég hingað til Ásgríms og að-
stoða hann við að stækka verk, fyrst
Sonatorrek, síðan Tröllkonuna og
loks Helreiðina. Hann var því minn
fyrsti gagnrýnandi og kennari. Því
valdi ég þessum verkum stað hér í
ytri salnum meðan sýningin mín
stendur yfir en það er hugsað sem
svo að hálfu forsvarsmanna safnsins
að sá sem sýnir sé einskonar sýning-
arstjóri í safninu á meðan,“ segir
Hallsteinn að lokum en sýningin
stendur út maímánuð.
STEFANSBLOM
SKIPHOLTI 50 B - SÍMI 561 0771
Hallstelnn Sigurðsson er ekki ókunnur Asmundi Sveinssyni Hann var
föðurbróðir hans og jafnframt fyrsti kennarinn.
Kúla, Pýramídi og skel nefnist sýning Hallsteins í Ásmundarsafni.
REYKVÍKINGAR
BORGARSTJÓRINN I
REYKJAVÍK
r.lin.nl mengun
M.i.nn.i .hávaöi
Minni gatnaske m.mcii.r
]