Vísir - 07.01.1976, Blaðsíða 4

Miðvikudagur 7. janúar 1976. VISIR
PíllCANAR IPARADIS
— var það
fljótfœrni
hjá Pétri?
Áriö 1976 hófst þegar
með miklum hræringum
innan islenska ,,popp-
heimsins", sem sannast
aö segja nálgast það að
vera einn allsherjar
hrærigrautur.
Hin landsfræga hljómsveit
Pelican ákvað að geispa gol-
unni, og var þar bundinn endi á
stormasaman og jafnframt
glæsilegan feril hennar.
,,Það hlaut að koma aö
þessu,” hugsuöu eflaust margir
er þeir fréttu þetta, en fæstir
bjuggust þó við þvi sem eftir
fylgdi.
Pétur Kristjánsson sem i júni
var sparkað úr Pelican vegna
tónlistarlegs ágreinings
þeirra félaga, og stofnaði siðan
hina stórgóðu grúppu Paradis,
sá sér leik á borði, sparkaði
tveimur hljóðfæraleikurum
Paradisar og réði sina gömlu
„útkastara”.?
Þetta eru þeir ómar óskars-
son og Björgvin Gislason, en út i
kuldann fóru þeir Ragnar gitar-
leikari og Ólafur Kolbeinsson
trommuleikari.
Nú er það vitað mál, að Björg-
vin og Ómar eru landsins bestu
hljóðfæraleikarar hver á sinu
sviði, en Tónhornið hefur
lúmskan grun um það að hér
hafi verið um mjög fljótfærnis-
lega ráðningu að ræða hjá Pétri.
Pétur Kristjánsson fékk al-
deilis uppreisn æru þegar hann
sló Pelican við, með stofnun
Paradisar.
Hljómsveitin var heilsteypt,
og átti miklum vinsældum að
fagna strax i byrjun.
Pétur gat þess i viðtali við
Tónhornið, að hann væri á „öðru
plani” en hinir fyrrverandi fé-
lagar hans i Pelican (þ.e. tón-
listarlegu), og þvi hefði sam-
vinnan ekki getað orðið sem
skyldi.
Hvers vegna býður Pétur þá
. faðm sinn nú þegar honum
gengur svo vel með Paradis, á
þetta kannski að verða annað
Trúbrots-ævintýri?
Þó svo að Tónhornið láti i ljós
vonbrigði sin á þessari fljót-
færni Péturs, óskar það honum
til hamingju, og vonar svo sann-
arlega, að þessi liðskipan fái að
haldast a.m.k. út árið.
Um aðra liðsmenn Pelican er
það að segja, að Jón Ólafsson er
genginn i Kabaret, og má þvi
með sanni segja, að þar sé kom-
in góð grúþpa.
Um framtiðaráætlanir Ómars
Óskarssonar er ekki vitað, en
væntanlega tekur hann sér smá-
Pelican skömmu eftir að Herbcrt hætti aö syngja meö hljómsveitinni. — Ujósm.: JIM
fri, og kemur svo aftur tvi-
efldur.
Þeir Óli og Kolbeinn eru tæp-
ast i Paradis um þessar
mundir, en vart liður langur
timi þar til þeir hafa komið sér
fyrir i nýrri hljómsveit, þvi báð-
ir eru þeir stórgóðir hljóðfæra-
leikarar — eða á ég að segja
„bráðefnilegir” eins og Pétur
forðum.
Örp.
Jakob kom þar
hvergi nœrri...
Skömmu fyrir jól kom
á markaðinn hljómplata
ein frá ÁÁ útgáfufyrir-
tækinu/ og gerði Tónhorn-
iö henni nokkur skil á sín-
um tíma.
Tónhornið sló þó þann var-
nagla i umsögn sinni að þar eð
útgefandi plötunnar hefði ekki
séð ástæðu til þess að prenta
fullnægjandi upplýsingar á
albúm hennar yrði nánar ritað
um efni hennar siðar, eða þegar
Tónhornið sjálft hefði orðið sér
út um fyrrnefndar upplýsingar.
Aður en til sliks kemur vill
Tónhornið leiðrétta leiðinlegan
misskilning sem kom fram i
umsögninni fyrrnefndu.
Gaf Tónhornið þar greinilega
i skyn, að Jakob Magnússon
hefði stjórnað i einu og öllu upp-
töku á hinum fjórum lögum
Spilverks þjóðanna.
Svo mun ekki vera (þó að á
albúmið sé ritað „allri upptöku
stjórnaði Jakob Magnússon”),
Spilverkið var þar eitt að verki,
að undanskildu einu lagi þar
sem Jakob lék meö á pianó.
Tónhornið harmar þennan
misskilning, en bendir jafn-
framt á, að hér er við útgef-
andann að sakast fyrir kæru-
leysisleg vinnubrögð.
Ef ÁA útgáfufyrirtækið ætlar
sér að standast samkeppni við
önnur útgáfufyrirtæki hérlendis
á nýja árinu, tja þá má það
spjara sig verulega. örp.
Jakob kom hvergi nærri. —
Ljósm: örp
Nýir tónhyrningar
Þá er hafið nýtt ár, til hamingju með það.
Tónhornið byrjar þetta nýja ár með auknum krafti, þar eð þvi
hefur hlotnast liösauki.
TveirnýirTónhyrningar munu láta ljós sitt skina á þessari siðu,
og má við ýmsu búast frá þeim.
Þetta eru þeir Hjalti Jón Sveinsson og Sigurjón Sighvatsson,
báðir vel þekktir fyrir framlag sitt til útvarpsins og fl.
Sigurjón hefur ýmislegt fræðilegt i fórum sinu, varðandi rokk-
tónlist almennt svo og þróun hljómlistar á íslandi, og Hjalti mun
eflaust taka islenska tungu til meðferðar, ekki veitir af.
Fyrsta grein þeirra félaga mun birtast innan skamms. örp.