Tíminn - 15.03.1969, Blaðsíða 9

LAUGARDAGUR 15. marz 1969.
TIMINN
9
DENNI
DÆMALAUSI
— Ha? Nú, sagði ég þér
ekki, hvað gerðist í kjallaran-
um?!
Lárétt: 1 UngdÓTnurnn 6 Títt
8 Haeð 10 Dýr 12 Nafnhátitarmierki
13 Hasar 14 Sull 16 Svifi 17 Tíma
hils 10 HiminMtt.
Krossgáta
Nr. 263
Lóðrétt: 2 Ætijurt 3 Mynt
skst. 4 Óhreimka 5 Tæki 7
Farði 9 Brjálaða 11 Hand-
slattur 15 Mann 16 Kær-
leikur 18 Þvertré.
Ráðning á gátu no. 262:
Lárétt: 1 Utlát 6 Allt 8
Ból 10 Sem 12 Ei 13 Tá
14 Iða 16 'Þar 17 Nóa 19
Iskur.
Lóðrétt: 2 Tal 3 LI 4 Ats
5 Óbeit 7 Smári 9 Óið 11
Eta 15 Ans 16 Þaiu 18 Ók.
Aðalfundur Bygginga-
samvinnufélags Vélstjóra
(síðari hluti) verður haldinn að Bárugötu ll,
fimmtudaginn 20. marz kl. 20.30.
Dagskrá: Venjuleg aðalfundarátörf.
Félagsstjórnin.
Bila hreinsibón
JET WAX — AND CLEANER
Er fljótandi hreinsi- og gljábón
með svípuðum eiginleikum og
PRESTONE JET CAR WAX
nema hvað það hreinsar enn
auðveldar. tjörubletti og annáð
slíkt af bílum, og gefur sérstak-
lega varanlega húð.
SSNDUM CEGN PÓSTKRÖFU ,
UMLANDALLT

Ybi Q

ffiSl
ANDRI H.F-, HAFNARSTRÆTI 19, SÍMI 23955
J.O. Curwood:

einnar
36
Aldous hálítímiamerki, og þa.u
heyrði það bæði. Þa@ hljómiaði í
eyuum þeirra edns og. sdög dóm-
kirkjuklukku.
Hanm gerði sem hún siaigði, og
bún kraup á $ó(lfiið og liagði höfuð
ið á hiné haims. Þau hélduist í hend-
ur.
— Svona miuiradum við oft sitja
við eildimn, þegar kvöldaði, ef við
En honum fammst þetta sam i befðum feagið að lifa.
högig, er iað sér riði. Haen hrökk
við, og hver vöðvi í Mkiaimia hans
spemntist sem bogastr9mguir.
— Jóhaninia, hvisiaðd hairan hás-
uim rómi. — Þeitiba er óhuigisaindi.
harðiist við að átta sig á þessu
og aá fullri meðvitumd .Hendur
hemnar lyftust í leit að aíndliti
hams, og Aidous reyndi að hjálpa
henini.
Hanin þrýsti vörum sínum að
hemraar og sagði máilli kossanina.
— Jóbamraa, þetita er Blackton
oig mieran haims. Heyrirðu ekld til
þeima? Heyirirðu ekki högg fall-
baimranma og hakamraa?
Tuttugasti kafli.
Loks skiidi Jóhanna, hvað var
að igeriaist, og húm hélt raíðri í
sér amdamuim og Mustaði. Nú var
emgámn vafi á þvá leagur, hvers
koear hijóð það voru, sem að bár-
ust. Það voru þunig högg, serai
duindu á grjóti úti fyrir. Þau’
Hamn .gat 'einigu 'svaröð.
— Eg hefði komið inn til þín
og setzt. við fætur þíma eiras og
múinia.
— Já, elsfcam mim..
Ég bef lífað till þess að öðtesit' — Og síðam hefðir þú stroki@
þetita, ég fiinm það núna, og þeg- hár imditt og dáðst aið því. Þú hefð
ar markiinu er loks máð, .geturjiir aldred orðið leiðuir á því, held-
þessu 'ekki lokið svoraa. Það er ó- j uirðu iþað?
huigsandi. . : — Nei, aldrei. Hanm lagði bamd
Hainm greiip luiktinia, bar . hamia | iiegigiiinin um heaiðar henmar.
fraim að opiou og afbugaði stor-j — þaj hefði verið ymdislegt.
grýtið fyrir imimmarauimin ákvæm-.0g vi@ hiefðuim le3i,g bælíur og
iega. I-Laran sá hvergi sprumgu,,' sag(; hvort öðru ævintýri. I stoðu 11311 stund þögui og hlusi
hvergi iát, sem gæfj vonir uxn að i Hamm fanm, að hún skalf og! andi eins °§ þau þyrðu ekki að
hægt væri a@ ryðja þessu frá að .heinrai gráti. Hendur bena-jtrúa Því enln. a® hjálpim væri að
mnain. Hér var aWlt lokað og úit-; ar f4:lmuSu ánn:U í vasa I berasí- Þau brutu ekkert huganm
gamiga voniauis mieð ÖMiu. Hamn|han|Sj og hii,. bar þag ag ijósdmu 1:1111 Þa®- hvers vegmia sprengimg-
ieitaði, fór hönduim ram grjóti® en ; til þesis a, , á þag_ jfo bafði farizt fyrir á ákveðmumi
famn hvergi smu.gu, þar sem bægtj — nu ,van,tar klukkuna aðeins tíma, eða hverniig á því stóð, að
yæri að koma taki á til þess að j lþrj&. mínóte j John>
breyía stem. Hun stoð grafkyrr, Rödd he(n(niar toagt og úrið féu
og ’horfði a hann a mteðan.
Hanm gekk aftur tii hannar,
þrýsti hemni að sér og hvísialði:
— Jóhanma, þú gmt óhrædd.
— Já, ég er1 óbrædd.
— Og þó veiztu, a@...
— Já, ég veit það, saigði hún
og teut höfðd. Hún spemmiti gredip-
mienmirinir utan dyra vissu, a@
______________ ______ _ _________ þau væni þarna inni. En þegar
úr bendi benaiar. Hún reis á fæt-1 Þau hlustuðu, vrrtast þeian mianma
ur og vafði bamdiiaggjumiuim um i h'ál heyrast, en það var eiiras og
háls hams, grúfði sig að vamgaj omur af samtali úr mikillli
hans.
- Eliskar þú mig, Jöhn.;
- Já, ég eiiska þig svo heitt.jut1' sagði Aldous _ .— Jóh
‘ a0 jafcvei hér ajidspænáis diauðam- tærðu Þ*S innar í heiliran,
'‘'ram, er ég hami'ingjus'ammr. Við
ar oig lét emnið hvília á höndun- j skiljum aMrei. yi@ fömm'héðan
unn" . , , , . v-i :saim»n ag ’-erðuim samam.uim alia
— Þu elskar mng, Johamna. j eilif®. VefSu hár þitt um höfuð
- Ja, ég elska þig hmtar enj^ ^ Mlm mín
roací
Jóhönnu dvína og deyja út í veiku
hvísii. Varimar, sem haran var að
kyssa, ua’ðu kaldar, og lfkami
; hanmiar l'á ailt í eimu aflvama í
! famigi hans. Næstu sekúmdurmiar
ag j bað hann til gu@s sínis af öllu
sál sem lfk-j bÍarta s'inu og allri s'alu sinni orð
! lauisa bæn, unz úrið, sem nú lá
mdig hafði 'nokkru simmd gruaað a@ ;
ég gæti siskað mokktum.
— Og þó eru kyrarai okkar að-
emis tyeggja daga gömiul.
— Á þeim tveimur dögiuim hef
ég láfa@ effifð.
— Og þú værir fús til þess að
verða eigdinkona mín?
— Já.
— Hveiraær sem ©r?
— Já, hvenær sern þú viit,
John.
— Ogi værir þú reiðubúin
verða mín jafmlt
^-?Já, reilðubúin að verða þím! á hellisgólfinu. sló hin hljóm-
í einu og öllu, John. j grömrau högg — fjöigur talsuns.
Hairan lyftá höfði henmar- og| Næstu sekúmdumar stóð Aldo-
horfði faist í augu henmar og ást i V5 a °núj'nni °= beiii’ °® honu'm
þeimria óx og m'agna'ðíi'st í því tii- i f'aninis|t -eilifð liða. H'anin viisisi eixki,
^ hve l'örng þessi bið varð, og hann
Ég er mjög hamingjusöm ^erfiða sér ekki grein fyrir því,
niúma, John, hvísteði hún og tegði hw fast hamn þrýsti Jóhönmu að
lófa síma a@ amdliti bans. - Þeg Tbr-l°stl sinu, nistd h'kama henmar
ar mér varð lrjóst, að þú elskað- Honium. fanmst sturluiniin vera að
ir miig af einlægná, há@d ég harða ná tökum J sér' Tikk úrsius á
barálttu til þess að reyraa a@ leyna
þiig því, 'hve gieði m.in var mitóL loks. einS °? þunS hog,g falllham‘
Fyrdr kiukbuist/undu óttaðist ég ars 1 eyrum hain:S’.
þa@ nueot, a@ þú mundiir ekM Þesai huu®u ho©S- sem houum
i lægð.
— Eimhver er að hrópa þarna
Jóhamm'a,
og
vertu þar me@an við bfðum, Þaft
er örugigara. Ég æitla að reyma að
svara þeim með byssunmi minni.
Jóbainina. hlýddi, og hamin dró
• byssuraa úr hulstrinu og skaut,
Já, svoraa, svoma, John. Nú! raokkruim skotum út í grjótið í op
ermm við grafim í þessii hári. j1111111 • Hanm skaut fimm siiramm og
Kysstu mig, John. J taldi upp að þremur málii skot'a.
En rétt á eftir greip eimmana- i Síöam lagði hamn eyrað að berg-
benndin heHartökum u:m hjarta j Hann heyrði ekkert fyrst i
banis, því að hann heyrði rödci! atað . n'ema eigln h3artslatt. en
— - • -............. hogg'nn rati vn’tu'St hætta.
Jóhaimraa kom til bams og -gireip
hönd bans, og umi leið greip ham'n
opma hjarta þiitt fyrir mér.
bymgja immi ást þíma og aldrei
segja mér af berani, en þetta, sem
hér gierðist, breytti öliu. Joha. . .
Faðmlög þearra urðu æ fastari
og dnn'ileigird,
— Johaminia, hvísteði bainm.
— Já, Johra.
virtust berast frá úrinu, bárrast að
eyrum hans gegnum hár Jóhönnu,
en allt í einu skynjaði hann, að
þessi högg voru ekíki tikk úrslins.
Þau bárust að utan. Var hann orð-
imin stu'riaður. Hanm reis á fætur
redikaðd firam að opim og liagði
eyra að bergimu. Og síðam rak
hamn upp hátt óp. Hamin hijóp
HUÓÐVARP
númia?
Ottast þu ekka að deyja: tviiiSvar sem æðisgemgiam miiM ops
,, . ,, . , , , I ims og Jóhönmu, lyfti henmi sáð-
. ,Hiei’ ekkl Þe8ar hu h'efui í ain upp af góMimu, baiiaðd nafn
mHanm steTcT'hendua’ hennar ogilleninar og fnam 0g afÞ
ur um beffisgolfið. Hun hreyfði
hun brosti gloð. j silg eiíbi fyrst, síðan opnaði hún
— John, sagði hún. — Þú ert I auigun og stairði á afmyndaðan
yndislegur. Þú ert alveg eims og!svip bans eiiras og hún sæi vofu,
ég vil hafa þiig. Þú ert John mimin.1 0g síðam stumdiu húm.: — John,
Síðan réttu þau bæði úr sér Johin.
samtímis, og Jóhanma spurði emn, Aldous hijóp emm einu simmi
hvað blukkam yæri. John tók úr- mieð bama aiveg að opimu. —
ið upp úr vasa síruum og. sýndd Heyrirðu ekiki tii þeirra? Guð hef
hénmi það. " ur héyrt bænir okkar, Jóbanaa.
— Tólf mínú'bur eftir, sagði Þetta ér Blackton og menn bans.
hún. — Við skuilum setjast, John. Befrirðu ekM höggim. Jóhamna,
Seztu þama á bassanm, og ég Jóbamina. Við lifum.
ætia að sitja við fætrar þíma. Hún skildi hanm ekki enm en
LAUGARDAGUR 14. marz.
7.00 Morgunútvarp
12.00 Hádegisútvarp. Dagskráin.
Tónleikar. 12.15 Tilkynning-
ar. 12.25 Fréttir og veður-
fregnir. Tilkynningar.
13.00 Óskalög sjúbMnga. Kristín
Sveinbjörnsdóttir kynnir.
14.30 Pósthólf 120. Guðmundur
Jónsson les bréf frá hlust-
endum og svarar þeim.
15.00 Fréttir og tónleikar.
15.20 Um litla stund. Jónas Jónas
son tekur Árna Óla ritstjóra
tali og biður hann að fræða
hlustendur um Örfirisey.
15.50 Harmonikuspil.
16.15 Veðurfregnir. Á nótum æsk
unnar. Ðóra Ingvarsdóttir
og Pétur Steingrímsson
kynna nýjustu dægurlögin.
17.00 Fréttir. Tómstundaþáttur
bama og unglinga í umsjá
Jóns Pálssonar.
17.30 Þættir úr sögu fornaldar.
17.50 Söngvar í léttum tón.
18.20 Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 Daglegt líf. Árni Gunnars-
son fréttamaður stjórnar
þættinum.
20.00 í konunglega Ieikhúsinu
Kaupmannahöfn.
20.40 Leikrit: „Sjö vitni“ eftir
Peter Karvas. Þýðandi og
leikstjóri: Magnús Jónsson.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Lestur Pass-
íusálma (34).
22.25 Danslög.
23.55 Fréttir í stuttu máli.
Dagskráriok.