Vísir - 11.10.1977, Page 10

10
Þriöjudagur 11. október 1977. VTSIR
VÍSIR
útgefandi: Reykjaprent hf.
Framkvæmdastjóri: Daviö Guömundsson
Ritstjórar: Þorsteinn Pálsson ábm.
ólafur Ragnarsson
Ritstjórnarfulltrúi: Ðragi Guðmundsson. Fréttastjóri erlendra frétta: Guð-
mundur G. Pétursson.
Umsjón meö Helgarblaöi: Árni Þórarinsson.
Blaöamenn: Anders Hansen, Edda Andrésdóttir, Elias Snæland Jónsson, Guðjón
Arngrimsson, Jón Oskar Hatsteinsson, Kjartan L. Pálsson, Magnús Olafsson, Oli
Tynes, Sigurveig Jónsdóttir, Sæmundur Guðvinsson. Iþróttir: Björn Blöndal, Gylf i
Kristjánsson. Ljósmyndir: Einar Gunnar Einarsson, Jens Alexandersson.
Auglýsinga- og sölustjóri: Páll Stefánsson
Dreifingarstjóri: Sigurður R. Pétursson. Askriftargjald kr. 1500 á mánuöi
Auglýsingar: Siöumúla 8. Símar 82260, 86611. innanlands.
Afgreiösla: Stakkholti 2-4 simi 86611 Verö i lausasölu kr. 80 eintakiö
Ritstjórn: Síöumúla 14. Sími 86611 7 línur Prentun: Blaöaprent hf.
Alvörubaráttu
verður ekki lengur
skotið á frest
Jón Skaftason þingmaöur Reyknesinga skrifar at-
hyglisveröa grein um verðbólguvandamálið i Tímann
siöastliðinn sunnudag. Erþartalaðaf meiri skynsemi og
alvöru um þetta efni en venjulegast er í stjórnmálaum-
ræðum. Greinin er þörf áminning í upphafi þings.
Þingmaðurinn gagnrýnir stjórnmálaflokkana fyrir
það að hafa í verki látið önnur markmið sitja í fyrirrúmi
en ná jafnvægi í þjóðarbúskapnum. Hann bendir á, að
ýmsir forystumenn í stjórnmálum segist vilja vinna
gegn verðbólgu og raða framkvæmdum eftir mikilvægi í
þvi skyni að auka ekki á þensluna í þjóðfélaginu, en
standi samtimis að því að sprengja allar fyrirstöður.
i grein sinni segir Jón Skaftason orðrétt: „Ég fæ
nefnilega ekki betur séð — og styðst þar við nokkuð langa
þingsetu reynslu — en það sé sammerkt öllum flokkum
að þeir skipi því ekki i fyrstu röð sem mestu varðar við
ríkjandi aðstæður, þ.e. fylgja jafnvægisbúskap og
standa fastir gegn óðaverðbólgu".
Varla verður um það deilt, að hér er komið að kjarna
málsins. Sannleikurinn er sá, að baráttan við verðbólg-
una hefur meir verið í orði en á borði. Á meðan svo er
kemur ekkert í veg fyrir áframhaldandi efnahagslega
ringulreið í landinu með stöðugt versnandi lífskjörum,
hvað sem menn hækka launin í krónum talið.
Jón Skaftason bendir réttilega á, að íslenska krónan er
einhver aumasti gjaldmiðill sem þekkist. En meðal þró-
aðra þjóða sé sterkur gjaldmiðiII stjórntæki við upp-
byggingu atvinnuveganna. „Hér er þetta tæki mátt-
laust", segir Jón, og „nef ndir og ráð, sem eiga að koma i
staðinn í okkar pólitíska kunningsskaparlandi bregðast
meira eða minna".
Þá heldur þingmaðurinn því fram og hefur talsvert til
síns máls, að skortur á stefnumörkun um þróun atvinnu-
lifsins, þar sem úrlausnir miðist við heildina, en ekki
einstaka aðgangsharða þrýstihópa, hafi valdið miklu um
óheillaþróun verðbólgunnar. I því sambandi bendir hann
m.a. á nauðsyn þess að færa til lánsfé þannig að því sé
varið til þeirrar starfsemi, er skilar mestum arði.
Jón Skaftason segir að ástæða sé fyrir Alþingi og
rikisstjórn að skoða opnum huga, hvort það þjóni þjóðar-
hagsmunum að halda áfram að greiða ótalda milljarða
króna með útfluttum landbúnaðarvörum, hvort halda
eigi áfram að stórauka fiskiskipaf lotann við ríkjandi að-
stæður, hvort belgja eigi út þjónustustarfsemi af ýmsu
tagi eins og verið hefur, hvort starfrækja eigi eins víð
femt og dýrt fyrirgreiðslukerfi og nú er í gangi og hvort
reka eigi rikisstjóð ár eftir ár með halla, sem banka-
kerfið jafnar með því að takmarka lán til atvinnuvega-
uppbyggingar.
Allt eru þetta áleitnar spurningar, sem stjórnmála-
flokkarnir hafa of lengi skotið sér undan að svara. Þær
eru vissulega ekki nýjar af nálinni. En það er orðið knýj-
andi að fá við þeim svör. Það þarf ekki endilega að ger-
ast með uppgjöri við hagsmunahópana, það gæti allt eins
gerst með samvinnu sé viljinn fyrir hendi.
Það er Alþingis og ríkisstjórnar að hafa forystu um að
uppræta verðbólguna. Þetta blað tekur því undir með
Jóni Skaftasyni, þegar hann segir, að Alþingi og ríkis-
stjórnir geti ekki lengur skotið því á frest að taka upp al-
vörubaráttu gegn verðbólgunni og sama gildi um aðra
aðila, er áhrif hafi í þessum efnum.
Þetta eru orð að sönnu, og kjósendur ættu að veita
þeim stjórnmáialegan stuðning, sem sýna í verki að þeir
vilja vinna að heilbrigðri efnahagsstefnu gegn verð-
bólgu.
Ur ieik íslands og Kína i Laugardalshöllinni. Kinverska liðið hélt utan á sunnudag
og fór stystu leið til Peking.
„ Látum f rekar skora hjá
okkur, en að meiða and-
stæðinginn" — Eitthvað í
þessa áttina hljómuðu
fyrirsagnir á kynningar-
greinum dagblaðanna um
kínverska handknattleiks-
landsliðið um það leyti sem
það kom hingað til lands.
Mönnum þótti þessi setn-
ing gefa til kynna heldur
undarlegan hugsunarhátt,
grátbroslegan og barna-
legan. Eða þá að þessu var
ekki trúað og talað um
hræsni.
Blaðamönnum Vísis
gafst tækifæri til þess um
helgina að ferðast með
Kínverjunum eina dag-
stund. Tungumálaerf ið-
leikar komu í veg fyrir að
náin kynni tækjust með
þeim og íslendingum sem í
förinni voru en þó það náin
að blm. sannfærðist um að
setningin hér að ofan er
engin hræsni. Og hann er
líka efins um að andstæð-
an:
„Meiðum frekar andstæð-
inginn, en að láta skora hjá
okkur", sé heilbrigðari
hugsunarháttur.
Glaðlegir menn
Þaö var engum stjörnukom-
plexum fyrir að fara meðal liðs-
manna þessa landsliðs. Frá þvi
snemma á laugardagsmorguninn
og þar til ferðinni lauk voru þeir
með fádæmum vingjarnlegir og
glaðlegir svo mjög að ofur venju-
legir Islendingar virka sem
hreinustu durtar á eftir.
Rúnar, fjögurra ára sonur hans
Jens ljósmyndara, kunni að
minnsta kosti vel að meta kátinu
þeirra. Frá fyrstu minútu léku
þeir við hann og skemmtu sér að
þvi er virtist jafn vel og Rúnar,
sem skrikti af ánægju, þótt hann
skildi ekki bofs i þvi sem þeir
voru að segja honum.
Alls komu fimmtán leikmenn
hingað til lands. Með þeim komu
tveir þjálfarar, læknir og farar-
stjóri. Blm. ræddi litillega við
fararstjórann, Huang Ching-
Kang meðan langferðabifreiðin
brunaði yfir snævi þakta Hellis-
heiðina, Sheh Yun-Kang, ungur
maður sem dvalið hefur á Islandi
i fjögur ár, nú siðast sem sendi-
ráðsstarfsmaður, túlkaði.
Komum við í Rúmeníu
,,Já, við komum alla leið frá
Peking i þeim tilgangi að leika við'
islenska liðið”, sagði Huang
Ching-Kang. ,,Á leiðinni hingað
höfðum við þó stutta viðdvöl i
Rúmeniu og lékum þar nokkra
æfingaleiki við félagslið, jafn-
framt þvi að stunda æfingar”.
,,Við erum mjög ánægðir með
Eftir dálítið óstillta og
vætusama veðráttu
einkenndist síðasta vika af
austanstillum. Eina regn-
dembu gerði í vikunni, á
sunnudagskvöld, en annars
hef ur varla komið dropi úr
lofti í höfuðborginni. Að
mestu hafa sól og stjörnur
skipst á að skemmta fólki,
hélumorgnar með austan-
andvara og gullin kvöldský
yfir Faxaflóa. í Borgar-
firði var svona veðrátta
kölluð austræningur og
þótti veðra best. Einu sinni
kom þetta orð fyrir í
veðurlýsingu hjá mér til
fréttastofu útvarpsins.
Þetta var á kaldastríðsár-
unum, þegar móðureyru
ráðherranna voru afar
þunn, og fréttamenn töldu
ekkert vit í að íþyngja
þeim hiustunartækjum
með svo ískyggilegu orði,
heldur strikuðu það snar-
lega út og breyttu í
flatneskjuna austlæg átt,
sem tæplega felur í sér
neitt af dásemdum aust-
ræningsins. Þá kom upp í
mér strákurinn og ég not-
aði þetta talsvert í skýrsl-
um mínum til fréttastofu
næstu daga, en allt kom
fyrir ekki, og ef þetta
hættulega nafn á góðviðri
slapp fram hjá frétta-
mönnum, tók þulurinn að
sér aftökuna, því að hann
hafði verið varaður við.
UR
VEDURBÓK
VIKUNNAR
Póll Bergþórsson,
veðurfrœðingur
skrifar um veðrið i
nýliðinni viku og
segir meðal annars
fró tilraunum sínum
til þess að skreyta
veðurlýsingar
útvarpsins með orðinu
„austrœningur", en
fréttamenn og þulir
komu i veg fyrir að
þetta orð nœði
^eyrum ráðherra. .
Þetta hljómar eins og saga
frá Sovét, en er samt dag-
satt.
Stúlkur læra til bónda
Sunnudagur. Eftir bjartan
’morgun dregur blikur á loft
vegna lægðar á Grænlandshafi og
um kvöldið dembir hann úr sér 4.5
millimetrum rigningar, sem
koma upp úr regnmælinum
morguninn eftir, en það er venja
að telja hverjum degi þá rign-
ingu, sem mælist klukkan 9 að
morgni dags. Meðan þessu fer
fram, verður vart ýmissa hrær-
inga á þjóðlifinu. Hvanneyrar-
skóli er settur. Þar sitja nú 19
stúlkur, sem eru að læra til
bónda. Ekki verður ólagið á
búskapnum hjá þeim. Prófkjör
krata til borgarstjórnar er i full-
um gangi, lika eru gangnamenn
BSRB að reka fé sitt til réttar.
Keppni fer fram i þrælareið á bil-
um, hvalvertið lýkur. Fjarri
þessum gauragangi vinnur
Sigriður Ella listsigur i Nape
Molding.
Hálfhvít fjöll
Mánudagur. Nú er hætt að rigna,
loft er skýjað og milt Þótt vindur
sé ekki hvass hér i borginni, er
strekkingur viða annarstaðar.
Það er i þessari átt, sem íslands-
fjöll draga mjög úr veðurhæð á
Reykjavikursvæðinu. A Húsavik
finnst þeim kuldalegt, hvitt niður
i mið f jöll en þar hafði tiðin leikið
við þá i september. Málflutningur
hefst i Guðmundar- og Geirfinns-
málum mjög i sama mund og
Indira kerlingin Gandi er hand-
tekin. Sjaldan hefur nokkur látið
leiða sig glaðari i dýflissu, gott ef
hún hefur ekki tautað fyrir munni
sér svarið fræga við spurning-
unni: Hvað brast so hátt? —
Noregur úr hendi þér konungur.