Tíminn - 03.06.1969, Qupperneq 5

ÞRIÐJUDAGUR 3. júní 1969.
TIMINN
KRISTINDÓMUR
OG SPÍRITISMI
,J3úSi Lauxdfari.
Á fHodiii'Um um spíritisma
og torastoidóm í Neskir'kjti í
liaust :hélt si’. Amigrímui- Jóns-
son því fram. að spiritismi og
fcristindómur væru tveruns kon-
ar 'trúanbrögð, og fæi'ði haivn
rö-k fyrir sinu máli.
Ólafur „'hugllæk'njir11 Tryggva
son, Aku'iieyri, flutti nýiega er-
indi í útviarpið. Hanti haMmælti
mjög friðþæ:gingai'ke n'ningu uni
(að Jesús Kristur hafi dáið fyr-
ir syndir maninaniva og tileiak-
un þess sé sáluhjálparatnSið)
og hélt því fram, að vegurimm
til sá'luhjáipar vaeri að vimm-a
kiæmleiiksverik. Staðfesti Óilafur
óbei-nt mveð erimdi sí-nu, að sr.
Amgrímur he-fur rótt fyri-r sér.
Kristin trú og spíriitismi eru
tvenm-s iken'ar trúarbrög-ð.
Fr.iðþægin'g'in er grundva'll-
araitrdði í ikristiindöiminuni.
Þelta er svo augljóst og viður-
kenmt, að ek-ki er eimu simm-i
n'auösynilegit að k-ald-a „k-irkjra-
menn“ tdt vitmis þar um.
Rnisfcjá-n Bersi Ólafs-son, rit-
stjóri Aiþýðu'blaðsms, ben'ti
t. d. á l>ett-a fyrir fáeinum ár-
um, þegar trúmál voru mjög
á diagskrá, og v-æmir engdmm
' Kristjén uan að v-era „kreddu-
m-anm“ í trúm'áluim. Það er
blátt áfram e-fekli hægt -að tafea
f-rið-þæg-iiniguma úr Ikristimdóm-
imum miema m'em-n séu -að búa tdil
ný strúarbrögð. Fr'iðþæging-
una er vð fim-na í allri Bibdí-
-uinmi, l'í. hij-á Jesú sjálfum,
þótt þess gæti m-inma en hjá
pos-t-ulunum, en það verður
skdlj'amdegt, þegar -ha.ft er í
huga, aö lærisveimia-r-n-ir ski'ldu
elklkd fyrr en effcir á, að Jesú
á'titi að deyja, og þá fyrst
skildu þeir, hvert giildi d-auðd
Jesú hafi. Jesús oig postul-
amniir leggja s-íðan gredmiie-ga
á'h-eraíiu á, að me-rnn eigá a@ trúa
á Kri-st og það, sem Ivamm he-f-
u-r fyrir þá gert. Er þettia ó-tví-
rætt.
í nef-ndu útvarpserindi vifcn-
■aði fyri'riesari til démsfrásög-
unnar í Mat-t. 25, þar sem sagt
er, að þeir, sem unmu kewlfeiks
verk á „mii-nmsfcu bræðrum
Jesú“, tótou rí'kið að er-fð, þ. e.
urðu hódpndr. Var dregim sú
eiiidregina á-lykitum af þ-essum
o-i-ðu'm Jesú, að vegumim-n til
lí-fs 'hjá G-uði væri gegnuan -kær
leiksverk, ©óðverk.
í hverju máli verður að
fimn-a nveginatriðið. í fcristdm-
d'ómimumi er það megdmaitriði,
að Kristur hefur d'á-ið fyrir
synddr m'anwamm'a. og me.nm
verði hólpndr fyrik' tiú á haavn,
ekfei fyrir verk. Benda má á
ótalmör.g Biblíu'Orð þessu ti'l
íiÍJaöfestinigar, sbr. það, sem
sagt er u>m friðþægi-nigaakenm-
imigu'na að ofam.
í djósi þessa griu-ndv-ailll'araitrið
iis á að líta á þessi orð Jesú.
Ha-nm er ekk-i að leiða „góð-
.verkiame-nm“ iom í Guð-s ríiki.
Kærdeiksverkih í ■ Matt. 25 er-u
ávöxtur trúauinaiar á Kri-st, þvi
að hún ein véitir sáluhjá-lp.
Verkdin hjálpa ek;kd-, lieldur trú-
in á Rfis-t. en hún bir-tist líka
í verkuoji, og Jesús h-efur vissu-
lega boðið öllu'm .að vi nm-a' góð
verk. Ek-kd jfluigar að sbap-a sór
þá forsendu, að fr'iðþaéigingim
sé vitleysa, og ætla síðan að
gera greio fyr-ir kri-stimdómi-n-
urn. Úr því verður óskiapm-aður.
Trúi-n á Krist e-r eima dteiðim ti'l
sá’luho'ádpar. „Til þesis, að hver,
sem á hann trúir ..
Kristimdómur og spíiritdsm-i
eru sifcthvað, og því á birfejam
að snúa sér -að orði Guðs og
þei-m rifcum, þar sem ritmingim
er róttrjis-t úskýrð, emda er
kiofcjam byggð á þeim jafci-
fram-t Biblíunnd. Ef játni-n-ga-
ritim rey-nas't ósönn, ber að
hafna þeirn. Þa-u -haífa efeki
reynzt ósö-nm. — Þá var hart
að ‘héyra í útvarpinu anmam
spírifcista varpa rýrð á opimber-
u-n j' Kristis með því að skipa
kri.S'timdómimuim á beífek með
öðruim trúairbrögðuan. Þetta á
að vera viðsý-ni, en e-r fordæmt
af Bibl'íunn-i sjá'lfri. Jesús vildi
. ^gngan sér^yið hlið. „Ég er veg-
urinn og sannleikurinn og lífið;
enginn kemur til föðurins
nema fyrir mig“, Jóli. 14,6.
Það ætdar að verða kirkj-
umind d-ýrkeypt, -að hún lætur
nœstuim hvaða kemm-ii’.i-gavind
sem er blása í segil sín.
Hrafnkeld Gi'ímsso'n."
n Ginum sthð
Fáfö þér:
',’111,'ivit’i' iý'n'l i
ELDHUSVIFTUR
ELDAVELASETT
KÆLISKÁPA
FRYSTISKÁPA
BORÐKRÓKSHÚSGOGN ELDAVELAR
SKÓLAVÖRÐUSTÍG 16 SÍMI 14275
a|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||lilllllllllllllllll[|||lillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllilllillllllllllllilliiillllilllllillílliilllllll[llll!lllllillll!llg
Þetta ætti að skjóta bverjum sem er Stöðvið! stöðvið!
skelk í bringu!
Hvað gengur á? Inchánar! Ó, það líður
vfir mig!
DRE
=E Heldurðu að þessi bili sé gamalt flak? með hraði! Ég skil þig ekki einan eftir! kallað á lögregluna? Ekki fyrr en við vit ==
Veit það ekki, gættu hans! Þyrlan er Ég vil ekki blanda þér i þotta, það verð- um að vörunum hafi verið stolið og glæp ;EE
enn á lofti, dg ætia aö scnda þig niður ur kannski beitt ofbcldi! Geturðu ekki ur hafi verið framinn! EE
5
A VÍÐAVANGI
Verður kaupgjaidinu
áfram kennt um?
í Einherja, blaði Framsókuar
mamia í Norðurlandskjördæmi
vestra, segir m. a. í ritstjómar-
grein um kjarasamiiingana:
Verkalýðsfélögin settu fram
þá lágmarkskröfu á þingi sínu
s. 1. haust, að framleugdir yrðu
óbreyttir kaupsamningar. Frá
þessari lágmarkskröfu hefur nú
orðið að víkja verulega.
Eftir að þessir nýju kaupsamn
ingar taka gildi, verður kaup
máttur dagkaupsins stórum
miiini en haun var fyrir 10 ár-
um og verður ísland þá eina
landið í Evi'ópu, sem þannig er
ástatt uin. Þetta er sorgleg, en
Iærdómsrík staðreynd. Öfugþró
un, sem er þungur áfellisdómur
um stjómarfarið, sem ríkt hef
ur hér á Jandi síðasta áratugiim.
Eftir þessa kaupsamninga er
kaupgjald lægra hér en í nálæg
um löudum, er við þurfiun að
keppá við. Ef útfhitningsatvinnu
vegirnii- bera sig ekki vel undir
þeim kringumstæðum, er eitt-
hvað annað að en of hátt kaup
fijald, eins og reynt hefur verið
að’ fá menn til að trúa. Þótt
þessir samningar feli í sér
kjaraskerðingu, skal það viður
kennt, að verkalýðslireyfingin
hefur hér nokkru áorkað. Hefði
ríkisstjómin og atvinnm-ekend
ur fengið að ráða, liefðu Iaun
þegar engar bætur fengið fyrir
gengisfellinguna og kaup þeirra
Iækkað raunverulega um 20—
30%.
Það hefur verið lún opinbera
stefna ríkisstjórnarinnar, að
kjaraskerðingu vegna gcngis-
lækkunar mætti ekki bæta laun
þegum. Kaupmáttur lauiia yrði
að lækka og kaup ekki hækka
vegna atvinnuveganna, saman
lier þá kenningu, að allir erfið
leikar stöfuðu af of háu kaupi.
En þótt dýi'tíð stóraukist og all
ur annar rekstrarkostnaður, en
kaupgjald, stórhækki, þá á það
ekkert að gera til. En þa'ð er
fyrst og fremst það, svo og
hvernig þrengt er að atvinnu
vegunum með rangri stefnu í
lánamáliun, vaxtamálum og
skattamálum, sem nú ríður
framleiðslugreimim á slig. Og
fómir verkafólks fá þar ckki úr
bætt, heldur brcytt og ný
Istjórnarstefna.
Að efna loforð
Morgunblaðið telur það mik
inn ávinning fyrir launþega, að
saimið hafi verið unr stofnun líf
eyrissjóða í þessum samningum.
Að vísu er það mikil réttarbót
fyrir þau verkalýðsfélög, sem
enga lífeyrissjóði liafa myndað
innan sinita vébanda. En báðir
stjórnarflokkantir höfðu áður
gefið lrátfðleg lofor'ð um að
setja lög um lífeyrissjóði íyrir
alla landsmenn og þegar komin
fram tillaga um það og því að-
eins stutt tímaspursmál hvenær
lög yrðu sett um það. Eru það
að verða þung álög á verkalýðs
lireyfingunni á fslandi, að þurfa
að láta af hendi „frumburðar
rétt“ sinn um viðltald og aukn
ingu kaupmáttar launa vinnandi
fólks. og fá ríkisvaldið í staðinn
til að standa við marg gefin lof
orð, sem alþjóð hafa verið gef
in. f tvennum undanfömum al-
þingiskosningum liefur ríkis
sljóraiin og flokkar heunar Iof
að launþegum alm. lífeyris-
sjóði á næsta kjörtímabili.
Þurfti verkalýðshreyfingin
virkilega að semja um þetta
nu? Ætlaði þá ríkisstjórnin að
svíkja enn gcfbi loforð?
Fr-amhalld á bls. 15.