Tíminn - 15.06.1969, Blaðsíða 9

SUNNUDAGUR 15. júní 1969.
9
TIMINN
Útgefandl: FRAMSÓKNARFLOK KURINN
F'ramkvæmdastjórl: Kxistjan Benediktsson ttlwtiórar Pórannn
PórarinssoD (áb). Andrés Kristjansson. lón Helgason og indrið'
G Þorsteinsson FuUtrúl ritstjórnair' Tómas Karlsson Auelýs
ingastjórl: Steingrtmur Glslason Ritstjómarskrtfstofui t Eddu
tiúsinu. símar 18300—18306 Skrífstofur Bankastrset) 1 A1
greiðslusimi: 12323 Auglýsingaslmi' 19523 Aðrai skrtfstofui
simi 18300 Áskriftargjald ftr 150.00 S mán tnnanlands
j I lausasölu ftr 10,00 eint - PrentsmiBian Edda n.f
Nýsmíði fiskiskipa
innanlands
íslenzkar skipasmíðastöðvar skortir verkefni. Hinsveg-
ar er mikil þörf fyrir að endurnýja og auka fiskiskipastói-
inn, einkum vissar greinar hans. Ef einstaklingar og
fyrirtæki hafa ekki bolmagn til að hefjast handa um
þessa eflingu skipastóls, verður hið opinbera að hafa
forustuna. í samræmi við þetta, fluttu Tómas Árnason,
Bjanii Guðbjömsson og ólafur Jóhannesson írumvarp á
seinasta Alþingi, þar sem ríkisstjóminni var heimilað að
hefjast handa um nýsmíði fiskiskipa innanlands, allt að
. 10 þúsund rúmlestum, og verði smíðinni dreift á árin
1969 — ’72.
Með þessu frv. er stefnt að þvi, að ríkisstjórnin hafi
forgöngu um skipabyggingar hjá innlendum stöðvum.
Samkvæmt gildandi reglum um nýsmíði má ekki hefja
byggingu skips, nema samið sé um það fyrir fram við
ákveðinn kaupanda og Fiskveiðasjóður íslands hafi sam-
þykkt smíðasamninginn.
Eins og nú er ástatt í efnahagsmálum þjóðarinnar og
óvissa um rekstrargrundvöll sjávarútvegsins, er þess
tæpast að vænta, að margir treysti sér til að gera samn-
inga um smíði nýrra fiskiskipa, nema til kæmi forusta
af hálfu ríkisvaldsins.
Frumvarpið gerir ráð fyrir nýsmíði fiskiskipa samtals
allt að 10.000 rúmlestum á 4 árum. Ráð er fyrir gert, að
í framkvæmdinni yrði þetta þannig, að árið 1969 'yrðu
smíðuð fiskiskip allt að 2000 rúmlestum. Árið 1970 yrði
rúmlestatalan allt að 2300, árið 1971 allt að 2700 og
1972 allt að 3000 rúmlestum. Gert er ráð fyrir mismun-
andi stærðum skipa, en þó 'ærði lögð áherzla á smíði
systurskipa (seríusmíði).
Með frumvarpinu er lagt til, að breytt verði um stefnu.
í stað þess að kaupa meginhluta fiskiskipanna frá erlend-
um skipasmíðastöðvum, verði skipin nú byggð innan-
lands í vaxandi mæli.
íslenzk skipasmíði gæti orðið traustur hlekkur í efl-
ingu íslenzkra atvinnuvega. Auk þess er hér um að ræða
atvinnugrein, sem mundi treysta mjög atvinnulíf víðs
vegar um landið og koma í veg fyrir samdrátt og at-
vinnuleysi á mörgum stöðum.
Því miður náði þetta frumvarp Framsóknarmanna
ekki framgangi á seinasta þingi. En baráttunni fyrir
þessu máli verður haldið áfram, því hér er um mikið
nauðsynjamál að ræða.
Loforð um afnám
\ V M,.
tekjuskatts
Þegar núverandi ríkisstjórn kom til valda, var það
eitt af loforðum hennar, „að beita sér fyrir afnámi tekju-
skatts á almennum launatekjum.“ \lþýðuflokkurinn
þakkaði sér einkum þetta stefnuskráratriði ríkisstjórn-
arinnar.
Nú eru 10 ár liðin síðan stjórnin kom til valda, svo að
eigi hefur skort tíma til að framkvæma betta loforð Og
ekki verður sagt, að sá tími hafi verið látin ónotaður.
Nú eru nefnilega skattar á almennum launatekjum ekki
aðeins miklu hærri en nokkru sinni áður, neldur verður
verkamaður með venjuleg laun að greiða hæsta hátekju-
skatt. Getur þjóðin treyst mönnum. sem ekki halda orð
sín betur en þetta? Þ.Þ.
ANTHONY LEWIS, fréttamaður New York Times:
maður hefur enn ekki fyllt
skarðið eftir Robert Kennedy
Sérstaða hans var sú, að geta unnið tiltrú óánægðra og útskúfaðra.
L
UM þessiair mumdir er ár lilð-
i« síð’afn að Robert Kenmedy
vair s’kotinn til bana. Timinn
hefur ekkj eytt þeirri tiiLfinn-
inigiu, að lífið sé ófuillmaegjan'di
án K’ennedys.
Miinmdmgarn'air um Robert
Kennedy eiru ekki aiiliar alivar-
leigs eðii'S, eða höfða tií við-
kivæimiari tilfinmimga. enda þótt
að saimi’iir þeiirira. sem fcaldir
em efiagjiarmár að eðii'sfari,
noti gjarmain orðið ást þegar
þeir ræða um hamn. Það, sem
menn saikmia fyrst og fremist,
er lífsfjörið, persónule’g’ur
kiraftur hans, sem gerði óklei'ft
að leiða hiamin hjá sér eða
gamiga út frá afstöðu hams sem
gefiiinmi .
Eigimlieikiar hans voru sumd
urleitir og mótsagnakenndir á
miaitgan hátt. Hamm gat ýmd’St
verið þÖiguiM oig aillt að þvi
drumbsilegur eða mjög firjór,
ýmist viðikivæitnur eða harðiur,
gert hévært girín aíð sjálfum
sér eða vonið furðu lostimin yf-
ir því, að tii var fóllk, sem h-at-
aðd hamm.
ROBERT Kenmedy var bæðd
naumihyggj'umiaðuir oig diraum
ór'ama'ðiur. , Homium Var lijósara
en" fl'estúm öðrum. hve gífur-
lega þeir erfið'leikar eru, sem
við þjóðinni blasa, en stóð á
því fastar en fótumium, að
fram úr þ'essum erfiðleikium
yrði a® ráða. — Eimihver komst
þarnmig að orðd, að hann væri
síðasti rómamtíski miaðuriinin.
Hafi það verið róimantík,
sem réði viðiho'rfum Roberts
Kemnedys, þá vaa hún af allt
öðrum rótuim runindn en bjart-
sými svonefndna frjálslyndra
manna. Hanm sótti ekki eld-
móð sinm i kemm'imigiaifræði
stjómmáliammia né heimspeki-
iegar huigmyiniddr, eða leitaðd
fróunar í hl'jómlist eða mymd-
liist. Börn voru honuim eld
móðs og orfcU’gjaf'i (öll börn)
og fjödisíkyldain sem slík, auk
þess sem viðfianigsefnin sjálf
voru homium ærdm eggjum.
AF þes’srn hlaut að leiða, að
haram var ekki »g gat aldrei
orðið venrjulegur stjórmmála-
maður. Homum lét síður en
svo að koma sér upp þeim ytri
eimkemnum, sem verða flestum
stjórmmálamönmum riðdidít-
andd vöm, eða yfirbraigði hdns
blíða og áferðargóöa trausts.
TiUfinninig'ar hans, ’efas'emddr
oig somgdr voru ödlum adm'enm-
iinigi langt of Ijósar. Hanm vdrt-
ist beinilóinis njóta þess að sýna
stjórnmiálumum hæfdie’gt virð
ínigiarleysi.
ÞeLr, sem gaignrýndu Robert
Kernn'edy, héldu t’ram. að hamn
hefði aldrai geteð orðdð fram-
bjóðandd viC forseraikosningar,
ef bróður hans hefði ekkd not-
ið við á umdan honum, — og
höfðu efailaust íög að mæJa.
Em þar fyrir þarf eafa endi
lega að vera sanmað að neinm
voði -'æj'i skeður þó að undam-
gengin hörmiumgarsaga leiddd
til bess. að pjóðimni; væri gef-
inn kostur á að velja sér aiveg
óvenjulegan íeiðtoga
EN betta var allt á döfinm

Robert Kennedy
fyrii' h'eiilu ári og er
lamigt að baki. En sú spumdmg
vakmaði og er emm á kreiki
meðial okkar, hvort þjóðfélag
ið geti eldri sætt sig vdð eða
hafd jafnivel brýna þörf fyria-
einihvern, sem berí fyrir
brjósti það same og Robert
K’etnm'edy gerði.
Þeirrár skoðunár verður ó-
niedtanilegia vart, að risiin sé ó-\
miótstæðLliag andúðaralda gegm
of mLkiÍ’li atbafn'aiseimi.
Svo miikið er víst. að meðad
þjóðairiminiar gætti og gætLr
enm vissriar þreytu, eða elrn
dráginmiar andúðar á því að
láta knýja siig hlifðarlaust á-
fraim í átrtdma að eimiiverjum
hetjuil’águm, fólagsliegum mark
miðum. Robert Kemmedy
niimmti þjóðima síf'elt og hiífð-
arlaust á erfM'eikama og ann-
miarkania, hivers komar órétt
lætd í daglegu Mfa, og vist er
auðvedt að sOrilja þamm fjöldia
fölDcs, seim kaius heldur að vera
Látimn 1 fráöi uim simm.
MARGIR frjálslyndir at
hafimamiemn eru þeirrar skoð-
umiar, að vel stæði á fyrir
Bamdarikjiamenin að taka sér
moiklkira hvíld. Þedm geðjast vel
að þeiim veruiieálka'blæ, sem er
• á orðum og ath'öfnum Nixons
forseta. ÞeLr kumina að líta
svo á. að repu’blifcani, sem hef-
lr efcki neinm sérstakan skuld-
biindinigab'agga að bera, sé
æslkil'egri utainiríkrsráðJierra en
demoknati, sem er Lnmvígður
og óþmeytandá baráttumiaður
sbefmunnar, sem leiddi til bess,
hvar komið er í VLetmam.
Surniir hafa halddð firam, að
ofckur hafii verið brýn þörf á
bvd hléi. sem varð á valdaár
Uim Eisenihowers, og sama þörf
im gori nú vairt við siig. Em
þvi veirðúir ekki neitað, að i
þesisu viðhorfd feilst mjög ein-
dregin a'ðvörum Hvaða jákvæð
verðmaeti sem valdaár Eisen-
howers kuana að hafa fært
ofckur. verður efcki mótj þvi
borið. að þá var allt of lítiC
alðbafzt i kynþáttamálumum. --
otg þess gij’aiid/a Bandiaríkija
mienn nú og miunu gea-a um
ótfyrirsjáiainLaga framtíð.
ÞARNA er eimmáitt komið
að þvi óimæl’anlegia við stjórn-
mália'lognið. sem nú ríkir hjá
okkur Bandia’ríkj’amö’nnum:
Hiviað getur það kostiað okkur,
þegar öll kuiri eru komim til
grafar? Enigimm þarf að ætla,
að kraumandi kvö! kyniþátta-
mi’sréttLs og fátæktar eiða ár-
amgursfliaus hu’gsjón’abarátta
æskufó'ltos hverfi, á burt af
sjélfu sér.
Þarna hefði Robert Ke.nne
dy ef tl viil getað ráðið úrslit-
um, eimmitt af því, hive sér-
stæður hann var og óvenjuLeg
uir sem sitjóriMnáiLaimiaður. Ó
ánægðir og útslkúfiaðir þagn'ar
bins bamdiairíisfca þjóðféliaigs
gátu átt samfleið raeð honum.
Hanin gat gætt þá von fremiur
en nokkiur ammiar maður inn-
am hims ríkjandi kerfis. Og líf,
sem á sér eklki framiar ■ nedojs
von, hiýtur óhjákvæmLLegia að
leiða trtl eyðilegginigar.
Þeirri staðreymd verður að
vísu e'kiki hin'ektot. að mieda-i-
hluti Bandaríkjamanna er eikki
svartur, ekki fétæ'kur oig eikíki
uimgur. En af þeLnri staöreynd
Leiðir enigan vegimn, að meiri-
hflutiin.n hafd efni á því að fjar-
lægjast miimmilhiutamm æ meára.
FLESTIR B'andiaríkjamemn
eru ótitasieginir Oig gramir vegma
hLnna ofstO'pafiudlu árásia á þjóð
félagið imn’an firá, eg er af-
steða þeirra mjög auðskiliim.
En það eitrt getur aldrei full-
nægt tifl framibúðar, 'a® stjórm-
miálamennirinir aii á sjálfsrétt-
lætLngu m'edriflliutams með því
að kyndia undár óttenum og
reiðimni.
Eimflrvetrm tíme kemur að
þvi, að eimltwer verður að nýju
að reyma að fdmoa saimeiigim
Lega draiumsým fyrir báða, þá,
sem stamda báðúm fótum í
jötu þjóðfé’Lagsims og hima,
sem em þar uten garðs. Þetta
hefði etf ti'l viM gertiað orðið
hflutiverk Roberts Kenmdys.