Vísir - 12.05.1978, Page 2

2
Föstudaeur 12. mai 1978.
(
111 y .—
í Reykjavík
y
Veistu hvaö heilsuhag-
fræöi er?
Jason Ivarsson, nemi: Nei. Ætli
þaö sé ekki eitthvað til aö bæta
heilsuna.
Siguröur Snorrason, tónlistar-
maöur: Nei. Þaö er kannski eitt-
hvaö i sambandi við að hagræöa
læknisaöferöum betur og að
byrgja brunninn með réttu mat-
aræöi.
Trausti Antonsson, nemi: Nei.
Þaö getur þýtt ýmislegt. Breytt
mataræði eöa eitthvaö svoleiöis.
Guömundur Jónsson, nemi: Nei,
þvi kem ég ekki fyrir mig. Þaö er
eitthvaö voöalega hagfræöilegt i
sambandi viö heiisuna.
Þorkell Sigurösson, setjari: Nei,
þaö hef ég sko ekki hugmynd um.
„Mér fínnst eins og 10. maí
1940 hafí gerst í gœr..."
Johannesen í spjalli við Vísi, en í dag kemur
hans, Morgunn í maí, með myndum eftir Erró
segir Matthías
út ný Ijóðabók
/,Þó að þessi bók taki
mið af æsku minni vona
ég að það merki ekki
endilega að ég sé að
leggjast i kör", sagði
Matthias Johannessen,
skáld í stuttu spjalli við
Vísi í gær i tilefni af út-
komu nýrrar Ijóðabókar
hans, Morgunn i maí.
Bókin, sem Almenna
bókafélagið gefur út, er
myndskreytt af Erró og
er samfelldur bálkur
Ijóða um bernsku skálds-
ins í gamia Vesturbænum
i Reykjavík á tíma
heimssty r ja Idarinnar
síðari. „Þetta hefur ver-
ið mér áleitið efni", sagði
Matthias, „ — Reykjavík
4. áratugarins eins og ég
kynntist henni og þó ekki
siður styrjaldarárin. Þá
upplifðum við það versta
sem í manninum býr í
fegursta og indælasta
umhverfi sem ég get
hugsað mér.
„Morgunn i mai” kemur út i
dagl2.mai.Matthiasvar spurður
um þessa tvo maimánuði sem 38
ár skilja að. „Island var her-
numiö 10. mai”, sagöi hann, „og
ég man eftir þeim morgni eins
og ég man eftir 10. mai i gær.
Eiginlega finnst mér, þegar ég
hugsa um þaö, aö 10. mai I gær
sé 40 ára gamall, en 10. mai 1940
hafi gersí i gær. Ég tel að at-
burðir þessa tima eigi erindi viö
okkur nú vegna þess að margt
er likt meö 8. áratugnum og ár-
unum milli 1930-40, þegar allt of
margir dýrkuðu afskræmda
glansmynd grimmdar og of-
beldis. A þessari stundu finnst
mér Aldo Moro hafa veriö myrt-
ur i mai 1937 eöa ’38, en ekki fyr-
ir fáum dögum. Þetta ætti aö
vera okkur ihugunarefni og
ástæöa til að staldra viö þaö
sem er likt með þessum tveim-
ur timabilum i ævi okkar. Hitt
er þó að sjálfsögöu rétt, aö yfir
minningu æskunnar er alltaf
logn þegar maður litur til baka,
enda þótt styrjöld hafi geisað i
heiminum. Og persónulegur
tregi vitjaði sálarlifs ungs
drengs. En það er hans einka-
mál”.
Um form þessara ljóða sagöi
Matthias: „Form þeirra er eins
og mér finnst hæfa með tilliti til
þess hvernig andrúmið var aö
breytast á Islandi þá. Gamlar
hefðir riðluðust og urðu upp-
lausn aö bráð, enda þótt þær
hafi siöar vitjað okkar i nýrri
mynd sem betur fer.”
Matthias var spurður um
samvinnu þeirra Errós. „Viö
Erró erum á likum aldri”, svar-
aöi hann. „Með okkur tókst vin-
átta þegar við vorum ungir og af
einhverjum ástæðum kunni ég
aö meta list hans þá, þótt hún
ætti ekki upp á pallborðið. Erró
gerði einnig myndir viö siðustu
ljóðabókina mina, Dagur ei
meir, og ég held að það sé rétt
sem hann segir sjálfur, að hon-
um hafi tekist betur upp nú og
myndir hans séu i meira sam-
ræmi við textann heldur en áð-
ur. 1 þessari bók er Erró kominn
heim. Myndirnar eiga allar ræt-
ur i Reykjavik með einhverjum
hætti. Sumar eru unnar úr per-
sónulegum myndum sem hann
bað mig að útvega sér og ég
vona að enginn taki það illa upp
þótt höfundi bókarinnar bregði
fyrir á stuttbuxum, ásamt leik-
félögum sinum og þátttakend-
um i þeirri minningu sem hefur
fengið inni i sögunni undir nafn-
inu heimstyrjöldin siðari. Mér
þykir ákaflega vænt um það
eftirá, að þessir drengir urðu
aldrei hallir undir Hitler. Þess
vegna lit ég kannski bjartari
augum á framtiðina en ella. Ég
vona að samspil okkar Errós i
þessari bók nái til einhverra,
ekki siður en fyrri bókin, sem
hvarf á augabragði eins og aör-
ar lummur. Þú heyrir af þessu,
að ég er þó nokkur sölumaður og
hef liklega alltaf veriö á rangri
;'*•***„. *i‘l 11 iilTtrtTlWIWrfnP
Matthias með nýju bókina (Visismynd JA)
UMBÚÐIR UM FISK
Þá er Alþýðublaðið enn einu
sinni lent i erfiðleikum. Fjár-
hagur þess er nú með þeim
hætti, að ekki hefur tekist að
grciöa starfsfólki laun aö fullu
og allar horfur eru á þvi að fjár-
útveganir beri ekki árangur i
bráð. Þjóðviljinn bendir þeim
Alþýðublaðsmönnum á, að þeir
eigi að leita til flokksmanna um
stuðning, og visa til þess að
þeim hafi tekist að byggja 50
milljóna „Unilever” höll yfir
Þjóðviijann með góðum stuðn-
ingi hinna hugsjónarikari innan
Alþýðubandalagsins. Aftur á
móti hafa verið látnar i Ijósi
grunsemdir um, aö Þjóðviljinn
njóti riflegra fjárframlaga, sem
berist honum eftir annarlegum
leiðum, s.s. með happdrætti,
sem enginn veit hvaðan fær alla
sína peninga, og eftir leiðum
fjármuna, sem eiga að fara hér
til sýningarhalds ýmiskonar.
Svo mikið er vist að islenska
krónan heldur gildi sinu á
ákveönum mörkuðum erlendis,
og frægt er svarið sem gefið var
í svissneskum banka, þar sem
spurt var um islenska peninga.
Nei, þvi miður, svöruðu þeir hjá
bankanum. Engir islenskir pen-
ingar i dag. Rússarnir voru hér i
gær.
Þegar svo Alþýðublaðið ætl-
aði að bjarga sér ineö fjárút-
vegunum erlendis, sein afhenda
átti fyrir opnum tjöldum, var
það sameiginlegt álít meirihluta
þingmanna, að Þjóðviljinn
skyldi einn sitja að þeim grun að
fá erlent fé — á laun. Sú
bjargarleiö var þvi úr sögunni
fyrir Alþýöublaðið, og þvi horfir
svo nú, aö það muni ekki getaö
komiö út þá fimmtán daga, sem
eru til borgarstjórnarkosninga,
hvaö sem siðar verður. Þaö er
svo sem ekki feitan gölt að flá
fyrir Alþýðuflokkinn I borgar-
stjórnarkosningunum, og varla
að menn muni iengur hver þar
er I framboði.
Það er ekki nema fáum gefið
að halda úti blöðum svo nokkurt
vit sé I. Tíminn er nú aö fara
sömu leið og Alþýðublaðið, þótt
hann muni hanga uppi sýnu
lengurá þeim axlaböndum, sem
StS-hringurinn ljær honum. t
þessu margra blaða landi er það
i rauninni meiri kúnst en heyrir
til samkeppninni einni að halda
úti blaði, sem almenningur vill
kaupa. Það þarf að gera það
þannig úr garði, að kaupandinn
geti hugsað sér að bæta þvi við
þau blaðakaup, sem hann átti
fyrir. Þannig þarf oft og tiðum
næstum ofurmannlegt átak til
að hindra að blað lendi undir i
baráttunni um vinsældir.
Alþýöublaðið hefur átt sina
góðu daga, eins og þegar þaö
varð fyrst blaða til aöhafaá sér
nokkurt nútimasnið á sama
tima og önnur blöð birtu t.d.
auglýsingar á forsíðu, eöa upp-
haf greina. í ritstjórnartiö
Stefáns Péturssonar var þaö
eitthvert harðasta pólitiska
málgagn, sem hér hefur sést, og
þegar GIsli J. Ástþórsson tók viö
þvi dauðu kom hann þvi á
skömmum tima yfir tiu þúsund
eintök. Þá komu misvitrir menn
og sögðu: Nú getum við. Slöan
hefur blaðið háð uppihaldslitið
dauðastrið.
Timinn er nú kominn niður i
þrettán þúsund eintök i prentun,
sem mun þýða um niu þúsund
eintaka raunsölu. Hann hefur
þannig hrapað um helming I
raunverulegri útbreiöslu á ör-
skömmum tima. Þar hafa engar
aðstöðubreytingar orðið við út-
gáfuna, nema breytingar á
mönnum. Nú mun ólafur Jó-
hannesson vera farinn að venja
komur sinar á blaðið. Samt hef-
ur hann eflaust ekki breytt um
þá uppáhaldsskoðun sina I
blaðaútgáfu, að enginn maður
sé ómissandi nema einkavinir
hans. Morgunblaöið nýtur enn
tuttugu ára forskots sem frétta-
blað, og er sjálfsagt að auki i
uppáhaldi hjá Sjálfstæöismönn-
um, þótt undarlegar vinstri
gloppur komi á það suma daga.
Síðdegisblöðin hafa raunar sigr-
að I bili I samkeppninni um hylli
almennings. Þar sitja menn
sem kunna til verka. Minna
liggur eftir stórstjörnur úr öör-
um básum, sem hafa veitt for-
stöðu blöðum eins og Alþýðu-
blaðinu og Timanum. Þar skort-
ir átakið og viljan til að rifa
blaö upp úr fréttæog máladoða,
og kunnáttuna til að búa blaö
þannig úr garði, að það komi
ekki lesendanum fyrst og
fremst fyrir sjónir sem umbúðir
um fisk.
Svarthöföi.

Bslaðið
r
IAUGMDAGU* 7, MAÍ .1978
ð/.rtt. — 1974-
Rltitjórn blaósinft ar
tilhúba i Siðumúla 11
- Sfmi (91) 81866
- Kvóldftlmi fréttM-
vaktar (Ö»)dl976
Dregið úr ahrifum Init-
flutningsbanns ð oltu?
19 þús. lestír af
gasolfu á leió-
inni
I &
BORGARLEIK