Vísir - 12.05.1978, Blaðsíða 12

12
Föstudagur 12. maí 1978. vism
••
BINtDIKT GRONDAL, FORMAÐUR ALÞYÐUHO
Alþýðuflokk-
urinn ó móti
Aronskunni!
„Forystumenn flokksins, ég
man ekki eftir neinni
undanþágu, hafa tekiö illa i
„aronskuna”, en um þaö hafa
ekki verið gerðar neinar
fiokkssamþykktir”, sagöi
Benedikt er ómar Egilsson i
Hafnarfiröi spuröi hann um
afstöðu Alþýöufiokksins til
„aronskunnar”.
„Viö teljum ekki rétt aö
island krefjist gjalds fyrir
va rnarstööina ”, sagöi
Benedikt, „vegna þess aö viö
erum einu sinni i Nato og þessi
stöö er eina framlag okkar til
sameiginlegra varna okkar og
nágrannaríkja. Það er hættu-
legt aö fara inn á þá braut sem
farin hefur veriö á Möltu og
Spáni aö taka gjöld fyrir her-
stöövar en þess ber aö
minnast aö þau riki eru ekki i
Atlantshafsbandalaginu og
hafa engar skyidur viö þaö.”
—KS
Vill engu
spó um þing-
mannafjölda
„Ég hef algjöra vantrú á ao
vera aö spá um hugsanlegan
þingmannaf jölda flokkanna
eftir næstu kosningar, og þaö
þýölr þvi ekkert aö reyna aö fá
mig til þess”, sagöi Benedikt
Gröndal er hann var spuröur,
hvort hann vildi spá þing-
mannafjölda Alþýöuflokksins
eftir næstu þingkosningar.
—ESj.
Bankastjórar
og stjórn-
mólaflokkar
„Landsbankamáliö er I
höndum dómsmálayfirvalda,
og ég hef enga trú á aö þaö
veröi svæft. Hins vegar snúast
hjól dómskerfisins hægt, og
rannsóknir á svona málum
taka langan tlma”, sagöi
Benedikt Gröndal er hann var
spuröur um álit á gangi
Landsbandkamálsins.
„NU eru bankastjórar og
bankaráösmenn valdir póli-
tiskt. Iivaö geriö þiö viö ykkar
fuiltrUa i þessum stööum þeg-
ar upp koma mál eins og
Landsbankamáliö? Þurfa þcir
ekki at svaratil?”, spuröi
Kristján Gústafsson á Höfn i
Hornafirði.
„Þegar pólitiskur flokkur
hefur stuðlað aö þvi, aö maöur
hefur verið kjörinn i bankaráö
eöa ráöinn sem bankastjóri,
má búast viö aö eitthvert sam-
band haldist þar á milli”,
sagöi Benedikt. „En þegar
menn eru orðnir bankastjórar
rikisbankanna þá bera þeir
auövitaö persónulega ábyrgö
á þvi, hvernig þaö starf
tekst”.
—ESJ.
Hvað nú um Vilmund,
Sighvat og deilurnar?
Vilmundur Gylfason
og Sighvatur Björg-
vinsson hafa oftar en
einu sinni lent i hörðum
sennum við Ólaf Jó-
hannesson, dómsmála-
ráðherra. Jón Kristins-
son, á Hólmavik,
spurði:
„I ljósi þeirra staöreynda sem
fram hafa komið I nokkrum
dómsmálum, svosem Geirfinns-
málinu og nú siðast handtöku-
málinu, langar mig til aö spyrja
hvert er álit yðar á málflutningi
þeirra Vilmundar og Sighvats
og það sem þeir létu frá ser
fara i blöðum og á þingi árið
1975?”
„Vilmundur og Sighvatur eru
báðir ungir stjórnmálamenn,
sem hefur fundist að ástand
dómsmála i landinu i heild hafi
ekki verið eins gott og þeir hefðu
óskað.
Þeir hafa haldið uppi gagn-
rýni á yfirvöld eftir þvi sem þeir
hafa haft bestu upplýsingar til
hverju sinni. Þeirra aðhald hef-
ur að ýmsu leyti orðið til þess að
auka hreyfingu á þessum mál-
um, greiða fyrir þingmálum
sem stefndu að bótum, svosem
rannsóknarlögreglunni. Það má
segja um blaðamenn og þá sem
vinna út frá blöðum að þeir
vekja athygli á málum. Þeir
dæma ekki, ef þeir gera þaö, má
segja að þeir gangi of langt”.
Jón spurði einnig um hver
væri stefna ungra jafnaðar-
manna i varnarmálum og hvort
Benedikt væri henni sammála.
Benedikt sagði aö Samband
ungra jafnaðarmanna hefði um
árabil gert samþykktir um að
ísland skuli segja sig úr NATO
og senda herinn úr landi. A
flokksþingum Alþýðuflokksins
hefði hinsvegar verið yfirgnæf-
andi stuðningur við aðra stefnu:
þá að ísland skuli vera áfram i
NATO og vörnum haldið uppi
hér á landi.
Benedikt sagði að þótt ungir
jafnaðarmenn og flokkurinn i
heild væru ósammála um þetta
mikilvæga efni, væri svo margt
annað sem sameinaði þá sem
jafnaðarmenn, að þeir gætu
starfað saman þrátt fyrir þenn-
an ágreining.
ÓT.
„HVERJIR YRÐU RAÐ-
HERRAR FLOKKSINS?"
„Ef Alþýöuflokkurinn kemst I
þá aöstööu aö geta myndaö
rlkisstjórn meö öörum flokki,
hvaöa menn telur þU æski-
legasta sem ráöherraefni, af
þessum niu sem bjóöa sig
fram?” spuröi Ólafur Ellasson
á Akranesi.
J>etta er spurning sem i
rauninni er ómögulegt að svara
fyrirfram”, sagði Benedikt.
„Það eru töluvert margir nýir
menn sem eru að byrja hjá
okkur í pólitik, og þess eru dæmi
að menn hafa komið inn á þing
sem algerir nýliöar og farið
beint i ráðherrastól, eins og til
dæmis Magnús Torfi núna
siðast”.
„Ég tel að það geti vel gerst
með marga af þessum ungu
mónnum okkar. Eins og til
dæmis með Eið, i þinu kjör-
dæmi. Ég get ekki annað séð en
það geti mjög vel komið til
greina. Hann hefur töluvert
mikla reynslu og þroska”.
„Hinsvegar er það flokks-
stjórn Alþýðuflokksins sem
ræður þessum hlutum, ef til
kemur, og ég hef ekki minnstu
áhyggjur af þvi aö við höfum
ekki góða menn að velja úr”
Sósíalisminn getur þróast
innan blandaðs hagkerfís
„Með þvi að vera lýðræðis-
flokkur þá viljum viö leyfa þeim
öflum sem eru með þjóöinni að
njóta sin, við viljum ekkiþurrka
Ut andstæöinga okkar eins og
kommúnistar vilja gera sam-
kvæmt kenningunni”. sagöi
Bcnedikt er hann svaraöi spurn-
ingu Óskars Sverrissonar
hvernig væri hægt að samræma
blandað hagkerfi við stefnu
Alþýöuflokksins sem væri lýö-
ræðislegur sósialistaflokkur.
Benedikt sagði að þaö yrði að
koma miðlun á milliólikra sjón-
armiða og það væri einmitt það
sem nú væri kallað blandað
hagkerfi. Þó það væri ekki i
beinum sósialistiskum anda
væri innan þess hægt að stlga
mörg skref i framfaraátt.
Benedikt var spurður að þvi
hver væri þá höfuðágreiningur
milli Alþýðuflokksins og
Alþýðubandalagsins. Benedikt
sagði að þó Alþýðubandalagið
hefði ekki kommúnisma á
stefnuskrá þá hefðu kommún-
istar engu að siður sterk itök
innan þess. Meginmunur á
stefnunum flokkanna væri eink-
um í öryggis og varnarmálum
og utanrikismálum. 1 innan-
rikismálum hefði Alþýðubanda-
lagið meiri tilhneigingu að
heyja baráttu i launamálum um
krónur og aura sem brynnu i
verðbólgu en Alþýðuflokkurinn
hefði lagt meiri áherslu á fé-
lagslegar umbætur, sem kæmi
fólki beinlinis til góöa.
Þá svaraði Benedikt spurn-
ingu um hugsanlegt stjórnar-
samstarf við Alþýöubandalagið
og sagði að það væri engin
ástæða að ætla fyrirfram að það
gæti ekki orðið.
-KS
Festa í efnahagsmálum
tryggir vinnufriðinn
„Ég væri svo sannarlega
hlynntur þvi, ef hægt væri að
finna leiðir til þess, að verkföll
yrðu færri og minni, þó ég vilji
ekki taka verkfailsréttinn af
launþegum, sagöi Benedikt
Gröndal, cr hann svaraði spurn-
ingu Mariusar Arasonar um,
hvort ekki væri unnt að finna
lausn á kjaradeilum án þess aö
fara i verkföll, sem þeir lægst
launuöu færu verst Ut Ur.
Benedikt sagði, að til þess að
það yrðu færri verkföll, þyrfti að
koma til miklu fastari stjórn
efnahagsmálanna, minni verð-
bólga, meira öryggi og jafnari
trygging fyrir kaupmætti launa.
Alþýðuflokkurinn hefði i þessu
sambandi látið frá sér fara áætl-
un um stjórn efnahagsmála á
næsta kjörtimabili i tiu liðum,
sem miðuðu að þessum markmið-
um, þannig að samningar gætu
staðið órofnir þegar þeir væru
gerðir. Ekkert gæti tryggt frið á
vinnumarkaðnum nema festa i
efn aha gs st jó rninn i.
Jafnframt þyrfti launajöfnuður
að vera meiri en hann væri, ekki
aðeins i skráðum kauptöxtum
heldur einnig i ýmsum óbeinum
tekjum og hlunnindum sem ekki
stæðu i umsömdum töxtum. -KS
Ekki hœgt að hafa lága
vexti í 30% verðbólgu
„Meginröksemdin fyrir háum
vöxtum i mikilli dýrtið er sú, aö
þeir eigi að draga Ur eftirspurn
eftir fjármagni, og þar meö
draga Ur Ilkum á þvi aö fariö
verði út I óarðbæra fjárfest-
ingu”, sagði Benedikt Gröndal
er Kristjan GUstafsson, Höfn I
Hornafiröi, spuröi hann, hvort
þingmenn tcldu virkilega aö
háir vextir drægu Ur verðbólg-
unni.
„Hinu er svo ekki hægt að
ganga fram hjá, að atvinnuveg-
irnir þurfa mikil lán til rekstrar
og þar koma vextirnir fram sem
kostnaður og fara oft á tiöum út
i verðlagið. Þetta verður að
vega og meta. Sjálfur er ég
mjög óánægöur með stöðu þess-
ara mála i dag, en ég skil rökin
fyrir þvi, að i 30% verðbólgu sé
ekki hægt að hafa lága vexti.
Það er engin önnur leið út úr
þessari klemmu en aö ráðast á
verðbólguna og ná valdi á
henni”, sagði hann.
-ESJ
Kominn
tími til að
endurskoða
vísitðluna
„Ef viö náum ekki árangri I
baráttunni gegn veröbólgunni
og skuldasöfnuninni á næstu
misserum, þá getur fjárhags-
legt sjálfstæöi þjóöarinnar
veriö i hættu”, sagöi Benedikt
Gröndal, er hann svaraði
spurningu Snorra Steindórs-
sonar um, hvernig leysa ætti
aösteöjandi vanda i kjara-
málum.
Benedikt visaði i efnahags-
áætlun Alþýðuflokksins, sem
ætti að geta orðiö grundvöllur
að samstarfi um lausn efna-
hagsvandans. Jafnframt væru
þar tillögur um svokallaðan
kjarasáttmála, sem geröi ráð
fyrir samstarfi aðila vinnu-
markaðarins og rikisvaldsins.
Benedikt var einnig spuröur
um afstööuAlþýðuflokksins til
visitölunnar. Sagði Benedikt,
að tvimælalaust væri kominn
timi til að endurskoða þann
grunn, sem hún væri byggð á.
Þar kæmu til athugunar stór
mál eins og óbeinir skattar og
niðurgreiðslur, en þaö yrði að
endurskoða visitöluna i
vinsamlegu samstarfi við
launþega og vinnuveitendur.
—KS
##
Atvinnulýðrœði
yrði til bóta'
.##
Karl Eliasson, i llafnarfiröi,
hafði eins og fleiri spyrlar
mikinn áhuga á ýmsum þátt-
um efnahags og atvinnulífs.
„Mig langar fyrst til að
spyrja um álit þitt á atvinnu-
lyðræði. Hvort það mundi ekki
bæta samkomulagið á milli at-
vinnurekenda og launþega?”
„Alveg tvimælalausr’, svar
aði Benedikt. „Við erum með
atvinnulýðræði sem mikilvægt
atriði á okkar stefnuskrá og
tilgangurinn er ekki si'st að
bæta sambúðina, þvi það
fyrsta sem gerist, i fyrstu
skrefunum i atvinnulýðræði,
er að starfsfólk i fyrirtækjum,
fær betra tækifæri til að fylgj-
ast með hvað er að gerast í
stjórn þess”.
„Það skilur þá fyrirtækið,
vandamál þess og getu betur.
Viðteljum að starfsfólk eigi að
fá sæti i stjórnum fyrirtækj-
anna. Við höfum flutt mikið af
tillögum um þetta efni, bæði
um einstök fyrirtæki og um
þetta i heild, sem löggjöf. En
þessu hefur miðað .ákaflega
hægt”.
-ÓT.