Tíminn - 14.08.1969, Blaðsíða 3

FEttMTUDAGUR 14. ágúst 1969.
TIMINN
— Hivað átti Jakob marga
sryoi?
— Tóllf. —
— Rétt, en hvað hétu þeir?
— Bræðurnir Jakobsson. —
— Einu sinni reyndi ég að
synda yíir Ermasumd. —
— Gaztu það?
— Nei, þegar ég átti eftir
200 metra, var ég orðinn srvo
þreyttnr, að óg gafst upp og
varð að synda til ba'ka. —
Við Niagarafossana:
— Hér sjáið þér mesta vatns
fal'l í heimi, herra prófessor
— hér falia niðnr mLHjónir
smálesta af vatnx á mínútu
hverri. —
— Afsalkið, en látið þið renna
á nætumiar líka?
— Var pabbi svona lengi að
gefa samþykki sitt?
— Nei, en við fundum ekki
tappatogarann strax.
Hún vildi f!á sGdinað, vegna
þess hve maður hennar drakk
milkið. Lögfræðingurinn spurði
hana, hvenær hún hefði fyrst
uppgöbvað, að maðu.rinn
dralkk. — Einiu sinni, þegar
hanrn kom áfiufLur heim, svaraði
frúin.—
Fyrirtæki eitt i' Slkotlandi
hafði blémistrað upp á síðkast
ið cng fonstjlórinn var svo ánægð
ur að hanin balllaði á einrn starfs
mann si-nn:
— McPherson, sagði hann.
— Þér hafið uinnið svo sam-
vizkusamlega undanfarið, að ég
aetla að sbrifa ávísun handa
yður.
— Þúsunid þakkir, herra for
stjóri.
— Já, og ef þér haldið svona
áíram í eitt ár, sfcal ég undir-
skrifa hana líka.
Maður, sem var ókunnugur
í bænum, stöðvaði annan mann
á götunni og spurði: — Afsak
ið, en er þetta önn-ur þvergata
til vinstri?
— Hefur niókkur spunt eftir
mór, meðam óg var úti? spurði
forstjórinn.
— Jú, það kom maður, sem
sagðist Skyldi siá yður í rot.
— Og hivað sögðuð þór?
— Ég sagði, a@ ' f orstjiórinn
vaeri því miður ekbi við.
— Soffía, þú ert smiMlinigiur.
Þessi sandkaka á eftir að valda
byltingiu f sementsframleiðsl-
amrni.
DENNI
Og Guð blessi þríhiólið og
slökkviliðið og græna boltann
DÆMALAUSI — ■
Peter Shiffman, söliumaður,
var eftirlætisfarþegi nokkurra
flugfélaga, hann var bókstaf-
lega aiLltaf á ferðinni. Mörgum
sinnum í viku fór hann í lang
ferð. Á þremur árum flaug
hann vegaiengdir sem samsvara
því að hann hafi flogið 18
sinnum umhverfis jörðu. En
þar sem flugfargjöld eru dýr,
og enginn venjulegur sölumað
ur hefir efni á að fljúga svo
mikið sem Shiffman taldi sig
þurfa, þá útbjó hann sér bara
sína e-iigin farmiða. Hann hafði
ætíð hiaða af farmiðum í skjalia
tösku sinni er hann var á ferða
lögum, en farmiðarnir fundust
loks er lögreglan í Filórída opn
aði tösbuma bans við toffiskoð-
un. Ásamt með fölsku farseðl
unum átti Peter mikið af
heimatilbúnum stimplum, sem
hann skellti á seðlana eftir þörf
um, og til þess að vera ætíð
viss um að fá gott sæti í vél
unum átti hann Mka mikið af
spjöldum sem á stóð „frátekið
sæti“. Að sjálfsögðu hafði hann
einnig með sér alla þá seðla
sem menn kunna að þurfa um
borð í flugvélum, til dæmis til
þess að fá mat og fl. Og ef
hann var ek'ki áimægður með
þjónustuna um borð í vélunum,
hafði hann með sér enn eina
gerð seðla, en út á þá fékk
hann, ókeypis mat i veitingasöl
um flugbaifnanna. Shiffman átti
miða sem giltu hjá KLM, Air
Franoe og TWA, auk nokkurra
smærri flugfélaga. Eitt flugfé
laganna - fannst Shiffman , svo
góður kúnni, 'að það lét hann
fá afsláttarkort, en það notaði
hann að sjá-lfsögðu alldrei. Lög
reglan sagði eftir handtöku
hans, að hann æt-ti næga miða
af öLlu tagi, til þess að opna
sína ei-gin ferðaskrifstofu.
Biandads'ku skátas'am-tökin
hafa hafið máfsókn á hendur
auiglýsiogafyri-rtælki einra, og
krafizt einna-r milijión'ar doLLara
(næsturn 130 máLOj. ísL. kr.) í
skaðabætur, fyrir þær sak-ir,
að fyrirtækið l'ót gera s'kilti,
sem sýnir þumgia-ða s-kátastúLlku
og undir myndinmi er orðtak
sfeátanna: „AvaLiLt viðbú-iinn“.
S-am-band sfeátastúllknanina
segir í álfeæru sinn-i á h-endur
Personality Posters Manufactur
ing Co Inc. New Yonk, að skilt
ið sé „ósiðiegt og óv-inveitt í
garð skátastúikma, og tiL þess
gert að svipta þasr æmu“.
Mynid'in á skiltínu sý-nir bro-s-
andi, þungaða stúlkrj, ífeLædd'a
ninum alþelkitota skátabúningi.
Þá segir samba-nd skátastúlkna
en-nfriesnur að þetta tilt æ-ki
augLýsin'gafyrirtæk-isins, sé til
þess eins að eyðiLeggja fyrir
skátum, skapa slæmt a-limenn-
inigs-áll’t í þei-rra garð þar
vestra Skiltið geri sum o-rðtök
skáta-naa Mægiieg, eins og t.d.
Sannleikur, hjálpsemi, vinátta
og iðni.
Bretar búa si-g nú undir að
taba upp t’i-gakerfið á sem
fi-estum sviðum. Undirbúningur
inn er s.agður ganga heldur
hægt fyrir sig, en genigu-r þó.
Hinn fyrsta ágúst s.l. átti
Da-g nokkurn, eigi alis fyrir
löngu, geys-tust nokikrir hávaða
seggir og furðufuglar inn í
Parísarborg, þar dvöl-dust þeir
í nokkra daga og „máluðu borg
ina rauða.“ Þessi hópur óláta
beligj-a s-aima-nstóð af nobkru-m
vinum brezka leikarans Ric-
hard Harris og honum sjáLfum.
Og orsök-in fyrir þessari
sbemmtirei-su þeirra kumpána
var sú, að kvöldið áður en þeir
komu til Parísar hafði Richard
skllið við konu sína. Þegar það
miáL var afgredtt hringd-i Ric-
hard hi-ð snarasta í vi-ni sina,
þeir l-eigðu sér þotu, og skelltu
sér til Parísar, þar sem þeir
á-ttu nokkra dýrlega daga, að
eigin sögn. „Þetta var stórkost
legt, eins konar hveitibrauðdag
ar, þar sem brúðurm hefir ver
ið sfcilin efti-r heima“, sa-gði
kappinn Richard. „Hétíðahöld
m-innsta ei-ningin f h-inu brezíka
peningakerfi að hverfa úr um-
íerð, þ.e. háL-f-pennyin, sem
margir þekkj-a. Nú er sú mywt
sem sagit ekki l-engur í gildi,
og þvi eins gott að fleygja
þeim s-trax.
Eniglandsbanfci hefur vetrið
að kalL'a hálf-pennyin inn nú
uir, ali-ianiga hrið en hætt er
við að bank-amir fá ekk; öll
hálf-pennyin sín aftux. Eflaust
verður m-illtónum eintaka h-ald
'ð sem minj-agripum eSa safn-
-rripuim Flestir reikn-uða reynd
ar með því að En-glandsbanki
hefði iagt niður þ-essa smæstu
mynt sina, þó etokis hefðj somið
til breytimgin yfir í tuigaberfið,
í tilefni frel-sisins“, sa-gði hann
ei-nnig, „löng og fiáránL'ega
skemm-tileg helgi“. Og Richard
lét heiminn svo sannarlega vita
að hann væri að sbemmta sér
ebki aðeins Parísarbúa. hann
leyfði blaðamönnum frá
Sunday Mirror í London að
fylgja sér eftir, og mynda sig
í bak og fyrir. Og s-amtovæmt
frásögn Mirror, þá var Richard
eins og kálfur sem kemur und
ir ber' loft í fyrsta sinn, end'a
kannski ekki ólíku saman að
jafna, þetta hjónaband hafði
staðið í 10 ár, og Richard elsk
ar frelsið. Á meðfylgjandi
mynd er hetjan reyndar ekki í
París, heldur Hamborg, en þar
kom hann einnig við, og á næt
urklúbbnum sagðist hann vera
rússneskur fursti, Vladimir
Harris að nafni, og sýnilega trú
ir stúlkan honum.
en hálf-pennyi-n samsvara nú
um það biL átta t^5a nfu íslenzk
um a-ui'um, en þi'ð finmst flest
um Bretum Iftill penin-gur. —
Hálf-penmyin haf? staðið sig
vel. ekki er a-n-n-að haegt að
se-gj-a, þau ko-mu fyrst í uimfeirð
fyirir 800 árum. Fyirir fyrri
hieimsi''.yriöldiinia dugði það sem
strætisvagnaf-angjald stutta
vegalemgd, hægt vai og að fá
fyrir bað eldispýtnastofefe og
feaniniski h-veitiRollu
Þegar Bretar verða alveg
búinir s-ð borri-a tugafeerfinu á
hjjtá sér, verðu-r verðminnsta
myint þeirra eitt penny, sem
að Mkindum jafngildir næstum
sexitíu ísl. aunum.