Tíminn - 30.09.1969, Page 3

ÞRIÐJUDAGUR 30. sept. 1969.
TIMINN
3
Tvær l'itlar stúlikur voru að
leika „fínar frúr“ og eitt sinn,
þegar „frúrnar" hittust 1 bæn
um, heyrði mamsma þeirra eftir
farandi samtal:
— Góðan daginn, Jóna mín,
hvernig hefur maðurinn þinn
það?
— Þakka þér fyrir, ágætt.
En þinn?
— Hann er slæmur, því hann
er nefnilega með magaisár og
rífur alLtaf ofan af því. —
Ef þér hæffið ekki þessum
hrofum á næfurnar, verðiö þér
rekinn úf.
— Halló, er þetta Abdullah
súltan?
— Jlá, það er hann. —
— Sæl, þetta er Raman el
Hamid, sheik. Geturðu ekki lán
að mér túu konur fram að
mánaðamótum?
Við erum komin á veginn aftur.
— Hvað ertu að klippa úr
blaðinu?
— Sögu um mann, sem skaut
konuna sína, af því að hún
gekk í vasa hans.
— Hvað ætlarðu að gera
með hana?
— Setja hana í vasa minn.
— Óskapleg óregia er á
póstinum.
— Hvað meinarðu?
— Maðurinn fór í viðskipta
ferðalag til Osló á fimmtudag-
inm, en öll bréfin frá bonum
eru stimpluð í París.
— Mig dreymdi hræðilegan
draum í nótt, sagði Sveinn við
tounningja sinn, mér hafði s'kol
að í lanid á eyðieyju, með Ung-
frú Amieríbu og Ungfrú Evr-
ópu.
— Ég heLd að það sé nú ekki
siæmur draumur, sagði kunn-
inginn. —
— Jú, því ég var sjálfur Ung
frú Langanes.
DENNI
DÆMALAUSI
' 1
Viljið þið sjá brjálaðasta
kött í heimi?!!
Þessari fjölskyldumynd fylg-
ir sérkennileg saga, en þetta
er bílstjórinn OLsen frá Kaup-
mannalhöfn ásamt konum og
börnum, þau eru öll æst í að
spiia á harmonikku, en þar
sem að svo margar harmonikk-
ur, sem þandar eru í einu,
gera mikinn hávaða, þá fannst
Olsen ekki frágangssök að
kaupa sér gamlan skúr langt
úti í sveit og fjarri mannabú-
stöðum, til þess að geta spilað
af hjartans lyst og án þess að
ergja nágrannana méð sarginu.
Á hverjum einasta föstudegi,
allan ársins hring, fara þau öll
saman út í kofann sinn, og
★
Ef við karLmennirnir vilj-
um verða gamlir, þá verðum
við að fara að gæta okkar, því
hið svokallaða veika kyn er
að mikiu leyti sterkara. Þetta
er engin frétit kannski, en
hins vegar er það ógnvekjandi
fyrir karlkynið, að á meðan að
tala miðaldra fcvenna vex stöð
ugt, þá Lækkar ta*la miiðaLdra
karia jafnhratt.
Dr. Gudmund Magnussen,
yfiriæknir við rikisspítaLann i
Gflostrup, Danmörku, héLt eink
ar aithyiglisverðan fyririestur
um þetta mál i Noregi fyrir
fáum dögum. Hann sagði m.a.
að danskir kariar yrðu að gæta
heilsunnar betur, því með nú-
verandi iifnaðarháttum, þá liti
út fyrir að eingöngu konur
verði á elliheimiium eftir nokk
ur ár!
Rannsókn hefur Leitt í ljós,
að árið 1950 voru 11—12%
fileiri konur en karlar í Dan-
mörku. Árið 1965 voru konur
hins vegar 22% fleiri.
Árið 1965 voru konur eldri
en 75 ára í Kaupmannaháfn
50% fleiri en karimenn á sama
aldri!
Prófessor Magnussen hefur
þær einar skýringar á taktein-
um, að konur lifi að því leyti
hei'lbrigðara lífi en karlar, að
þær hreyfi sig meira, séu
meira á ferli til jafnaðar
sitja síðan við alia heLgina og
spiLa sem mest þau megna.
Þessi gtfurlegi álhugi á maga-
orgelinu er þannig til kominn,
að þau rákust á orðsendinigu
frá Lars nokkruim Bjarne, en
hann er mikiM álhugamaður um
hljóðifæri þetta, og á a.m.k.
, tuttugu harmonikfcur, sem
hann lánar mönnum ókeypis í
þrjá mánuði í senn, í þeim til-
gangi að efla útbreiðslu og vin-
sældir hljóðfærisins. Og nú á
að hLeypa af stokkunum árlegri
samkeppni meðal harmonikku-
leikara, á hverju ári á að
kjósa „harmonikkuleikara árs-
ins“.
Ohristian Barnard, suður-
afríski læknirinn h^ija.sfrægi.
befiur á slðus'tu V'.mrín
gea-t víðireist um veröldina.
Hann hefir verið aðalpersona
fjölimargra læknaráðstefna, og
jafnframt aðalpersóna í mörg-
um rómantiskum sögum, sem
af bonum hafa farið, en þær
hafa m.a. orðið þess valdandi
að konan, sem hann hafði ver-
ið kvæntur í tuttugu ár, er nú
skilin við ihann.
Þá vakti það ekki minni at '
'hygli, að læknirinn er sam-
kvæmit spönskuim blaðafrétt-
um, álitinn vera barnsfaðir
Önnu wokkurrar Joakim, an
sú stúika mun hafa tekið á
móti Barnard, þegar hann kom
ti-1 Mallorka fyrix tveim árum,
til þess að taka á móti Dag
Hamimarskjöldsverðlaununum
Anna, sem er tuttugu og sjö
ára, stóð á flugvellinum, þeg-
ar Barnard kom þangað, og
nákvæmlega níu mámuðum síð
ar fæddi hún barn, sem
spánska pressan vili ólm kenna
Barnard. Hvað sem hæft er í
þvi’, þá hefur málið a.m.k. leitt
til þess, að Anna Joakim er
skilin við mann sinn, Spán-
verja að nafni Juan Ferra.
Þá segja fróðir menn einn
ig, að Barnard muni þjást af
sjúkdómi, því hann hefur lýst
því yfir, að hann muni á næstu
tveim árum taka sér algjört frí
frá starfi sinu, en sagt er að
hann sé haldin einhverri gigt
í fingrum. Barnard mun hafa
reynt að halda þessum sjúk-
dómi sínum leyndum, en að-
stoðarkona hans, hjúkrunar-
kona við sjúkrahús h ans í
Höfðaborg, segist hafa komizt
að raun um þetta, þegar hún
sá að læknirinn átti bágt msð
að þoLa við vegna þjáninga,
þegar hann skar upp. Nú hef-
ur hann ákveðið að skipta um
umlhverfi, en hann hefur sagt
að framitíð hans sé sitt eigið
ieyndarmáJ, en muni a.m.k.
ekJci hafa neitt með starfsgrein
hans að hafa.