Morgunblaðið - 14.02.2003, Blaðsíða 5

Þ
ÆR samkjöftuðu ekki. Nef-
aðgerðir hjá hinum ýmsu
virtu læknum, augnaðgerðir,
laga þetta og hitt og svo óð
á þeim að þær tóku sér
la tíma til að anda á milli ráðlegg-
a um allar helstu fegrunaraðgerðir
m þær og stöllur þeirra höfðu farið í.
ánverjar enda meðal þeirra Evrópu-
sem hugsa hvað mest um útlit og
a í hvað flestar fegrunaraðgerðir.
ögnuðurinn innra með mér var því
ör þegar ljósin slokknuðu, raddir
rra þögnuðu og fyrsta tískusýningin
st. „Menn án fordóma“ voru mættir
viðið í glaðlegri og skemmtilegri
ndu af skíða- og geimfatnaði eftir
atha Ruiz de la Prada, sem er löngu
kt fyrir hönnun sína á allt frá minn-
ókum, tússlitum og pennaveskjum til
tsloppa, handklæða og fleiri muna,
krakkalínu og kvenlínu, fáanlegt í
l almennum verslunum á Spáni.
Tíska fyrir bæði kynin
Við tóku tæplega 30 ólíkar og mis-
nar tískusýningar. Flestar lýstu þó
ugu hugmyndaflugi, frumlegri hönn-
og vönduðum vinnubrögðum. Ann
ie og Jordi nýútskrifaðir fatahönn-
r hér frá Barcelona fræddu mig um
það að þrátt fyrir mjög mismunandi
sýningar mætti sjá ákveðna heild-
armynd. Vetrartískan 2003/2004 ein-
kenndist af því að vera svokölluð „uni-
sex“-tíska þar sem mikið væri lagt
uppúr að nota sömu hugmyndir, form
og efni fyrir karla og konur. Andstæður
væru ríkjandi; viðkvæmum efnum
blandað saman við sterka liti, eins og til
dæmis mjúku silkiefni við rautt eða
bleikt. Svartur litur væri þó enn ráð-
andi litur í mörgu.
Hermannatískan virtist vera í nær
öllu þótt hún sé jafnvel meira áberandi
í smáatriðum, eins og fylgihlutum,
hnöppum, beltissylgjum og skreyt-
ingum. Stuttar og síðar hermannabuxur
með tilheyrandi vösum og merkingum
og hermannabomsur eru eitt af því sem
fer að verða nauðsynlegt í fataskápn-
um. Einnig kvenflauelsjakkaföt í sterk-
um litum og bindi fyrir bæði
konur og karla, en þau hafa nú
breyst í skemmtilegan fylgihlut
í öllum stærðum og gerðum.
Plíseruð pils
og ballettpils
Efnin sem eru ráðandi eru
náttúruleg efni eins og til dæm-
is flauel, ull, leður og silki. Al-
gengt var að sjá kvenjakkaföt
þar sem efnin minntu helst á
munstruð veggfóður, gardínur
eða dúka. Plíseruð pils eða
ballettpils vöktu athygli, breitt
stroff á ermum og á buxum og
gegnsæ efni sem sýndu margan
fagran ekta og óekta barminn.
Írónískasta sýningin var þó
líklega sýning ungs spænsks
hönnuðar sem bar yfirskriftina
„Frá Íslandi til Finnlands“ þar
sem hann býður okkur kven-
fólkinu uppá kvenlega og fal-
lega prjónalínu nema hvað svo
þunna að oftar en ekki sést
bæði í rass og barm. Eitthvað
sem íslenski vindurinn kæmist auðveld-
lega í gegnum.
„Það veltur á Reykjavík“
Það sem frekar átti eitthvað skylt við
íslenska veðráttu var frumleg og flott
skærgul úlpa, sem var hluti af línu ís-
lensku fatahönnuðanna Báru og Hrafn-
hildar sem hanna undir merkinu
AFTUR og þar sem að sögn ægir sam-
an hugmyndum sem þær fá úr gömlum
notuðum fötum og því sem þær fíla í
dag. Þær voru í hópi þeirra tuttugu Ís-
lendinga sem kynntu listsköpun sína á
listahátíðinni Circuit, nokkurs konar
undirhátíð Tískuvikunnar og sem stökk-
pallur fyrir unga innlenda sem erlenda
listamenn.
Í ár var Íslandi boðið að vera sér-
stakur gestur og síðastliðið haust komu
skipuleggjendurnir til Íslands til að
leita að og velja um tuttugu listamenn,
fatahönnuði, myndlistar- og tónlist-
armenn til að kynna þemað „It’s up to
Reykjavík“. Á þessari sýningu gaf að
líta afar ólík en fersk verk. Til dæmis
risastóra ljósmynd Magnúsar Gunn-
arssonar, ljósmyndara breska jað-
artímaritsins Dazed & Confused, af
brosandi strák með sundgleraugu,
prjónahúfur Dóru Emilsdóttur sem
mynduðu stóran hring í loftinu í öllum
regnbogans litum, óvæntan gjörning
myndlistarkonunnar Gabríelu Friðriks-
dóttur og Ragnars Kjartanssonar.
Gjörningurinn fólst í að þau sátu vafin
sárabindum og plástruð í bak og fyrir,
börðu höfðinu í borðið og fengu blóð-
nasir. Þá var hljóðverk eftir Finnboga
Pétursson sem að sögn átti að minna á
íslenskt veður og íslenska náttúru.
Íslendingar fengu tilboð
Allmargir erlendir fréttamenn sem
voru á staðnum þyrptust til að taka
myndir fyrir spænsku pressuna af fatn-
aði frá Scandinavian Tourist en fata-
hönnuðir merkisins, Hugrún Árnadóttir
og Þuríður Rós Sigurþórsdóttir, sýndu
sjálfar tískulínu sína til skiptis á
hlaupahjóli og skiptust á að klæða sig í
og úr.
Ég var í þann mund að ana framhjá
svörtum prjónapeysum á gínum, þegar
vinkona mín og nýútskrifaður fatahönn-
uður stöðvaði mig og sagði mér að ég
yrði að sjá hvað þessar peysur væru fal-
legar og vandaðar. Allt öðruvísi en
þessar týpísku þykku peysur, enda
hönnuðurinn Steinunn sem hannar und-
ir sama nafni, þekkt í sínu fagi og hefur
meðal annars unnið hjá Calvin Klein og
Gucci.
Sérstakt sýningarrými var sett upp
þar sem kaupendur og forvitnir gátu
komið og skoðað verk fatahönnuðanna.
Að sögn skipuleggjendanna á Íslandi,
Hólmfríðar Ólafsdóttur og Önnu Maríu
McRann, eru strax farin að berast til-
boð til nokkurra þátttakendanna, til
dæmis hefur Dóru Emilsdóttur verið
boðið að sýna húfurnar á stóru tísku-
sýningunni í París og einnig Scand-
inavian Tourist, auk þess sem þær ku
hafa fengið athyglisverð tilboð. Ómakið
og stressið hefur því verið þess virði og
sama segi ég, uppfull af hugmyndum
um það hvernig er hægt að halda sér sí-
ungri og ofurkvenlegri.
nuður Spánar og einn af upphafsmönnum tískuvikunnar í Barce-
, með bæði „casual look“ og „töff look“.
SPASTOR sem kynnti kynþokka-
fyllstu línuna fyrir karlmenn.
Karlmannlegt ívaf hjá JOSEP FONT,
fulltrúa „alta costura“ á Spáni.
G. FIGUEROA, ein af mörgum sem veðja
á plíseruðu pilsin fyrir næsta vetur.
nleg föt
ómalausir menn
iðandi afl í tísku, hönn-
. niðurstaða Margrétar
ðamestu tískuviku, sem
Barcelona Fashion
og virtustu tískuhönn-
og kynntir voru til
hönnuðir. Sýning ís-
estina um síðustu helgi.
greta@proxima.is
NA 2003
ANTONI MIRO
með hermanna-
þema í kvenlín-
unni veturinn
2003/2004.
DAGLEGT LÍF
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 14. FEBRÚAR 2003 B 5
Hvítlaukur
Extra sterkur
Apótekin og
Lyfjaverslanirnar
FRÁ