Alþýðublaðið - 06.04.1922, Blaðsíða 4

ALÞYÐUBLAÐIÐ
Bílstjórar.
Vlð höfum fyrirliggjandi ýmsar
stærðir aí Willard rafgeymum I
bila — Við hlöðurn og gerum
við geyma. — Ho/um sýrur.
Hf Rafmf. Hlti & Ljós
L"Ugav. 20 ti. S>nii 830. Aðal
U'i)bj>ðsm fyrir Willard Sto»age
Battary Co Cleveiand U S. A.
Reiðlijól gljábrend og
vn*gerð í FaUc.num.
BarnÍBUð hjón óska
eftir 1—2 herbergjum og eldhúsi
nú þegar eða 14. mai, Fyrirfram
greiðsla ef óskað er. A. v. á.
Alt er nikkeleraö
Og koparhuðad i Falkanum.
Alþbi. er blað ailrar Alþýðu.
‘ . /
Ritstjóri og ðbyrgðarmaður:
Olafur Frtðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.
Kartöflur
fást í Kaupfélaginu.
Sfmar 728 og 1038.
Basar.
Kvenfélag fríkírkjusafnaðarins
heidur basar mánudaginn 10. þ. m. á Laugaveg 37.
Basarinn opnaðuF ki 3. siðdegis.
Þær félagskonur er ætla að gefa muni eru vinsamlega beðnar að
koma þeim til undirritaðra eigi síðar en næstk. Iaugardagskvöld.
Lilja Kristjánsdóttir, Ingibjörg Steingrímsdóttir,
Laugaveg 37. VesturgStu 46.
á húsum (einnig húsum í smíðum), innanhúsmunum, verzlunarvörum
og allskonar lausafé annast Slglivatup Bjarnason banka-
stjóri, Amtmannsstfg 2. — Skrifstofutími kl. 10—12 og 1—0.
Edgar Rict Burroughs'. Tarzan.
sá að örinn mundi stöðvast í þeim, hann skaut því
þuDgu spjóti úr fylgni sínu.
Clayton var kominn nokkur skref. Rottu-maðurinn
hafði dregið upp byssuna; hinir sjóararnir horfðu þegj-
andi á.
Porter prófessor var horfinn 1 skóginn, og með hon-
um Samuel T. Philander, skrifaii hans og aðstoðar-
maður.
Svertingjakonan Esmeralda var önnum kafin við að
skilja sundur dót húsmóður sinnar, og ungfrú Porter
var búin að spúa sér við til þess að fará sömu leið og
Clayton, en eitthvað kom henni til að líta aftúir.
Þá skeði þrent 1 einu — sjómaðurinn rétti út byss-
una og skaut i bakið á Clayton, ungfrú Porter æpti
viðvörunaróp og Jangt spjót með stáloddi þaut eins og
leyptur út úr þykninú rétt hjá þeim og flaug í gegnum
hægri öxl sjómannsins.
Skotið hljóp út í loftið, og sjómaðurinn æpti upp af
sársaukn og ótta.
Clayton snéri sér við og hljóp á vettvang. ‘Sjómenn-
imir stóðu skelkaðir me& vopn í höndum, og störðu
inn í skóginn. Sá særði bar sig aumlega, þar sem hann
lá á jörðinni.
Clayton tók skammbyssuna upp, svo ekkert bar á,
og lét hana í ermi stna, því næst tók hann að stara
inn 1 skóginn, eins og hinir.
„Hver var þetta?" hvíslaði Jane Porter, og ungi
máðurinn snéri sér við, og sá hana standa undrandi
við hlið sér.
„Eg er vís um, að Tarzan apabróðir gefur 'ókkur
auga", svaraði hann/„Ég veit ekki hverjum: þettá spjþt,
var ■ ætlað. Ef Snips átti það, þá er þessi apaviúúr
viuUr okkur.
En hvar er faðir yðar og Philander? Það er einhver
eða eitthvað vopnað 1 skóginum, hvað sem það nú er.
Hó—ól Prófessor! Philanderl“ hrópaði Clayton. Eng-
inn svaraði.
„Hvað eigum við að gera, ungfrú Porter?" hélt ungi
maðurinn áfram og færðist skuggi yfir andlit hans.
„Eg get ekki skilið yður hér eftir éina hjá þessum
morðvörgum, og ekki getið þér farið með mér inn í
skóginn; einhver verður samt að leita að föður yðar.
Hann anar þetta hUgsunarlaust og hefir enga hugmynd
um hættur, og Philander er litlu betri. Þér fyrirgefið
hreinskilni mína, en við erum hér mjög í hættu stödd,
og þegar við finnúm hann, verður á einhvern hátt að
koma honum 1 skilning um, að hann eykur yður einnig
hættu með fjarhygli sinni“.
,Eg er yður alveg sammála", svaraði stúikan, ,og eg
er ekki vitund hrædd. Blessaður karlinn hann pabbi
mundi hiklaust hætta llfi sínu mín vegna, ef nokkur
gæti fengið hann til þess eitt augnablik að hugsa um
svo daglegt efni. Það er að eins éitt ráð til þess að
halda honum, og það er að binda hann við staur. Hann
er svo óhagsýnn*.
,Nú veit eg I* mælti Clayton skyndilega. „Þér kunnið
að fara með skammbyssu, er það ekki?*
,Jú. Til hvers?"
„Eg hefi eina hérna. Þið Esmeralda ættuð með henni
að vera tiltölulega öruggar í kofanum, meðan eg leita
að föður yðar og Philander. Komið þér, kallið á Esmer-
öldu, eg ætla að flýta mér. Þeir geta ekki verið komnir
langt". '
Jane Porter fór að orðum hans, og þegar hann áá
dyrnar lokast á eftir þeim, snéri hann iún í skóginn. 1
Sjómennirnir voru að draga spjótið úr sári félaga ,
síns, og þegar Clayton fór fram hjá, spurði hann hvort >