Vísir - 14.05.1981, Síða 4

4
í sumarhúsið,
tjaldvagninn og
hjólhýsið
Dýnur eftir má/i
svefnsófar frá kr. 2.000
svefnstólar frá kr. 650
hornsófar frá kr. 5.300
kojur furu frá kr. 2.860 meö dýnum
eínstaklingsrúm fura
kr. 1 .675meðdýnum
sængur kr. 275
koddar kr. 31.20
svefnpokar kr. 339
sængurver kr. 285
Sendum í póstkröfu
Eigum snið af
Combi Camp
og Camp turist
Dugguvogi 8-10.
Sími 84655.
Tilkynning
til
launaskattsgreiðenda
Athygli launaskattsgreiðenda skal vakin á
þvi að 25% dráttavextir falla á launaskatt
fyrir fyrsta ársfjórðung 1981, sé hann ekki
greiddur i siðasta lagi 15. mai.
Fjármálaráðuneytið.
IHafnarfjörður -
____, Skrifstofustörf
Laus eru til umsóknar eftirtalin störf á
bæjarskrifstofunum:
a. Hálfsdags starf við vélritun og
afgreiðslu.
Lam skv. 8. launaflokki.
b. jStarf i innheimtu.
Laun skv. 8. launaflokki.
Nánari upplýsingar um störfin veitir
bæjarritari. Umsóknir sem tilgreini
menntun og fyrri störf sendist á bæjar-
skifstofurnar, Strandgötu 6 fyrir 20. mai
n.k.
Bæjarstjóri.
*■ -f'f Y
\ |r *
* f 1
VISIR
Fimmtudagur 14. mai 1981
Auralitlir götustrákar lóösa oft útlenda fréttaljósmyndara þangað, þar sem heist er ,,von myndefnis”,
og er þá stutti að þeir reyni að tryggja ljósmyndaranum „valútu fyrir peningana”.
HRÆGAMMAR
eru fréllamennlrnlr kallaðlr á N-írlandi lyrir óprútlnar
aðferðlr og „svlðsetnlngu” frélta sinna
Hvert ólagið af öðru gengur
nú yfir fjölmiðlunina, alþjóð-
lega fréttamennsku. Fyrir
skemmstu vakti hneykslan
falsaður fréttaflutningur hins
annars virta blaðs, „Washing-
ton Post” af eiturlyfjablökku-
dreng, og nú siðast er það
fréttaflutningurinn af óeirðun-
um á Norður-irlandi sem atar
blaðamennskuna nýjum auri.
Það hefur komið fram hörð
gagnrýni i Irlandi og Bretlandi
á þvi, hversu ópruttaðir margir
eru i fréttamannaliðinu, sem
flykktist til N-trlands, þegar dró
til tiðinda þar undir andlát
Bobby Sands. Þeirþustu þangað
i hundruðatali, blaðamenn, ljós-
myndarar og myndatökumenn
sjónvarpsstöðvanna. Milli
þeirra rikir hin grimmasta
samkeppni um að vera „fyrstur
með fréttina” eða að ná „bestu
fréttamyndinni” og svo fram-
vegis. Ókvalráðastir eru sagðir
þeir, sem eru þarna á eigin veg-
um, og treysta á að geta selt
fjölmiðlunum fréttir, greinar
eða myndir.
Það sem sé þykja orðin
brögð að þvi, að þeir óprútnustu
„setji fréttimar” á svið. Bein-
linis setji óeirðir á svið, eða fái
ungmenni til þess að stilla sér
upp fyrir myndavélarnar, gegn
peningagreiðslum.
Þessi gagnrýni hefur komiö
fram hjá irsku lögreglunni,
breska hernum, mörgum
óbreyttum borgurum á N-
Irlandi og hjá vandfýsnari
blaðamönnum. „Fréttabréfiö”,
eitt dagblaða Belfast, skýrði ný-
lega frá þvi, að sjónvarps-
myndatökuhópur einn hefði orö-
ið uppvfs að þvi, að bjóða börn-
um fimm sterlingspund fyrir
hvert plastbyssuskot, sem þau
gætu ögrað lögreglu eða her-
mönnum til að skjóta að þeim.
„Sunday Express” I London
birti svipaðar ásakanir á hend-
ur sjónvarpsmönnum og sakar
þá um aö strá um sig með pen-
ingum.
Reyndur breskur fréttaljós-
myndari, Tony McGrath, frá
„Observer” var svo hneykslað-
ur á framgöngu ýmissa annarra
ljósmyndara, að hann lagði frá
sérmyndavéíina til þess að setj-
ast viö ritvélina og skrifa um
máliö sjálfur. — „I tólf ár hef ég
verið í fréttasnatti hér og þar
um heim, þar sem til tiöinda
hefur dregiö, og þá ekki sist á N-
Irlandi. En þetta er i fyrsta
sinn, sem mér er svo ofboðiö,
hve lágt sumir starfsbræður
minir leggjast, að ég get ekki
orða bundist,” skrifaði hann.
Fréttamaöur Reuters-frétta-
stofunnar sá hóp ljósmyndara,
sem voru við myndatöku hjá
skíðlogandi götutálma i Falls
Road-hverfi i siðustu viku, biðja
sex ára dreng um að stilla sér
upp fyrir framan logana. Þeir
létu hann draga lambhúshett-
una fyrir andlitið aö hætti
hryðjuverkamanna IRA og
veifa krepptum hnefa.
Fleiri slik tilvik urðu til þess
að fréttaljósmyndarar i Belfast
efndusin á milli til fundar þar.
Eldri og reyndari fréttamenn-
irnir vöruðu hina yngri og
fréttahungraðri starfsbræður
sina mjög við hættunni af þvi að
setja fréttir á svið og ámæltu
harðlega þá, sem uppvisir höfðu
orðið af slikum tilburðum.
Lögreglan á N-trlandi hefur
margsinnis fengið upphringing-
ar gremjufullra blaðamanna,
sem látiö hafa i ljós andúð sina
og hneykslan á framferði sumra
starfsbræðra þeirra og vilja
fyrir hvern mun ekki láta
bendla sig við þeirra vinnu-
brögð.
Lögreglan hefur ekki staðið
neinn þessara ókvalráðu frétta-
snata beinlinis aö slikum siða-
lagabrotum. En henni hefur oft
borist til eyrna, að nærvera ljós-
myndara og kvikmyndagerðar-
manna hafi hvatt óeirðarseggi
„til frekari dáða”. Þaö eru
gömul sannindi, að auralitlir
götustrákar i Londonderry og
Belfast hafa oft reynt að vinna
sér inn smáaura með þvi að
bjóða útlenskum og ókunnugum
ljósmyndara að visa honum á
staö, þar sem róstursamt sé og
ljóðsa hann þangað, sem
myndavél hans hefur best út-
sýni. Þaö hefur þótt saklaust i
sjálfu sér. En frá þvi er slðan
stutt i það, að lóðsinn vilji
tryggja 1 jósmy ndaranum
„valútu fyrir peningana”.
Þar við bætist að báðir „aðil-
ar” átakanna á N-Irlandi eru
„pressuglaðir” vel, eins og
blaðamenn kalla þá, sem fiknir
eru i að komast i fjölmiðlana
eða vilja ota sinum málstað
fram við pressuna. „Provo”
arnir i IRA gera sér glögga
grein fyrir gildi auglýsingarinn-
ar, báru sorgina á torg, þegar
lik Bobby Sands stóð uppi. Ljós-
myndurum var greidd gatan
alla leið inn á hið syrgjandi
heimili, og sérstakur pallur var
sleginn upp við opið leiðið, svo
að kvikmyndatökumenn hefðu
sem besta yfirsýn við jarðarför-
ina. Ekkjahins myrta lögreglu-
þjóns, Philips Ellis, amaðist
ekki við þvi, þótt tylft kvik-
myndatökuvéla ætlaði alveg of-
an i kok á henni til þess að ná
góðum nærmyndum af tára-
straumnum niður kinnarnar við
útför manns hennar.
Leiðari fréttablaðsins
„Sunday World” iDublin I Irska
lýðveldinu kallaði aðkomu
fréttaliöið „hrægamma al-
þjóðafjölmiðlunar, sem uppi á
húsþökum vakir i voninni um
blóösúthellingar eftir andlát
Bobby Sands”.
Hinum harðskeyttu frétta-
snötum stóru fjölmiðlanna hef-
ur oft áður verið borin á brýn
„blóðþorsti” i fréttaleitinni.
Siðast I verstu átökum vinstri-
sinna skæruliða við stjórnarher
E1 Salvador i vetur, þóttu brögð
aö þvi, að herflokkar stjórnar-
innar hefðu stöku sinnum hafið
mikla stórskotahrið og sett á
svið „sóknir” upp f jallshliöar að
imynduðum vélbyssuhreiðrum
skæruliöa. Allt til þess að þókn-
ast gestum sinum, fréttamönn-
um.
I hundruöa tali flykktust alþjóölegir fréttamenn til N-lriands, þeg-
ar dróaö andlátiSands, og eins og gammar, sem vaka yfir æti, biöa
þeir þess, aö hefndaraldan dynji yfir.