Vísir - 18.05.1981, Qupperneq 2

Eru mánudagar leiðin-
legir dagar?
Tómas Guðmundsson, rafvirki:
Já, svona frekar finnst mér þaö.
Það er erfitt að byrja að vinna
aftur eftir helgarhvlldina.
Sigrún Guðlaugsdóttir, húsmóð-
ir:
Nei, nei, ekkert leiðinlegri en aör-
ir dagar.
Hafsteinn Garöarsson, sjómaður:
Nei, það finnst mér ekki.
Jenný Rikharösdóttir, húsmóðir:
Já, mér finnst þeir leiðinlegir.
Kári Ingvarsson, trésmiður:
Alls ekki. Þá byrjar vikan og
maður leggur grunninn aö þvl,
sem maöur ætlar aö afreka þá
vikuna. Arangurinn kemur svo I
ljós á sunnudagskvöldum.
- segir Alexander Sigurðsson, sem smíðar vélar fyrir ýmsan iðnað
Alexander heitir maður Sig-
urðsson, tæplega meðalmaður á
hæð, og nokkuð þybbinn, hljóp
hundrað metrana á 10,9 hér i
dentið og nú smíðar hann vélar.
Þeir sem skrifuðu iþróttafrétt-
irnar I dentið, segja að Alexander
hafi einu sinni stungið Hauk
Clausen af á vellinum, þannig að
Haukur var eins og statisti. En
það var fyrir löngu, og kannski
hefur sagan eitthvað magnast i
meðförum.
Alexander Vesturbæingur, með
stórum staf, uppalinn á horninu á
Hringbraut og Bræðraborgarstig
og auövitað i KR.
Eftir barnaskólann tók við nám
i vélvirkjun og siðan vélstjóra-
skólinn. Nokkur ár vélstjóri við
Sogið og svo var farið aö reka
vélsmiðjur, Stálberg, sem hann á
núna er sú þriðja i röðinni.
Fljótur að
fylla markaðinn
„Ég er búinn að stunda það i 20
ár að smiða vélar. Aðallega hef
ég haldiö mig við að smiöa tré-
smiöa- og bókbandsvélar.
Markaöurinn var nú svo litill i
bókbandsvélunum að ég fyllti
hann eiginlega strax, af þessum
fjórum gerðum af þeim, sem ég
smiðaði.
Þá fór ég að smiöa trésmiða-
vélar og fékk alveg stórkostlegar
undirtektir trésmiða, þeir hafa
keypt af mér i öll þessi ár, spóna-
pressur, pússivélar, allskonar
kantlimihgapressur og sagir. Það
hefur verið markaður fyrir svona
litiö fyrirtæki. Margir
trésmiðanna hafa leitt mig áfram
i að smiða sérstakar vélar. En á
þessu ári hefur dæmið eiginlega
snúist þannig að trésmiðafyrir-
tækin viröast vera i erfiðleikum,
með þeim afleiðingum að það eru
ekki pantaðar vélar. Og ég sé oft i
auglýsingum, bæði um nauðung-
aruppboð og annað, að vélar sem
ég hef selt á liönum árum, eru til
sölu, ásamt öðrum vélum.
Þetta segir mér það, að það sé
ábyggilega hárétt að innflutning-
ur á t.d. húsgögnum er að drepa
smiöina niður.
Ég veit ekki
hvað ég get
Þá fór ég yfir i sjávarútveginn.
Ég hef smiðað fiskkassaþvotta-
vélar fyrir tvö fyrirtæki og nú er
ég að kynna seilingarvél, sem ég
hef smiðað og er að hefja
framleiöslu á. Ef ég fæ eins góðar
undirtektir i framtiðinni og ég hef
fengiö undanfarna daga hjá út-
gerðarmönnum, þá horfiég björt-
um augum á framhaldið.
Ég var beöinn um aö smiða
ódýra skreiðarpressu og ég er bú-
inn að teikna hana og sá sem bað
mig um þetta er búinn aö panta
vélina hjá mér.
Alexander Sigurðsson: „Þetta er
eins og að tefla skák”
— Fleiri vélar á döfinni?
„Já, ég hef verið beðinn um að
smiða hinar og þessar vélar fyrir
sjávarútveginn, sem vantar. Ég
vil þó sem minnst segja um það
að sinni, ég veit ekki hvað ég get
gert í þvi eíni.”
Fyrir þrábeiðni lét Alexander
til leiðast að nefna eina vél, vél til
að umstafla saltfiski og bætti við:
„Ég veit ekkert hvort ég ræð við
það.”
Einsog skák
— Eigum við að kalla þig hug-
vitsmann eða uppfinningamann?
„Nei, ég vil bara að ég sé
kallaöur vélsmiður, sem er að
reyna að gera það sem gert er úti
I útlandinu, þar sem menn eru að
glima við að smiða alls konar
vélar. Þeir nota sér þá þekkingu
sem fyrir liggur og ég reyni að
gera slikt hið sama.”
— Eru þetta skemmtileg
viðfangsefni?
„Já, þaðer geypilega gaman aö
þessu, þetta er alveg eins og
skák.”
Og þar sem við vitum að við
höfum ekki pláss i blaðinu til að
fara ofan i hvernig Alexander
byggir upp skákirnar sinar — og
vélarnar, setjum við punktinn
hér.
— SV.
Vlirheyrsla
i siónvaroi
Ingvi Hrafn Jónsson
hefur greint frá störfum
Alþingis I sjónvarpinu I
vetur með heíðri og sóma.
Siðasta þingsjáin verður
á föstudagskvöld og þá
mun ætlunin að fá einn
mann frá hverjum fjöl-
miðli til að spyrja
stjórnarsinna og
stjórnarandstæðinga
spjörunum úr. Veröa
spyrjendur frá dagblöð-
unum og útvarpi, auk
Ingva, og við vonum að
það verði heitt I kolunum.
Ingvi Hrafn er mátulega
ágengur spyrjandi.
Maður er
tittnefndur
„Þetta byggist mikið á
þvl að gera sér grein fyrir
þvi hvað MAÐUR ætlar
aö gera á árinu og hvað
MAÐUR þarf til þess og
það hefur gengið svo
langt aö MAÐUR hefur
keypt fóöur handa
ákveðnum áðila til aö ala
upp ákveöna hjörö sem
MAÐUR ætlar aö selja á
ákveönum tlma”.
Þetta er tiivitnun úr
Timaviötaii og heföi þaö
átt aö heita: Maöur er
nefndur maöur.
Jónas Guðmundsson.
Jónas
um orkuna
Menn eyða nú miklum
tima I aö ræöa orkumál
og ýmist er rætt um orku-
sparnaö eöa stórvirkjanir
á öllum landshornum. Ég
hitti Jónas Guömundsson
rithöfund og málara fyrir
helgina þarsem hann var
á leiö I Norræna húsiö aö
opna málverkasýningu
sina.
Ég haföi orö á þvl aö
þaö þyrfti mikla orku til
aö mála myirdir og halda
sýningu meöfram slírif-
um l blöö. Jónas gaf iltið
út á það, en eitthvað bár-
ust orkumálin I tal I fram-
haldi af þessu og þegar
við kvöddumst sagði
Jónas hugsandi:
„Annars væri það um-
talsverður orkusparn-
aður að taka iönaðarráð-
herra af fjölritunaroll-
unni og setja hann á
svartoliu i staöinn”.
Fleiri
uppsagnlr?
Sandkorn hcfur fregnað
að mikill urgur sé meðal
starfsmanna kvikmynda-
deildar sjónvarps og upp-
sögn Þórarins Guðna-
sonar, deildarstjóra, sé
aðeins fyrirboöi hópupp-
sagna.
Astæðu þeirrar
óánægju sem þarna rlkir,
er sagt að megi rekja til
ágreinings kvikmynda-
manna viö Hörð Frl-
mannsson, yfirverkfræð-
ing sjónvarps, en starfs-
menn telja hann ekki fara
réttar leiðir viö endur-
nýjun tækja og fleira.
•
Málblóm
spretta
Það er dálltið erfitt að
fylgjast með hinni öru
máljþróun sem á sér stað
hérlendis. t útvarpsfrétt-
um fyrir helgi, var rætt
við mann nokkurn I tilefni
af ráöstefnu um barna-
nefnd. Hann tók svo til
oröa, aö „ýmis hagnýt
vandamál” heföu boriö á
góma á þessari sam-
komu.
Gott ef einhverjir geta
hagnýtt sér vandamálin.
•
Ópolandi
vinnusvik.
Siguröur Einarsson,
forstjóri og útgeröar-
maöur i Vestnmnnaeyj-
um er þekktari fyrir
annaö en ganga um
vinnslusali I jakkafötum
meö bindi. Best kann
hann viösins I vinnutöfum
á stigvélum, starfandi
meö sinu fólki.
1 aflahrotunni að
undanförnu vann Sig-
urður sem berserkur.
Utanbæjarmaður hafði
komið til Eyja I von um
fljóttekna peninga og
starfaði I saltfiskverkun-
inni. Ekki þekkti hann
Sigurð frá öðrum starfs-
mönnum. Þótti utan-
bæjarmanninum ekki
einleikið að einn vinnu-
félaganna skyldi stöðugt
vera að hlaupa I slmann
þegar menn sáu ekki út úr
annrlki. Þótti utanbæjar-
manni þetta brátt óþol-
andi hyskni og hafði orð á
þvi við aðra, en þeir
sinntu þvl ekki. Loks var
vini okkar nóg boðiö og
þcgar Siguröur var enn
einu sinni kallaöur I slm-
ann þreif utanbæjar-
maöur I öxl SigurÖar og
öskraöi: „Nei góöi. Þetta
gengur ekki. Ég þoli ekki
menn sem ekki geta veriö
þar sem þeim ber”.
Ætlaöi hann siöan að
draga þennan svikula
starfsmann til verk-
stjora, en er aðrir engd-
ust af hlátri sá hann að
ekki var allt meö felldu og
upplýstist þá sannleikur
málsins.
Lesóiurog
hommar
A fundi útvarpsráðs á
dögunum var upplýst, aö
Samtökin '7S hefðu borið
fram margendurteknar
óskir um að mega nota I
auglýsingum ávarösoröin
„lesbiur og hommar”.
Eitthvað mun þetta hafa
vafist fyrir útvarpsráði,
en aö lokum var fallist á
tillögu Ölafs R. Einars-
sonar um aö heimila
Samtökunum 78 að aug-
lýsa — á vönduðu islensku
máli.
Þaö veröur svo höfuð-
verkur auglýsingadeildar
aö skera úr um hvort
lesbiur og hommar teljist
gott mál eöa ekki.
Fundi
aflýst
Ungir menn úr röðum
ihalds og ailaballa hafa
þeyst um landið og haldið
kappræöufundi, almenn-
ingi til skemmtunar og
jafnvel nokkurs gagns. A
fimmtudagskvöld átti að
halda slfkan fund I Vest-
mannaeyjum, en sá
fundur féll niður þar sem
ekki tókst að fá þrjá AÞ
þýðubandalagsmenn til
að tala.
thaldsmenn I Eyjum
sitja þvl eftir með sárt
ennið og-snjallar ræður
seni enginn fær að heyra.
Sæmundur Guðvinsson
skrifar
t