Tíminn - 16.11.1969, Blaðsíða 11

SUNNUDAGUR 16. núvember 1969.
TÍMINN
27
Gluggatjöld, dúkur og áklæði frá GEFJUN, Akureyri.
Alls staðar getið þér fengið hin feg-
urstu efni úr Dralon. Gluggatjöld, dúka
og húsgagnaáklæði í samstilltum litum.
Það, sem skiptir mestu máli er að hér
er um að ræða úrvals efni í hreinum
litum, sem uppiitast ekki og hafa mikið
slitþol.
Með efnum úr Dralon — úrvals-trefja-
efninu frá BAYER — vitið þér hvað
þér fáið . . . gæði fyrir alla peningana.
dralorf
. BAYER
Úrvals trefjaefni
tíðindi, knattspyrnu eða
stjórnmálafréttir. Má vera að
ykkur þyki þetta ekki nógu
alvarlegum tökum tekið, en
það er engu að síður í fuliu
samraemi við það aivarlega
markmið, sem slík blöð setja
sér í þessum efnum og þetta
er skref í rétta átt. Þið seg-
ið, að gagnrýnendur dagblaða
hafi svo nauman tíma til að
skrifa leikdóma, að ekkert sé
fyrir slíka leikdóma gefandi
og þeir væru því betur óskrif-
aðir. Ef þið kærið ykkur ekki
um þess háttar gagnrýni og
bún yrði lögð niður, þa er ég
viss um, að Ieikhússtjórar yrðu
fyrstir manna til að kvarta og
leikarar mundu brátt gera
slíkt hið sama. Þeir vildu ekki
fyrir nokkurn mun án hennar
véra. Ef við göngum út frá
því, að þessu sé þannig farið
þá gæti það ekki orðið með
þeira hætti sem þið teliið
ákjósanlegastan, þ.e.a.s. að.
leggja alla forsíðuna með sin-
um 5000 orðuro undir leikdóm
að viku liðinni frá irumsýn
ingu.
Martin Esslin:
Afsakið . . .Ég hef aldrei
sagt að leikdómur þyríti að
vera langur. Eitt orð gæti nægt
bvort sem pað væri til lofs eða
lasts. Það eina, sem ég fer
fram á, er að þið gagnrýnend
ur séuð réttlátir í dómum ykk-
ar og látið ekki stjórnast af
klíkuskap eða öðrum annarleg
um sjónarmiðum.
Molton Shulman:
Við gagnrýnendur erum
ekki mjög hrokafullir menn.
Við erum þvert á móti miög
auðmjúkir. Þegar við segjum
að eitthvað sé gott eða slænit,
þá höldum við ekki, að við höí
um alltaf algerlega rétt fyrir
okkur. Þér treystið hins vegar
dómgreind yðar fullkomlega.
Martin Essin:
Ég hef aldrei gefið það í
skyn. Það sem ég átti við, var
það. að leikdómar ærru að vcra
reistir á cr?ustum gruadvelli.
Milton Shulman:
Það er yðar álit á málinu.
Og sá grundvöllur er aðerns
traustur svo framarlega sem
þér teljið hann vera það.
Martin Esslin:
Ég sagði pað ekki. Ég sagði
að gagnrýni ætti að byggjast
á naldgóðri þekkingu.
Milton Shulman:
Þarna kpmui yðar skoðun
enn einu smni i ljós. Þér vitið
ekki hvort þessi leikdómari eða
hinn hefur meiri eða minni
þekkingu ti að bera en þér
sjálfur.
Martin Essiin:
Jæja, uf hann segir t.d „Ég
veit ekki hvtr nöfu.riu: þessa
leikrits er‘, þá hefur hann
áreiðanlega
Milton Shu'nian:
Skiotir eað nokkru máll
hvort hófunaur A Tadt* of
Honey var r‘ ára st 'ik- fvá
Salford eða Bernard Shaw?
Martin Esslin:
Nei, en hitt’ skiptir aftur.
máli, að hann skuli segjast
ekki vita það. Honum er ekki
samboðið að lúta svo lágt að
afla sér vitneskju um höfund-
inn.
Milton Shulman:
Það er ekki rétt. Hann seg
ist bara ekki vita það Ég veit,
aó þér trúið því ekki, að gagn-
rýnenaur ræði þessa hluti sin
á milli, en þeir gera það nú
samt Oft tölum við meðal ann
ars um það, hvort æskilegt sé
að lesa skáldsögu áður en við
sjáum sjónleik, seœ byggður
er á henm og það er roargt
sem mælir með því að við ætt
um að láta það alveg ógert
Bamber Gascoignc:
Má ég vitna í Sir John Giel-
gud, sem hlýtur að teljast til
þeirra, sem eiga heima innan
hirðar Ef mig misminnir ekki,
þá voruð það annað ivort þér
eða Joihr Willett, sem vitauðu
í e ftirfarandi ummæli hans
um The Critícal Works of
Breeht 1949: „Ég er ekki sér
lega hrifinn af kenningum Hi.
Brechts, en mér sikilst, að
hann skrifi sum þeirra verka,
sem hann setur á svið og þaö
gæti svo sem verið nógu gam-
an að sjé eitthvert þeirra“ Ég
er viss um, að það er leitun
á gagnrýnanda, sem muudi
bera aðra eins heimsku á borð
fyrir okkur.
Milton Shulman:
Ég tek ekkí undir það, sem
síðasti ræðumaður var að
segja Væri ekki nær að reyna
að leggja rauahæft mat á það
vandamél serc hér er ti) um
ræðu neidu, en að tala svona?
Ég hugsa. >ð bað sé ekki fjarri
sanni að segja að gagnrýnend-
ur sumra ma gagna eins og t.d.
dagbiaða séu fyrst og fremst
hlaöamenn eða milliliðir. Þeir
telja það skyldu sína að koma
í veg íyrir, að fjöldi ‘ólks eyði
tím<. sínum ti mnskis. Loik
dó^.a.íj 'Hturita fyia hi"»
vegar fioÁK •lunillinga og
klíkutnanna s’X) eru bað fag.
ritin eins >g c.d The Stage og
Encore, e? þykist vita það, að
Framhaid á bls. 30.