Vísir - 24.06.1981, Page 12

Miðvikudagur 24. júni 1981
aðUr'c" sk°mmín
eitthvað sterkt eiturefni til aö af-
klæöa baökeriö kisilkápunni?
Hvernig ætlaöi hann aö ná ryö-
taumunum? Sá hann ekki
margra ára fitulag, sem undra-
efnin höföu ekki unniö á? Gler-
ungurinn á þessu baökeri er horf-
inn, reyndi ég aö fullvissa hann
um, glataöur glerungur fyrir fullt
og allt. Alveg vita vonlaust að
ætla sér aö þetta baöker yröi hvitt
og gljáandi á ný. Fullyrðing.
Ertumeö svamp...? eöa bursta..?
Ungi maöurinn svaraöi fáu, eöa
bara engu, svona eftir á að
hyggja. Hann brosti úti annaö og
lokaöi sig inni meö skömm hús-
móðurinnar, gamla sóðalega baö-
kerinu.
Stóra stundin rann upp
Timinn leiö, ég fann mér þaö til
dundurs á meðan aö rækta garö-
inn. Stakk upp beö og niöur
sumarblómum. Tveir galvaskir
grimumenn komu og úöuöu trén i
garöinum. Allsherjarmengunar-
herferö. Eitur bæöi innan dyra og
utan sama kvöldiö, hugsaöi ég,
sannfærð um aö töfralæknirinn i
baöherberginu væri aö brugga
eitthvert eitur fyrir baökerið.
Tveir klukkutimar liöu, mér stóö
hreinlega ekki á sama um mann-
inn innilokaða, þaö heyröist
hvorti hósti né stuna frá honum.
Um siöir opnaðist huröin og
maðurinn snyrtilegi gekk út, dá-
litið sveittur eftir viöureignina.
Hann bauö mér aö ganga inn.
U ms jon:
Þórunn
Gestsdóttir.
ljós kominn skjannahvitur gler-
ungur.
Hvernig haföi mér dottið i hug
að farga þessu glæsilega, gamla,
góða stóra baökeri meö sina
löngu ættarsögu skjalfesta?
Huldumaðurinn hægláti
Hvað haföi maöurinn gert?
Hvaö var i litlu svörtu töskunni?
Ungi maðurinn hægláti brosti
• ...i ljós kom skjanna-
hvitur glerungur undan
margra ára fitulagi og
þykkri kisilhúð.
Stóra stundin var upprunnin. Og
hvilik stund, gamla baðkerið á
sinum staö, spegilgljáandi eins og
nýfættungabarn. Ekkert benti til
aö stórátök heföu átt sér stað
þarna, hvergi sáust merki blóö-
ugrar orrustu, gengiö haföi veriö
hreint til veks.
Fjöldasamkomu var slegið upp
i baðherberginu, gestir og gang-
andi þurftu allir að sjá undriö og
fögur lýsingarorö flugu um sal-
inn.
Margra ára fitulag, kisilhúð,
ryötaumar, allt var horfið og i
dularfullu brosi, þáöi kaffisopa,
tók af sér tátiljurnar og kvaddi.
Ég 'beiö eftir
þvi að hann setti tátiljurnar
i svörtu töskuna til að
sjá leyndardóminn i töskunni.
En hann fór með tátiljurnar
i annarri hendinni og
töskuna dularfullu i hinni.
Yfir kaffisopanum
haföi þó aöeins
tekist aö fá upp úr mann-
inum nokkrar upplýsingar
varðandi meöferð á
vöskum og óaokerjum,
flisum og salernis-
skálum, taldi hann þaö
innifaliö i þjónustunni.
Kostnaöarhliöin var lika
rædd og þessi aögerö eöa
andlitslyfting á gamla baökerinu
minu, sem ég haföi ætlað aö farga
fyrir nýtt , kostaöi sem svarar
6-8% af kostnaöarveröi splunku-
nýs kers.
Af handahófi er eitt dæmi tekiö
og athugað hvaö nýtt baöker kost-
ar. Baðker aö stærö 1.70x70, hvitt
og nýtt kostar 2.200 nýkr.
Haukur í Hreinkó
Arla næsta dag var
fyrsta morgunverkið að lita baö-
keriö augum. Þaö blasti við i
morgunsólinni jafn spegilfagurt
og kvöldið áöur. Ekki lengur
skömmin á heimilinu, og mun fá
að halda sinni reisn um ókomin
ár.
Af unga manninum meö svörtu
töskuna er það aö segja að hann
heitir Haukur Snorrason, hefur
litiö fyrirtækiö sem ber nafnið
Hreinkó. Vist er rétt að taka það
fram svo lesendur haldi ekki aö
hér hafi einhver huldumaður
veriö á ferö. Maöurinn er raun-
verulegur og hefur það aö atvinnu
aö hreinsa og fegra gamla (og
nýja) hluti sem bætt hafa á sig
auka fitulagi og klæöst hafa kisil-
kápum.
Upplýsingar þær sem Haukur
Snorrason gaf mér voru tak-
markaöar, en verkiö talar sinu
máli. En þó mér hafi illa gengiö
að fá upplýsingar frá honum,
gefur hann upp simanúmerið
20378, til aö geta gefiö upplýs-
ingar og svara fyrirspurnum
þeirra er standa ráöþrota i
baráttunni viö fitu-kisil-ryð sem
sitja vilja sem fastast á vöskum,
flisum eöa gömlúm góöum bað-
kerum.
—ÞG
Töfralæknir
baðkera
En dag einn i sumarbyrjun rak
á minar fjörur töfralækni baö-
kera. Eftir stutt simtal var
ákveöiö stefnumót okkar þriggja.
Nákvæmlega á slaginu á tiltekn-
um tima hringdi dyrabjallan.
Öngur snyrtilegur maður meö
góðan þokka var á tröppunum. 1
höndum haföi hann litla svarta
tösku og tátiljur úr plasti.
Tátiljunum brá hann yfir skóna
sina á mottunni viö útidyrnar. Þá
lá leið okkar á vit baökersins,
sem var tilefni þessa stefnumóts.
Fá orö viöhaföi ungi maöurinn,
spuröi hvort mikill umgangur
væri á heimilinu, þvi hann þyrfti
aö vera i ró og næöi meö baöker-
inu dálitla stund.
Hvaö ætlaöi hann aö gera?
Forvitnin komin á kreik og reynt
aö rekja úr manninum garnirnar
og spurningarnar dundu yfir
hann. Ætlaöi hann aö nota
Gamla baðkerið hefur angrað mig í nokkuð mörg ár.
Hefur minni sómatilfinningu sem húsmóður verið
misboðið í hvert sinn sem ég hef orðið að þola návist
kersins. Reyndar er það komið vel á fertugsaldurinn
og þjónað sínum tilgangi vel um ævina# en sannarlega
komið af besta blómaskeiðinu.
Allar mínar tilraunir til að yngja baðkerið upp hafa
reynst árangurslitlar, reynd hafa verið öll möguleg
undraefni sem samkvæmt auglýsingum eiga að leysa
allan vandann og gefa öldruðu, mikið notuðu baðkeri
andlitslyftingu. Þrautalendingin var að hundsa bað-
kerið og hugsa því þegjandi þörf ina og heita því að við
fyrsta tækifæri yrði það f jarlægt og nýtt keypt í stað-
inn.
Hvað annað á að gera við baðker, sem klæðst hefur
þykkri kísilkápu og neitar að afklæðast henni?