Alþýðublaðið - 24.04.1922, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Bílstjórar.
Við höíum íyrkiiggjandi ýmsar
atærðir af Willard rafgeymum i
bíia — Við hlöðum og gerum
við geyma. — Höíum sýrur.
Hf Rafmf. Hiti & Ljós
Laugav. 20 B. Simi 830. Aðsi
9 nmboðsm fyrir Willard Storage
Battary Co Cieveland U. S A.
Alt er nERkeleraö
og kop^rhúðið í Fálk.num.
Góðnv istaður óskast fyrir
stdpað« telpu fra 14 mai, a. v. á
Reiölijól gljábrend og
viðgerð í Faikanum.
Ujálparstðð Hjúkrunarfélagsiai
Líktt er opin sem hér segir:
Bflánudaga . . . . kl. zi—12 f. h.
Þ/iðjudaga ... — 5 — 6 9. k.
Miðvikudaga . . — 3 — 4 • h,
Föstudaga .... — t— ó e. %
Lauvardaga — 3 — 4 « h
Alþbi. er blað allrar Alþýðu.
Kjörskrá
vfir kjósesdur til IARdskjðrs-kosninga 1 jú?í f sumar
ligjur framœf á afgreiðsiu Alþýðubl ðúns, íyrir Alþýðuflokksmenn.
Athugið eú þegar hs-ort þér eruð á skrá, þvf tfminn er stuttur
tii &ð kæra.
Danskar kartöflur
nýkomnar.
Kaupíélagið.
Timburmaður
getur fenglð atvlm u á »Qoðafo®SÍ4 sií þegar.
UppSýsingar hjá skipstjóranum.
Bitstjóri og ábyrgðarmaöur: Ólajur Friðriksson.
PrentsmiSjan Gutenberg.
i
Edgar Rice Burroughs. Tarzan.
Philander leit aftur til baka, ljónið hafði líka hert
gönguna og þrákelknislega hélt það millibilinu stöðugt
jafnlöngu.
nÞað eltir okkuri" hvæsti Philander og fór að hlaupa.
„Uss, uss, Philander", sagði prótessorinn mótmælandi;
„við lærðu mennirnir erum alveg óvanir þessum gönu-
hlaupum.
Hvað skyldu vinir okkar, sem kunna að vera á göt-
unni og sjá okkar kynlegu skrípalæti, hugsa um okkur?
Ó, við skulum ganga með svo lítið meira velsæmi“.
Philander leit aftur til baka.
Skelfingl Ljónið var á harða stökki naumast 5 skref
bak við þá.
Philander slepti prófessornum og hljóp alt hvað fætur
toguðu.
„Eins og eg var að segja, Philander —“ öskraði próf-
essor Þorter. — En nú hafði hann einnig litið sem
snöggvast til baka og séð grimmileg gul augu og hálf-
opið gin rétt á hælum sér.
Með dinglandi frakkalöfum og gljáandi silkihatt flúði
prófessor Porter 1 tunglskininu rétt á ettir Philander.
Fram undan þeim teygði skógarþyknið sig út á mjóan
höfða, og það var sökum hælistrjánna, sem þar voru,
að Philander stefndi þangað. En út úr skógarskuggan-
4im stöiðu skörp augu með ákefð á þetta kapphlaup.
Það var Tarzan apabróðir, sem glottandi fylgdi þess-
uin eltingarleik með augunum.
Hann sá að mönnunum var óhætt fyrir árás að þvl
er< Ijónið snerti. Einmitt það, að ljónið hafði látið jafn
«jálfsagða biáð ganga sér úr greipum, sannfærði hann
urn, að það hlyti að vera mett.
Ljónið kynni að sitja um þá, unz því aftur svengdi;
en skeð gat að ljónið yrði þreytt á þeim leik og snautaði
aftur til skógarbælis síns, ef það væri ekki reitt til reiði.
í rauninni var hættan í því fólgin, að annarhvor mann-
anna kynni að hiasa og detta, þá mundi guli „djöfsi"
á svipstundu hlaupa þangað og drápgirndin mundi þá
verða honum ómótstæðileg.
Tarzan valt sér því niður á lægri grein þar sem
hann sá að flóttamennirnir mundu fara fram hjá. Þegár
Samuel Philander kom másandi og blásandi fyrir neðan
hann, alt of æstur til þess að detta í hug að klifra upp
1 tféð, þá seildist Tarzan niður, greip í kragann hans
og kipti honum upp á greinina við hlið sér.
Á næsta augnabliki kom prófessorinn.
Tarzan greip hann líka og honum var borgið. Ljónið
tók undir sig stökk og rak upp öskur, er þáð sá her-
fang sitt hverfa fyrir augum sér.
Stundarkorn héldu mennirnir sér, blásandi af mæði,
við stóra grein, en Tarzan hallaði bakinu upp að trjá-
bolnum og horfði á þá með forvitni og undrun.
Prófessorinn rauf fyrst þögnina.
„ Mér þykir mjög leitt að þér skylduð sýna slíkt hug-
leysi og með því verða til þess, að það kostar mig al-
veg óvenjulega áreynslu að halda aftur áfram með sam-
ræðuefnið".
„Eins og eg ætlaði að segja, Philander, þegar þér
gripuð fram í fyrir mér, þá eru Márarnir —“
„Prófessor Porter", greip Philander fram í með kulda-
legum róm, „tími sá er kominn að þolinmæði er glæpur
og eyðileggingin birtist i gerfi hreystinnar. Þér hafið
sakað mig um bleyði. Þér gáfuð í skyn, að þér hafið
hangið að eins til þess að ná mér, en ekki til þess að
komast undan klóm dýrsins.
. Gætið yðar prófessor Porter. Eg er háskalegur maður^
Svo má brýnu deigt járn að bíti um síðir".