Pressan - 15.02.1990, Síða 5

Fimmtudagur 15. febr. 1990
5
Pappirstigrar úr Reykjavik höfðu millj-
ónir af verktökum i Þorlúkshöfn að sögn
heimamanna. Reykvikingarnir byggðu
verslun i bænum og veðsettu hana ffyrir
nær tvöfalt raunverð hennar. Þegar
verslunin varð g jaldþrota voru þeir búnir
að selja hana.
# Byggðu verslunarhús og veð-
settu upp ítopp fyrir fjárfestingar
í Reykjavík.
# Forðuðu sér fyrir gjaidþrot.
EFTIR: ÖDDU STEINU BJÖRNSDÓTTUR - MYNDIR: EINAR ÓLASON O.FL
Síðla árs 1987 stofnuðu fjórir ung-
ir menn fyrirtækið íslenska þjón-
ustu hf. og hófu að byggja allstórt
verslunarhús í Þorlákshöfn. Þetta
voru eigendur Hagskipta hf., þeir
Sigurður Örn Sigurðsson og Sigurð-
ur Garðarsson auk Kristjáns Krist-
jánssonar og Heimis Davíðssonar,
starfsmanns Hagskipta. Fjórmenn-
ingarnir keyptu talsvert efni í Þor-
lákshöfn og nýttu sér verktakaþjón-
ustu þar, bæði við byggingu og raf-
lagnir. í fyrstu gekk allt vel og reikn-
ingar voru greiddir um leið og þeir
bárust. Þegar fór að bera á vanefnd-
um kom í ijós að erfitt var að nálgast
peningana.
Húsið þrælveðsett
Fæstir lánardrottna í Þorlákshöfn
höfðu veð fyrir skuldunum. Þegar
farið var að skoða fasteignina sem
byggö var kom í Ijós að húsið var
veðsett fyrir hátt í 30 milljónir og
meðal veðhafa voru Flugleiðir hf.,
bankar, tryggingafélög og handhaf-
ar veðbréfa vegna annarra við-
skipta þeirra fjórmenninganna.
Hafnarkaup voru byggð snemma
árs 1988. Síðla árs 1988 virðast eig-
endur íslenskrar þjónustu hafa gert
sér grein fyrir því að reksturinn gæti
ekki borið sig. Samkvæmt heimild-
um PRESSUNNAR seldu Sigurðarn-
ir og Kristján þá Heimi hlut sinn í ís-
lenskri þjónustu. Hlutafélagaskrá
hefur þó ekki borist tilkynning um
nýja stjórn, auk þess sem ekki var
gengið eftÍT því að fá nýja hluthafa.
í janúar 1989 seldi Islensk þjón-
usta Hafnargarði hf. eignina. Það
fyrirtæki áttu tveir heimamenn í
Þorlákshöfn, Gunnar Óskarsson og
Jón Baldursson. Þeir yfirtóku skuld-
ir sem hvíldu á húsinu. Að sögn
manna í Þorlákshöfn kom í ljós að
þær voru meiri en þeir töldu í fyrstu,
bæði á húsinu og tækjunum þar.
Það reyndist erfitt að fá upplýsing-
ar frá íslenskri þjónustu um þetta
mál. Heimir Davíðsson, stjórnarfor-
maður íslenskrar þjónustu og hlut-
hafi, vildi ekki ræða við PRESS-
UNA. Ekki tókst að ná sambandi við
Sigurð Garðarsson, og Sigurður Örn
Sigurðsson stjórnarmaður segist
hafa selt hlut sinn í íslenskri þjón-
ustu snemma árs 1988.
# Heimamenn sitja eftir með sárt
ennið.
um mitt ár 1989. Á uppboði
snemma i desember fór húsið á 16,4
milljónir, sem er nálægt raunvirði
að mati byggingarmeistara þess.
Húsið var slegið einum veðhafanna,
Skipholt 50. Þar eru skrif-
stofur Hagskipta hf. og
reyndar líka skrifstofur Kúr-
ant hf„ sem var veðhafi í
Hafnarkaupum og hæst-
bjóðandi á uppboðinu.
Þorlákshöfn. Verktakar þar telja sig illa svikna af framkvæmdum fslenskrar þjónustu. Verslunin sem
byggð var er lokuð nú og til sölu, þegar veð hafa veriö afskrifuð.
Hann segir þó að kaupendur
Hafnarkaupa hafi yfirtekið allar
skuldir verslunarinnar og ekki verið
sviknir hvað kaupin varðar. Hann
segist ekki kannast við að tækin hafi
verið veðsett. Eftir að fyrirtækið
varð gjaldþrota kom hins vegar í Ijós
að hann hafði í höndunum bréf með
veðum í tækjum verslunarinnar
sem hann notaði í skiptum við Kúr-
ant hf., nýja eigendur.
Gjaldþrot og upp-
boð
Hafnarkaup urðu síðan gjaldþrota
fyrirtækinu Kúrant hf. Árni Jens-
son, stjórnarmaður í Kúrant, segist
síöan hafa samið við Sigurð Örn í
desember '89 vegna þeirra krafna
sem Kúrant átti á hendur íslenskri
þjónustu. Þær fékk hann greiddar
með veðbréfum í tækjum í Hafnar-
kaupum.
Þessi veð voru trygging íslenskrar
þjónustu fyrir því að þeir fengju
greitt fyrir söluna á Hafnarkaupum.
Þau hafði Sigurður Örn Sigurðsson
með höndum, þó hann kannaðist
ekki við veð í tækjum Hafnarkaupa.
Þetta sýnir ennfremur tengsl Hag-
skipta við íslenska þjónustu, þó að
Hagskiptamenn hafi ekki lengur
viljað eiga hlut í því fyrirtæki.
Þessi veð voru trygging fyrir því
að íslensk þjónusta tapaði ekki á söl-
unni. Og veðin komu að gagni, því
að þau nýttust til að greiða fyrir aðr-
ar skuldir íslenskrar þjónustu eða
einhverra af stofnendum hennar.
Hvað verslunina í Þorlákshöfn
varðar hafa nýir eigendur hins veg-
ar eignast með þessu bæði hús og
tæki og að sögn Árna vilja þeir selja
verslunina einhverjum sem hefur
áhuga á að reka hana á staðnum,
enda mun húsið veglegt og vel búið
tækjum.
Þora ekki i mól
Meðal þeirra sem eiga útistand-
andi skuldir hjá íslenskri þjónustu
er Rafvör hf. sem sá um rafmagn í
Hafnarkaup. Eigendur Rafvarar
segjast eiga rúma milljón inni hjá ís-
lenskri þjónustu. Þeir segjast aðeins
hafa reynt sjálfir að innheimta þess-
ar skuldir og þora ekki að leggja út
í kostnað við lögfræðiinnheimtu þar
sem þeir telja fullvíst að ekkert fáist
út úr fyrirtækinu íslenskri þjónustu.
Þeir hafa ekki veð fyrir skuldunum
frekar en flestir þeir í Þorlákshöfn
sem unnu fyrir íslenska þjónustu.
Sigurður Örn segir það rangt að
þeirskuldi Rafvör. Rafvirkjarnir hafi
gert fast tilboð og síðan sent auka-
reikninga. Rafvirkjarnir segjast
aldrei hafa gert tilboð, aðeins laus-
lega kostnaðaráætlun. Þarna, sem
víðar í þessu máli, ber mönnum
ekki saman.
Hannes Gunnarsson hjá Mát hf.
seldi byggingarefni við byggingu
Hafnarkaupa. Hann á inni um 700
þúsund og reynir nú að leita réttar
síns hjá lögfræðingi. Það sama reyn-
frh. á næstu síðu