Vísir Sunnudagsblað - 11.12.1938, Blaðsíða 8

8
VlSIR SUNNUDAGSBLAÐ
j SKRÍTLUR |
■■■■■■■■■ ■■■■■■■■•
— Hvað finst þér leiðinlegast
af öllu, Valdi minn?
—- Eg held að láta þvo mér
um eyrun!
— Þarna voru livítir fuglar
svo hundruðum og þúsundum
skifti. .
•— Voru þeir allir hvítir?
—- Hver einn og einasti —
jörðin var hókstaflega svört af
þeim!
Ungi maðurinn Ieit út um
gluggann og varð að orði:
— Við fáum gott veður i dag.
— Við? Hvenær urðuð þér
meðeigandi í fyrirtækinu?
— Ó, mamma, þú ert svo af-
skaplega gamaldags. Það er
1938 núna, ekki 1937!
Frú G. er mjög góð móðir.
Hún sést oft með börnum sín-
um í harnavagni þeirra í Hljóm-
skálagarðinum.
1 blaði einu i bresku Guiana
stóð þessi klausa fyrir nokkuru:
„Sugrim Persaud, þjónn á Park
Hotel, á 682 ára gamlan fransk-
an pening. Á honum öðru meg-
in er mynd Napoleons mikla“!
Listakennarinn: — En ef
kviknaði í málverkasafninu.
Hvaða 5 málverkum mynduð
þér þá helst bjarga?
Nemandinn: — Þeim fimm,
sem næst eru dyrunum.
Skiftavinur: — Eg sé að þér
hafið sett öll hestu eplin efst í
kassann.
Kaupmaður: — Já, það er til
þess að þér þurfið ekki að leita
til hotns eftir þeim.
— Hann er of lireinskilinn til
þess að vera stjórnmálamaður.
—Hvernig þá?
— Þegar liann hefir sagt eitt-
livað, sem ekki féllur fólki í
geð, þá neitar liann ekki að hafa
sagt það.
— Eg ætla að skila þessum
soldcum aftur. Þeir eru of fljót-
ir fyrir mig.
— Fljótir?
— Já, þeir lilaupa, þólt eg láti
mér nægja að ganga.
Kennarinn tók eftir því, að
einum drengnum var strítt
mjög mikið í frímínútunuin og
ákvað að komast að því, af
Stúdentinn, við félaga sinn,
sem er að fara út að skemta sér:
— Ef eg verð að lesa, þegar þú
kemur heim aftur, þá velctu
mig!
— Frænka, hvers vegna setur
þú púður framan í þig? spurði
.Tónsi litli.
— Til þess að gera mig fall-
egri.
Jónsi hugsar málið andartak
og segir svo:
— Kannske þú notir ekki
rétta jiúðurtegund ?
-— Sonur minn vill óður og
uppvægur eignast bil. Hvað ráð-
Ieggur þú mér?
— Ja, eg lield eg mundi ekki
standa í vegi fyrir lionum.
Það er i kvennaskóla. For-
stöðnkonan kemur inn i lesstof-
una og alt dettur i dúnalogn. En
þótt stúlkurnar þagni, lialda
kjanunarnir áfram að hreyfast.
Forstöðukonan: — Eg veit
svei mér ekki hverju þessi skóli
líkist, allar stúlkurnar japlandi
tuggugummi. Hvað finst yður?
Kenslukona (í fylgd með for-
stöðukonunni): Mér finst hann
líkjast helst kúabúi.
Ungur eiginmaður: — Þú
hefðir átt að húa til súpu nægi-
lega á 12 diska.
Hún: — Finst þér hún svona
góð?
U. e.: — Nei, en þá hefði salt-
ið kannske verið hæfilegt.
— Jæja, Nonni. Segðu mér nú
satt um heimadæmin þín:
Hjálpaðirðu honum pahba þín-
um?
— Óttalegt er að sjá einkana-
hókina þína, Siggi. Skannnastu
þín ekki fyrir hana?
— Pabbi, þú lofaðir mér 10
krónum, ef liún liti fallega út,
en mamma sagði mér, að þú
liefðir ekki ráð á því.
BERNHARD PRINS,
sonur Gustafs Adolfs Sviaprins sést liér á myndinni á leiðinni
jdir Atlantshaf. Bernhard prins er hinn glæsilegasti maður og
prýðilega gefinn eins og sænska konungsættin er öll. Hann
hefir dvalið i Paris um langt skeið og starfað þar m. a. í sendi-
ráði Svía.
liverju þetta væri. Spurði liann þó upp hugann og sagði:
drenginn að því á eftir, en hann — Þeir voru að stríða mér af
vildi lengi vel ekki segja hver þvi, að pabbi er skeggjaða kon-
ástæðan væri. Loks herti hann an i fjölleikahúsinu!
HVÍLD FRÁ KVIKMYNDASTÖRF UM.
Errol Flynn og kona hans, Lili Damita, tóku sex vikna sum-
arleyfi og höfðust þá við í skemtisnekkju sinni, er nefnist
„Sirocco“, og eyddu tímanum við fiskveiðar og sigldu millum
ýmsra borga. Hér eru þau stödd í Miami á Florida, — um horð
í snekkjunni.
TÍSIE
DAGBLAS
Útgefandi:
BLAÐAÚTGÁFAN YÍSIR H/F.
Ritstjóri: Kristján Guðlaugsson.
Skrifstofa: Hverfisgötu 12.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12.
(Gengi'ð inn frá Ingólfsstræti).
S í m a r:
Afgreiðsla 3400
Ritstjórn 4578
Auglýsingastjóri 2834
Verð 2 krónur á mánuði.
Lausasala 10 aurar.
Félagsprentsmiðjan h/f.