Vísir Sunnudagsblað - 17.05.1942, Blaðsíða 1

SJÖ FANGAR Á EYJU.
Nagan uiu frönskn Guiöuu og: fangfanýlenduna.
Franska Guiana er sá hlekkur,.
sem vantar í þá varnarkeðju
Ameríku, sem liggur á milli Is-
lands og Magellan-sunds. Hún
er á ausiurströnd Suður-Ame-
riku og er 35.000 fermetrar að
flatarmáli og takmarkast af
Braselíu og hollenzku Guiönu,
þar sem herlið frá Bandaríkj-
unum hefir aðsetur sitt. Það er
eina Iandið í vestur-álfu, sem
hefir engan konsúl frá Banda-
ríkjunum. Innan takmarka
landsins eru hin geysimiklu
norður-Amazon vatnasvæði,
þar sem er einn af þéttustu
frumskógum, sem menn þekkja
á jörðinni.
Það eru í kringum 100 mílur
faranlegra vega, allt i allt, í
frönsku Guiönu, þó að Frakkar
hafi haldið í stjórnartaumana
þar yfir 300 ár. Mjög lítið er
um þrifnað og sem dæmi um
það má geta j>ess, að engin frá-
rennsli eru frá húsum þar, eða
önnur holræsi. I Cayenne, sem
er höfuðhorg landsins, eru
nokkurar óheilnæmar brunn-
hohir. t landinu eru 25 þús. íbú-
ar og af þeim eru 11 þús. í höf-
uðborginni sjálfri.
Á 54 árum liafa verið fram-
Jeidd 280 þús. pund af gulli i
frönsku Guiönu. Þó framleiðsl-
an hafi verið svona mikil er
það aðeins brot af því, sem til
er í landinu. Ef notaðar væru
nýtízku vélar við framleiðsluna
væri hægt á skömmum tíma að
margfalda hana. Eftir að styrj-
öldin brauzt út í Evrópu og fram
til vorsins 1941, var gullið flutt
með Pan-American flugvélum
lil bankanna i New York. Einu
sinni jægar flugvél staðnæmdist
i Txánidad til þess að taka elds-
neyti lögðu Bretar liald á farm-
inn, sem hún liafði innan borðs.
Litlu seinna tóku þeir annan
gullfarm. Frönsku yfirvöldin
ákváðu þá að senda gullið til
Rio de Janeiro og Buenos Aires.
í landinu er einnig ógrynni
efnis, sem nefnist „bauxite“ og
er aluminium unnið úr því.
Menn vita ekki með neinni vissu
hversu mikið það er. Mengo, þar
sem stærsta náman er, er aðeins
25 mílur frá landamærunum i
hollenzku Guiönu. Sjaldgæfar
viðartegundir eru víða í frum-
skógunum, séi'stáklega rauð-
viður og annar fágætur viður,
sem er í mjög liáu verði og not-
aður lil skipasmiða.
Fi’anska Guiana er eina land-
ið i heiminum, þar sem svert-
ingjar hafa livíla menn fyrir
þjóna hjá sér. Slátrarar, mat-
reiðslumenn og bilstjórar, sem
voru einhverjir svívirðilegustu
morðingjar og aðrir glæpa-
menn, sem hafa verið sendir frá
Frakklandi, eru mjög eftirsóttir
nú, vegna þess, að mjög verður
erfitt að ná i þá í fi’amtíðinni,
af því, að sú tvöföldunaraðferð,
sem notuð var áður fyrr, hefir
nú verið numin úr gildi. í gamla
daga, þegai' dómari dæmdi
fanga til þess að dvelja á frönsku
Guiönu, tvöfaldaðist dómurinn
sjálfkrafa i raun og veru. Fyrst
var fanginn hafður i haldi sem
fangi, þann áx'afjölda, sém
hann var dæmdur í. Þegar
þeim tínxa var lokið, var hann
að nafninu til leysingi, en fékk
samt aldrei leyfi til þess að fara
frá frönsku Guiönu aftur. Hver
sá íangi, sem var dærndur i sjö
ár eða lengur, varð að dvelja
þai-na æfilangt, enda þótt fang-
elsistíixxi hans væri útrunninn.
Mér fannst franska Guiana
vera, ef eg má svo að orði konx-
ast, land andstæðnanna; aðeins
sjö fangar dvöldu á Djöflaeyj-
unni sjálfri, senx er einn feg-
ursti landshluti á jöi'ðinni. Að-
eins fáeinar suðui'hafseyjar
jafnast á við hana, að fegui’ð.
Þar ei’u í ki'ing um 35.000
glæpamenn, sem hafast við í 30
fangabúðum, sem eru allt að þvi
50 mílur inni i landinu. En lofts-
Jagið þarna er mjög óheilnæmt.
Austui’lenzku glæpamennirnir,
sem Fi-akkar dæma, eru látnir
vinna inni í frumskógunum
þar sem þeir eru þéttastir. Ar-
abar, Frakkar og svertingjai’
eru látnir vinna saman hér og
þar um landið. Fangai'nir hafa
mjög gott fæði og fá meira að
ljoi'ða heldur en Fi’akkar sjálf-
ir í lieimalandi sinu. Þeir fá
600 gr.'af hrísgrjónum á dag,
200 gr. af kjöti og 500 gr. af
grænme ti. Meðan eg var í f rönsku
Guiönu dvaldi eg urn stundar-
sakir á Palmisteshóteli í Cay-
enne. Eg hafði svefnherbergi og
setustofu og fékk þrjár ljúffeng-
ar máltíðir á dag og tvær flösk-
um af rauðvíni, þetta kostaði
allt kr. 15.00.
Það þarf ekki að safna nein-
um úi’gangi i tunnur eins og hér,
því stórir, dökkleitir gammar,
sem kallast „Urubus“ eta allar
matai’leifar og annað úrkast.
Þeir hafast við á húsþökunum i
Cayenne. Þessir fuglar eta ein
reiðinnar ósköp og eru lxinar
mestu nytsemdarskepnur. Af
þeim orsökum eru engir ösku-
lireinsarar þar í landi.
Höfuð fjögurra glæpamanna á Djöflaevjunni. Frá vinstri: Negri, Arabi, austurlenzkur maður og Indíáni.
V.