Nýja dagblaðið - 23.06.1934, Blaðsíða 1

Ofsóknir Morgunblaðsins
og lagaprófessorsins á Hæstarétt
Meginádeilum ósvarað.
Það er einn ljós blettur í
greinum B. B. — hann reynir
ekki að verja þau alræmdu
réttarfarshneyksli, að íhaldið
lét Magnús Guðmundsson fella
niður rannsókn í íslandsbanka-
málinu og borgarstjóramálinu
og skipaði sér sjálfur dómara í
sínu eigin afbrotamáli í Hæsta-
rétti. Meginádeilan í grein
minni: „Dómsmál og réttar-
far“, var um þessi hneyksli.
íhaldið kallaði þessi mál of-
sóknir. Nú eru þau það skýrð
íyrir almenningi, að íhaldið
skammast sín fyrir að tala
um þau og meira að segja B.
B. líka.
Þetta er mikil framför.
Hvað sem dómsmálaráð-
herra sagði.
En B. B., og Mbl. reyndar
líka, gera annað. B. B. ritar
dálk eftir dálk í Vísi um önn-
ur atriði. Eitt spakmæli þessa
prófessors er það, að ég hefði
átt, hvað sem dómsmálaráð-
herra fyrirskipaði, að rann-
saka íslandsbankamálið og
dæma bankastjórana! En þetta
vald lögreglustjóra yfir dóms-
málaráðuneytinu þekkir víst
enginn nema lagaprófessorinn,
það er eitt af þessum áður ó-
þekktu kenningum! En það
leynir sér ekki, að B. B. er
þó kominn á þá skoðun, að það
hafi verið meira en lítið rík
ástæða til málshöfðunar í því
máli, úr því ég átti að fara
svona að. — Nóg umi það.
Málið mátti ekki koma í
dómsmálaráðuneytið.
Hálfan annan dálk ritar B.
B. uití það, hve stórfelld yfir-
sjón það hafi verið hjá mér,
að senda málið í dómsmála-
ráðuneytið. — Manni skilst
helzt, að þangað megi dóms-
mál alls ekki koma og það
beri rannsóknardómaranum yf-
irleitt að forðazt!
Svona flónsku er ekki eyð-
andi orðum að.
Fyrirskipun ráðuneytis-
ins.
1 ummælum mínum um fyr-
irskipun dómsmálaráðuneytis-
ins um frestun rannsóknar-
innar, segi ég, að J. J. muni
ekki hafa gefið þessa fyrir-
skipun. Nú upplýsir B. B., að
þetta er rétt. G. Sveinbjöms-
son hafi gefið fyrirskipunina,
og fengið samþykki J. J., vit-
Eftir Hermaun Jónasson lögreglustjóra
anlega í því oftrausti, að allt
væri með felldu. En ég lagði
megináhei'zlu á annað, sem
B. B. þegir yfir: Ég segi: „Og
það sem verst var við þessa
fyrirskipun var það, að ákærð-
ur fékk á einhvem hátt vitn-
eskju um hana og notfærði
sér til þess að draga málið svo
sem ég hefi áður skýrt rétti-
lega frá“ ...
Hver skýrði Bimi Gíslasyni
frá fyrirskipuninni?
Skifting málsins.
Nú heldur B. B. og Mbl. því
fram, að það hafi átt að skifta
máli Bjöms Gíslasonar og
Hansínu Ingu Pétursdóttur í
tvö mál og dómsmálaráðuneyt-
ið hafi aðeins fyrirskipað að
fresta máli H. I. P. — Þetta
stafar annaðhvort af vísvit-
andi ósannsögli eða alveg ó-
ven j ulegum þekkingarskorti.
Mál beggja var sömu sakar-
efni í öllum tilfellum að kalla.
Að skifta því, var brot á öllum
réttarfarsreglum og hefði í
Hæstarétti • varðað ógildingu
málsins frá upphafi. — Er
hörmulegt til þess að vita, að
prófessor 1 lögum skuli vera
svo þekkingarsnauður um ein-
földustu atriði í meðferð
sakamála.
Ég hefi nú hrakið þessi á-
deiluatriði lið fyrir lið og ætla
nú að lokum að leiða vitni, 1
sem B. B. og Mbl. taka senni- 1
lega nokkurt mark á.
Hæstiréttur talar.
„Samkvæmt kröfu hinna á-
kærðu var héraðsdómáranum
stefnt með framhaldsstefnu 5.
jan. 1931 til ábyrgðar fyrir
meðferð hans á málinu og hef-
ir hann mætt og látið mæta í
hæstarétti og fært fram vöm
fyrir sig. Byggja hin ákærðu
kröfu sína á ábyrgð á hendur
dómaranum aðallega á því, að
hann hafi dregið rannsóknina
á langinn, að hann hafí beitt
ólöglegri hörku sérstaklega
með því að setja þau í gæzlu-
varðhald, og að hann hafi bók-
að rangt framburði þeirra. Að
vísu hefir allmikill dráttur orð-
ið á fyrri rannsókninni í mál-
inu, en dómarinn hefir réttlætt
þetta nægilega a f s i n n i
h á 1 f u með því sem tekið
hefir verið fram í undirréttar-
dóminum. Og framhaldsrann-
sóknina hefir hann leyst af
hendi án nokkurs ónauðsynlegs
Framh. á 2. síðu.
MM

Á íhaldið að fá
samskonar aðstöðu
til skattaálagningar
og 1928?
Hér í blaðinu voru í
gær birt nöfn tíu íhalds-
manna og tekjuskattur
þeirra árin 1928 og 1929.
Fyrra árið var Einar
Arnórsson skattstjóri og
hafði eftirlit með skatt-
framtölum í umboði í-
haldsstjómar..
Síðara árið var Helgi
Briem skattstjóri og
framkvæmdi þetta eftir-
lit. Framsóknarstjómin
hafði þá völd.
Þessir tíu menn greiddu
árið 1928 tekjuskatt í
ríkissjóð samtals
Kr. 8214,00
En árið 1929 bar þeim
að greiða samtals
Kr. 55463,00
Mismunurinn á tekju-
skatti þessara 10 íhalds-
manna þessi tvö ár nemur
Kr. 47249,00
Með öðrum orðum:
Þessurn tíu mönnum hef-
ir haldizt uppi undir
stjóm og vemdarvæng
íhaldsins að koma sér hjá
tekjuskatti sem nemur
Kr. 4724,90
á hvern þeirra um sig að ,
meðaltali.
Og mundi þetta ekki
hafa verið eitthvað svip-
að öll þau ár sem íhaldið
annaðist skattheimtuna.
Ekki er að undra þótt
þessir menn og aðrir
áþekkir sæki fast að fá
yfir sig íhaldslandstjórn.
En ert þú, kjósandi,
eins áfram um það?
Ætlar þú með atkvæði
þínu í kjörklefanum á
morgun að hjálpa Einari
Arnórssyni, Garðari Gísla-
syni, Hallgrími1 Bene-
diktssyni, Thór Jensen,
Jakob Möller, Páli frá
Þverá, ólafi Thórs og
Valtý Stefánssyni til þess
að koma sér undan tekju-
skatti, sem nemi á ári að
meðaltali á hvern þeirra
Kr. 4724,90
Sæluhússfundurinn
»Aiitaf að íapa«
íhaldið boðaði til almenns
kjósendafundar í sæluhúsinu í
gærkvöldi. Hafði það mikinn
viðbúnað og lét skreyta húsið
utan og koma fyrir á því
gjallarhornum, því að rækilega
hafði verið smalað á fundinn
eins og bersýnilega kom í ljós.
Var liðinu svínfylkt á gang-
stéttarhornið g'egn sæluhúsinu.
Urðu áhorfendur hart nær 6
tugir manna, þegár flest var.
Meðal áhorfenda gaf á að líta
Jóhs. Jóhannesson fyrv. bæjar-
fógeta, Georg lækni, nokkra
eldfæraskoðunarmenn með gilta
hnappa og loks á að gizka
hálft kúgildi skírnarvotta frá
upphafi nafnbreytingatímabils-
ins.
Fyrstur tók til máls Magnús
dócent. Keyndist hann áhorf-
endum ósýnilegur með öllu;
tóku þá fylkingar mjög að
þynnast og töldu menn sig
Vísir rekúr ofaní
Jón Þorláksson
með vottorðum
Vísir 20. þ. m. segir:
,,í Alþýðublaðinu í gær er
sagt frá því, að Jón Þorláks-
son hafi byrjað útvarpsræðu
sína, „á dylgjum um það“ að
stjórn landsverzlunar hefði
keypt 18 þús. kr. skuldabréf
með 3000 kr. afföllum. Það
voru sannarlega engar dylgjur,
sem J. Þ. fór með um þetta.
Hann sagði skýrt og ákveðið
að þetta hefði verið gert“.
Vísir 22. þ. m. birtir eftir-
farandi vottorð:
„Samkvæmt beiðni vottast
hér með, að eftir bókum Lands-
verzlunar Islands, hefir hún 28.
janúar 1929 keypt fyrir nafn-
verð skuldabréf, að fjárhæð
18.000,00 kr., trygg-t með 2.
veðrétti í Þórsgötu 19. Af and-
virðinu voru Filippusi Guð-
myndssyni greiddar 15.000,00
kr., en Landsverzluninni sjálfri
3.000,00 kr., upp í skuld Kaup-
félags Reykvíkinga.
Fjármálai-áðuneytið
20. júní 1934.
Páll Eggert Ólason
(sign).“
Eins og vottorðið ber með
sér, hefir Landsverzlunin keypt
bréfið fyrir 18 þús. kr. eða af-
fallalaust. Allar aðdróttanir
Jóns um okur og fjárdrátt
Landsverzlunarinnar eru til-
hæfulausar og fer vel á því, að
Vísir og Mogginn reki ofan í
sjálfa sig og Jón Þorláksson
með opinberum vottorðum.
gabbaða, því þeir höfðu komið
til að sjá en ekki heyra. Af að
hlusta á þessa sömu menn i
útvarpið höfðu þeir fengið
meira en nóg — þó voru ræðu-
menn ekki allir þeir söniu og
þá, því nú fengu meðal annars
Möller og Pétur að mæla fáein
orð. Nokkrir klapparar voru
hafðir inni í húsinu og- gerðu
þeir bæði að klappa — og
stynja undir tölum þeirra Ja-
kobs og Péturs.
Lýkur hér með þeim þætti
af kosningaósigri íhaldsins.

I
Burt með okur
fhaldsins á
nauðsynjum!
Ihaldið leggur 100%
á rafmagnið
Stefna íhaldsins í skatta-
málum, er að leggja tolla
og aðrar álögur á lífs- I
nauðsynjar almennings.
Meirihluta sinn á Alþingi
og bæjarstjórnum notar
það til að okra á nauð-
synjunum í stað þess að
skattleggja hátekju. og
stóreignamenn. Gott dæmi
er álagning þess á raf-
magnið hér í Reykjavík.
Bæjarreikningar 1932
sýna, að það ár voru
g-jöld rafveitunnar
kr. 549554,50
tekjur rafveitunnar
kr. 1072638,55
Þetta þýðir: Rafmagn
sem kostar '/2 miljón sel-
ur íhaldið notendum á
eina miljón, eða hækkar
það
um 100%
' Hversvegna?
Til þess að koma í veg
fyrir útsvarshækkun á
efnamönnum og koma
gjaldabyrðinni yfir á þá
fátæku með skatti á nauð-
synjavörum, sem allir
þurfa að nota.
Kjósendur! Viljið þið
gefa íhaldinu meirihlut-
ann á Alþingi til að af-
létta sköttum á stór-
gróðamönnum og brösk-
urum, en auka í þess stað
okrið á lífsnauðsynjunum
eins og það hefir gert
með rafmagnið í Reykja-
vík?