Nýja dagblaðið - 03.08.1934, Side 3

Nýja dagblaðið - 03.08.1934, Side 3
N Ý J A D AGBLAÐIÐ 3 Varnir gegn afbrotnm Höfundur þessarar grcinar, Helge Vestberg, er skrifstofu- stjóri sakamálalögreglunnar í Kaupmannahöfn. Birtist greinin í vetur i ýmsum Norðurlandablöð'um. Gefur hún nokkra hugmynd um viðfangsefni sakamálalögreglunnar í stórbæjum og ýmsar .nýjustu starfsaðferðir lögreglunn- ar. pýðingin er eftir Finn Sigmundsson, bókavörð. INÝJA DAGBLAÐIÐ ÍJtgefandi: „Blaðaútgáfan h.f.“ Ritstjóri: Gísli Guðmundsson, | Tjarnargötu 39. Sími 4245. Ritst j órnarskrif stofumar Laugav. 10. Símar 4373 og 2353. Afgr. og auglýsingaskrifstofa: | Austurstræti 12. Sími 2323. | Áskriftargj. kr. 1,50 á mánuði. | í lausasölu 10 aura eint. | Prentsmiðjan Acta. Lesið Morgunblaðið Spyrji maður um stjórnmála- hæfileika einhvers manns, er svar við því að finna á þann hátt, að hæli Mbl. manninum, hefir hann enga von um traust þjóðarinnar (sbr. Jón í Stóra- dal), en ráðist það á hann, er hann stjórnmálahæfileikum bú- inn, og því meir, sem árásirnar eru svæsnari. Það eiga ekki allir því láni að fagna, að fá slíka viðurkenn- ingu á sjálfs sín verðleikum og því síður að kostað sé tugum þúsunda króna árlega úr sjóð- um íhaldsblaðanna til þess að koma henni á framfæri hjá ísl. lesendum. Hinn nýkjömi forsætisráð- lierra, Hermann Jónasson, hef- ir nú, í íhaldsblöðunumj verið settur við hlið Jónasar Jónsson- ar í þessum efnum. Mbl., Vísir, Framsókn, Stormur, Heimdall- ur og flest önnur íhaldsblöð, 'hafa um langt skeið auglýst H, J. sem mikinn stjórnmálamann, meira en flesta aðra, er eiga lengri póhtíska sögu að baki sér. Stærsta átak íhaldsins í þessum efnum var kollumálið fræga, þessi sílifandi minnis- varði íhaldsins í íslenzkri rétt- arfarssögu, sem ekki er örgrant um að nú sé farinn að valda nokkurri gnístran tanna meðal þeirra manna, er samábirgir eru um þá pólitísku herferð. Slíka pólitíska leiðarsteina á íhaldið marga, svo sem geð- veikismálið, íslandsbankamáhð, Hlaðgerðarkotsmáiíð og Behr- ensmálið, svo að nokkrir þeir nýjustu séu nefndir. En þeir eru allir í þeim „stíl“, sem lítt samrýmist hugsunarhætti og lífsskoðunum umbótamannsins. er meira metur jafnrétti heiðarleik og framfarir alménn- ings en „Bjöms Gíslasonar“ hagsmuni. Og þess vegna hlýtur núverandi forsætisráðh. þann sóma, að standa sem skotspónn íhaldsins til framkvæmdar hagsbótum almennings er stein runnu með „minnisvörðum“ M. Guðm!. og annara íhaldsmanna. Ungur stjómmálamaður, sem í fyrsta sinn er ihann býður sig fram til þings, vinnur kjördæm- ið af einum vinsælasta stjórn- málamanni þjóðarinnar með yf- ir 100 atkvæða méirahluta, hann hefir meiri skilyrði til þjóðartrausts en svo, að íhalds- blöð geti um hann þagað. Og það traust mun H. J. forsætis- ráðherra sýna að er ekki of- traust. Sem lögreglustjóri, bæjarfull- trúi og ekki sízt Framsóknar- Áður en lögreglan héldi lengra í þessa átt, varð að gera sér ljóst, hvar og hverju væri stolið. Það koni í ljós, að 2/s innbrotanna fóru fram í einkaíbúðum, geymsluherbergj- um, verksmiðj ubyggingum, stóruní vagnageymslum o. s. frv. og opinberum eða einka- skrifstofum. Þar fara fram, sem kunnugt er, flest peninga- slmpainnbrot, sem vátrygginga- félögunum stendur svo mikill geigur af. Þriðji hluti innbrot- anna, sem ekki er sízt eftir- tektarverður, fer fram í verzl- unarhúsum. Það eru einkum tóbaks. og vínverzlanir, brauð- og kökubúðir, sætindabúðir, verfnaðarvöruverzlanir og mat- vælabúðir, sem hafa verður gætur á. Það, sem stolið er, er einkum peningar, vínföng, tó- bak og fatnaður, og þar næst matvæli. Það virðist þannig einkum vera skiptipeningamir — stórar fjárhæðir eru; sjald- an skildar eftir í verzlunum yfir nóttina. — og nautnavör- urnar, sem freista. Oft eru það kornungir menn, sem næstum því í einhverskonar gáska lenda út á innbrotsþj ófabraut- ina. Með fullum rétti má því spyrja: Er ekki hægt að gera eitthvað til að draga úr þess- um óvanda, þessum örlaga- lu'imgnu strákapörum, sem stundum mætti nefna svo? Lögreglan svarar: Jú, og jafnvel með öryggisráðstöfun- um, sem samfara því að vera áhrifamiklar eru ódýrar og auðveldar í framkvæmd. En lögreglan hefir hér aðeins — auk tækninnar — sérþekking- una á málefninu, og verður því á þessu sviði sem svo mörgum öðrum að leita samvinnu við almenning. Hún lítur á sig sem xáðunaut og leiðbeinanda í þessu máli. Almenningur verð- ur að vera méð, en einkum þó atvinnurekendur, sem verða að gera sér ljóst, að gegn inn- brotum hjálpa tryggingar ekki nema að nokkru leyti, því að afleiðingar þær, sem innbrotið hefir í för méð sér, eru ekki eingöngu fólgnar í fjármuna- legu tjóni. Slíkum atburðum fylgja því miður oft og einatt margskonar óbein óþægindi. Það getur þannig beinlínis ver- ið hætta á, að viðkomandi verzlanir miissi viðskiptavini sína, einkum ef innbrotið er maður í fremstu röð, hefir hann getið sér þann orðstýr, er Strandamenn, meiri hluti al- þingismanna, Framsóknarmenn um land allt og — Mbl. hafa sannað, að hann á með réttu. endurtekið, vegna þeirrar stað- reyndar, sem almenningi er vel kunn, að innbrotsþjófar valda oft spellvirkjum á vör- um, t. d. með því að þvæla þeim í gólfið, skipta um inni- hald í ílátum, eða fremja blátt áfram hin óþokkalegustu verk, og getur allt þetta orðið til þess, að almenningur snúi baki við verzluninni. Hér við bætast óþægindi, sem starfsfólk verzl- unarinnar verður fyrir vegna rannsókna lögreglunnar og ef til vill yfirheyrslu fyrir rétti. Loks verður að sjálfsögðu að taka tillit til almenns ör- yggis. Annarsvegar er það eðlileg skylda hvers góðs borg- .ara að tryggja eignir sínar, hinsvegar er það mjög þýðing- armikið að innbrotum fækki, því að það er með innbrot eins og aðra glæpi, að hætt er við að fleiri sigli í kjölfarið. Atvinnurekandinn verður að gera sér ljóst, að innbrotsþjóf- ar leita þar á, sem hægast er aðgöngu. Um 90% innbrota eru framin bakdyramégin, þar sem menn að jafnaði þykjast óhultastir, og það eru gluggar og dyr, sem innbrotsþjófamir leita á. Er gengið frá dyrum yðar og gluggurn á tryggileg- an hátt? Er ékki léleg læsing fyrir bakdyrunum hjá yður, sem hver eldhúslykill gengur að? ?Eru gluggarnir hjá ykkur kræktir, og þó að svo sé, er þá ekki auðvelt að plokka þá úr með því að smeygja sporjárni inn með gluggakarminum ? Þessar og þvílíkar spumingar getur lögreglan enn í dag með réttu borið fram. Getum við búist við, að ástandið sé betra í skrifstofum og íbúðum yfir- leitt ? í því skyni að veita aðstoð sína svo sem unnt er til um- bóta á þessu sviði, hefir lög- reglan í samráði við ýms at- vinnurekendasambönd tekið að sér að veita meðlimum viðkom- andi félaga ókeypis aðstoð með tilsögn og ráðleggingum til varnar gegn innbrotum, og í von um að takast megi að vekja áhuga á málinu á víðara sviði verður opnuð næstu daga á lögreglustöðinni sýning á varnartækjum, sú fyrsta af þessu tagi hér heima, og taka þátt í henni margir helztu framleiðendur slíkra tækja. Auk ýmiskonar lása og hespi- kerfa munu einnig helztu nýj- ungar í peningaskápagerð og varðbjölluútbúnaði hafðar til sýnis fyrir allstóran hóp boð- inna gesta. Þar mun einnig verða sýndur útbúnaður, sem einkum hentar stærri stofnun- um, opinberum eða einstakra manna, þar sem oft eru þýð- ingarmikil. og eigi aðeins fjár- munaleg verðmæti í hættu. Hér j er um að ræða slík tæki, sem ! dyra- og gluggavara, rafþráða- I net eða hengi, tréplötur með rafleiðslum, gólfvara- og speg- ! ilfyrirkomulag, sem við brot irifrarauðra geisla veldur hring. ingu o. s. frv. Hinar stærri stofnanir kynnu j að hafa tilhneigingu til að í láta sér nægja að hafa nætur- vörð, annaðhvort eigin varð- I menn eða sem meðlimur í varð- ■ félagi. Þar til er því að svara, 1 að það kemur ekki ætíð að I fullu haldi. Varðmennirnir fara að jafnaðj yfir varðsvæð- ið með nokkurra stunda milli- bili og á tímum, sem oft hefir sýnt sig, að þjófunum er vel 1 kunnugt um, þar við bætist, að árvekni varðmannanna, liversu , skylduræknir og áreiðanlegir, ! sem þeir kunna að vera, getur , í einstökum tilfellum dofnað og J misst marks, þegar þeir um lengri tíma hafa haft á hendi eftirlit með samá húsrúmi. Varðbjöllukerfið hefir þann ókost, að auðvelt er að nota það sem einskonar skemmtilegt leikfang fyrst eftir að því er liomið fyrir. Síðan verður hljótt um það, og þegar til á að taka er það ef til vill í ólagi. Á þeim varðbjöllukerfum, sem nú eru almennt notuð, er með fáum undantekningum sá galli, að þau hringja aðeins út á göt- una til þeirra, sem af hendingu eiga leið um, eða þá í einka- íbúðir, þar sem ef til vill eng- Kveðjuhljéinleikar í Gamla Bíó föstudaginn 3. ágúst kl. 7'/2. Við hljóðfærið Aana Fétnrsa 9 Aðgöugumiðar á 2,00, 3,00 og 3,50, stúka, seldir í Hljóðfæra- verzlun K. Viðar (sími 1815) og Bókaverzlun Sigfúsar Eymunds- sonar (sími 3135). inn er heima, en ekki til lög- reglunnar eða á lögreglustöð- ina. Hið síðarnefnda þarf að komast á, og það geta varla liðið mörg ár þar til í Kaup- mannahöfn eins og í Berlín, París og Oslo verður komið upp sérstöku varðbjöllukerfi, Framh. á 4. síðu / Ljósakrónur þýzkar nýtízkugerðir nýkomnar. Baðherbergíslampar á loft og veggi. Nýjar gerðir. Lækkað verð. Raftakjav. Júlíusar Bjðrnssonar Austurstræti 12 — Sími 3837, Nýtt dilkakjöt Nantakjöt af ungu og alikáltakjöt Grjörið svo vel að panta tímanlega. Munið búðalokunina kl. 4 á laugardögum. Matarbúðin Matardeildin Laugaveg 42 Hafnarstræti 5 KjltbúðÍH Kjltbúð Austorbaijar Týsgötu 1 Hverfisgötu 74 KJItbúð Sílvalla Ljósvallagötu 10

x

Nýja dagblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Nýja dagblaðið
https://timarit.is/publication/300

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.