Nýja dagblaðið - 31.01.1935, Side 3

Nýja dagblaðið - 31.01.1935, Side 3
K Ý J A ■ i»l................ DAGBLABIB 3 Lvgar Morgunblaðsins um Jónas Jónsson INÝJA DAGBLAÐIÐ Útgefandi: „Blaðantgáfan h.f.“ Ritstjórar: Gfsli Guömundsson. Hallgrímur Jónasson. Riiatjómarskrifstofumar Laugnv. 10. Síxnar 4373 og 2353 afgr. og auglýsingaskrifstofa: Austurstræti 12. Sími 2323. IÁskriftargjald kr. 2,00 á mán. | í lausasölu 10 aura eint | Prentsmiðjan Acta. Vitnin sem sóru á móti „höí- uöskepmmum“ íhaldsblöðin eru að vonum heldur niðurlút út af niður- stöðu Ijúg’vitnamálsins g'egn Hermanni Jónassyni. Er það eng'in furða, þar sem. hæstirétt- ur hefir nú orðið að sýkna H. J. alg-erlega og víta „kolludóm- arann“ fyrir óhæfilega máls- meðferð. f niðurstöðum dómsins er þó haldið í eitt atriði úr fram- burði „kolluvitnanna“. Dómar- arnir vilja sem sé taka trúan- legt hjá vitnunum, að H. J. hafi verið staddur úti í „eyju“ 1. des. 1930 og komast í því sambandi að þeirri niðurstöðu, að hann muni hafa skotið þar í mark (sem ekki er neitt ó- löglegt við) og hafi æðarkolla orðið fyrir skoti án þess að hann hafi vitað af. Með þessu er lagður dálítill plástur á Magnús Guðmundsson og frammistöðu „kolluvitnanna“. Það skiptir Hermann Jónas- son að vísu litlu máli, þó að hæstiréttur hafi talið rétt að setja þessar hugleiðingar í for- sendur sínar. Niðurstaða dómsins — ómérking „ákær- unnar“ og algerð sýknun — er sú sama fyrir því. En réttinum virðist hafa sézt yfir það, að H. J. var búinn að sýna glögg- lega fram á það við „rann- sóknina", að einnig framburð- ur þeirra „v.itna“, sem þarna var um að ræða, var algerlega marklaus og að engu hafandi. í fyrsta lagi er það vitað, að þann 1. des. 1930 var stór- viðri svo mikið, að sjór gekk yfir garðinn, og almennt álit- ið, að ekki hafi verið fært út í eyjuna. „Vitnin“ bera það, að um kl. 2 þennan dag hafi verið „föl“ í eyjunni. En veðurathuganir, sem til eru síðan, sýna, að þennan dag hafa verið- „skúr- ir“ fram til kl. 9 um kvöldið. „Vitnin“ héldu, að H. J. hefði verið í eyjunni fyrir, um og nokkru eftir kl. 2 um dag- inn. Við athugun á almanaki 1930, sézt, að háflóð hefir ver- ið kl. 2. En vitnin segja, að byrjað hafi verið að fjara út, þegar „kollan“ dó! En ef þau áttu að geta séð það með vissu Til þess að hylja þann flótta, sem nú er að fullu brostinn í liði íhaldsmanna í mjólkurmál- inu, og til þess að dreifa at- hygli fólks frá svikum þeim, sem enn á ný hafa komist upp í sambandi við Korpúlfsstaða- búið, eru ritstjóragrey Mbl. látnir spinna áfram lygalopann um þá Sig. Kristinsson og Jónas Jónsson. Þeir vita að vísu, að sigur- vonirnar eru jafn litlar sem áð- ur, þótt Valtýr spangóli enn á ný á slóðum Jónasar Jónsson- ar. En það hefir enga hættu í j lör með sér fyrir Valtý. Hann hefir engu að tapa, af þeim hlutum, sem venjulegir menn telja sér annars til gildis. Vits- munirnir hafa aldrei þvælst honum um fætur. Hann er margdæmdur ósannindamaður, fyrirlitinn af sínum eigin hús- bændum, sem vissu það, að slíku blaði, sem Mbl., með slík- an málstað og markmið, hæfðu ekki nema úrhrök ein. Og fátt hefir sýnt betur gildi þeirra verka, sem beztu menn Framsóknarflokksins hafa eftir sig látið en sú heift, sú brennandi illvild og rægi- sónn, er íhaldsmenn hafa látið hin geltand i grey flokks síns viðhafa að þessum mönnum og þessum umbótum. Milli tíu og tuttugu ár hafa hýenur íhaldsins legið í hælum Jónasar Jónssonar. Húsbændur að byrjað væri að fjara út, hlaut að vera komið talsvert fram yfir kl. 2. Hinsvegar er það sannað með eiðfestúm framburði fjög- urra lögregluþjóna, að H. J. hefir verið staddur á lögreglu- stöðinni rétt um kl. 2, og get- ur þá ekki á sama tíma hafa verig staddur úti í „eyju“ að skjóta æðarfugl. Þá sögðu vitnin, að H. J. hefði mætt manni með fjárhóp á grandagarðinum. Gat þar ekki verið nema um! einn mann að ræða nl. Þórarinn Jónsson í Smiðjuhúsi, sem; lengi hefir haft fé í eyjunni. En Þórarinn sór það fyrir réttinum, að hann. hefði aldrei mætt H. J. á garðinum, og kveðst áreiðanlega muna eftir, ef svo hefði verið, sérstaklega ef hann hefði verið með byssu eins og „vitnin“ sögðu! Ýmsar aðrar fjarstæður komu fram hjá vitnunum, þeg- ar H. J. lét spyrja þau nánar. T. d. virtist eftir frásögn þeirra, að æðarkolluna hefði átt að reka móti vindi! En svona staðreyndir úr líf- þeirra hafa lagt sín litlu, heimsku höfuð í bleyti nætur og daga til þess að finna upp nýjar og nýjar lygar á hann. Og í þvi efni einú, hefir hug- vitsgáfa þeirra sýnt nokkura árangur. Meðan lítilsigldustu rægi- tungur íhaldsins sukku dýpra og dýpra í fyrirlitningarfen, . jafnvel sinna eigin manna, , uxu vinsældir J. J. með þjóð- / inni. Meðan spangól íhaldsins , gegn umbótastarfi hans endur- ómaði um öll þess blöð, náðu hugsjónir J. J. í umbótamálúm þjóðarinnar fram til veruleika. Og ílialdið fann þennan van- mátt sinn. Níðið hreif ekki, ó- sannindin féllu þeim sjálfum yfir höfuð. Heimskan varð þeim til athlægis, vesaldómur- inn til viðurstyggðar. Ihaldið réði ekki við þennan andstæðing á opinberum! vett- vangi, og leynibruggið um að brjóta niður heilsu hans og heimilislíf, steyptist eins og ískaldur foss forsmánarinnar yfir flugumanninn og bakjarla hans. Nýleg’a urðu íhaldsmenn að þola það, að níð þjóna þeirra væri dæmt dautt og ómerkt, en þeir sjálfir í sektir eða fang- elsi. Vitnisburðurinn, sem dómur- inn er m. a. reistur á, er eið- festur. Snaran er miskunnar- inu hefir gömlu mönnunum í hæstarétti verið um iriegn að skilja til hlýtar — og samt var ekki hægt að dæma H. J. Um þetta þarf ekki að eyða mörgum orðum. Það skal tekið fram, að tvö af þeim fjórum vitnum, sem þarna eiga í hlut, hafa áður komizt undir manna hendur — annað (Egill Þorláksson) fyrir ofbeldisverk. Það vitni hefir starfað við pípugerð Jóns Þor- lákssonar. Það var þessi maður og kunningi hans, sem þóttust hafa séð æðarkolluna! Hin vitnin þóttust aðeins sjá H. J. ganga eftir garðinum. Þessa kumpána lét Arnljótur kolludómari sverja það, að snjór hefði verið á jörðu, þeg- ar veðurstofan segir hafa ver- ið regn, að æðarkolluna hefði rekið á móti vindi, að H. J. 7 | hefði mætt Þórarni með fjár- , hópinn og að H. J. hefði verið staddur úti í „eyju“ á sama j tíma og sannað er. að hann j var uppi á lögreglustöð, svo | framarlega sem flóð og fjara þennan dag hafa ekki farið i eftir yfimáttúrlegum lögum! laust undin að hálsi vesalmenn- anna. Þeir eru dæmdir. Þeir hafa kannast við álygar sínar, viðurkennt tilganginn. En það að vera staðinn að því- líkri iðju, er svo hversdagsleg- ur hlutúr í fari íhaldsmanna og þjóna þeirra, að enga at- hygli vakti, þótt haldið væri á- fram á sömu braut, enda ekki auðvelt til afturhvarfs. Þá voi*u vaktar upp dylgj- urnar um edð Tónasar Jónsson- ar. Á sama tíma segir Mbl., að Ólafur Thors hafi svarið, þess er ekki getið að það hafi verið fyrir rétti. Það var líka. svo prýðilega við þess manns hæfi, að sverja við svikin síld- armál, við húsbóndaholla land- helgisþjófa, við mjólkurbrúsa með sviknu innihaldi og við liti- ar flöskur frá búinu hans föð- ur síns. Þessir gripir allir 'og verkn- 1 aðurinn, sem í sambandi við þá stendur, er sá helgidómur í augum íhaldsins að hæfilegt má þykj-a, að þar við sverji Ól. Th. eða þá leggi \ið þá drengskap sinn. N ámskeid í kjólasacm byrjar aftur fyrst í febrúar Eftirmiðdags- og kvöldtím- ar eins og áður. EILDUR SIVERTSEN Grundarstíg 4A — Sími 3080 Álygarnar á J. J. nú eru full- komin hliðstæða við herferð Kleppsmannsins 1930, þegar ljúga átti vitið og heilsuna af honum. Það mistókst. Og í þetta skifti mistekst eins að dreifa athygli og and- styggð almennings frá svika- iðju vissra íhaldsmanna, og ó- sigri þeirra í hagsmunamálum mikils hluta þjóðarinnar. Tilburðir Jóns Kjartansson- ar og Vajtýs til að hylja blygð- un húsbændanna m'eð moðsuðu- grautnum í Mbl., hefir þau ein áhrif, að vekj,a á þeim kum- pánum enn dýpri andstyggð og forsmán heldur en þeir voru áður krýndir með. Gott tækifæri Ungur maður vill leggja nokkra peningaupp- hæð í arðsamt fyrirtæki gegn tryggri atvinnu. Fyrirspurnir merktar „Fyrirtæki“ leggist inn á afgreiðslu blaðsins sem fyrst. Kaupfélag Revkjavikur selur meðal annars: Haframjöl i pökknm frá Sambandi eœnskn sam- v nnniélaganna, bæði gróft og fínt kr, 0,80 pk. Heimilisverkiæri, nauðsynleg á hvert heimili kr. 2,25 Hreinlætisvörnr margskonar, svo sem: Buttermilk-handsápa stykkið @ 0,40 Baðsápa, góð tegund — @ 0,35 Tjörusápa — @ 0,50 Pears-handsápa — @ 0,75 Golden-Glory — @ 0,75 Perla-shampoo pakkinn @ 0,30 Itæstiduft Gospo dósin @ 0,75 Tannkrem margar tegundir Rakkrem — — Andlitskrem — — Andlitspúður — — Baniapúður — — Góðar vörur! Sanngjarnt verð! Kaupíélag Reykjavíkur Sími 1245 Bankastræti 2 IKEnnid eftir útsölnnni hjá Marteini Sinarssyni & Co. A^lir til M^rteins

x

Nýja dagblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Nýja dagblaðið
https://timarit.is/publication/300

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.