Nýja dagblaðið - 15.01.1937, Blaðsíða 4

REYKJAVlK, 15. JAN. 1937.
Gtmla Bló
Svikarí
Stórfengleg og spenn-
andi talmynd frá irsku
uppreisninni 1922.
Aðalhlutverkið leikur
af framúrskarandisnild
Victor McLaglcn.
Böm fá ekki aðgang.
Rútur - Yilmundur
J. J. mun nú ætla að unna
Finnboga Rúti nokkurrar
hvíldar í bili, enda er Rútur nú
svo örmagna að hann virðist
hafa beðið landlækni að
skjóta fyrir sig skildi. Á Vil-
nundur þó fullt í fangi með
„moðhausinn“ út af innflúenz-
unni. En það mun mega full-
yrða landlækni til huggunar,
að einhverjir Framsóknarmenn
eiga í fórum sínum lítilf jörlegt
piagg, skrifað af honum eftir
samvistir við Jón Auðunn 1934,
sem vel mætti lána til birting-
ar í Alþýðublaðinu, áður en
hann hættir sér út í næstu
framboðsglímu.
F yrirspurn til Alpýðubl.
Framh. af 1. síðu.
sjónarmiði Alþýðublaðsins en að
reka bankastjóra Útvegsbankans
og jafnvel hegna þeim fyrri þessa
vanrækslusynd?
Hvers vegna dettur Finnboga
Rút í hug að dylgja mcð það móti
betri vitund að Landsbanka-
stjómin hafi ekki kært allar mis-
fellur í bankanum, sem varða við
iög, til lögreglunnar?
Samvinnuskólamenn ættu að
:íaupa miða að árshátíð sinni i
tlag. það getur orðið of seint á
mörgun. þeir fást á afgr. Nýja
tiagblaðsins.
NYJ A DAGBLAÐIÐ 5 argangur - »•
Annáill
Veðurspá fyrri Reykjavík og ná-
grenni: Stinningskaldi norðan. Úr-
kc-mulaust að mestu.
Næturlæknir er í nótt Kristján
Grímsson, Hverfisgötu 39, simi
2845.
Næturvörður er í Reykjavíkur
apóteki og Lyfjabúðinni Iðunn.
Útvarpað í dag: 12 Hádegisút-
varp. 15,00 Veðurfregnir. 19,10
Vcðurfregnir. 19,20 Hljómplötur:
Létt lög. 19,30 Erindi Búnaðarfé-
lagsins: Sauðfjárræktin, Páll Zop-
hóníasson. 19,55 Auglýsingar. 20,00
Fréttir. 20,30 Bækur og menn (Vil-
hjálmur p. Gíslason). 20,45 Kvöld-
vaka: a) Pálmi Hannesson rektor:
Sumarið 1784; fc) Sigfús Halldórs
frá Höfnum: Bófaöldin i Ameríku,
I; c) Kjartan Gíslason írá Mos-
felli: Kvæði; d) sr. Ámi Sigurðs-
son: Upplestur. — Ennfremur
rönglög.
Reykjavíkurstúkan fundur í
kvöld kl. 8!/2.
Aflasölur toyaranna. Geir seldi
1218 vættir fiskjar í Grímsby í
Grímsby í fyrradag fyrir 1239
sterlingspund.
íþróttaæfiny hjá 1. fl. karla i
Ármanni fellur niður i kvöld.
Af veiðum kom í gær togarinn
Kári með 2500 körfur fiskjar.
Aðalfundur Rangæingafélagsins
verður í kvöld (15. þ. m.) kl. 8%
i Oddfellowhúsinu niðri. Að lokn-
um venjulegum aðalfundarstörfum
verður dansað til kl. 1 e. miðn.
Jón Marteinsson bóndi á Bjarna-
stöðum í Bárðardal varð sjötugur
11. þ. m. Hann hefir búið á
Bjarnastöðum í 42 ár og jafnan
verið með gildustu bændum hér-
aðsins. Bjarnastaðir liggja við
norður jaðar Ódáðahrauns og lá
túnið undir stórskemmdum af
sandroki þegar Jón byrjaði bú-
skap, en honum tókst að hefta
sandrokið og auka töðufall úr 30
hestum upp upp í 330 hesta. þá
hcfir hann og reist íbúðarhús, bú-
peningshús, votheyshlöður, þur-
hcystílöður, áburðargeymslu og 8
kílóvatta rafstöð — allt stein-
steypt og járnþakið. Hann hefir
og leyst af höndum trúnaðarstörf
fvrir sveit sína, verið oddviti,
sýslunefndarmaður og formaður
Búnaðarfélags um 20 ár. — FÚ.
Vegna umhleypinganna hefir
verið örðugt að moka snjó af
vegum með þeim árangri að þar
yrði bílfært nema stuttan tíma i
einu. þannig hafa verið gerðar
tvær tilraunir til að opna veginn
frá Lögbergi að Kolviðarhóli. Hef-
ir sú orðið raunin á í bæði skipt-
in að eftir stuttan tíma hefir
vegurinn orðið ófær aftur vegna
Captam Blood
verður eftir ósk fjölda
margra sýnd í kvöld.
Lækkað verð.
Aðgöngum.-pöntunum
í síma ekki veitt mót-
taka.
Börn fá ekki aðgang.
snjókomu og skafviðra. Enn munu
28 menn verða sendir í dag til
að moka snjó af þessuni vegkafla,
en i gær var svo komið, að ekki
var bílfært nema örsmammt upp
fyrir Lögberg.
Nóva fór i gærkvöldi áleiðis til
Noregs.
Álfadans og brenna er í kvöld á
Iþróttavellinum.
S. Cr. T.
Dansleikur í Góðtemplarahúsinu laugardagskvöldið
16. janúar kl. 9,30 e. hád.
Allur ágóðinn rennur tíl Veirarhjálparinnar.
Allir góðir menn og konur, sem styrkja vilja Vetrar
hjálpina, ættu að stuðla að góðum árangri.
Hln vel pekkta S. G. T.-hljómsveit spilar-
Askriftarlisti og aðgöngumiðar í Góðtemplarahúsinu
frá kl. 1 e. h. á laugardag. Simi 3355.
Stórfenglega brennu ogálfadanz
hafa hin góðkunnu íþróttafélög Ármann og K, R. á íþróttavellinum 1 kvöld kl 9.
Álfadanzinn er sá fullkomnasti sem sést hefir hér.
Tilkomumiklar flugeldasýningar!
Margir þekktir leikfimismenn sýna listir sínar. — Þekkið þið Litla og Stóra ?
Lúðrasveít Reykjavíkur byrjar að spila suður á ípróttavelli kl. 8,30.
flðgöngumiðar kosfa eina krónu fyrir fullorðna og 50 aura fyrir börn
Bæjarbúar! Fjöimennið á íþróttavölliun í kvöld.— K1 æðið ykkur vel, svo pið njótið
þess sem fram fer.
MELEESA 54
þú veizt all’t eins og það er. Nú verður þú að fara.
Howland snaraðist út í gegnnum gluggann, en áð-
ur en hann sleppti tökum á gluggasillunni snéri
hann sér við og mælti:
— Ef þú verður ekki komin að mánuði liðnum,
þá kem ég hingað og sæki þig.
Hún laut að honum. Ennþá einu sinni fann hann
hið segulkennda seiðmagn nærveru hennar á sig.
— Ég skal koma, mælti hún.
Hún ýtti honum frá sér og hann féll niður í snjó-
inn. Hann hafði tæpas’t staðið á fætur, er hann
varð var við urrandi hund á hælum sér, og er hann
þaut sem örskot út í náttmyrkrið, fann hann að
hundurinn var á hælum honum. Jafnskjótt og
hundurinn hafði aðvarað mennina með urri sínu,
heyrði Howland hróp mannanna, og því samfara
voru riffilskot er þutu í gegnum loftið yfir höfði
hans.
Hundurinn skau't Howland skelk í bringu. Hann
nljóp á hælum hans, geltandi, og Howland sá, að
hversu hratt sem sig bæri undan, mundi hvorki
snjóburðurinn né myrkrið verða sér til bjargar.
Það var aðeins um einn kost að gera, og Howland
tók hann. Hann hægði á sér, dró byssuna úr belt-
inu og spennti hana. Svo snéri hann sér snögglega
við og skaut þremur skotum í áttina að hundinum,
er var hálffalinn í snjóaustrinum og myrkrinu. Það
heyrðist sársaukafullt ýlfur utan úr myrkrinu, sem
gaf það ákveðið í skyn að einhver kúian hafði hlot-
ið að hitta.
Howland hvatti sporið á ný. Hann beit á jaxlinn
og storkunaryrði hrukku af vörum hans. Að baki
honum voru hinir blóðþyrstu, ókunnu launsáturs-
menn, og hver mínúta sem leið, ók á öryggi hans,
nú er hann var laus við eftirför hundsins. — En
þama við gluggann sinn beið Meleesa og bað fyrir
honum. Meleesa litla, sem hann hafði séð og kynnst
á svo óvenjulegan hátt. Og í kvöld hafði hún lofað
því að koma 'til hans og vera hjá honum alltaf.
Howland hugsaði ekkert um Jean Croisset, sem
var fjötraður á fótum og höndum í bjálkakofanum
uppi á hæðinni. Þegar hann hafði verið að sleppa
haldi sínu á glugganum, þá flaug það í hug hans,
að það mundi ástæðulaus't að fara aft.ur upp í kof-
ann til Jeans. Meleesa ætlaði að koma. Hann þurfti
einungis að komast til mannabyggða, og það yrði
sér að takast án Jeans. Með byssunni yrði hann að
afla sér matar, og eldspýturnar í vasa hans yrðu
að forða honum frá kuldanum. Ef hann væri einn,
þá yrði engin sleðaslóð, sem hægt væri að elta, og
eins og nú snjóaði, var gott útlit fyrir að slóð hans
mundi að fullu horfin er birti.
Hann staðnæmdist sem snöggvast og rýndi inn í
náttmyrkrið að baki sér. Er hann sneri við til þess
að halda áfram, lá við að blóðið frysi í æðum hans.
Örfá skref fyrir framan sig sá hann stóran skugga,
og um leið og hann greip til byssunnar sá hann eld,
og heyrði samfara því háan hvell, og hann hné niður
í snjóinn. Hann vissi ekki af sér litla stund, en svo
kom skynjunin smámsaman til hans, og hann heyrði
margar raddir utan úr víðáttu hins hálfskynjandi
hugar. Þessar raddir komu langt að, að honum
fannst, og runnu saman í eitt. Sumar voru biðjandi
og aðrar hótandi, en hverjir það voru, sem töluðu,
var honum eklci ljóst. Hann heyrði nafn sitt nefnt
í sífellu, og það fanst honum að mundi vera rödd
Meleesu, en hann gat hvorki svarað eða hreyft sig
neitt svo að eftir því yrði tekið, og síðan luktist
myrkrið um vitund hans á ný.
Hann rankaði við sér og fannst að það væri farið
að daga. Hann reyndi að hreyfa sig, en hver til-
raun til hreyfingar virtist taka óratíma að fara í
gegnum líkama hans, og að lokum fengu þær engu
áorkað. A endanum gat hann opnað augun og risið
upp til hálfs. Það fyrsta sem hann fann, var, að
hann var ekki lengur úti í hríðinni og það var eng-
inn stormur. Hann var einhverss'taðar innan húsa,
en það var hráslaga raki í loftinu. Það var kola-
myrkur, nema á einum stað sást ljós. Svolítið ljós-
auga skein beint framundan augum hans og drap
titlinga framan í hann. I fyrstu virtis't honum það
vera óralangt í burtu, lengst út við sjóndeildar^
hring. En smámsaman færðist það nær, eftir því
sem hann áttaði sig betur, og að lokum sá hann
að það var smákerti, sem logaði snarklaust og hljóð-
vana, eins og líkstöðukerti, við fætur hans.