Nýja dagblaðið - 14.10.1937, Blaðsíða 4

REYKJAVÍK, 14. OKT. 1937.
5. ÁRGANGUR — 238. BLAÐ.
NYJA DAGBLAÐIÐ

Gatnla Bíö
„Pú ert
mér allft”
Du bist mein Glúch
Stórfengleg og fögur
söngmynd frá Bavaria
Film, Miinchen.
Aðalhlutverkið leikur
frægasti söngvari heims-
ins
Benjamino
GIGLI
BHljómsveit og söngkór
ríkisóperunnar í Miinchen
aðstoðuðu við gerð mynd- g
m arinnar.
inumu tnuníui
„þorlAeur
ÞREYTT I!“
Skopleikur í 3 þáttum
Aðalhlutverkið leikið af
hr. Haraldi Á. Sigurðssyni.
Sýning á morgun (föstudag)
kl. 8.
Aðgöngumiðar seldir í dag
frá kl. 4 til 7
og eftir kl. 1 á morgun.
Sími 3191.
Tapað-Fundið
KVEN-ARMBANDS-ÚR tap-
aðist í fyrrad. á Kringlumýrar-
afleggj aranum suður í garða.
Finnandi vinsamlega beðinn að
skila því á Njálsgötu 23 (uppi).
ÚTBREIÐIÐ
NÝJA DAGELADID.
I pessu glæsilega og vandaða húsí veifta menn pví
sérsftaka afthygli hve málning er vönduð og áierðariögur.
Með pvi að hyggja á reynslu annara pjóða, heiir okkur
ftekisft að iramieiða málningu, sem jaínasft fyllílega á við
bezftu erlenda málningu.
Menn ftryggja pví bezt sinn eiginn hag með pví að
verzla við okkur.
Nýja Bló
Víð prjú
Stó rmerkileg amerísk
kvikmynd frá United Art-
ists, er hvarvetna hefir
vakið mikla athygli og
umtal, og verið talin í
fremstu röð amerískra
kvikmynda á þessu ári.
Aðalhlutverkin leika:
MERLE OBERON,
MIRIAM HOPKINS
og JOEL McCREA.
I
Það
sem
bærinn
ftalar
um
er
hið
lága
verð
okkar
a
sykri
og
hveifti
r
1
sftærri
kaupum
Kenni í vetur íslenzku,
dönsku, ensku og þýzku. —
Garðar Svavarsson. Upplýsingar
í síma 3726, kl. 12—2 og 8—9.
Orgelkensla. Kristinn Ing-
varsson, Skólavörðustíg 28. —
Sími 4395.
ÖRLAGAFJÖTRAR 59
niður í hægindastól og kveikti í sigarettu. Margaret
gekk til hans.
— Herra Springville------
— Carew, Kit Carew.
— Jæja, herra Carew, viltu vera svo góður og út-
skýra hvað þú átt við með öllum þessum ásökunum?
— Ég hélt satt að segja, að það væri öllum Ijóst.
Ég er að minnsta kosti orðinn þreyttur á útskýring-
um. En þarna kemur sá sem getur bezt útskýrt þetta
alltsaman. Hann hneigði höfuðið í áttina til Lukes,
er var að koma inn í herbergið. Luke staðnæmdist,
er hann sá Kit. Svo gekk hann í áttina til hans, og
svipur hans var reiðilegur.
— Farðu út. Heyrirðu það, — undir eins. Annars
skal ég svo sannarlega-------
— Heyrðu Luke, sagði Margaret í bænarrómi.
Hafðu gát á þér. Ég skil þetta ekki. Hversvegna hefir
hann hringt á lögregluna?
— Hvernig heldur þú að ég geti gefið þér útskýr-
ingar á athæfi þessa vitfirrings. Jafnvel þó að eitt-
hvað hefði verið til í þessu, sem hann var að segja,
þá er það ekki neitt sem lögreglunni við kemur. En
mér þykir gott að hún kemur, því þeir geta þá losað
okkur við þennan dóna og ribbalda.
— Það er hreinn og beinn misskilningur hjá þér.
Lögreglan losar þig ekki við mig. En hún getur máske
losað þig við einn af fjölskyldunni, — sem virðist
vera gefinn fyrir að búa til nýjar tölur á peninga-
ávísanir.
Blanche rak upp hræðsluóp. Hún leit á Cyril og
sá titringinn er fór um andlit hans. Svo leit hún á
Kit, er tók upp úr vasa sínum gult blað, er auðsjáan-
lega var blað úr ávísanabók.
— Ef til vill getur þessi ungi maður útskýrt hvern-
ig stendur á því, að hann hefir framvísað og fengið
útborgaða ávísun með minni undirskrift, sem er
yfir fimm þúsund pund að upphæð?
Cyril stóð á fætur og reyndi að tala, en honum
vafðist tunga um tönn.
— Cyril, mælti Blanche í bænarrómi. Hvernig á
að skilja þetta?
— Ég------ég ætlaði — — hann gat ekki sagt
meira. Luke þreif í axlir hans og snéri honum harka-
lega við, en hinn kippti sér af honum.
— Það er allt saman þér að kenna, hrópaði Cyril
æstur. Þú vildir ekki hjálpa mér þegar ég bað þig, —
og mér lá á, — og nú færð þú að gjalda þess líka. Ég
var búinn að hafa þessa ávísun lengi, og var alltaf
að vonast eftir að ég fengi peninga þá, sem ég þurfti
með, en í gær breytti ég tölunum og fékk ávísunina
útborgaða.
— Að þ ú skyldir reynast svona, Cyril, sagði Mar-
garet örvæntingarfullri röddu.
— Það reynast flestir svona í þessu húsi, svaraði
Kit þurrlega.
Það leið nokkur stund áður en eini lögregluþjónn-
inn, er var í þorpinu, kom til Bluehayes. Að lokum
opnuðust dyrnar og þjónn tilkynnti:
— Lögregluþjónninn er hér, herra.
— Segðu honum að bíða, skipaði Kit.
Margaret kreisti hendurnar í vandræðum sínum og
leit bænaraugum til Kits.
— Vilt þú ekki vera miskunnsamur, herra Carew.
Hann er ungur og óreyndur, og hann hefir ekki gert
sér grein fyrir því hvað það var sem hann gerði. Ef
að þú sendir hann í fangelsi, hvað á þá að verða um
hann eftirá? Ég skal borga þér peningana til baka og
svo lofar þú-------
— Svo lofa ég honum að halda áfram að falsa á-
vísanir og leika sér með vandaðar og saklausar stúlk-
ur.
— Leika sér með stúlkur?
— Hann veit áreiðanlega hvað ég á við. Og ég
held að hann sé bezt geymdur bak við loku og lás.
Cyril rétti úr sér og leit hvatlega á Kit.
— Jæja þá, — ég er reiðubúinn.
Kit ætlaði að fara að hringja bjöllunni, þegar
Blanche greip í handlegg hans.
— Bíddu, hrópaði hún. Hugsaðu um það hvað þú
ætlar að gera. Það er fúlmannlegt.
— Að senda mann í fangelsi fyrir ávísanafölsun?
— Nei, ekki það. Einmitt, að ætla að hefna sín á
honum vegna þess að þú vilt særa mig, og veizt að
það er auðvelt á þennan hátt, af því mér þykir svo
vænt um hann.
— Þykir þér vænt um hann? Nei. Það er ekki
satt. Þér hefir aldrei þótt vænt um neitt. Þú veizt
ekki hvað það er að elska. En þú veizt að slúðrið og
blaðaumtalið muni særa hégómagirnd þína. Ef það