Nýja dagblaðið - 15.12.1937, Side 4

REYKJAVÍK, 15. DES. 1937.
5. ÁRGANGCR — 291. BLAÐ
NYJA DAGBLAÐIÐ
f:V:Y:Y(íamla Bió viív.v
\ Falska \
| prínsessan \
í
Afar fyndin og spennandi
amerísk leynilögreglumynd
Aðalhlutverkin leika
CAROLE LOMBARD og
FRED McMURRAY.
Aukamynd:
Nkipper Skræk
á hafsbotni.
Böm fá ekki aðgang.
i
v.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v
Vélbátur
í naudum staddur
Vélbáturinn Svava, 17 smálestir að
stærð, er var á leið frá Seyðisfirði
norður um land til Reykjavíkur, varð
fyrir vélbilun út af Siglunesi um kl, 1
í fyrradag. Logn var en norðaustan
sjór, og rak bátinn að Helluboða. Þeg-
ar skyggja tók, kyntu bátverjar eld á
þilfari. Sáu Siglfirðingar til bátsins og
símuðu tii formanns Slysavarnadeildar
Siglufjarðar. Pór vélbáturinn Jón
Magnússon til hjálpar og fann bátinn
skammt undan Helluboða á 20 metra
dýpi og dró hann til hafnar. Báturinn
bíður nú viðgerðar í Siglufirði. Sjópróf
stóðu yflr i gær. — FÚ.
Jóla* og nýárs-
samtöl til útlanda
íyrír hálít gjald.
Alla daga 21. desembcr til 6. Jamíar lækka
samtalagjöld milli íslands og IVorðurlanda,
Þýzkalands og Danzig ofan í hálft gjaltl.
Þannig verðnr 1 viðtalsbil til Norðurlanda
kr. 13.20, til Hamborgar kr. 17.55, til Berlínar
kr. 18.00, til Danzig kr. 18.90 o. s. frv.
Frá 23. desember lil 4. janúar lækka sam-
talagjöldin til Bretlands ofan í % gjalds eða
kr. 19.80.
Jólatré
stór og smá verða seld
hér eltirtiljólaáLauga
veg 7 og Austurstr. 6
(portinu).
Amatörverzlun
ÞorL Þorleíissonar
Kan» og *aJ» j (|
Kaupum flöskur, glös og bón-
dósir í búðinni Bergstaðastræti
10, kl. 2—5. Sækjum heim.
Tllkjraiiiikfar
StfS
„Þ ORLÁKVR
Þ B E Y T T I!“
Aðalhlutverkið leikið af
hr. Haraldi Á. Sigurðssyni.
LÆKKAÐ VEBÐ!
Sýning á morgun kl. 8.
Níæst síðasta sinn.
Aðgöngumiðar seldir frá kl. 4 til
7 í dag og eftir kl. 1 á morgun.
Síml 3191.
Sporöskjnrammar,
Rúnnir rammar,
Veggmyndir, Málverk,
i f jölbreyttu úrvali.
Myndir innrammaðar.
Mtynda- og rammav.
Sími 2105. Freyjugötu 11.
Vélbáturinn Birkir
frá Eskifirði hefir í síðustu viku flutt
um 2200 pakka af verkuðum fiski frá
Hornafirði til Páskrúðsfjarðar, í veg
fyrir fisktökuskipið Eddu. Alls var
verkað í Homafirði síðastliðið sumar
um 11 hundruð skippund, mestur hluti
þess hjá Kaupfélagi Austur-Skaftfell-
inga. — FÚ.
Fiskifélagsdeild
var stofnuð fyrir nokkru siðan í
Keflavík. Félagsmenn eru nú 101, og
sendir deildin nú 4 fulltrúa á fjórð-
ungsþing Fiskifélagsins, sem háð er i
Reykjavík þessa daga. — FÚ.
Kirkjusmíði á Hólmavík.
Á safnaðarfundi í Staðarsókn við
Steingrímsfjörð, höndnum í Hólmavik
í gær, var samþykkt að gera grafreit
hjá Hólmavík og hefja undirbúning að
kirkjusmíði þar. Kosin var 7 marma
nefnd til þess að hrinda málinu í
framkvæmd. — FÚ.
Námsskeiði
fyrir væntanlega matsveina á bát-
um, er Gagnfræðaskólinn í Vest-
mannaeyjum gekkst fyrir, lauk á
sunnudaginn. Hafði það staðið í sex
vikur. Nemendur voru 10. Sigurbjörn
Ásbjörnsson úr Reykjavík kenndi mat-
reiðslu, Þorsteinn Víglundsson skóla-
stjóri íslenzku, reikning og bókfærslu
og Friðrik Jessen leikfimiskennari
kenndl sund. Útgerðarmenn hafa ekki
undanfarið getað fengið lærða mat-
sveina i báta sína og þykir þetta góð
byrjun til þess að bæta úr því. — FÚ.
í Austur-Skaftafellssýslu
hefir tíð verið mjög óstöðug síðan í
byrjun þessa mánaðar og víðast er bú-
ið að taka fénað í hús. — FÚ.
Ekkert
viðbit
Brynjólfur Þorláksson stilllr
og gerir við píanó. Hringið I
síma 4633, helzt kl. 8í/2—10 f. m.
aðeins Loftur.
jafnast á við
þverhandarþykkar
síður af Hólsfj allahangikjöti.
Tíl tækifærisgjaia:
Schramberger heímsfræga Keramik,
Handsk. kristall. — Fyrsta fl. postulín
Hvergi meira úrval. Hvergi lægra verð
K. Eínarsson & Björnsson,
Bankastræti 11.
Gróður
eftir frú Elínborgu Lárusdóttur.
Jakob J. Smári segir i ritdómi
um þess^ bók:
„Hér er brugðið upp ýmsum
myndum úr lífinu með þeirri
list, sem er örugg og markviss,
þótt hún láti lítið yfir sér.“
Gróður er ágæt jólagjöf.
K AU P i Ð
ÖRLAGAFJÖTRAR 105
hvað af umbótum þeim, er hann hafði í hyggju, skyldi
gerast strax á næsta ári. En norður í Dawson voru
Blanche og Kit. Og þeirra hamingja var svo mikil að
skiptin komu henni ekki í huga.
— Hann er óviðj afnanlegur, skrifaði hún í bréfi til
Rose. — Ég er alveg hætt að hugsa um að fara með
hann til Englands. Honum er það mjög viðkvæmt, að
menn veiti blindu hans athygli. Nú orðið þekkir hann
hvern krók og kima í húsinu, og getur fundið hvað
sem er, nær sem vera skai. Ég fæ mig ekki til þess að
taka hann frá þessu öllu og setja hann niður í ókunn-
ugt hús meðal ókunnugra hluta. Gyp er yndislega
góður, og hann er svo greindur, að ég hefði alls ekki
trúað þvi að „skynlaus skepnan" ætti þvílíka greind
til. Og ég er afbrýðissöm, því hann tekur frá mér sumt
það sem ég hefi fullan rétt til að gera, svo sem að
færa Kit inniskóna sína, og fleira þessháttar. — Nú
er ég byrjuð að læra ensku. Þú getur ekki hugsað hér
hvað ég skammast mín mikið, að verða að afmynda
móðurmálið mitt, til þess að láta það líta líklega út,
að ég sé að læra það. Kit hælir mér mikið fyrir hvað
ég sé næm. Ég er nefnilega búin að læra að tala sæmi-
lega ensku á nokkrum mánuðum. Ég óttaðist, að þeg-
ar ég færi að tala ensku, þá myndi það minna hann á
Blanche, en ég hef ekki orðið þess vör, að svo væri.
Allt mitt líf er byggt á falsi, en ég elska hann svo mik-
ið, að ég vona, að guð fyrrigefi mér það, — en annars
hefi ég engan tíma til að iðrast þess, né löngun I þá
átt. —
Og nokkrum vikum síðar skrifar hún aftur:
— Tíminn líður, og ég verð þess aldrei vör að hann
sé of lengi að líða. Nú er ég farin að tala ensku fullum
fetum, og þess verður ekki vart að hann hafi nokkurs
orðið áskynja.
En hann er alltaf jafn innilega hugsunarsamur og
elskulegur. Hér um daginn gaf hann mér indíánabát
úr birki, sem hann hafði sjálfur telgt. Og ég hafði
meira að segja ekki hugmynd um að hann hafði bát-
inn í smíðum. Hann kom með bátinn á öxlinni neðan
úr skálanum, þar sem hann hefir verið að vinna. Við
komumst bæði í bátinn, og þegar heitt er, þá skrepp-
um við niður á ána, og skemmtum okkur þar í litla
eintrjáningnum. Hann vill fara að smíða báta til að
selja. Og þó ég segi honum, að við þurfum þess ekki
með, þá svíður honum það svo mikið, að vera að öllu
leyti upp á mig kominn. En ég er góð með að segja
honum frá því að Blanche Cavandish ætlí að afhenda
honum hluta af fyrri eignum hans. —
Eftir þetta var löng þögn frá Blanche. Svo kom
langþráð bréf til Rose:
Kæra Rose!
Ég er áhyggjufull og óákveðin. Ég las í blaðinu i
gær að sir James Gray væri nýkominn til Dawson.
Hann er líklega á skemmtiferðalagi á lystisnekkju,
sem amerískur milljónamæringur á, og sem kom
hingað í fyrradag. Hann heimsótti okkur á Bluehayes
eins og þú hlýtur að muna, fyrri fjórum árum siðan.
Ég gat ekki séð nafn hans, án þess að detta Kit i hug.
Hver veit nema að hann kunni að geta gert eitthvað
til þess að útvega Kit sjónina á ný. En það er margs
að gæta. Ef að kraftaverkið gætl skeð, og Kit fengi
sjónina aftur, — hvar mundi það lenda. Kannske
missti hann við það hana sem hann elskar. Ég reyni
að horfa aðeins á þetta frá hans sjónarmiði, — og
innan tveggja daga verð ég að taka ákvörðun. Fyrir
utan hættuna, sem kynni að vera samfara uppskurði,
— er það, að þegar hann opnar augun — þá sjái hann
--------Ég get ekki hugsað þessa hugsun til enda. En
ef svo færi að ég missti Kit, þá hefir líf mitt tapað
öllu sínu gildi. Ég bið þig þess að leiðbeina mér ekki i
þessu efni. Ég verð að taka mína ákvörðun ein.
Rose starði á bréfið, er hún hafði lesið það upp fyr-
ir bræðrum sínum.
— Hún ætti að segja honum það fyrirfram, mælti
Luke.
— Nei, nei. Ef til vill verður uppskurðurinn gagns-
laus, og þá hefir hann verið rændur draumum sínum
og veruleika til einkis. Veslings Blanche, mælti Cyril.
— Já, en ef hann elskar hana, mælti Rose.
— Hann elskar Marie?
— Já, en hún er Marie.
— Og einnig Blanche, — sem svifti hann sjóninni.
Þau vissu hvorki upp né niður, og þeim kom hreint
ekki saman um hvað væri bezt fyrir hana, eða hann,
— eða þau bæði sameiginlega.
XXIX. KAFLI.
Sögulok.
Blanche sat á svölunum á húsi þeirra 1 sumarhit-
anum og horfði yfir til Dawson. Neðan úr garðinum
komu köll og gelt, og svo birtust þeir Kit og Gyp á
harða hlaupum heim að húsinu — eftir gangstígnum.