Tíminn Sunnudagsblað - 15.06.1969, Blaðsíða 15

Mteftimiálfiuin. Ég baíði lífca hedlazt af
ÍBIbuiniuim elkfei síður en trésk'UT'ðjm-
uim, og naiumiair eir ég útlærðuT
húsaimáiari. 1939—1942 viar ég svo
í Handíðaskólami'm. Hamm var þá
að mielsitJU leyttd að æfclaður til þess
að miennitia kenimaraeifinii — kenma
þeilm teifcminigu og simíði. Lúðvík
Guðnnuindsson var þá skó'last'jóri,
em aðaifcemmiairi minm var Kuirt Zi-
er, serni seimma varð skól'astjóri. Ég
bumni vel við hamm, og hamm vair
mér góðuir l'ærifaðiiir. Svo k'emmdi
ég í skóianum veturimm eftir, 1943.
Síðan fór ég miorður á Húsavík og
fcemm'di teifcmAngu og smíðar í skóll-
amuim þaa\
— Hvaöa ©fmi er heizt motað við
mym'disifcuirð?
— Mest nota ég við og bein:
Binki, eik, rauðariður og hnota eru
allt góðiair viðartegundir til þess að
sfcera í. Viðumimm þamf að vera
harður og þumr. Venst er, hveinsu
erfitt er — ef það er þá mögu-
Deigit — að fá binki, sem er nógu
gildvaxdð. Hvaltömin notia ég mikið,
em ffilabein ar eimma sfcammtilieg-
ast að sfcara út. Það er bara onð-
ið svo dýrt.
Nú d'neigur kona Jóhamms, Magn-
ea Jóelsdóttir, fnam bók, seim hef-
ur að geyma mym'dir aif fáeinum
verka Jóhanns: Prédikunarstól og
skí'rmanfonti í Húsavíkuirfcirkju,
prédilkumarstól í Svad'barðskiTfcju,
ræðustól í félagsheim'ili Keldu-
hverfimiga, Skúlaganði. Þá er þar
eimmiig mijaitalkoma sko'nin í rúss-
mieska eik; verkamaður og mangir
aðrir forkunnarfagrir gnipir skorm-
ir í beim; hva'lbein. Mabeim og
hine'indýnshomn.
— Þið eruð efcki margir, sem
fáist við mymd'sk'urð bér á lamdi?
— Nei, ég hieltí að það séu að-
Framhald á 526. síðu.
A8 ofan: Bikar, skorinn í hvaltönn. A8 neð'an: Silfurskeið. Skaftið skar Jóhann úr hreindýrshorni, en sjálft blaðið er
smíð sonar hans, Hreins gullsmiðs.
T í M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ
519