Tíminn Sunnudagsblað - 15.06.1969, Blaðsíða 22

við aðlra pi'esta vegiia vegalengd
anrnia. Á úfckiiikjurn'ar eru uem
næst: Sleðbi-jófcur 45 -fem, Hoíteig-
ur 45 km, Eiriksstaðir 76 km,
Möðrudalur 90 km (aðra ieið).
í Tunguhreppi eru 25% veibt i
aMáitt frá útsvarsstiga íuiiuan.
PrestaibaMánu er gott að þjúma
vegna alúðar. fólksins. Friðsæld og
náttúrufegurð enu og mikils virði.
Lýkur hér auglýsingu um óveitt
prestakaffl að dæmi dönsku kirkj-
unnar.
Úr Ameríkubréfum
Framhald af 512. síðu.
ég keypti hið fyrra sumar, komst
í jafna nyt. Mjólkaði næstl. sum-
ar 3—6 potta á dag (igeMmjólfk),
en nú er hún nálega þornuð, enda
á hún að bera í 4 v. sumars og hin
skömmu seinua.
Þú sérð á firamanskráðu, hvern-
ig mér hefir vegnað síðan ég kom
tia Ameríku. Mig vantar margt til
búsins, bæði diauða muni og lif-
andi peudmig. Til að kaupa það allt,
hirökkva þeir peniingar lítið, sem
ég á fyrirliggjandi, en það eru að-
eárns 30 dol. Ég er ekki hugsjúk-
ur, þó ekki kormi allt í einu það,
sem máig vamitar. Tímiinn gjörir
gott úr þessu, ef guð gefur mér
heilsu og blessar efni mín. En ef
það verður e/k/ki, sér drottinn mér
það fyrir beztu, og verði hans
viiji.
Af efuahiaig mínum getur þú
nokkuð ráðið uim annarra hag hér.
Þetba fer að vísu eftir dugnaði
hvers og eims og hefflsufari, hvort
þeir hafa óm>egð mifela eða litla,
hafa komið M'áfátækir eða efnað-
iir. Knappt er uim bjargræði hjá
mörgum í vetuT og erfiðar kring-
umstæðuir, engu síður en stund-
um á íslandi. En flestir eru þó
vongóðir um betri framtíð, og eng-
an þekki ég nú, sem óskar sér
heim aftur, þó að margir gjöri
það fyrst eftir að þeir koma til
Ameríku. >að er ómögulegt að
mokkrum með heffltorigðri skyn-
semi geti dnlizt það, hvað stórkost-
liega yfirburði Ameríka hefir yfir
gamila ÍSIiand, ékki einasta að því
leyti, sem landið sjá'llft og veður-
sældina snertir, heMur nálega í öl
um greinum. Við, vesaling® ísfend-
ingar, finnum það bezt, þegar við
erum komniir meðal Ameríku-
manna, hvað liágt vlð sfcöndum.
Þú þektoir ektoi, írændi mimn,
fólkið á hinium ýmsu stöðum ís-
lands, eáins vel og mór finnst ég
vera farinn að þelkkja það. Þú
þakkir etotoi fólk, nema á því
svæði á land'inu, sem ég hygg að
sé — tffl jafnaðar — komið Iengst
á veg í anemniimgaTÍleigu tiliiti.
Að 'enidingu bið ég þig að for-
láfca, bvað þessar línur eru Ijótar
og leiðinliegar, og virðia mér til
vorkuinnar, að óg hefi hripað þær
í flýti. Ætíð er móg að starfa. Ég
hef fleira við að fást en búið. Ég
er viðriðinm byggðamefnd og
kirkj'Uimátefini. Þetta eyðir balsiveTð
uim tíma, en gefur bónda ekkert í
aðr,a hönid. Við æfclum að faira að
hyggja kirkju hér í syðsitu sðkn-
inni.
Berðu fóllki þímu kæra kveðju
mína.
Guð veri með þér og sendi þér
sína máð og blessun.
Skaptl Arason.
BRÉF TIL BJARGAR
Framhald af 506. síðu.
að notum á löngum ferðum sín-
um um þjóðvegi. En um teið og
þvlílkt gæzla hæfist, þyrM að
afmarka staði, þar sem fó'lik má
tjalda, og búa mioldkuð i haginn
fyrir það, því að oft miá vera, að
vanigá og óQcunnuigleikd vaHdi því,
að fóllk setzt þar upp á ferða-
löguim, er síður skyldi. J. H.
„Ég held þessi....“
Framhald af 519. síðu.
eins tveir, auik mín — þeir Sveinn
Ólafsson og Friðrik Friðleifsson.
Sá, sem æilliar að leggja fyrir siig
myndskurð, þarf að bafa til að
bera hamdlagnd, og þá krefst starf-
ið ekki siður geysilegrar þolin-
mæði, því að mjög seinfegt er og
erfibt að skera mairga hlutd. Ann-
ars held ég, að þessi listgrein deyi
alidrei alveig út hér á lamdi, þótt
segj-a rnegi, að elklki Mlási byriega
fyrir h-ana nú sem stendur.
— Ef við hverfum nú frá mynd-
Skurði: Þú hef-u-r tei'knað ma-rga
gamda bæi í Þimgeyjarsýslu?
Lausn
21. krossgátu
—• Ég geri þetta imrasit m-ér tdll
gaman-s. Það ar svo margt faleigt
við þessa gömliu bæd, sem nú eru
flastir horfn-iir. Lika má segj-a að
þeltta halfi sögugfflldi: Sýni byggmig-
arlagið hj'á foiifeðruim ofcbatr.
— Þú hefur Ika femgizt við að
semija I'ög?
— Það er nú svo lítið — það
tekur varia að mimmiast á það. En
ef þú emd'ieiga vlt n'efma það, þá
sam'dá ég lög, sem Karl-alkórinn
Þrymur á Húsavik söng fyrir
nokkrum árum. K-aria-kór R-eykja-
víku-r söng lí'ka lag eftiír mig fyrir
niobkru.
— Þú ert þá vel að þór um
tónm'enint líka?
— Nei. Ég þ-elkki ekki einu si-n-ni
nótur. Ég hef raulað þetta fyrir
Sigu-rð Sdigurjónsson sönigsbjóra, og
hamn hefur fært þefcta í nótur fyr-
ir miig. Ann-a-rs ætlaði ég edin-u sinmi
að læra nótn-alesfcur, ©n það varð
aldrei úr þvi.
MÁR
Þeir, sem hugsa sér
að halda Sunnudags-
blaðinu saman, ættu
að athuga hið fyrsta,
hvort eitthvað vantar
í hjá þeim og ráða bót
á því.
. ............ I
yy
■» f e r ■* y f / fí
L L L L t L L jr
b l / a n p
K fí U H l N 0
fí K £ t K U L
é H 'fí R / fí L L
L fí'Jf&L fí 2> K fí R l *
ft ? ? fí fí fí T 23 fí H A
NfíPfífí Tnj'fírfí£L
C u S u fí U K U n fí fí fí
H N 6 k fí fí fí C fí u J> K
U C C O K 'fí C, l 2 K U H
H fí vy fí ‘o H U L T K fí
2> fí fí S 1 Lfí L £ S *
U fí F 1 / L M K fí L S
fí ‘O f H ^EHMATfífíL. 4.
X E> A fí fí"fí £ K U fí N B
£ 0 H / fí % V A C A fí fí
£ l N H Ltn*STR'fíK
R + f* K
526
TÍMINN — SUNNUDAGSBLAÐ