Tíminn Sunnudagsblað - 15.06.1969, Blaðsíða 9

Tíminn Sunnudagsblað - 15.06.1969, Blaðsíða 9
Ákall Þórðar á Dagverðará: StöSvii spellvirkin í byggSum sela og fugla „Ég á við ykkur leiðinlegt er- indi. Ég er koniinn hingað til þess að segja sorgarsögu, Ijóta harm- sögu um mannvonzku og ónáttúru. En ég verð að segja hana, ef það kynni að geta spornað gegn því, að slíkir atburðir endurtaki sig“. Það van- hóir og vörpuileiguir miað- ur, seim mæliti þessi orð, með leift- Uir í augum og silfri sáildirað í dökkit hárið: Þóirðuir Ha'llld'órsson á Dagverðará — Skálldiið, sem ©r miál- ari, og mátarimin, sem er skáld. En hanm her anguir og fevíða í brjósti. Þvi valda memin, er hegða sér sem vargar 1 vóum Snæfellsruess. Hamm hneppir frá sér gráum jaikikamiuim og tefcur itiT máls á ný, aö þessu sinmi í buindmu máli: Frítt er Lón á ásýnd alTa yfár haf og grund að Idítia, hiraunin bDá í faðminn falta fj al'la-ás'sins mjailahvílta. Og nú byrjar ferðamianinastrauim urínin í fegur'ðina vestur undir Jökul, bætiir haun við. Það er búið að gera veig niiður á Djúpalónssand, og Iþar er margt að sjá. Það eru þeilr Fullsterlkur, HálMist'erkur, Háfflf- drættingur (og Amióði, og þar réitt fyriir vestan er Dritvífc, ein hdn frægasfca verstöð um miargar aldir. Enigin furða ©r, þótt ferðafólfc flykkislt þangiað miðuir elftir. Engum er ami að þorra þessa fóilks. En með fOljóta speHlvirfcjar, ömurteg miannifceguinJd með torifcíminiguna 1 fiari síniu. Þórður ha@ræðir sér í stólnum, þar sam hanm hefur fengið sér steti, llelggur oinbogama á borðið og hallar ®ór ívið fram á. — Sjáðu til, heidur banin áfram, nú er Einarslón í eyði, og Einars- Lón er hlunndmdiajörð frá forrnu fari. Öld effcir öld hefur selur l'eg- ið á Drifcvíkuirflögum, og fugldmm befur átt sér byggðir og bú við ströndina. Þó hafa veiðimenn og Skytfcur búið þarna i Einarslóni nnann fram aif manni. En aiitaf llá selurinin á stoerjunum, og fuiglia- byggðin hélzt. Þessir menn gæfctu þess að gera Ifiniu í fcrínig um sig aldrei þamn ófrið, að það femgi efcki haidizt við. Þeir fóru ekfcá skotum um varpstöðvar fuglanna, og þeim hefði þótt það goðigá að skjóta nokkurn tíma sel eða fugl, sem þeir treystu sér efcki til þess að má. Morðið var aldrei markmið þeirra. Þeir veiddu af þörf og gætfcu vairúðar og hófs, em fcortím- ing var þeiim andstyggð og hefði llífca Ikomið þelim sjáilfum í koTR. En niú toemmr að því, sem dap- uríegt er: í fyrrasumar, eftir að velgurimn kom þarma niðuir efltir, hVarf selurímn alf Dritvíburflögum og hiver einasbi fugl flúði burt af ströndimni. Feirðlaifólfc tjaidaði tl og frá þanma nliður frlá, og það slæddust giickir í vedðisfcöðina. Ýmsir menn •— það helfiuir banmsfci efclki þurft mairiga til — iéfeu sér að því að sfcljófca á fugíinn og skjóta á seliinn Þórður Halldórsson ofan af böklbunuim. Meun heyrðu skotin og þeir, sam á sjó vorn, sáu gestina við þenman veirknað, þessa þokkaiðju um miltt sumaríð. Og þeissiir menn voru svo sem efcki að sfcrjóta fngl handa sér í soðið. Nei — þetta var morðfýsnin alls- nakin, tortímdng höfð að ieifc — Likilaga þeltba, sem fciallað er sport. Það var efcbi spurt um færi eða Líikur bill þeiss að uá bráÖimni, ekki hi'rt urn, hvort sár eða band htauzt af — speilvirkið var imntafc athat'n- arínuar. Sömu sögu er að segja úr Ber- vifc. f Bervífc vom fimm bæir, og á meðiam vegmaði þar öllu vel. Nú er þar auðn, og ferðamenn tjaldla þar iðul'ega, og enginn skipt- ir sér af þeiim. Og þar befur farið’ eins: Selurinn hvarf af Banaskerj- um og fugl allllur' af ströndinni þair á stónu svæði. Grið vonu rofin á sei og lú'gli, og efckert lifandi get- uir haldizt við, þar sem þannig er bomið fram. Þe'fcta er, sjáðu tifl., hneint efcfci fali'eg saga, og þaö er anzi leiðiniieguir vilbnisiburöuir, að ail't skuii vera í hens höndulm jatfn- skjótt og mönnum er kleitft að komaSt með auðvelidum hætti á slika sbaði. En þetta iiéfcur gerzfc víða á lamdimiu. Það kaliia ér hörrnu lega ónátbúm og hiiafclegan vitnis- burð Um siðgæði og menminigu. Okbuir etr kannski vorkumn, þótt við séum sárir, ég og aðrír, sem unmum þessum stöðvum og þvi Mfi, sem þair hefur dafivnð uim alda* raSiir. T f M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ 513

x

Tíminn Sunnudagsblað

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn Sunnudagsblað
https://timarit.is/publication/301

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.