Íslendingaþættir Tímans - 27.06.1969, Blaðsíða 13

Qg síimia, En hin umga húsfretyja tók
ööfliuim þessum önnum með bros á
'vönuim,, og var framkoana hemnair
setáð virðuleg og hiýleg, og heim-
iið a®aðandi.
Þetta mæM ég af eiigin reynsliu,
jiaifinit og af umsögrjum anmanra, því
að á fáum heimilum hef ég notið
sfllíikirair gestrisni, sem á hinu ágæta
hieimili þeirra Unrnai og Helga, en
jafnam voru þau mefnd bæði sam-
tiímis.
En allt er þatta liðinn tími, sem
gott er að mimnast, en lífið heldur
sinn gang, þótt einin og einn hverfi
úir lestinni. Og en@ir vinir geta bætt
það böl, ar ástkær lífsförunautuir
hverfur á braut — Þá geta vin-
imnir aðeiinís sýnit samúð og beðið í
Mjóðri bæn fyrir framtíðimni,
Ég vil svo enda þessar fátæk-
ieigu Mnur með hjairtaniiegri sam-
úðamhveðiu til Uninar Haldórsdótt-
Uir og hennar ágætia barnahóp, en
vdð þau er nú bundið aflflt hennar
ynidi.
Stefán Jónsson.
f
Eftir kalidan og frostbarðam vet-
Ur, eir fyrstu veðurblíðudagiar þessa
vors færa okfleur von um betra og
hlýrra veður, móðurjórð tetour á
sig sumarsvip, græmi Mturiun virð-
ist ætflia að hafa yfirihöndina á
gróðurfarinu. Mitt í þesisum blíðu
dögurn, er sóilargeislar nýs dags
eru hvað sikærastir, er knúð
dyra hjá góðvini, atlhafnamaður á
rúmilega miðjuim aldri, eflskaður eig
imimaður, ástríkur faðir og afi, er
kafllaður buirt. Við, sem eftir stönd-
bm nneð söknuði í hmga,
finnist þetta kal korna of snemma.
hó skal vilðuirkennt, að sá seim kafll-
ihu hlýddi gelkk efldkd heill tifl skóg-
&r uim moklkuð lamgt sbeið. En
banndig er líi obkar mamnanna, það
er að tooma og fara, sjá og sigra.
Hiefligj Pétursson, fæddist að Borg
' Miiblaihofltsihreppi 16. sept. 1905.
Éanm liézt á Borgarspdtaflianum í
heykjiavík 22. miaí s.l.
Forelldrar hams voru Guðný Guð-
Muindsdóttir, oig Pétur Hefligaison.
^efligd óflist upp hjá forefldrum sdn-
Ulrn, hann var ymgstur þrig'gija al-
systkima, þau eru: Guðmumdur, bdf-
^öiðastjóri á Akraneisi og Guðfliauig,
^enkakiona í Reylkjavik. En hiáflif
fystir Heflga var Anna Stefámsdótt-
lir húisifrú á Bong, llézit 24. sept.
1967.
'SLENDiNGAÞÆTTIR
Poreldirar Hefliga voru ævinleiga
annarra Ihjú, og urðú því að vinmja
höirðum höndum tifl þess a® sjá ser
og börnum sáinum farborða. Var
þá vimna í ströngum skófla lífsdms
smar þáttur í Mfsbaráttu þeirrar
kymslóðar, er óx upp úr aldamót-
um, og lifað hiefur' lrvað örastar
lifsbreytingair í störfum og athöfn-
um þjóðflJífsina.
Sú kymslóð sem þannig var mót-
uð, hflaut að aðhylast og færa sér
í nyt eitthvað af þeim nýjumguim
og tækni sem ffliuttust inn í landið.
Athafmaþrá og sjálfsbjargarvið-
leitnfl eru þvá gott veganeisti, hvers
mannis seim leggur út í flífið óstudd
ur og á eigin spýtnr.
í æsku hllaut Heligi þá memntun
er þá var veitt með heimakennslu
með forskóla sniði. Örugglega hef-
ur honum varið létt uim að læra,
því athygliisgáfu hafði hann næma.
Ég heyrði eitt sinin menkan
skólamanm lýsa störfuim sínum við
farkennSiu hér í sveit. Taldi hann
sig afldrei bafa haift jafm skemmti-
lega dremgi í skóla, sem gaman
hefði verið að kenna, kappsfuliiir
nám'Smienn og eiftirtektairsamir.
Þessir pilltar voru Afllexander Guð-
bjartsson frá HjiarðarfelM, Jóhanin
Sæmumdssom frá Mið'hirauni síðar
prófess'or og læknir, Siguirður Óla-
son frá Gröf hæstaréttarlögmaður í
Reykjaiví'k og Hefligi Pétursson frá
Borg. Allt hafa þetta o-rðið þjóð-
kuninir meinn, þrír þeirra látniir all
ir á góðum aflldri, — þanuig e-ru
örilög þessa Mfs.
Er Hefligi varð fuflfLtíða maður
stundaði hanin aiia algenga svedta-
vinnu, fór á vertíð á vetrum og
vann við heyskap og bústörf að
suimnuim.
Þegar vegakeirfi landsins fór að
smá lenigjast og vegur kom hór
frá Borgarmeisi vestur, þá breytt-
uist samgömgur all vieruflega. Bílar
leyistu þá þarfasta þjóniinn undan
störfuim, nýr támi var framundam
samfaira aukimni atvinnu og breytt-
um lífisvenijum. Smemima fékk
Hefligá áihuga fyrir bifre'iðaakistri og
tóik Wpróf. Muniu efni hans eflcki
haifia verdð málkill á veraildar visu,
þegar hamin edignaðist sdmn fyrsta
bill. En athaifnaþrá samfaria dugn-
aði og fyrirhyggju voru svo ríkur
þáttur í fard HeOiga, að honum farn-
aðist bifreáðaaiksiturinn svo vefl úr
bemdii, að það vairð síðar hanis ævi-
starf. Samifara bættu vegakerfi og
aukdmni tækni í bifreáðafram-
iedðsfliu, þá hóf Hefligj hér urn-
famigsmikinm atvdinnnrelkstur, með
vöruflutningum, m j Óflflcurf lutning
um og fólksflutnimgum, og him síð-
ari ár eingöngu fófltosflutninga.
Hefur hann aila tíð haft sórteyf-
isleiðina Reykjavík, ólafsvlk, Hel-
issandur. Hefur bifreiðareikstujr
hams ávalilt verið rekirnn með mikilli
fyrirmynd, öryggi og fyrirhyggju.
Þær hollu vættir hafa vakað yfir
völferð bdfredða hams og stjórmend
um þeirra, að öM árim hefur afldrei
hið mimrasta óhapp komið þar fyr-
ir. Enda hafði Heflgi giöggt auga
fyrir ölum nýjungum samfara ör-
yggi gagnvart viðskiptavinum sím-
um. Þainmig vair hugur harns . og
starf, hieiiðariieiki, drengskapuir og
ldpuirð, til þess að geta gert við-
skiptavindinn ánœgðan og öruggan.
Mætti þaö verða mörgum tffl eftir-
breytni, hversu örugga og trausba
stjórn hamn hafði ávallt á bifreiða-
rekstri símuim, bauð aldrei annað
en traust og góð fanartæki undiir
stjórn öruggra manna.
Árið 1933, 'hiimn 4. marz, kvæntist
Hefligi æskuvinikonu sinni Unni
Halldóirsdóttur í Gi'öf. Tefl ég að
það hafi verið hans stærsta gæfu-
spor lífsims, er hann eignaðist slík-
an lífsförunaut, sem verið hefur
honuim sem sannuir sólargeisM aflit
þeirra llíf. Hjónaband þeirra heíur
verið sönn fyriirmynd, svo tniknð
traust og viirðingu hafa þau borið
hvort fyrir öðru. Þeirn varð finnn
barna auðið, fjórir synir og ein
dóttir. Syndir þeirra eru: HaPdór
bifreiðastjórd í Reykjavík. Pétur
Hauku'r og Hilmar bifreiðastjórar
hjá föður sánum, Ásgeir bifvó'a-
virki nýlega ffluttur tifl Ástraiiíu og
Kristín nýleiga fenmd. Allt eru
þetta góð og elskulieg börn, sem
virðast hafa erft alflt hið góða í
fari foreldra siimma. Pljótiega eftir
að þau giftusit Unnur og Helgi hófu
þau búskap í Gröf, byggðu upp öil
hús jarðar'innar og hófu endurbæt
ur og stækikun túms aflfl verufega.
Em búskapuriinn var ekki þedrra
aðaflfljifibrauð, það van bifreiða’'ekS't
ur. Á beimili þeinra var oft margt
miamna, og bær þeinra stóð við
þjóðbraut þvena, og málkifl rausn
og hö'fðSngsskapuir befur ávaflit ver
ið í öndvegi á heimlii þedrra. Þamg-
að iágu leið'ir mangra og gestrisni
þeinra rómuð. Nú siðari árin hafa
þau haft heimili sitt í Reykjavik
að B'inkimiel 8.
Þegar féflaigsheimlið Bireiðablik
hér í MiMaihoflibstareppi vau byggt
1948—1950, þá féflll það í hlat
13