Íslendingaþættir Tímans - 05.07.1969, Blaðsíða 1

í SLEVDIJTG A»ÆTTIR
Timans,
12. TBL. — 2. ÁRG. LAUGARDAGUR 5. JÚLf 1969 NR. 24.
ÁGÚST JÓNSSON
verkstjóri og bóndi, Sveinsstöðum
Lauigardaginin 10. maí s.l. fór
íraim foná ÁlftaineSkirkju á Mýrum
jarðarför Ágúsitar Jórassonar verk-
stjóra og bónda alð Sveinsstöðum
í Álfttaraeshreppi. Hann andaði'st á
sjúkiralhúsmu á Akranesi 1. maí s.l.
Mjög miikið f jölm'einini var viðstatit
útförina, enda var Ágúst maður
sam naut trausts og vinsæMa hjá
öluim þeim, sem hann þekktu.
^ Puilt nafn Ágústar var Einar
Ágúst og notaði bann síðara
mafn sitt. Hann fæddiist að Syðlri-
Rauð'amiel i Hnappadal 27. ágúst
árið 1900 Foreldirar hans voru
hjómin Heiga Jónsdóttir frá Gaitar
halti og Jón Einiarsson firá Litla-
Skarði. Ágúst flutti mieð foreldrum
símum áð Miðhúsum í Álftanes-
hreppi. Þar ólst hanin upp og hóf
þar búskap í samiviinnu við Jón
bróður sinn'. Árið 1946 hóf hainin
búskap í Þverholtum, en árið 1955
keypti hann jörðina Sveiinisstaði í
sömu sveit og bjó þar síðan.
Á unglingsárum siínum stuind-
aði bamn nám í U'niglii'nigaskól'anum
á Hvítárbakka og laulk síðar bú-
f'ræðimámi frá hændaskólianium á
Hvanineyri. Ágúst gif'tist ef'tir-
bfiandi komu sinni Þórdísi Sigurðair-
dóttur ftrá Eyrarbalkfca árið 1942.
Böm (þeirra eru: Jón Helgi, iðn-
veirkamiaður í Borgarneisi, 'kvæntur
Guðbjörgu Andrésdóttur, Sigríðnr
Björk, húsfreyja að Sveiimssitöðuim,
gifit Friðgeiri Friðjónssymi firá Hof
stöðum, og Helga Ásdís í foreMira-
húsum. Jafn'Miiðia búskapnum var
Ágúsit vegagerðarmaður firá 10 ána
aldri til dauðiadags. Þar af veirlk-
stjóri yfir þrjátiu ár.
Ágúst Jónsson var vel gerður
maðuT, glæsimenini hið mesta, stillt
uir og rólegur í alliri firamkomu,
æðrulaus og svo traustur að það
brást eikki, er hann bafði heitið.
Verkstjórn fórst honum vei úr
heudi. Hann var bvort tveggja í
senn, verklaginra og útsij'ó'narsamiur
urn það, hverni'g hlutum yrði bezt
fyrir komið.
Þá var hanin sérstaklega vinsæil
af sínum samst'arf'simöninu'm
Ágúst Jónsson naut trausts og
álits samfei',ðamia'ninia skiinia og tók
við trúnaðarstörfum úr þeirra
hendi. Var imeðal annaris í stjórn
margra féiaiga, eins og Sjúkrasam-
lagis Álftaneshrepps firá upphafi
þeiss, Ponmaður sóknarnefndar
Állftane'Slcirkju, Veúkstjóras'am-
bands Borga'rness og nágrennis,
Hestamiannafélagsins Faxa. Ýmis-
um ftleiiri trúnaðarstörf'uim gegndi
hiamn þó að þau verði ehki hér tal-
in. Ágúst Jómsson vair glieðimaðuir
og naut þess vel að skemmta sér
1 ihópi igóðra félaga, var söngmaður
góðuir, og alltaf hlýr, hógvær og
„fyndinm“, hvort sem hann gefck
að Mk eða starfi.
Ég kynntist Ágúsfci Jónssyni
fyrst sumarið 1935, þá er ég var
í vegaivimnu hjá Ara heitmum Guð-
mundssyni, verkstjóra í Borgar-
nesi, en Ágúst var þá flokksstjóri
hans. Ég minnist veru mimna'r hjá
þessum sæmdanmöimnum báðum
méð sérstökum veiviija og Wlýju, og
kynni mín af þeim báðum síðar í
mífiniu hiafa aukið þar við.
Ágúst Jónsson var gæfumiaður í
I'ífiimiu að þvi er bezt verður sóð.
Bar þar margt tál. Harun vair sjálf-
ur vel í stakk búinn í lifsbarátt-
unmd, velgefinn og vel getrður fríð-
leilksmiaður, með góða miemmtun og
trauist og vinsældir saimfeirðaimanina
siuna. Hann kvænitilst ágætri koniu,
eir miat ’mann simm miikffls og skapiaði
honum ágætis heiimili. Böm þe-irra
eru myndarfóllk svo sem þau eiga
kyn til. Ágúst starfaði ala ævina
að því, að „ryðja um urðir braut“
og gena ve@i þar sem áður voru
mýnair og forir. Það var að hanis
skapi að greiða svo fyrir samferða-
fiólkinu, að ferðin yrði þeim auð-
veldairi. En Ágúst Jónsson kynnt-
ilst einmiig song manmílífsins, og tii-
fiminiingar hamis vonu milklar í gleði
og song, þó 'nóleigheiitim brygðust
efcfci. Það slys varð að Svedmssitöð-
um haustið 1967, að un@ur dóttur-
sonuir hans og nalfini beið hana mieð
songlHegum hætti. Emda þófct Ágúst
hefiði eflcki möng onð þar um, hygig
ég þó að það orki ekki tvímæhis
Framhald á bls. 5.