Íslendingaþættir Tímans - 22.11.1973, Blaðsíða 6

Anna Margrét Halldórsdóttir
Fyrstu merki þess, að hinn dýrlegi
sumargróður væri farinn að vikja fyrir
komu haustsins sýndi sig i litariki
náttúrunnar, A haustin fellur hrim á
grund, einnig á þær jurtir, sem bera
lauf i lund. A einum þessara logntæru
haustdaga seildist dauðinn með sinni
bleiku hönd eftir þeirri konu, Onnu
Margréti Halldórsdóttur, sem andað-
ist i siðastliðnum október.
Endur fyrir löngu var það hún, sem
brosti fegurst á hinu æskubjarta skóla-
heimili heimavistarinnar i gagnfræða-
skólanum á Akureyri, þegar skóla-
meistarinn Sigurður Guðmundsson
veitti þeirri menntastofnun forstöðu.
góður sopinn og spýttu skroi. kom
aldrei nokkru sinni vin né tóbak inn
fyrir varir Guðbjarts. Grandvarari
mann til orðs og æðis en hann. hefi ég
ekki þekkt.
Eftir aö Guðbjartur hætti skipstjórn.
tók hann æ meiri þátt i útgerð og fisk-
vinnslu, mörg seinustu árin einkum i
hraðfrystihúsfyrirtækinu Norðurtanga
h/f., sem rekur útgerð og vinnslu
sjávarafurða i störum stil. En enda þó
hann væri þarna með stærstu hluthöf-
um og sæti i stjórn fyrirtækisins. lét
hann það ekki glepja meðfætt yfir-
lætisleysi sitt og vinnusemi, raunar
bæði á landi og sjó, þvi hann stundaði
árum saman hrognkelsaveiðar einn á
báti og var fengsæll. Betri en enginn
var hann varðandi veiðarfæri skipa
sínna, sem hann sá um að mestu eða
öllu leyti árum saman, enda kunni
hann á þvi tökin.
bað samræmdist vel grandvarleik
og manngæzku Guðbjarts, hve kirkju-
rækinn hann var. enda einlægur
trúmaður. Verður nú einu sæti færra
setið i Evrarkirkju við guðsþjónustur.
En segja mætti mér. að kirkjugestir
söknuðu þess að sjá ekki framar Guð-
bjart með salmabókina sina. hvort
sem hann hefir nú alltaf beinlinis
sungið mikið, blessaður. Ég sá hann
aldrei eða heyrði svngja, nema við
skipstjórn, og helzt i vondum veðrum.
bá söng hann gjarnan við raust og þvi
sterkar sem hærra söng i rá og reiða.
En það var eins og þessi vikingur vrði
hálffeiminn, ef hann varð þess var, að
jafnvel strákhvolpur hevrði þetta og
veitti athygli! Slik var hlédrægni hans,
og er ekki furða, að hann tæki ekki
mikinn þátt i opinberum málum. þótt
ekki vantaði hann glöggskyggnina og
Hann krafðist hollra og heilbrigðra
heimilishátta enda var þeim hlýtt i
hvivetna. Yfir húsdyrum Forn-Róm
verja stóð letruð þessi latneska setn-
ing: memento mori: bað útleggst:
Maður minnztu þess, að þú átt að
deyja. Hversu fjarlæg voru ekki þessi
orð unglingunum, sem sátu á bekkjum
gamla skólans á Akureyri og allra
fjarlægust voru þau Dössu, en svo var
Anna Halldórsdóttir kölluð i
kunningjahópi. Fjórtán ára að aldri
tók hún utanskóla-próf upp i þriðja
bekk gagnfræðaskólans, þessa stranga
skóla, þvi Sigurður skólameistari
miðaði alla kennslu og nám við
dómgreindina. Kátur og skemmtileg-
ur var Guöbjartur á góðra vina fund-
um.
bótt Guðbjartur Asgeirsson ætti við
nokkurt heilsuleysi að striða mikinn
hluta ævinnar. var hann samt mikill
gæfumaður. Ungur eignaðist hann frá-
bæra eiginkonu að dugnaði. rausn og
myndarskap, Jóninu Guðbjartsdóttur
frá Höfðaströnd i Jökulfjörðum. bau
gengu i hjónaband skömmu fyrir jól —
16. des. 1925. og man ég enn þá hátið.
Engán þurfti að undra þótt töggur væri
i Jóninu, er vitað var, að hún var
einkadóttir Ragnheiðar, hinnar frægu
ljósmóður þeirra Grunnvikinga i ára-
tugi. en varð raunar þjóðsagna-
persóna i lifanda lifi. við hlið séra
Jónmundar, sökum hreysti og kjarks
og hlyrra liknarhanda. Jónina reynd-
ist manni sinum einkar samhent, og
þvi betur. sem meira mæddi á. svo
sem göfugra og góðra kvenna er hátt-
ur. Gestrisni og raisná heimili þeirra
hjóna er við brugðið. og þeir eru marg-
ir, sem gleyma ekki komu sinni þang-
að. ,.Við skulum koma til Jóninu",
sagði ungur nafni minn fyrir fáum vik-
um, alltaf þegar við á snöggri yfirferð
höfum nokkurt tækifæri. bað segir
sina sögu. — Já, það var oft margt urrf
manninn i ASBYRGI!
Jónina og Guðbjartur eignuðust
fimm mannvænleg börn, sem öll eru á
lifi. búsett á Isafirði. og fvlgja nú föður
sinum til grafar. bau eru þessi:
Margrét Elisabet. gift Kristni Arn-
björnssyni vélstjóra. Asgeir. skip-
stjóri, kvæntur Sigriði Brynjólfsdótt-
ur. Guðbjartur verkstjóri, kvæntur
Svandisi Jónsdóttur. Hörður. skip-
stjóri, kvæntur Sigriði Jónsdóttur.
hágengi. Lággengi fyrirfannst hvergi i
viöskiptabókum þess mikla skóla-
frömuðar. bess vegna var það afrek,
að fjórtán ára mær skyldi standast
slika þolraun með ágætum. Eftir eins
vetrar nám lauk Anna gagnfræðaprófi
með afár hárri fyrstu einkunn
fimmtán ára gömul. Við busarnir
litum með aðdáun upp til þessarar
valkyrju,sem sat á Hindisfjalli náms-
afreka svo hánorræn að ætt og upp-
runa og bar ægishjálm yfir okkur hin,
lágkúrufólkið i neðri bekkjunum. bótti
mörgum sem hún væri Brynhildur
Buðladóttir endurborin. Um hana lék
vafurlogi æsku og yndis, þvi hún var
Ragnheiður, gift Jóhanni Kárasyni
lögreglumanni.
Alls eru afkomendurnir orðnir 29 að
tölu. betta er gjörvilegur hópur, enda
af kraftmiku kjarnafólki kominn i all-
ar áttir.
Guðbjartur hafði fullt ráð og rænu
fram i andlátið, og var furðu málhress
og áhugasamur um dagsins önn til
hinztu stundar. ..Komplexamaður”
var hann enginn, en hreinn og heiður
til orðs og æðis i afstöðu sinni til
manna og málefna. Hann var BJART-
UR! Ótöldum mun hann hafa reynzt
greiðvikinn og hjálpsamur um dag-
ana. en flíkaði þvi ekki frekar en öðru,
svo dulur sem hann var.
Ég votta vinum og vandamönnum
samúð við fráfall þessa grandvara
sómamanns, sem aldrei mátti i einu
vampi sitt vita. bað er öllum hollt og
gott að minnast slikra manna.
.Mönnum eins og Guðbjarti Ásgeirs-
syni hlytur. ..heimkoman" að verða
góð. Ég bið honum farsællar siglingar
yfir ..móðuna miklu". Fyrirhyggja
hans og útsjónarsemi mun ekki skeika
nú frekar en forðum daga. þegar við
fengum það óþvegið ..fyrir
Fjörðurna" og sigldum hraðbyri. eða
þá brimlentum i Stekkjarvör. bá var
gott að vita hann við styrið. Guðbjart-
ur. þessi áberandi vammlausi maður i
syndum spilltum heimi. mun styra
sinu ,,fari heilu heim i höfn á friðar-
landi", i Herrans nafni. Guð blessi
hann...
Fósturbróðir minn og vinur!
Einhvern veginn eru mér þessi orð
Fjallræðunnar efst i huga núna: ,,Sæl-
ir eru hjarthreinir, þvi að þeir munu
guð sjá".
Baldvin b. Kristjánsson.
6
islendingaþættir