Íslendingaþættir Tímans - 24.07.1976, Page 2
heimiliö og gerði það öðrum eftir-
minnilegra. En að sjálfsögöu voru það
hjónin sjálf, sem þar áttu mestan hlut
að máli.
Þau Hallfriður og Elias eignuðust 4
börn en aðeins eitt þeirra er nú á lifi,
Petrina húsfreyja i Kópavogi gift
Indriða Jónssyni Indriðasonar frá
Patreksfirði. Tvo syni sina misstu þau
unga og einn Haraldur bankamaður dó
uppkominn. Mikill efnismaður. Einnig
ólu þau upp mörg fósturbörn, a.m.k. 3
að öllu leyti og önnur 3 að miklum
hluta uppeldisins.
Þessum fósturbörnum slnum reynd-
ust Skógahjónin fyrr og siöar sem
beztu foreldrar og gagnkvæmur
trúnaöur tókst þar á milli sem enzt
hefur æ siðan. Auk þessa voru alltaf
einhver börn til sumardvalar I
Skógum sum ár eftir ár og bundust
traustum böndum við heimili .
1 tið Eh'asar tóku Skógar miklum
umskiptum sem bújörö, bæði um
húsakost og jarðarbætur enda var
Elias mikill eljumaður, lagvirkur og
útsjónarsamur. En nokkuö dró það úr
starfsþreki hans, að um 10 ára skeið
átti hann við mikla vanliðan að búa,
sem hann fékk þó ráðna bót á. Elias
var greindur maður og svo grandvar I
orðum og gerðum að hann mátti i
engu vamm sitt vita. Jafnaöargeð og
prúðmennska settu svip sinn á alla
framkomu hans, en góögirni og
greiðasemi voru áberandi eigindir i
fari hans. Vildi hann helzt allt fyrir
alla gera, án þess að endurgjald kæmi
þar á móti og naut þar margur góðs af.
Þetta er nefnt hefur veriö er engin
tæmandi lýsing á Eliasi frá Skógum.
Hér hefur aðeins verið vikiö að helztu
eigindum i fari hans svo nokkurt
svipmót fengist af manninum eins og
hann var i raun og veru. Þaö væri
fjarri vilja Eh'asar aö lofa hann látinn
meira en vert væri þvi maðurinn var
hlédrægur að eðlisfari og fáskiptinn
um annarra hagi. Vegna eiginleika
sinna komst hann þó ekki h já að gegna
ýmsum trúnaðarstörfum i sveit sinni,
t.d. setu i hreppsnefnd og i skólanefnd
var hann um langt árabil. Sambúð
þeirra hjóna var með ágætum og sú
eining í athöfnum að um sumt var
erfitt að vita hvors hlutur var meiri.
Sveitungar Eliasar og aðrir samferða-
menn þakka honum nú að leiðarlokum
langa og trausta samfylgd og marga
liðveizlu og góða fyrirgreiðslu. En öðr-
um fremur þakka eiginkonan og börn-
in umönnun hans og óeigingirni um
langa ævi.
Framsóknarflokkurinn þakkar hon-
um langa og trúa hollustu og allir sem
þekktu hann þakka honum nú að
leiðarlokum fyrir eitt og allt. — Með
Eliasi er góður drengur genginn.
G.Þ.
f
Þann 29. júni var jarðsett frá Foss-
vogskirkju Hallfriður Steinunn Jóns-
dóttur, fyrrum húsfreyja að Skógum i
Arnarfirði.
Þar er lokið langri ævi merkrar
konu, sem ávallt mun lifa I ljúfri
minningu þeirra, er hana þekktu.
Friöa eins og hún var oftast kölluð,
hefði orðið 93 ára 25. ágúst.
Hún var fædd að Skógum i Mosdal
vuð Arnarfjörð, dóttir hjónanna Hall-
beru Jónsdóttur og Jóns Þórðarsonar
er þar bjuggu. Þar hóf hún búskap
með manni sinum , Eliasi J. Eleseus-
syni , sem ættaður var úr sömu sveit
ogátti reyndar heima i Skógum er þau
foreldrar þeirra bjuggu þar I tvibýli.
Þegar manni verður hugsað til baka
allt til ársins 1904 er þau hófu búskap á
hálfri jöröinni I Skógum, meö þeim bú-
skaparháttum er tiðkazt höfðu um ald-
ir I landinu, og þann tima er siðan er
liðinn með öllum þeim umbreytingum
sem átt hafa sér stað i landbúnaöi og
þjóölifi öllu, þá er vist aö þessum hjón-
um hefur auðnazt að lifa eitt mesta
umbreytinga timabil I sögu þjóðar
sinnar.
Arið 1947 brugðu þau búi og fluttust
til Patreksfjarðar ásamt Guörúnu
Guðmundsdóttur, er unnið hafði
Skógarheimilinu alla tiö og fylgdi
þeim hjónúnum unz hún kvaddi
þennan heim I hárri elli. A Patreks-
firði eignuðust þau nýtt heimili i húsi
dóttur þeirra Petrinu og tengdasonar
Iníriða Jónssonar frá Patreksfirði.Svo
er það árið 1955 að Petrina og Indriði
flytja til Kópavogs ásamt foreldrum
hennar og Guörúnu að sá sem þetta
ritar fékk augum litið þetta fólk. Ég
haföi reyndar fengið góöar upplýsing-
ar frá konu minni er dvalizt hafði á
sumrum um árabil sem barn á
Skógarheimilinu, og ekki duldist mér
hve vænt henni þótti um Friöu og Eli-
as. Mér verður það ávallt minnisstætt
er viö hjónin komum I okkar fyrstu
heimsókn á heimili þeirra I Kópavogi.
Lýsir það vel eigindum þessara hjóna
að tekiö var á móti okkur meö fögnuöi
og innileik sem við værum þeirra eigin
börn. Þannig hefir það veriö ætið sið-
an.
Minningin um slikt samferðafólk
hlýtur aö vera manni kær. Skógar-
heimilið var alltaf mannmargt, þar
var snyrtimennskan rikjandi utanhúss
sem innan, og myndarbragur á öllu.
Skóli var þar um árabil svo eitthvað sé
nefnt. — Bókakostur var þar góöur
enda hjónin vel greind og vandlát á
bækur.
Elias og Hallfriður eignuðust fjögur
börn, þrjá syni eina dóttur. Tveir synir
þeirra dóu ungir, 2ja og 5 ára. Harald-
ur yngsti sonurinn, dó 34 ára eftir löng
og erfið veikindi, var það mikið áfall
fyrir þau, svo efnilegur sem hann var.
Skógarhjónin ólu upp mörg börn,
a.m.k. 3 að öllu leyti og önnur 3 að
mestu. Þakka þau nú samveruna og
alla umhyggjuna sem aldrei dvinaði
og hélt áfram til barna þeirra og
barnabarna. Eftir að Friða og Elías
hættu búskaþ og hún fór að eignast sin-
ar tómstundir kom bezt I ljós fróð-
leiksfýsn hennar og listfengi. Varði
hún öllum stundum við lestur og hann-
yrðir enda var það með ólikindum
hvað hún gat unnið af finni handavinnu
fram á siðsta ár þótt sjónin væri farin
að bila, og hefði mörg ung konan mátt
vera hreykin af að eiga slikt hand-
bragð. Eitt var það er hún hafði ein-
staka ánægju af, en það var að taka i
spil ef færi gafst, og þá sá maður bezt
hve skörp hún var og gaman að hafa
hana sem mótspilara, þá var oft glatt
á hjalla enda timinn alltof stuttur er
upp var staðið.
Ekki get ég lokið svo þessum hug-
leiðingum, að ekki sé minnst allrar
þeirrar umhyggju sem dóttir þeirra og
tengdasonur létu þeim hjónum i té og
siðast henni, og það veit ég fyrir vist
að henni fannst að aldrei yrði það full-
þakkað.
Siöustu mánuðina var hún að mestu
við rúmið og fyrir nokkrum dögum var
hún flutt á sjúkrahús og þar lézt hún
22. júni eftir að hafa kvatt alla er til
hennar komu og beðiö þeim guðsbless-
unar.
Það gerum viö lika öll sem þekktum
hana og munum, um leið og við biðjum
henni alls velfarnaðar á óförnum
framlifsbrautum.
Ingvar Axelsson.
2
islendingaþættir