Íslendingaþættir Tímans - 27.08.1977, Blaðsíða 5

Íslendingaþættir Tímans - 27.08.1977, Blaðsíða 5
það mun veröa gert annars staöar. Ég vildi aöeins þakka ágætum og trygg- um vini okkar hjónanna þær sam- verustundir sem viö höfum átt fyrr og slöar. Fréttin um lát hans kom okkur vin- um hans ekki á óvart. Viö höföum um skeið fylgzt meö hinni hetjulegu bar- áttu hans viö þann er enginn fær sigr- að. Þessa baráttu háði hann af þeirri karlmennsku og þvl æöruleysi sem jafnan var hans aðal. En þótt fréttin um lát Steinars kæmi ekki á óvart fór okkur svo sem oft vill veröa undir slik- um kringumstæöum, viö erum ekki reiðubúin að trúa eöa sætta okkur við þaö ranglæti örlaganna aö menn skuli á besta aldri vera hrifnir brott frá ást- vinum slnum og lífinu meö allri fegurö þess sem birst getur jafnt I hinu smæsta sem hinu stærsta. Steinar bjó yfir heitum og einlægum tilfinningum. Hann unni lifinu og íeg urö þess hvort sem hún birtist I lit- ríku, veikbyggöu blómi eöa töfraheim- um sönglistarinnar. Hann haföi sjálfur mikla og bjarta rödd og var I karla- kórnum Fósbræðrum. Þær eru ógleymanlegar stundirnar sem viö hjónin og sameiginlegir vinir og kunn- ingjar áttum heima hjá Steinari og Bibl á hinu yndislega heimili þeirra I Skipholti 42. Þá gleymdist argaþras hins daglega lifs viö músík og söng I góöum vinahópi. Þar var aö finna is- lenska gestrisni eins og hún getur sönnust veriö — aö mönnum finnist sem þeir séu heima. Það er ekki neitt sérstaklega hrós- vert að klöngrast einhvern veginn yfir torfærurþessa lifs ef mönnum er gefin sæmileg heilsa og efni. En þaö er hrós- vert að komast yfir þær án þess aö bíða tjón á sálu sinni, aö standa viö leiöarenda sem maöur I þess orös bestu merkingu. Þetta tókst Steinari. Ég hef kynnzt mörgum sönnum mönn- um. En aö öllum ólöstuöum hef ég kynnzt fáum jafnvammlausum og honum og viö engan finnst mér betur eiga hin þúsund ára gömlu orö Háva- mála, „sólar sýn” og ,,án viö löst aö lifa”. Við kveöjum Steinar með innilegri þökk fyrir samveruna. Ef til vill eiga leiðir okkar eftir aö liggja saman siö- ar. Ég og fjölskylda mín vottum Bibi og börnum hennar dýpstu samúö okk- ar. Þau hafa mikið misst. FIosi Sigurbjörnsson. f Steinar Þorfinnsson, skólabróöir minn og vinur, lézt á Borgarsjúkra- húsinu I Reykjavik fyrir aldir fram 10. mars s.l. eftir nokkurra mánaöa sjúkrahúsvist. Sjúkdómurinn kom skyndilega og óvænt og varð þessum sterkbyggða manna aö aldurtila á skömmum tlma. Steinar var til mold- ar borinn frá Fossvogskirkju fimmtu- daginn 17. marz aö viöstöddum nánustu ættingjum og vinum sam- kvæmt ósk hans sjálfs. Steinar fæddist 12. maí 1922 í Bitru I Hraungeröishreppi I Arnessýslu. For- eldrar hans voru Þorfinnur Jónsson veitingamaöur I Tryggvaskála viö ölfusárbrú og kona hans Steinunn Guönadóttir. Þau hófu búskap I Tryggvaskála, en fóru síöan aö Bitru 1919 og bjuggu þar nokkur ár. 1923 fluttust þau aö Baldurhaga I Mosfells- sveit og þar ólst Steinar upp. Fööur sinn missti hann 12 ára gamall og áriö 1941 fluttist hann til Reykjavikur ásamt móður sinni og þeim systkinum, sem eftir voru I fööurgarði. Þau bjuggu lengst af á Hallveigarstíg 9 I Reykjavik. St'einar þurfti snemma aö taka til hendinni, einkum eftir aö faöir hans dó og eldri systkinin voru farin aö heim- an. Það var ekki mulið undir íslenzka alþýöu I þá daga, á kreppuárunum milli 1930 og ’40. Lifsbaráttan var hörö og miskunnarlaus og snérist um þaö aö hafa I sig og á. Lifsgæöunum var misskipt og þjóöfélagslegt ranglæti blasti við hvert sem litiö var I samfé- laginu. Þessar aöstæöur áttu án efa rikan þátt i að móta lifsviöhorf Stein- ars. 1944 settist Steinar i Kennaraskóla Islands og lauk þaöan kennaraprófi voriö 1948. Frá hausti 1948 var hann kennari viö Melaskólann i Reykjavlk, en yfirkennari við þann skóla var hann frá árinu 1966. Steinar var góður námsmaöur og ágætur kennari. Hann kastaöi aldrei höndum til þeirra verka, er hann vann. Hann haföi sér- lega gott lag á bönrum og unglingum og iét einkar vel að stjórna og leið- beina þeim börnum, sem erfiö eru kölluö. Hann var vel látinn sem yfir- kennari bæði af nemendum og sam- kennurum. Steinar kvæntist eftirlifandi konu sinni, Helgu Finnbogadóttur frá Hafnarfirði 11. júli 1953. Börn þeirra eru: Þorfinnur, starfsmaöur hjá Reykjavikurborg. Guörún, stúdent, gift Guömundi Bjarnasyni nemanda I Háskóla Islands. Þau eiga lltinn dreng, Steinar Braga. Finnbogi, nem- andi I Matsveina- og veitingaþjóna- skólanum. Steinunn, starfsstúlka i Landsbanka Islands og Hrefna, nem- andi I Kvennaskólanum I Reykjavík. öll eru þessi börn hin mannvænleg- ustu. Og þaöer huggun harmi gegn, aö Steinar lifir áfram I þessum ágætu af- komendum sinum. Helga er mikil mannkostakona. Henni er ekki fisjaö saman. Hún sýndi hvaö í henni býr er veikindi og erfiö- leikar steöjuöu aö. Astriki var meö þeim hjónum og börnum þeirra. Helga vek vart frá manni stnum slöustu sólarhringana sem hann liföi. Steinar Þorfinnsson var rúmlega meðalmaöur á hæö, þrekvaxinn og af- renndur aö afli. Andlitiö var fremur stórskorið, svipurinn mikill og festu- legur, augun skærblá. Hann var þrek- menni bæði til líkama og sálar. Fram- koma hans var látlaus, en þaö var reisn i fasi hans. Steinar var hæfileika- maður, greindur, duglegur og fylginn sér, raunsær og rökfastur I málflutn- ingi. Hann var meira en banghagur, allt lék I höndum hans. Hann málaöi, múraði og gerði rafmagnstæki, ef á þurfti að halda. Þessir hæfileikar hans komu sér vel, er hann byggöi sér hús I félagi viö Tryggva bróöur sinn, þá vann hann flest verkin sjálfur. Steinar var skapmikill, en dulur I skapi, tilfinningamaöur, en flikaöi ekki tilfinningum sinum. Hann var seinn til kifs, en lét ekki hlut sinn fyrir neinum. Þótt þykkja hans væri þung, var hann fús til sátta, ef drengilega var eftir þeim leitaö. Og þaö voru fleiri strengirá hörpu hans. Hann var hrók- ur alls fagnaðar I hópi bekkjarsystkina og góöra vina, söngmaöur ágætur, var I karlakórnum Fóstbræörum um ára- bil, hnyttinn I tilsvörum og mælti á stundum vlsur af munni fram. En þaö sem einkenndi Steinar framar ööru var heiðarleiki hans, höföingslund og drengskapur. Svo oröheldinn var hann, að orð hans voru gulls Igildi. Steinar var sifellt hjálparhella ættingjum sinum og vinum og raunar öllum þeim, er til hans leituöu, en þeir voru margir. Handtök hans á heimili okkar Rannveigar aö Ránargötu 22 eru ófá orðin. Margir munu því sakna vinar og velgjöröarmanns, nú þegar hann er allur. Sakir hæfileika sinna var Steinar kosinn til forystu I félagsmálum af stéttarsystkinum sínum. Um tlma var hann I stjórn Stéttarfélags barnakenn- ara I Reykjavik og formaöur I allmörg ár. Hann var I stjórn Sambands Is- lenskra barnakennara frá 1972-1974 og sat oft I samninganefnd fyrir sam- bandiö. Hann átti og sæti á þingum B.S.R.B. sem fulltrúi kennara. Steinar var málefnalegur samningamaöur og fastur fyrir. Hann skrifaöi ekki undir samkomulagstillögur, sem hann var óánægöur meö, hversu fast sem knúiö var á hann til þess, heldur skilaöi hann séráliti og rökstuddi þaö skilmerki- lega. Hann var heill I öllum málum, hvergi hálfur. Við fráfall þessa ágæta vinar míns, þyrpast minningarnar aö. Viö hitt- umst fyrst á haustdögum I Kennara- skóla Islands áriö 1944- Ég man vel 5 Islendingaþættir

x

Íslendingaþættir Tímans

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Íslendingaþættir Tímans
https://timarit.is/publication/303

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.