Íslendingaþættir Tímans - 28.04.1979, Blaðsíða 7

Gunnfríður Agata
Ebenezerdóttir
Fædd 23.2. 1896
Dáin 25.1. 1979
„Þar sem góíiir menn fara,
þar eru Guðs vegir”
(Bj. Björnsson)
Mig langar að setja á blaö nokkur orð i
minningu þessarar nýldtnu vinkonu
minnar.
Gunnfriður var fædd i Reykjavik, þar
sem hún átti heima alla ævi,lengst af i
húsinuá Lindargötu 10, sem faðir hennar
byggöi. Faðir hennar Ebenezer Helgason
var af kunnum breiöfirskum ættum. Var
hann sjómaður lengst af,í hvivetna traust-
ur dugnaöarmaður. Hann var fæddur
13.3.18541 Ólafsvik fluttisttil Reykjavikur
1882, dáinn 15.7.1938. Kona hans móðir
Gunnfriðar var Ingibjörg Gunnarsdóttir,
fædd á Gullberaseli i Lundarreykjadal
12.7.1857, dáin 2.6.1938. Að henni stóðu
góðar borgfirskar ættir. Foreldrar Gunn-
frlðar giftust 1.10.1892 og eignuðust þau I
hjónabandinu 4 dætur og 1 son.en ein
systirin,Sveindis aö nafni dó ung. Hinar
eru Sigurlina ekkja MagnUsar Jónssonar
prentara á Lambhól i Reykjavlk, sem var
leita til hans ef mikið lá viö. Hann var
skjótur til úrræöa og tilbúinn að liðsinna
granna slnum ef það stóö i hans valdi. Ég
veitekkiannaðenaðallar hansferðir hafi
heppnast vel, þó að stundum væri svart I
álinn. Áriö 1939 kvæntist Eyjólfur aftur,
seinni kona hans var Ingiriðu Guömunds-
dóttir frá Leiðólfsstööum i Laxardal. Þau
skildu eftir 18 ára sambúð. Börn þeirra
eru Steinn, bifvélavirki á Borðeyri,
kvæntur Auði Skúladóttur og Sigriður gift
Freysteini Jóhannssyni blaöamanni.
Afkomendur Eyjólfs munu nú vera 96
talsins. Eins ogáöurer aövikið,var hagur
hans frekar þröngur framan af búskapar-
árum hans, en lagaðist þegar frá leiö,
einkum eftir að börnin komust upp.
Ekki er hægt að segja að Eyjólfur væri
framtakssamur i búskap slnum eða hag-
sýnn bóndi. Starfiö snerist mikið um hest-
ana og þeir voru oft margir, svo og tamn-
ingarnar. Hestarnir eru hálft llf hesta-
mannsins og er ekki um að fást, þó okkur
hinum finnist kannski að tímanum væri
betur varið á annan hátt.
ísléndingaþættir
kunnur maöur og Sigrlöur húsfreyja á
Akranesi,en seinni maður hennar er
Magnús Asmundarson, Akranesi. Eftir-
minnilegt var að koma á hið gestrisna
Þegar árin færöust yfir, lét Eyjólfur af
búskap og seldi jörðina i hendur sonar
slns Ingva og konu hans Helgu. 1 skjóli
þeirra hefur hanndvalisttil þessa og notiö
frábærrar umhyggju þeirra hjóna og
barna þeirra. Einkum er hlutur Helgu
stór I þessu efni og eigum viö, sem teljum
til f jölskyldu Eyjólfs, henni stóra skuld aö
gjalda, sem sennilega veröur aldrei
greidd.
Æviferill Eyjólfs hefur veriö litríkur,
hann er aö eðlisfari glaðsinna og hefur
mörgum oröið gleðigjafi. Ég hygg aö
mörgum sé svipaö fariö og mér, aö renna
huganum til margra yndisstunda meö
honum, einkum I sambandi viö feröalög
og hross.
Ég held aö Eyjólfur hafi veriö ham-
ingjusamur maöur. Hann hefur náö mik-
illi gleöi út úr Ufinu, og hefur I raun farn-
ast vel, þótt hann eins og f jölmargir aörir
hafi hlotiö þung áföll. Aö endingu óska ég
Eyjólfi farsælla ellidaga og aö lifsfley
hans komist heilt i höfn.
Jón Kristjánsson
myndarheimili þeirra á Akranesi. —
Bróöirinn var Helgi Ebenezersson sjó-
maður á Akranesi afburöa dugnaöar-
maður.en bæöi hann og kona hans dóu á
besta aldri og létu eftir sig eina dóttur,
Ingunni Helgadóttur, þá um 2 ára. Gunn-
frlður sótti þá telpuna og tók hana til sín
ogólst hún sfðanupphjá henni og foreldr-
umhennar, meöan þeirra naut viö. HUn er
nú gift kona hér I Reykjavik en maöur
hennar er Einar Halldórsson starfsmaður
I lögreglu Reykjavikur og eiga þau 2 upp-
komin börn, — Halldór og Helgu Agöthu,
sem er gift Marteini Jakobssyni vélstjóra
og eiga þau 2 syni.
Einnig haföi Gunnfrlöur á heimilinu
systurson sinn á menntaskólaárum hans.
Harald Jóhannsson hagfræðing, þar sem
móðir hans var búsett á Akranesi og veit
ég að hann hefur margar góðar minning-
ar um Gunnfrlöi móðursystur sína, fórn-
fýsi hennar og vinarþel.
Gunnfrlöurmenntaðistvel eftir þvl sem
þá geröist. Lifsbaráttan var þá allströng
fyrir flesta hér á landi og útheimti atorku
og þrautseigju sem báöir foreldrar henn-
ar höföu til aö berá-'óg raunar fjölskyldan
öll og ættirnar sem aö henni stóðu, eins og
Gunnfrlöur sjálf. HUn lauk burtfararprófi
frá Kvennaskólanum I Reykjavik. Aö
loknu þvl námi var hún nokkur ár viö
verslunarstörf hér,en dvaldist siðan eitt
ár I Kaupmannahöfn til frekara náms,
þar sem hún læröi matreiöslu og ýmiss
konar handavinnu og saumaskap. En hún
var sérstaklega vel verki farin og hand-
lagin og mátti segja aö allt léki I höndum
hennar. Einnig náöi hún góöu valdi á
danskr.i tungu.en auk þess var hún vel að
sér i fensku. Eftir aö hún kom heim frá
Danmörku,vann hún fyrst eitt ár hjá
danska sendiráðinu I Reykjavlk.en slðan
réösthúntilstarfa i Versluninni Edinborg
þar sem leiöir okkar lágu saman.
Tókst strax meö okkur góð vinátta sem
hélst æ siöan. Hún var eldri og þroskaöri
en ég og fann ég fljótt, aö hún var bæöi
vinföst og trygglynd. Þaö gaf manni
öryggistilfinningu og traust aö vera með
henni og eiga þess kost aö læra margt af
henni. Yfir minningu öggu, eins og viö
kölluðum hana,svlfur alltaf einhver birta
og hlýja, ævintýrablær æskunnar, þótt ár-
in hafi liöiö. öll smámunasemi var henni
fjarri,en hún átti nóg af hugsunarsemi og
skemmtUegum höföingsskap.
EftirUfandi vandamönnum Gunnfriöar
sendi ég og fjölskylda min innilegar
samúöarkveðjur.
Guörún Jónsdóttir Bergmann .
7