Íslendingaþættir Tímans - 29.09.1979, Qupperneq 4

Jóhanna Þorvaldsdóttir
Hjarðarhaga 28
Þegar ég llt til baka yfir liöinn áratug,
hef ég mörgum kynnst, og langtum fleiri
en fyrr á ævinni á jafn löngum tíma. Eru
sumir aö vonum horfnir yfir móöuna
miklu.
Aö kveldi þriöjudagsins 7. ágúst s.l.
andaöist frú Jóhanna Þorvaldsdóttir,
Hjaröarhaga 28 hér i borg, i Borgar-
spitalanum I Fossvogi. Hún haföi gengiö
undir uppskurö viö innanmeinsemd fyrir
nokkrum árum. Virtist þá sem komist
heföi veriö fyrir meiniö, en á s.l. ári tók
þaö sig upp og var Jóhanna þá á sjúkra-
húsi um skeiö. Um skeiö þar á eftir dvaldi
hún á heimili sfnu. En iokaáfanginn var á
Borgarspitalanum og dvaldi hún þar á
annan mánuö.
Annars eru aöalatriöin í ævi Jóhönnu
sál. á þessaleiö: Hún fæddist hinn 9. jan.
1926 aö Holti á Baröaströnd, dóttir hjón-
anna Þorvalds Bjarnasonar og konu hans
Ólafar Dagbjartsdóttur. Hún giftist
Gunnari Sigurössyni kennara viö Austur-
bæjarskólann 9. nóv. 1946. Eignuöust þau
tvö börn: Sigurö Atla, bæjartæknifræöing
á Seyöisfiröi, og Ragnheiöi Mariufóstru,
sem er gift og á tvö börn.
Kynni min og Jóhönnu hófust, er ég
fluttist i fjölbýlishús i Reykjavik, en þar
bjuggu þau Jóhanna og fjölskylda lengi.
Hún var myndarkona bæöi i sjón og
reynd. Há vexti, ljóshærö, og varöveitti
fram undir þaö síöasta æskuyfirbragöiö,
sem margir glata snemma, þvi miöur.
í verkum sinum var Jóhanna myndar-
leg. Á heimili hennar var hver hlutur á
sinum staö. Get ég um þaö boriö af eigin
reynd, þvf aö oft kom ég á heimili þeirra
hjóna.
Mér er ljúft aö minnast Jóhönnu Þor-
valdsdóttur. Og nú sendi ég og fjölskylda
mln samúöarkveöjur til nánustu aöstand-
enda hennar. Hún skilur eftir sig góöar
minningar. Hvili hún í friöi.
Friöur Guös hanna blessi.
Auðunn Bragi Sveinsson.
Snorri Jónsson
frá Hraunum
Snorri Jónsson bifreiöarstjóri I Kópa-
vogi andaöist snögglega fimmtudaginn 9.
águst. Þennan dag lögöu þau hjónin i ferö
austur fyrir fjall, þvi aö Snorri var I
setst niöur aö loknum löngum og
ströngum vinnudegi.ogþá málin rædd frá
ýmsum hliöum, og þá sér I lagi hvaö
mætti betur fara næst.
Hin síöari ár gekk Sigrún ekki heil til
skógar og hefur hún af og til oröiö aö taka
sér hvild frá störfum vegna vanheilsu.
Sigrún hefur þó alltaf komiö aftur svo
skjótt sem vera mátti og þá umsvifalaust
tekiö I stjórnvölinn meö manni sínum, þar
til nú aö hún átti ekki afturkvæmt.
Er nú skarö fyrir skildi hjá hinum aldna
höföingja og vini mlnum Siguröi I Hauka-
dal, sem þrátt fyrir háan aldur rekur enn
viö Geysi umfangsmikla veitingasöiu og
feröamannaþjónustu, ásamt talsveröum
bús kap.
En eins og áöur var aö vikiö hefur
heimili þeirra Haukadalshjóna oröiö vett-
vangur mikilla og góörakynna, sem ég vil
nú, án umboös, leyfa mér aö þakka i dag,
þegar Sigrúner kvödd hinstu kveönu og til
sumarfrii frá störfum hjá Strætisvögnum
Kópavogs, þar sem hann haföi starfað all-
mörg ár.
Þegar þau hjón voru nýkomin aö Hauk-
moldar borin á föðurleifð eiginmanns sins
i kirkjugaröinn inni i gamla Haukadal.
Sérstakar þakkir frá okkur skóla-
sveinum Haukadalsskóla fyrir einstaka
umhyggju ogvelgjörning í okkar garð. Þá
vil ég fyrir hönd ungmennafélags-
hreyfingarinnar og þeirra fjölmörgu ung-
mennafélaga, sem notiö hafa leiðsagnar
ykkar og gestrisni, færa þakkir, og á það
jafntviöum okkur Skarphéöinsmenn sem
ungmennafélaga landsins alls, þvi
ósjaldan hefur heimili ykkar veriö þing-
og fundarstaöur okkar, og vettvangur
mikilla og merkra atburöa i sögu hreyf-
ingarinnar.
Vini minum Sigurði Greipssyni, sonum
hans fjölskyldum þeirra og öllu vensla-
fólki votta ég samúð okkar allra, um leiö
ogviömeösannrigleöi minnumst hennar,
sem gerði garöinn frægari en flestir
aörir og bar birtu og yl meö sér hvar sem
hún fór.
Hafsteinn Þorvaldsson.
holtum I Hrunamannahreppi, veiktist
Snorri snögglega og andaöist þar. Dauö-
inn sækir alla heim aö lokum, og þar er
ekki veriö aö spyrja um aldur eöa annaö
sem okkur mönnunum finnst skipta máli.
Snorri fæddist i mars 1927, svo aö hann
varö réttra 52 ára. Hann ólst upp i Fljót-
4
Islendinqaþættir