Íslendingaþættir Tímans - 29.09.1979, Blaðsíða 5

Kolbrún Hermannsdóttir
húsfreyja
3. september var til moldar borin frá
Fossvogskapellu Soffia Kolbrún Her-
mannsdótíuv húsfreyja i Skaftahliö 29,
Reykjavfk. Kolbrúneöa Kollaeins og hún
var venjulega kölli* af sínum nánustu,
var dóttir hjónanna Unu Jónsdóttur og
Hermanns Björnssonar á Signýjarstööum
á Grimsstaöaholti, en þaö hús er nú
Hjaröarhagi 33 Reykjavik. Þar fæddist
Kolbrún 12. mars 1931, 3. i aldursröö 4
systra er upp komust, og þar ólst hún upp
uns hún stofnaöi sitt eigiö heimili er hún
giftist áriö 1952 Gisla Oskari Sesillusar-
syni lögregluþjóni, slöar bifreiöarstjóra
og ökukennara, þau hófu búskap I Stór-
holti. En fljótlega réöust þau I byggingu
eigin húss aö Skaftahliö 29 og áttu þar
bæöi heima til dauöadags.en mann sinn
missti Kolbrún áriö 1975 eftir langvarandi
veikindastríö. Þeim hjónum varö tveggja
barna auöiö, þau eru 1. Garöar, kvæntur
Kolbrúnu Högnadóttur, og eiga þau 2
börn, Gisla Orn 6 ára og Rakel 2 ára. Þau
búa I Noregi þar sem Garöarer viö nám I
landafræöi. 2. Guölaug fædd áriö 1962,
dvelur hún enn á æskuheimili slnu og
stundar nám I M.H. Hefur hún haldiö
heimili ásamt móöur sinni til þessa dags.
Þannig eru I sem fæstum oröum helstu
drættir 1 lifshlaupi Kolbrúnar Hermanns-
dóttur. Segja fremur lltiö um manneskj-
una sjálfa, og þó. Kolbrún var glæsileg
konasemeftirvartekiöhvarsem hún fór,
hún bar meö sér festu og traust ásamt
glaöværöog umburöarlyndi. Hún æöraö-
ist ekki þótt i móti blési, heldur óx i átök-
um viö örlög sln. Hún ávann sér vináttu og
tryggö sins samstarfsfólks, sem glöggt
kom I ljós hjá starfsfólki Fasteignamats
um I Skagafiröi. Voru foreldrar hans Jón
Sigmundsson bóndi á Hraunum, Illuga-
stööum I Austur-Fljótum og vlöar, og Sig-
riöur Guömundsdóttir kona hans. Jón er
látinn fyrir allmörgum árum, slitinn eftir
langt og strangt ævistarf. Sigriöur er enn
á lífi, 84 ára, og á heima á Siglufiröi. Ég
man þessi ágætu hjón vel siöan ég var I
Fljótum sem barn, einn vetur, og löngu
siöar sem skólastjóri á Sólgöröum, aö ó-
gleymdum þremur sumrum sem ég var
þar i vegavinnu. Viö Snorri unnum þá
saman. Hann var mikill unnandi kveö-
skapar. Bar orösins list oft á góma er viö
vorum starfsfélagar og slöar er ég var svo
heppinn aö hitta hannundir stýri i strætis-
vagninum, er hann ók. Snorri var glaö-
sinna maður, en ekki á ytra boröi svo
mjög. Hans gleði bjó meira I hugarheimi
hans en aö hún birtist I löngu máli. Snorri
rlkisins, enþar vann hún siöustu árin svo
lengi sem kraftar entust.
fædd 4. febrúar 1967
dáin 26.ágúst 1979.
Drottinn gaf og drottinn tók.
A hverjum degi stöndum viö agndofa er
var læröur múrari og stundaöi þá iön
lengi. En eins og áður sagöi ók hann bif-
reiöum allmörg siöustu árin sem hann
lifði, sem mun hafa stafaö af þvi, aö hann
þoldi ekki múrverkiö.
Ariö 1950 kvæntist Snorri eftirlifandi
konu sinni, Guörúnu Ingvarsdóttur, ætt-
aöri af Suöurnesjum, en alinni upp I
Reykjavik. Þeim varö fimm barna auðiö:
þriggja sona og tveggja dætra. Er yngsta
barniö nú I2ára aö aldri, er þaö kveður
ástkæran fööur. Húsnæöi reistu þau sér i
Kópavogi, aö Holtageröi 6. Snorri var
mesti dugnaöarmaöur, eins og hann á ætt
til. Hann skilaöi góðu ævistarfi. Ég kveö
kæran æskuvin þar sem hann er. Og aö-
standendum hans vottast innileg samúö.
Megi minningin um hann lýsa þeim lengi
á leiöinni fram undan.
Auöunn Bragi Sveinsson.
Dauöinn er I eöli sinu aöeins vegamót,
leiöir skiljast og viö vitum ei hvert leiöin
liggur. Þar er sama óvissan hvort viö lif-
um eöa deyjum. Viö vitum aldrei hvaö
morgundagurinn ber i skauti sinu. Þaö
einasem viö vitum meö vissu er aö líf og
dauöi fylgjast aö. Sjaldnast erum viö þó
tilbúin aö trúa eöa sætta okkur viö aö
nánir vinir eöa vandamenn kveöja þetta
llf I blóma aldurs sins. Þó var þaö svo aö
dauði Kolbrúnar kom engum sem til
þekkti á óvart. Hún haföi nú um rúmlega
tveggja ára skeiö háö hetjulega baráttu
fyrir lifi sínu. A timabili virtist von um
sigur, en i sumar var sýnt aö hverju dró.
Sjálf tókhún örlögum sinum af frábærum
dugnaöi, æðrulaus og sterk. Hún lést I
Landspitalanum i Reykjavik aö kvöldi
þess 27. ágúst siöastliöins.
Kæra mágkona,ég kveö þig nú fullviss
um þaö aö lifiö heldur áfram þó leiðir
skiljist og biö guö aö blessa þig og þlna.
Magnús Finnbogason.
váleg tiöindi spyrjast af atburðum líðandi
stundar. Fregnir af slysum sem valda
örkuml eöa dauöa munu þó ganga hvaö
næst hjarta þeirra er næstir standa, enda
gera þau ekki boö á undan sér. Ein slik
frétt barst okkur að kvöldi sunnudagsins
26. ágúst s.l.
Heiða Rtla i Vaiiholti var dáin.
Þaö vakna ótal spurningar þegar ung-
Aðalheiður Erla
Gunnarsdóttir
islendingaþættir
5