Íslendingaþættir Tímans - 24.01.1981, Side 3

7o ara
Svanlaug Pétursdóttir
Akranesi
Árið 1980 er liðið, jólin að liða hjá, sú
hátið sem gleðina færir inná hvert ís-
lenzkt heimili, sanna gleði, sem gerir
hvers manns hjarta léttara og bliðara.
Hverheilbrigður maður telur skyldu si'na
að vera þátttakandi i þvi að sýna viljann i
verki á þessari helgustu hátið ársins
jólunum. Lifið væri dásamlegt ef allir
væru öllum stundum jafn innilega góöir
og glaðir sem á þessari hátið þegar hverju
mannsbami er efst i huga vinátta og kær-
leikur,það vottar fólk með gjöfum og hlýj-
um hátiðarkveðjum.
Leið okkar liggur þennan dag að Suður-
götu 94 Akranesi,til dy ra kemur friðleiks-
kona,einkar þægileg i viðmóti, mjög gest-
risin kona, háttprúð stillt og býður af sér
góðan þokka. HUn býður til stofu og
sannar okkur það að við erum velkomin i
hennar hús. Ég veit það eru fleiri en ég
sem verða varir við velliðan, þegar inn
kemur til þess fólks sem mætir gestum
sinum með sanna gleði i hjarta. Ég er svo
oft, i’ gegnum árin búinn að koma inn á
þetta heimili, og alla tið mætt sönnum
vinarhug góðs fólks frænda mins. 1 þess-
um vinagarði hefur svo lengi sem ég man
rikt gestrisni og góður heimilisandi. I önn
hátiðarinnar hafði það farið fram hjá mér
að sú kona sem öndvegi skipar á þessu
heimili ásamt föðurbróður minum er eitt
af islenzkum jólabörnum, hún á sem sé
afmæli á þriðja dag jóla og i þetta sinn
fnerkisafmæli.þvi hún lauk sjöunda ára-
tugnum. Þessi geðþekka kona heitir
Svanlaug Pétursdóttir fædd i Reykjavik
þann 27. desember 1910. Dóttir Margrétar
Gisladóttur ættaðri af Eyrarbakka og
Péturs Sófaniussonaf af skagfirskum ætt-
um kominn. Svanlaug ólst upp i Reykja-
yik, fór 7 ára i fóstur til Herdlsar
Simonardóttur og Guðjóns Þórðarsonar.
Hún lauk barnaskóla, sem lög gera ráð
fyrir, að auki gekk hún i kvöldskóla
Verslunarskólans. 1931 giftist hún
Hannesi Guðjónssyni, þau áttu saman 4
á landinu þvi sem við köllum, handan við
gröf og dauða.
Þessu hljótum við að trúa.
Jón öskar Jensson var jarðsunginn að
Svalbarði og á þar gröf, vfðsfjarri æsku-
stöðvunum við hlið föður sins og sonar. Ég
Þakka feðgunum öílum frábær kynni og
þ*ö þeim til handa blessunar guðs i nýju
landnámi handan við tjaldiö.
Húsfreyjunni i Garðsvik, Rósu Hálfdán-
ardóttur, svo og börnum hennar votta ég
einiæga samúð okkar hjóna beggja.
Jón Bjarnason
frá Garðsvík.
Islendingaþættir
drengi sem heita:Guðjón, kona hans er
Sjöfn Ölafsdóttir, barnlaus, hann á 3 börn
frá fyrra hjónabandi. Tryggvi,kona hans
er Ólafia Haraldsdóttir, þau áttu 4 börn,
misstu eitt. Grétar, kona hans er SigrUn
Steingrimsdóttir, eiga 4 börn og Guðni,
kona hans er Valgerður Jönsdóttir, hann á
3 böm frá fyrra hjónabandi.
Eftir 30 ára sambúð slitu þau samvist-
um Svanlaug og Hannes. Alla tið vann
Svanlaug Uti, lengi hjá Jóni Gislasyni Ut-
gerðarmanni i Hafnarfirði, i Sanitas og
sælgætisgerðinni Nóa og fleiri stöðum.
Arið 1968 fer hún ráðskona til Jóns
Ólafssonar frá Katanesi. Hann var þá
orðinn lasburða maður og þurfti góðrar
umönnunar við. Þaðmátti segja,að dauða
Jóns bæri brátt að , þrátt fyrir langvar-
andi vanheilsu. Þvi var það að Jóni gafst
ekki tækifæri til að koma þvi þakklæti á
framfæri við þessa konu sem hann taldi
sér bæði skylt og ljúft að tjá sig um. Jón
var þannig gerður maður að hann mundi
vel þaðsem honum varvel gert. Hann var
maður trygglyndur og vinfastur. Honum
likaði mjög vel við þessa konu, dáði hana
og virti, vegna hennar.miklu mannkosta,
góðu umhyggju og alúðar.
Þvi þarf ekki að leyna að Jón faðir minn
hefur verið tiður gestur hjá mér að und-
anförnu á draumalandinu. Það leyndi sér
ekki að hann hafði bón i huga sem hann
ætlaði mér að hjálpa sér með. Þá kom það
i huga minn hve Jón var mikill skila-
maður I orðsins fyllstu merkingu.honum
leið aldrei vel á meðan hann átti ógoldna
skuld. Ég vissi að hann taldi sig standa I
þakkarskuld við þessa konu sem veitti
honum alúðarumhyggju og hjálp á
erfiðum stundum. Ég fann til skyldu
minnar, þvi skrifa ég þessar linur með
glöðu geði. Þessi heiðurskona gerði það
ekki endasleppt við okkur kæru vini,vorið
1972 fer hún ráðskona til Björgvins Ólafs-
sonar bróðir Jóns, hann var orðin ekkju-
maður. Svanlaug gerði okkur aðstand-
endum þessara beggja bræðra góðan
greiða með þvi að flytja uppá Akranes og
taka aö sér þetta starf fyrir gamla mann-
inn svo hann mætti eiga gott heimili
áfram i' sinum eigin húsum, ekkert var
honum kærara. Og nú eru árin að nálgast
9 sem Svanlaug er búin að vera Akurnes-
ingur. Það sagði hún mér sjálf að hér
hefði sér liðið vel. Hitt vitum við öll að hún
hefur öðlast mikla vináttu fólksins hans
Björgvins hér á Akranesi og vfðar reynd-
ar allra sem hún hefur kynni af.
Mér festist i minni vitnisburður einnar
konu sem vann meö Svanlaugu i mörg ár,
hún var spurð hvernig kona Svanlaug
væri.svarið var stutt en sagöi mikið svo
eftir verðurmunað „Svanlaug framkallar
það bezta sem til er i hverjum þeim
manni sem hún hefur kynni af."Þessi orð
segja allt sem þarf, svona vitnisburð fær
ekki nema Urvalsfólk.
Þó að kynni okkar Svanlaugar séu
hvorki löng né náin þá leyfi ég mér samt
að segja af þeim vitnisburði sem hún fær
og þeim viðræðum sem við höfum átt
þessi undanförnu ár, að hún uppfylli þau
skilyrði sem gott jólabam þarf að hafa.
Þessi heiðurskona kann vel að meta
þann hlýja hug og elskulega viömót sem
fólkið hans Björgvins sýnir henni, það
hefur hún oft sagt og sýnt. Þetta fólk er
orðlagt gæðafólk hér á Akranesi, það vit-
um viðsem til þekkjum, §vanlaug spillir
ekki þeim vitnisburði heldur hið gagn-
stæða. Þarna hefur myndast sönn vinátta
góðs fólks. Slik viðkynning og sambúð
verður ekki i gulli greidd, hún er meira
viröi en það, öllum til sóma og ánægju...
Ég leyfi mér að lokum að færa Svanlaugu
sjötugri einlægar þakkir okkar allra
aðstandenda þessara bræðra sem notið
hafa verka og alúðar þessarar indælu
konu sem öllum er hlýtt til. Um leið og
henni eru færðar bestu hamingjuóskir
með afmælið biðjum við þess að kærleiks-
stjaman verði hennar leiðarljós, hér eftir
sem hingað til.
Valgarður L. Jónsson
' 3