Íslendingaþættir Tímans - 26.04.1983, Blaðsíða 2

Þorvaldur Sigurösson 50 ára
Þorvaldur er fæddur á Akranesi 24. apríl 1933
og þar ólst hann upp. Foreldrar hans voru hjónin
Jónína Eggertsdóttir, Böðvarssonar smiðs í Hafn-
arfirði. Er hún þannigafkomandi Böðvars Högna-
sonar prestaföður. Böðvar var fjórði sonur Högna
Sigurðssonar, sem í 22 annan lið var kominn af
Þorgeiri Ljósvetninga-Goða. Þess hins sama er á
Alþingi íslendinga, í júní mánuði árið 1000 kvað
upp öriagaríkasta útskurð í sögu þjóðarinnar, að
allir menn á landi hér skyldu kristnir vera og trúa -
á einn Guð Föður, Son Hans og Anda Helgan.,
Þessi ætt er ein stærsta á íslandi og margir göfugir
menn eru í þeirri röð.
Faðir Þorvaldar var Sigurður Sveinn Vigfússon,
Magnússonar frá Jörfa á Akranesi. Stóð heimili
þeirra hjóna lengst af á Akranesi og settu þau svip
á bæinn og stóri barnahópurinn þeirra. Þau hjón
voru virtir borgarar og lögðu mikið af mörkum við
uppbyggingu kaupstaðarins. Þau eru bæði látin.
Þorvaldur var vel af Guði gerður og hlaut góðar
gjafir Drottins í vöggugjöf. Hann var frískur og
tápmikill strákur, sem tekið var eftir. Gagn-
fræðaprófi lauk hann 16 ára og settist svo síðar í
Verslunarskóla íslands. Þar nam hann í þrjá vetur
og hætti að svo komnu námi. Þar hefst harmasaga
vinar míps og frænda. Hann velur sér félagsskap
við Bakkus og kynntist hann harðri þjónustu hans
um árabil. Þorvaldur hafði alla hæfileika til
forráða. Nú skiptir hann um störf og er bæði til
sjós og lands. Man ég hann á „Andvara" VE 101
með Þorleifi Guðjónssyni frá Reykjum í Eyjum.
Um árabil var Þorvaldur á togurum frá Reykja-
vík. Allt voru þetta heiðarleg störf og gagnieg.
Andlegur hagur Þorvaldar tók breytingum, við
að kynnast starfi Hvítasunnumanna. Kristján
Reykdal mun fyrstur manna úr okkar röðum hafa
lagt lóð sitt á vogarskálarnar, Þorvaldi til hjálpar,
síðan komu Asmundur Eiríksson og kona hans
og börnum fagurt heimili. Hún lét sér mjög annt
um uppeldi bama sinna og kaus þeim sumardvalar-
staði heima í Borgarfirði. Hún vissi að sveitalífið
og starf sveitarinnar var besta leiðin til þroska
barnanna ásamt umhyggju foreldra. Áður en hún
giftist dvaldi hún oft yfir sumarið við sveitastörf
með Helga son sinn. Einnig var hún ráðskona hjá
Skógrækt ríkisins nokkur sumur og þar kynntist
hún manni sínum. Hún var eins og áður segir
mikið náttúrunnar barn. Hún unni öllum dýrum
en var einkanlega mjög elsk að hestum. Hún átti
góða hesta meðan hún dvaldi í foreldrahúsum.
Eftir að yngri börnin komust nokkuð til ára
eignuðust þau hesta og lifði hún sig inn í þau
áhugamál þeirra svo að unun var að.
Fannst mér stundum er hún var að segja mér
frá hestaferðum þeirra, bregða fyrir geisla í
brúnum augunum rétt eins og hún væri að
endurlifa liðna daga. Nú er komið að lokum okkar
samvista hér, en fullvissar um endurfundi vorum
við báðar, og er ég seinna legg af stað yfir móðuna
miklu þá veit ég að mér verður tekið vel af henni.
frú Þórhildur Jóhannesdóttir. Síðar Glenn B.
Hunt og fleiri. Foreldrar Þorvaldar stóðu heils-
hugar með í bænum sínum, um sigur fyrir
drenginn sinn. Fyrir þeirra orð leitaði hann
Drottins.
Árið 1972 giftist Þorvaldur Guðrúnu Magnús-
dóttur frá Sauðárkróki og gekk hann jafnframt
börnum hénnar í föður stað. Þetta varð mikið
gæfuspor fyrir Þorvald. Sá sem eignast góða konu,
eignast gersemi, -kvað hinn vísi Salómon. Annar
spekingur sagði að góð kona, væri ýmist ankeri
eða segl. Virðist mér Guðrún hafa orðið hvort
tveggja fyrir Þorvald sinn.
Þorvaldur lagði sig mjög fram á árunum 1972
og 1973 um stofnun Samhjálpar Hvítasunnu-
manna. sem allt fram á þennan dag undir forustu
Hún verður eflaust búin að leggja á þann skjótta
og kannski búin að ná þeim ijósa fyrir mig. og þá
verður ekki farið hægt um vegina fyrir austan sól
og sunnan mána. Að endingu þakka ég minni
elskulegu vinkonu allar samverustundirnar. Ég
bið góðan guð að styðja og styrkja aldraðan vin
minn Helga. svo og minn góða vin Sigurð og
börnin hennar öll. Guð leiði einnig litlu barna-
börnin og alla aðra ástvini.
„Far þú í friði. Friður guðs þig blessi."
Helga
Minning
Guðrún Helgadóttir
Vogatungu 34
F. 14. sept. 1922
D. 25. feb. 1983
Föstudaginn 25. febrúar andaðist skólasystir
okkar, Guðrún Helgadóttir, á Landspítalanum
eftir stranga og erfiða sjúkdómslegu. Við skóla-
systur hennar vonuðumst til að hún fengi enn að
vera meðal okkar en sú von brást.
Óla Ágústssonar hefir unnið mikið og gagnlegt
starf, til hjálpar og uppbyggingu alkoholistum.
Þorvaldur og Guðrún flytja til Svíþjóðar og þar
leggur Þorvaldur fyrir sig skólanám. Vitanlega
kominn af léttasta skeiði. Sat hann í Maríanne-
lund og las þar Guðfræði.
Frá þeim skóla réðist hann til Samhjálpar
Hvítasunnumanna í Svíþjóð. Lewi Pethrus stift-
else. Sú stofnun er stórveldi á sínu sviði, undir
stjórn forstöðumanns Eriks Edin. Mörg krafta-
verk til mannbóta hafa átt sér stað í þeirri stofnun.
Ein deilda sænsku Samhjálpar er í Drottning-
argötu 33 Gautaborg. Þar er Guðrún húsmóðir
heimilisins og Þorvaldur og dóttir þéirra Mart'a
starfsfólk.
Þrisvar sinnum hefi ég gist í því heimili og séð
það með glöggu auga gestsins. Það fer ekkert á
milli mála, að þarna nýtur Þorvaldur sín. Miðlar
hann af biturri margra ára reynslu, frá fang-
brögðum Bakkusar og svo til þess að vera
frelsaður frá þeirri áþján til dýrðarfrelsis Guðs-
barna.
Ég vissi oft um tóma pyngju og þröngan kost
hjá Þorvaldi hér heima. Eg hefi einnig gist
núverandi heimili hans og átti ég ekki orð yfir
góðum högum þeirra hjóna. Sjaldan hefi ég séð
það betur að „Guðhræðslan er mikill gróðavegur"
eins og þar í heimili Guðrúnar og Þorvaldar.
Hugheilar hamingjuóskir streyma til Þorvaldar
Sigurðssonar frá Akranesi við þessi tímamót.
Hamingjuóskirnar streyma til mannsins sem átti
bágt. En sneri til fylgdar við Jesúm Krist. Þá
veittist honum allt. Því þannig hljóðar fyrirheiti
Drottins: „Leitið fyrst Guðs-Ríkis og þess réttlæt-
is, þá mun allt annað veitast yður að auki".
Einar J. Gíslason
Heimilisfang Þorvaldar Sigurðssonar
er Paprikagatan 36 42447 Angered Svíþjóð.
Haustið 1940 hittust glaðar ungar stúlkur að
Staðarfelli í Dalasýslu.semþávarhúsmæðraskóli-
Meðal þeirra var Rúna, eins og við kölluðum hana.
Þessi unga prúða stúlka átti eftir að veita okkur
margar ánægjustundir með sinni glettni. gleði og
skemmtilegum tilsvörum.
Margar okkar hafa þekkt hana í gegn um árin.
en síðastliðin 20 ár höfum við haft samband
mánaðarlega að vetri til. og þótti okkur alltaf jafn
gaman að hittast og rifja upp gamlar endur-
minningar. Síðast gat Rúna verið með okkur 6.
desember þó hún gengi ekki heil til skógar.
Þegar við horfum til baka finnst okkur þetta
stuttur tími en endurminninguna gevmum við um
góða skólasystur. Við þökkum henni samfylgdina
og kveðjum hana með söknuði um leið og við
biðjum góðan guð að leið a hana á nýjum vegum-
Vottum eiginmanni. börnum. tengdabörnum-
barnabörnum og öldruðum föður ásamt öðrum
ástvinum okkur innilegustu samúð.
Skólasystur.