Alþýðublaðið - 11.05.1922, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
RaJmagiiS kostar 12
asra á kilovaitstnaS.
ement
Rafhitua verður ótíýiaEta, hreia-
legasta og þæ-filegasta hitunia.
Strauið mrð raíbolta, — það
kostar aðeins 3 ama á kiukks
stund Spatift efeki ódýra rafmagn
ið í sutnar, og kaupið okk@r
ggætu rafofna og rafstraujárn
Hf Rafmf. Mitl & Ljó*
Laugaveg 20 B. — Sfmi 830
Skip hiaðið cementi kemur hingað um ssæstu heigi Þeir sem
panta vilja cementið strex og taka það á hafii8rbakkanum við komu
skip ins, geta fengið það œeð sériega lágu verði Cementið fæst einaig
heinoflutt,
Þetta cement er bezta tegund af norsku Portland cementi frá
Cte?isíi@nia Poítland Cementfabrik. Csmeat frá þessari verksmiðju
hefir vetið notað hér að undauförnu í stórum stíi og iikar ágæílega,
Cement þetta á að seijaat fljótiega og verður því seií iægra
vetði en þekít hefir hér undanfarið.
Reidltjól gljábrend og
wið^e ð i Frfikaa m.
Þórður Sveinsson&Co.
Hafnarstræti 16. — Sími 701 & 801.
Sjö
enn.
Nokkra handfærafiskimenn vantar
Bsig nó þegar fyrir a!t sumarið
Uppiýsingsr hjá.
E. Haiberg, Lækjargötu 10
míilí 5 — 6 síðd.
Stúlka óskast með annari
i sumar frá 14. mat Uppi. á Hóia-
völium við Suðurgötu
Sími 1026. Sími 1026.
Steinolía.
Bezta ljðsaolía. — Hitamesta prímnsolía.
Kostsr 45 anra liter i
Kaupfélaginu í Pósthússtræti 9.
Pantanir aendar heim.
Sími 1026. Sími 1026.
Edgar Rict Burrougks'. Tarzan.
„Þér getið talið mig með lika", sagði Philander.
„Nei, kæri vinur minn“, mælti prófessor Porter. „Við
megum ekki fara allir. Það væri hið mesta illverk að
skilja veslings Esmeröldu hér eftir eina, og þrír okkar
mundu ekki verða hepnari en tveir.
Það láta samt nógu margir lífið í skóginum. Jæja —
við skulum nú reyna að sofna litla stund".
XIX. KAFLI.
Rðdd náttúrunnar.
Erá því Tarzan skildi við mannapaflokkinn, sem hann
stjórnaði, hafði flokkurinn átt auma æfi. Terkoz var
illur konungur og grimmur, svo gamlir og bilaðir apar,
sem hann lagðist einkum á, flýðu burtu úr hópnum
með fjölskyldu sfna, langt inn í skóginn.
Og loksins voru líka þeir sem eftir voru farnir að
örvænta, en þá datt einhverjum þeirra alt í einu 1 hug
það sem Taizan hafði sagt:
„Ef' harðstjóri ræður fyrir ykkur, þá farið ekki að
eins og aðrir apar, að einhver einn ráðist að honum.
Ráðist heldur tveir éða þrír eða fjórir að honum í
einu. Ef þið gerið þetta mun enginn konungur þora að
vera annaðen það, sem hann á að vera, því fjórir ykkar
geta drepið hvern þann konung, sem kynni að ráða
yfir ykkur“.
Og apinn sem mintist þessara orða sagði þau mörg-
um félögum sínum, svo Terkoz fékk heitar viðtökur
um daginn er hann kom til hópsins.
Það var fátt um kveðjur. Þegar Terkoz kom til hóps-
ins, réðust fjórir fullorðnir apar að hontim.
Hann var aumasta lydda 1 eðlu sínu, eins og venja
er til um óþokka meðal apa, engu síður en manna á
meðal. Hann beið þvi ekki eftir að berjast til þrautar
og falla með sæmd, heldur reif sig lausann og flýði alt
hvað af tók inn í skóginn.
Hann reyndi tvisvar aftur að ná völdunum í höpn-
um, en í bæði skiftin fór á sömu leið. Loksins hætti
hann og snéri á skóginn froðufellandi af bræði og hatri.
í marga daga flæktist hann um. Hann leitaði að ein-
hverju veikbygðu dýri, sem hann gætii látið reiði sína
bitna á.
1 þessu ástandi var þetta hræðilega dýr, er það alt f
einu kom að tveimur konum í skóginum.
Apinn var beint fyrir ofan þær þegar hann sá þær.
Jane Porter hafði ekki hugmynd um hann fyr en hún
sá þennan loðna skrokk fyrir framan sig og urrandi
kjaft ekki fet frá sér.
Hún rak upp angistaróp um leið og hann þreif í
handlegg hennar. Hún var dregin að ógurlegu gini,
sem laut að háisi hennar. En áður en tennurnar snertu
hvítt skinnið, breytti apiun um ætlun sína.
Flokkurinn hafði tekið konur hans. Hann varð að
fá aðrar í stað þeirra. Þessi hárlausi hvíti api gat orðið
fyrsta konan. Hann slengdi henni því á öxl sér Ög
stökk upp í trén með Jane Porter. Átti hún að sæta
margfalt verri örlögum en dauða?
Óp Esmeröldu hafði blandast saman við óp Jane, og
eins og heunar var vani, þegar hún skelfdist, leið hún
i ómegin.
En Jane Porter hélt fullri meðvitund. Að vísu varð
hún afarhrædd; en heili hennar starfaði og fylgdist
með öllu sem fram fór.
Með ógurlegum hraða, að henni fanst, bar óvættur-
inn hana gegnum skóginn, en hún æpti þó ekki eða
streyttist á móti. Hin snögga koma apans hafði truflað