NT - 05.07.1985, Blaðsíða 24

Við tökum við ábendingum um fréttirallan sólarhringinn. Greiddar verða 1000 krónur fyrirhverja ábendingu sem leið ir til
fréttaríblaðinuog lO.OOOkrónurfyrirábendingusemleiðirtilbitastæðustufréttarmánaðarins.Fullrarnafnleyndar er gætt
NT, Síðumúla 15, Reykjavik, sími: 686300, auglýsingar 18300
Kvöldsimar: áskrift og dreifing 686300 • ritstjórn 686392 og 687695 • íþróttir 686495
l»< Þá var f ramið mesta
fj öldamorð á íslandi“
■ „Þegar menn byrja að fást við ræktun verða
þeir gripnir einhverri ræktunargleði. Ég hef
ánægju af því að gefa öðrum tré. Það er eins og
að ganga á fjall, maður vill láta aðra sjá það sem
maður sér á fjallinu. Sömuleiðis vil ég láta aðra
taka þátt í gleði minni af ræktun,“ sagði dr.
Gunnlaugur Þórðarson, er NT brá sér með
honum í bæjarferð, í því skyni að skoða
eyðileggingu og uppbyggingu trjágróðurs í borg-
inni.
", V|ð Gunnlaug
Porðarson um gömul tré
og gróður sem hann hef-
ur skotið yfir skjólshusi
við sumarbústað sinn.
gagnvart gróöri og ræktun, en á
því byggist sönn menning.
Mér finnst réttlætanlegt að
höggva tré ef þau eru alveg upp
við húsin eins og tíðkast víða í
gömlum görðum,“ sagði Gunn-
laugur er við ókum um miðborg-
ina „annars ekkiV Gunnlaugur
sýndi okkur tré sem hann hafði
gefið kunningjum sínum víðs-
vegar um borgina og eru nú
garðaprýði hin mesta. „Þessi tré
hefðu öll lent á sorphaugunum
ef þeim hefði ekki verið bjargað
frá bráðum bana.
Algeng skoðun er sú að verk-
fræðingar beri enga virðingu
fyrir umhverfinu, en Haukur
Sævaldsson sem er að byggja á
Laugarásvegi 10 er dæmi um
hið gagnstæða. Hann flutti tré
til á lóðinni ári áður en hafist
var handa við að grafa grunn að
húsinu. Síðan getur hann fært
■ f Helluvíkinni var ekki einn einasti steinn þegar ég tók við
landinu 1961. Nú eru þeir rúntlega 600 og enginn þeirra undir hálfu
tonni. Birkið hér í kring er allt úr borgarlandinu.“
„Það er alger smán hvernig
farið er með Háskólalóðina og
þau tré sem þar eru, eða réttara
sagt voru. Þegar Félagsstofnun
stúdenta var byggð, þá var fram-
ið mesta fjöidamorð á íslandi.
Á lóðinni stóðu 1000 tré, aðal-
lega birki sem auðvelt er að
flytja.
Þegar nýja hugvísindahúsið
var byggt var framið annað
fjöldamorð. Nokkur birkitré
sem stóðu þar voru gróðursett
annars staðar á Háskólalóðinni,
en eru dauðadæmd vegna þess
að þau voru tekin upp í algeru
æði og gróðursett of seint. Af
hverju var fólki ekki gefinn kost-
ur á að kaupa þessi tré? Margir
væru fegnir að fá sæmilega stór
birkité í garðinn sinn og skólinn
hefði stórgrætt á þessu. Þetta er
alveg dæmalaust fyrir stofnun
sem á að sýna gott fordæmi
■ „Þetta stóra grenitré hirti ég frá bænum Lækjarhvammi, þar
sem Lágmúli er núna. Það er ekkert mál að flytja svona stór tré með
kranabíl.“ NT-myndir:Ámi Bjama
■ „Hér er eitt af hundruðum trjáa sem voru rifin upp í algeru
skeytingaleysi og látin deyja af háskólayfírvöldum.“
þau til á lóðinni og átt stór og
myndarleg tré þegar hann flytur
inn.
Því er stundum haldið fram
að þegar gömlu húsin fari á
Árbæjarsafnið þá fari gömul tré
upp í sumarbústaðinn hans
Gunnlaugs, Hellisvík við Hellu-
vatn í Heiðmörkinni. „Sumir
kalla landið hálfgert elliheimili
trjánna og víst er að hingað flyt
ég tré og gróður sem annars
hefði verið þurrkaður út af yfir-
borði landsins.
Þegar framkvæmdir hófust
við Kringlumýrarbrautina var
þar mikill gróður fyrir t.d. taldi
ég í einum garði 150 stór tré sem
ég bauðst til að kaupa. Það var
hringt í mig um hávetur þegar
jarðýta hafði ráðist á 60 tré í
arðinum og ég fékk frí úr vinnu
eilan dag til að bjarga því sem
eftir var. Þar á meðal er heggur
sem blómstrar hjá mér hérna í
landinu.
Þegar verið var að gera Sogs-
brúna fór ég nokkrar ferðir með
jeppakerru og sótti bláberja-
lyng, sem lifir nú góðu lífi. Ég
fékk líka lyng úr Hallormsstað,
en verið var að ýta upp jarðvegi
þegar ég var þar á ferð. Ég bað
Sigurö Blöndal að senda mér
eins og tvö, þrjú bretti af lyngi.
Þetta lá svo eina tvo mánuði í
Reykjavík áður en hringt var í
mig frá Vöruflutningamiðstöð-
inni og ég spurður hvort ég væri
þessi vitleysingur sem ætti torf-
urnar.
Hér er heill vegkantur sem ég
flutti úr Gjábakkanum árið
1973, en þar ber mest á þingvíði,
birki og fallegum lággróðri.
Ég hef þar að auki flutt gróð-
ur og tré úr nýja veginum milli
Gullfoss og Geysis og af Eld-
borgarsvæðinu.
Þegar verið er að eyðileggja
gróður líður mér eins og
Kjarval, sem var mikill nátt-
úruunnandi. Hann dansaði
stríðsdans þegar verið var að
gera bílastæði fyrir utan Lands-
bókasafnið og bauð ungum
manni hundraðkall fyrir að
kasta ekki flösku á víðavangi.
* Ég er á sömu skoðun og
Voltaire sem sagði: „Til að
finna Guð þarftu að rækta garð-
inn þinn,“ sagði dr. Gunnlaugur
Þórðarson að lokum og um leið
og við þökkum fyrir spjallið
vonum við að fleiri fari að dæmi
hans og veiti viðkvæmum gróðri
landsins hæli fyrir ágangi mann-
anna.
Texti: MJA